MatthewМаттайМаттай 11 Ибраћим ћәм Давыт токымыннан булган Гайсә Мәсихнењ нәсел шәђәрәсе. 2 Ибраћим Исхакныњ, Исхак Ягъкубныњ, Ягъкуб Яћүднењ ћәм аныњ агай-энеләренењ әтисе, 3 Яћүд Тамардан туган Перес ћәм Зерахныњ әтисе, Перес Хесрунныњ, Хесрун Рамныњ, 4 Рам Амминадабныњ, Амминадаб Нахшунныњ, Нахшун Салмунныњ, 5 Салмун Рәхәбтән туган Богазныњ, Богаз Руттан туган Обиднењ, Обид Ишайныњ, 6 Ишай Давыт патшаныњ әтисе иде. Давыт Уриянењ хатыныннан туган Сµләйманныњ, 7 Сµләйман Рихәбәмнењ, Рихәбәм Абиянењ, Абия Асаныњ, 8 Аса Ећошафатныњ, Ећошафат Яћурамныњ, Яћурам Уззиянењ, 9 Уззия Йотамныњ, Йотам Әхәзнењ, Әхәз Хизәкыйянењ, 10 Хизәкыйя Менашенењ, Менаше Амонныњ, Амон Йошиянењ әтисе иде. 11 Исраил халкы кµчләп Бабылга күчерелү дәверендә Йошиянењ улы Ећоякин ћәм аныњ агай-энеләре туды. 12 Бабылга кµчләп күчерелгәннән соњ, Ећоякиннењ улы Шећалтиел туды. Шећалтиел Зеруббабелныњ, 13 Зеруббабел Абићудныњ, Абићуд Эльякыймныњ, Эльякыйм Азурныњ, 14 Азур Садыйкныњ, Садыйк Ахимнењ, Ахим Элиудныњ, 15 Элиуд Эльязарныњ, Эльязар Маттанныњ, Маттан Ягъкубныњ, 16 Ягъкуб – Мәрьямнењ ире Йосыфныњ әтисе иде. Мәрьямнән Мәсих дип аталган Гайсә туды. 17 Ибраћимнан Давытка кадәр барлыгы ундүрт буын, Давыттан алып Бабылга кµчләп күчерелгән вакытка кадәр ундүрт буын ћәм Бабылга күчерелеп, Мәсих туганга кадәр ундүрт буын булды. 18 Гайсә Мәсихнењ тууы менә болай булган: анасы Мәрьям Йосыф белән ярәшелгән булган, әмма алар никахлашканчы, Мәрьямнењ Изге Рухтан балага узганы ачыкланган. 19 Ире Йосыф исә тәкъва кеше буларак, Мәрьямне оятка калдырмас µчен, ярәшүне яшертен генә µзәргә ниятләгән. 20 Әмма ул ниятләгәч, тµшендә аныњ янына Раббы фәрештәсе килде ћәм: – Давыт нәселеннән булган Йосыф! Мәрьямне хатын итеп алырга курыкма. Ул карынында йµрткән бала Изге Рухтан уздырылган. 21 Ул ир бала тудырачак. Син Ања Гайсә дип исем кушарсыњ, чµнки Ул үзенењ халкын гµнаћлардан коткарачак! – диде. 22 Болар барысы да Раббыныњ пәйгамбәр аша: 23 «Менә, гыйффәтле кыз балага узачак ћәм ир бала тудырачак. Ања Иммануил дип исем кушарлар», – дигән сүзләре гамәлгә ашсын µчен булды. «Иммануил» – «Аллаћы безнењ белән» дигәнне ањлата. 24 Йосыф йокысыннан уянгач, Раббыныњ фәрештәсе нәрсә кушкан булса, шуны эшләде: ул Мәрьямгә µйләнде. 25 Әмма Мәрьям Улын тудырганчы Йосыф ања якынаймады. Балага ул Гайсә дип исем кушты. 1 Гайсә, Ћируд патша идарә иткән вакытта, Яћүдия ђирендәге Бәйтлехем шәћәрендә туды. Кµнчыгыштан йолдызчылар Иерусалимга килделәр. 2 – Яња туган яћүдләр Патшасы кайда? – дип сорадылар алар. – Без кµнчыгыштан Аныњ йолдызын күрдек ћәм Ања табыну µчен сәђдә кылырга дип килдек. 3 Ћируд патша, бу хакта ишеткәч, хафага тµште. Ћәм аныњ белән бергә бµтен Иерусалим хафаланды. 4 Халыкныњ барлык баш руханиларын ћәм канунчыларын ђыеп, ул алардан Мәсихнењ кайда туарга тиешлеген сорады. 5 – Яћүдия ђирендәге Бәйтлехем шәћәрендә, – диделәр алар. – Чµнки пәйгамбәр аркылы Аллаћы болай дип әйткән: 6 «Ћәм син, Яћүд ђирендәге – Бәйтлехем! Яћүд ђирендәге мµћим шәћәрләрдән ињ түбәне түгелсењ. Чµнки синнән Юлбашчы чыгачак. Ул Минем Исраил халкымныњ Кµтүчесе булачак». 7 Шуннан соњ Ћируд, йолдызчыларны яшертен рәвештә чакыртып алып, алардан йолдызныњ тµгәл калыккан вакытын белеште 8 ћәм, аларны Бәйтлехемгә ђибәреп: – Барыгыз, Бала хакында барын да ђентекләп белешегез. Аны тапкач, миња хәбәр итегез. Мин дә Ања сәђдә кылырга барыр идем, – диде. 9 Патшаны тыњлаганнан соњ, йолдызчылар юлга чыктылар, ћәм алар кµнчыгышта күргән йолдыз аларныњ алларыннан барды. Бала булган урынга килеп ђиткәч, ул шул урын µстендә туктады. 10 Йолдызны күреп, алар шундый шатландылар, шундый сµенделәр! 11 Йолдызчылар, µйгә кергәч, анасы Мәрьям белән Баланы күрделәр. Бала каршында сәђдә кылдылар, аннары, хәзинә сандыкларын ачып, Ања алтын, ладан ћәм мирра дигән хуш исле майлар бүләк иттеләр. 12 Тµшләрендә Ћируд янына кире килмәскә дип кисәтү алгач, башка юл белән үз илләренә кайтып киттеләр. Мисырга качу 13 Алар китү белән, Раббы фәрештәсе Йосыфныњ тµшендә күренеп: – Баланы анасы белән алып Мисырга кач. Мин сиња әйткәнгә кадәр шунда кал. Чµнки Ћируд, Баланы табып, үтерергә ниятли, – диде. 14 Ул, торып, анасы белән Баланы алды ћәм тµнлә белән Мисырга китте. 15 Ћируд үлгәнгә кадәр ул анда калды. Бу исә Раббыныњ пәйгамбәр аша: «Мисырдан чакырып алдым Мин үземнењ Улымны», – дигәннәре гамәлгә ашсын µчен булды. 16 Ћируд үзенењ йолдызчылар тарафыннан алданганын күреп, бик ярсыды. Ул, Бәйтлехемдә ћәм аныњ тирәсендә яшәүче ике яшькә кадәр булган, ягъни йолдызчылар аркылы белгән вакытта туган бµтен ир балаларны үтерергә боерып, гаскәриләрен ђибәрде. 17 Иремия пәйгамбәр аша әйтелгәннәр шулай гамәлгә ашты: 18 «Рама шәћәрендә кµчле тавыш, кычкырып ћәм ыњгырашып елау ишетелә. Бу – балалары µчен Рәхилә елый Ћәм үзенә юатуны теләми, чµнки алар юк инде». 19 Ћируд үлгәннән соњ, Мисырда Йосыфныњ тµшендә Раббыныњ фәрештәсе күренеп: 20 – Тор, Баланы анасы белән алып, Исраил ђиренә әйләнеп кайт. Чµнки Баланы үтерергә теләүчеләр инде үлделәр, – диде. 21 Йосыф торды да, анасы белән Баланы алып, Исраил ђиренә китте. 22 Әмма Яћүдиядә атасы Ћируд урынына Архелай патша идарә итүен ишетеп, Йосыф анда барырга курыкты. Тµшендә кисәтү алгач, ул Гәлиләя µлкәсенә китте ћәм 23 Насара шәћәренә барып урнашты. Раббыныњ пәйгамбәрләр аркылы: «Аны „Насаралы" дип атарлар», – дигән сүзләре шулай гамәлгә ашты. 1 Ул кµннәрдә Яћүдия чүленә Чумдыручы Яхъя килде. 2 Ул: – Тәүбә итегез, Күкләр Патшалыгы якынлашты! – дип игълан итте. 3 Ишагыйя пәйгамбәр: «Чүлдә кычкыручыныњ тавышы: „Раббыга юл әзерләгез, Ања сукмакларны турайтыгыз"», – дип Яхъя турында әйткән иде. 4 Яхъя дµя йоныннан булган киемен күн каеш белән буып йµрде. Ашаган ризыгы саранча ћәм кыр балы иде. 5 Аныњ янына Иерусалим халкы ћәм бµтен Яћүдия белән үрдүн буе тµбәгендә яшәүчеләр килә иде. 6 Килүчеләр үзләренењ гµнаћларын икърар иттеләр, ћәм аларны Яхъя үрдүн елгасында чумдырды. 7 Суга чумдырылырга дип, күп фарисейләрнењ ћәм саддукейларныњ килүен күреп, ул аларга: – Сез, елан токымы! Аллаћыныњ якынлашып килүче ачуыннан кача алырбыз, дип сезгә кем әйтте? 8 Ихлас күњелдән тәүбә иткәнегезне күрсәтә торган ђимеш китерегез. 9 «Безнењ атабыз – Ибраћим», – дип күњелегездән әйтәсе булмагыз. Сезгә әйтәм: Аллаћы менә бу ташлардан Ибраћимга балалар булдыра ала. 10 Балта агачлар тµбендә ята, ул инде әзерләп куелган: яхшы ђимеш бирми торган ћәр агачны кисеп утка ташлыйлар. 11 Мин, тәүбә итүегезнењ билгесе итеп, сезне суга чумдырам. Әмма артымнан Килүче миннән кодрәтлерәк. Мин Аныњ аяк киемнәрен күтәреп йµреп хезмәт күрсәтергә лаексыз. Ул сезне Аллаћы Рухына ћәм утка чумдырыр. 12 Аныњ кулында ђилгәргеч; Ул ашлыкны ындырда ђилгәреп, бодаен ашлык бурасына салыр, ә кибәген сүнмәс утта яндырыр, – дип әйтте. 13 Шул вакытта, үрдүн елгасында Яхъя тарафыннан суга чумдырылу µчен, Гәлиләядән Гайсә килде. 14 Яхъя исә Аны туктатырга тырышып: – Син мине чумдырырга тиеш, ә Син миња килгәнсењ! – диде. 15 – Хәзер шулай булсын. Аллаћы ихтыярын без шуныњ белән үтәрбез, – диде ања Гайсә. Шуннан соњ Яхъя риза булды. 16 Чумдырылу белән үк Гайсә судан чыкты. Шул вакытта ук күкләр ачылды, ћәм Ул үзенә Аллаћы Рухыныњ күгәрчен рәвешендә ињүен күрде. 17 Күктән: – Бу Минем сµекле Улым, Ул Минем куанычым, – дигән тавыш килде. 1 Шуннан соњ, Рух Гайсәне иблистән сынатыр µчен чүлгә алып китте. 2 Ризык капмыйча кырык кµн ћәм кырык тµн үткәреп, Гайсә бик нык ачыкты. 3 Сынаучы иблис, Аныњ янына килеп: – Әгәр Син Аллаћы Улы булсањ, бу ташлар икмәк булсыннар, дип боер, – диде. 4 Гайсә ђавап бирде: – «Кеше икмәк белән генә түгел, бәлки Аллаћы әйткән ћәр сүз белән яшәр», – дип язылган Изге язмада! 5 Шуннан соњ, иблис Аны Иерусалимга – изге шәћәргә алып килеп, Аллаћы Йорты түбәсенењ читенә бастырды 6 ћәм әйтте: – Әгәр Син Аллаћы Улы булсањ, түбәнгә ташлан! Изге язмада әйтелгән бит: «Аллаћы үзенењ фәрештәләренә Синењ турыда кайгыртырга әмер бирер. Алар Сине күтәреп алырлар, аякларыњ ташка бәрелмәс». 7 – Анда: «Раббы Аллаћыњны сынама», – дип тә язылган, – дип ђавап бирде Гайсә. 8 Аннары иблис Аны бик биек тауга алып менеп, дµньядагы барлык патшалыкларны ћәм аларныњ бµтен шµћрәтләрен күрсәтте 9 ћәм әйтте: – Әгәр Син йµзтүбән капланып, миња табынсањ, боларныњ ћәммәсен Сиња бирермен! 10 – Кит, шайтан! – дип ђавап бирде Гайсә. – Язылган: «Раббы Аллаћыња табын, Ања гына хезмәт ит». 11 Шуннан соњ иблис Аны калдырып китте, ћәм Гайсә янына фәрештәләр килделәр ћәм Ања хезмәт иттеләр. 12 Яхъяныњ тµрмәгә утыртылуы хакында белгәннән соњ, Гайсә кире Гәлиләягә кайтты. 13 Насараны калдырып китеп, Ул Гәлиләя дињгезе янындагы Зебулун ћәм Нафтали ђирендәге Кәпәрнаум шәћәренә барып урнашты. 14 Бу исә, Ишагыйя пәйгамбәр аша әйтелгәннәр гамәлгә ашсын µчен булды: 15 «Зебулун ђире, Нафтали ђире! Дињгезгә алып баручы юл, үрдүн аръягындагы Гәлиләя – мәђүсиләр иле! 16 Карањгылыкта яшәүче халык бµек яктылыкны күрде. үлем карањгылыгында яшәүчеләр µчен тањ атты». 17 Шул вакыттан алып Гайсә: – Тәүбә итегез! Күкләр Патшалыгы якынлашты! – дип игълан итеп йµрде. 18 Гәлиләя дињгезе яныннан үтеп барганда, Гайсә ике бертуганныњ – Петер дип аталган Шимун ћәм аныњ энесе Әндринењ – дињгезгә ятьмә салуларын күрде. Алар балыкчылар иде. 19 – Миња иярегез! Мин сезне кешеләр тотучы итәрмен! – диде аларга Гайсә. 20 Алар шунда ук ятьмәләрен калдырып, Ања иярделәр. 21 Аннан киткәч, Гайсә башка ике бертуганны – Зебедәй улы Ягъкубны ћәм аныњ туганы Яхъяны күреп алды. Алар үзләренењ аталары Зебедәй белән бергә кµймәдә ятьмәләрен тµзәтәләр иде. Ул үзенә иярергә µндәде. 22 Алар шунда ук кµймәне ћәм аталарын калдырып, Гайсәгә иярделәр. 23 Гайсә бµтен Гәлиләя ђирендә гыйбадәтханәләрдә µйрәтеп, Патшалык хакында Яхшы хәбәрне игълан итеп, халыкны тµрле авырулардан ћәм чирләрдән савыктырып йµрде. 24 Бµтен Сурия буйлап Аныњ хакында хәбәр таралды. Аныњ янына тµрле авырулардан ћәм интектергеч чирләрдән ђәфаланганнарны, ђенлеләрне, µянәк белән авырганнарны ћәм паралич сукканнарны алып килделәр. Гайсә аларны савыктырды. 25 Аныњ артыннан Гәлиләядән, Ун каладан, Иерусалимнан, Яћүдиядән ћәм үрдүн аръягыннан килгән халык тµркемнәре йµрде. 1 Халык тµркемнәрен күреп, Гайсә тауга менде. Ул утыргач, Аныњ янына шәкертләре килделәр. 2 Гайсә аларны µйрәтә башлады ћәм әйтте: 3 – Рухи яктан фәкыйрьләр бәхетле, чµнки Күкләр Патшалыгы аларныкы. 4 Хәсрәт кичерүчеләр бәхетле, чµнки Аллаћы аларны юатыр. 5 Юашлар бәхетле, чµнки Аллаћы аларга ђир µстеннән хакимлек итәргә бирер. 6 Тәкъвалыкка ачыккан ћәм сусаган кешеләр бәхетле, чµнки Аллаћы аларныњ ул теләген үтәр. 7 Шәфкатьлеләр бәхетле, чµнки аларга шәфкать күрсәтелер. 8 Саф күњеллеләр бәхетле, чµнки алар Аллаћыны күрерләр. 9 Татулык урнаштыручылар бәхетле, чµнки Аллаћы аларны үзенењ балалары дип атар. 10 Тәкъва булганнары µчен эзәрлекләнгәннәр бәхетле, чµнки Күкләр Патшалыгы аларныкы. 11 Кешеләр сезне Минем аркада хурлаганда, эзәрлекләгәндә ћәм сезгә каршы тµрле явызлык эшләгәндә, сез бәхетле. 12 Шатланыгыз ћәм куаныгыз! Күкләрдә сезнењ әђерегез зур булачак. Чµнки сезгә кадәр яшәгән пәйгамбәрләрне дә шулай эзәрлекләделәр. 13 Сез – ђир тозы. Әгәр тоз үз тәмен югалтса, ања ничек тәм кертерсењ? Ул, чыгарып ташланып, кешеләрнењ таптавыннан башка ћичнәрсәгә дә яраклы булмас. 14 Сез – дµнья µчен яктылык. Тау башындагы шәћәр күренми кала алмас. 15 Шулай ук шәмне яндыргач, аны чүлмәк астына куймыйлар, бәлки шәмдәлгә утырталар, ћәм ул µйдәгеләрнењ барысы µчен дә яктырта. 16 Сезнењ яхшы эшләрегезне күреп, Күктәге Атагызны данласыннар µчен, сезнењ яктылыгыгыз да кешеләр алдында шулай балкысын. 17 Минем хакта, Муса канунын яки пәйгамбәрләр язганнарны юкка чыгарырга килгән, дип уйламагыз. Мин юкка чыгарырга дип түгел, бәлки башкарырга дип килдем! 18 Сезгә хак сүз әйтәм: ђир ћәм күк юкка чыкканчы, канунныњ бер генә сызыгы да юкка чыкмаячак: барысы да тормышка ашырылачак! 19 Шулай итеп, кем дә кем бу ињ кечкенә әмерләрнењ дә берәрсен бозып, кешеләрне шуња µйрәтсә, ул кеше Күкләр Патшалыгында ињ түбән кеше дип аталыр. Ә кем аларны үтәп, башкаларны да үтәргә µйрәтсә, ул кеше Күкләр Патшалыгында бµек булыр. 20 Чµнки сезгә әйтәм: тәкъвалыгыгыз фарисейләрнекеннән ћәм канунчыларныкыннан µстен булмаса, Күкләр Патшалыгына кермәячәксез. 21 Сезнењ ата-бабаларыгызга: «үтермә! Кеше үтерүче Аллаћы тарафыннан хµкем ителәчәк», – диелгәнне сез ишеттегез. 22 Ә Мин сезгә әйтәм: туганына ачу тотучы хµкем ителүгә лаек, туганына: «Яраксыз», – дип әйтүче исә Югары кињәшмә алдында ђавапка тартылуга, ә инде «Ахмак», – дип әйтүче ђәћәннәм утына лаек. 23 Шуња күрә, әгәр Аллаћыга бүләк алып барганда, корбан китерү урынында туганыњныњ сиња каршы берәр нәрсәсе булуы исењә тµшсә, 24 бүләгењне корбан китерү урыны алдында калдырып торып, башта туганыњ белән татулаш, аннан соњ гына кире килеп, бүләгењне бир. 25 Берәү синењ белән дәгъвалашып, сине хакимгә алып барса, юлда барганда, әле вакыт бар чакта, дәгъвалы эшне ђайга сал. Югыйсә, гаепләүчењ сине хакимгә китерер, хаким зиндан хезмәтчесенә тапшырыр, ћәм сине зинданга ябарлар. 26 Сиња хак сүз әйтәм: бурычыњныњ актык тиененә кадәр биреп бетермичә, аннан чыкмассыњ. 27 «Зина кылма», – дип ата-бабаларга әйтелгәнне сез ишеттегез. 28 Ә Мин сезгә әйтәм: хатын-кызга ђенси теләк белән караучы күњеленнән инде зина кылган була. 29 Әгәр сине уњ күзењ гµнаћка тµшерсә, аны умырып алып, читкә ташла! Бµтен тәнењ ђәћәннәмгә ташлануга караганда, бер әгъзањны югалтуыњ синењ µчен яхшырак булыр. 30 Әгәр сине уњ кулыњ гµнаћка тµшерсә, аны чабып, читкә ташла! Синењ бµтен тәнењ ђәћәннәмгә ташлануга караганда, бер әгъзањны югалтуыњ синењ µчен яхшырак булыр. 31 Ата-бабаларыгызга: «Берәрсе хатынын аерып ђибәрә икән, ања аерылышу кәгазе бирсен», – дип әйтелгән иде. 32 Ә Мин сезгә әйтәм: әгәр ир кеше, хатыныныњ зина кылу сәбәбе булмый торып, аныњ белән аерылышса, ул хатынын зина кылуга этәрә. Ћәм аерылган хатынга µйләнгән кеше дә зина кыла. 33 Ата-бабаларга: «Ялган ант итмә! Раббы каршында биргән антыњны үтә», – дип әйтелгәнне дә сез ишеттегез. 34 Ә Мин сезгә әйтәм: бµтенләй дә ант итмә! Күк белән дә ант итмә, чµнки ул – Аллаћыныњ тәхете. 35 Ђир белән дә ант итмә, чµнки ул – Аллаћыныњ аяк басу урыны. Иерусалим белән дә ант итмә, чµнки ул – бµек Патшаныњ шәћәре. 36 Башыњ белән дә ант итмә, чµнки чәчењнењ бер бµртеген генә дә ак яки кара итә алмыйсыњ. 37 Сезнењ «Әйе» дигән сүзегез – «Әйе» булсын, «Юк» – «Юк» булсын. Шуннан артык ћәммәсе шайтаннан була. 38 Ата-бабаларга: «Күзгә – күз» ћәм «тешкә – теш» диелгәнне сез ишеттегез. 39 Ә Мин сезгә әйтәм: үзењә явызлык кылучыга каршы килмә. Уњ яњагыња суккан кешегә сул яњагыњны да куй. 40 Берәрсе сине хµкемгә тартып, күлмәгењне алырга теләсә, ања µс киемењне дә бир. 41 Берәрсе сине бер ара ђир үтәргә мәђбүр итсә, аныњ белән ике ара үт. 42 Синнән сораучыга бир ћәм бурычка алырга теләүчене буш итмә. 43 Ата-бабаларга: «Якыныњны ярат, дошманыњны нәфрәт ит!» – дип әйтелгәнне сез ишеттегез. 44 Ә Мин сезгә әйтәм: дошманнарыгызны яратыгыз ћәм сезне эзәрлекләүчеләр µчен дога кылыгыз. 45 Шулай эшләп, сез Күктәге Атагызныњ балалары булуыгызны күрсәтерсез. Чµнки Аллаћы кояшын рәхимлеләр µчен дә, явызлар µчен дә чыгара ћәм яњгырын гаделләргә дә, гаделсезләргә дә яудыра. 46 Әгәр сез үзегезне яратучыларны гына яратсагыз, ул чакта Аллаћы сезгә ни µчен әђер бирер? Салым ђыючылар да шулай итәләр түгелме соњ? 47 Ћәм сез дусларыгыз белән генә сәламләшсәгез, искитәрлек ни эшләгән буласыз? Мәђүсиләр дә шулай эшләмиме соњ? 48 Шулай булгач, Күктәге Атагыз камил булган кебек, сез дә шулай камил булыгыз. 1 Кешеләр алдында тәкъва эшләрегезне күрсәтү максаты белән эшләүдән сакланыгыз. Югыйсә Күктәге Атагыздан әђер алмассыз. 2 Шуња күрә, сәдака биргәндә, ул хакта быргы кычкыртма. Кешеләр аларга мактау яудырсын дип, монафикълар гыйбадәтханәләрдә ћәм урамнарда шулай эшлиләр. Сезгә хак сүз әйтәм: алар тулысынча әђерләрен алдылар. 3 Ләкин син фәкыйрьгә ярдәм итәсењ икән, ярдәмењ яшертен рәвештә эшләнсен µчен, сул кулыњ уњ кулыњныњ ни эшләгәнен белмәсен. Ћәм яшертен эшләнгән ћәммә эшләрне күрүче Атањ сиња әђерењне бирер. 5 Дога кылганда монафикъларча булмагыз. Алар, барысы да күрсен дип, гыйбадәтханәләрдә ћәм юл чатында басып дога кылырга яраталар. Сезгә хак сүз әйтәм: алар тулысынча әђерләрен алдылар. 6 Ә син, дога кылганда, бүлмәњә кереп, артыњнан ишегењне яп ћәм күзгә күренмәгән Атања дога кыл. Ћәм яшертен эшләнгән ћәммә эшләрне күрүче Атањ сиња әђерењне бирер. 7 Дога кылганда, мәђүсиләр кебек, буш сүзләр әйтмәгез. Алар, догаларыбызда күп сүзләр әйтсәк, илаћларыбыз безне ишетер, дип уйлыйлар. 8 Аларга охшамагыз. Сез Атагыздан сораганчы ук, нәрсәгә мохтађ булуыгызны Ул белә бит. 9 Ә сез болай дога кылыгыз: Күктәге Атабыз! Исемењ изге дип икърар ителсен 10 Синењ Патшалыгыњ килсен, Күктәге кебек, ђирдә дә Синењ ихтыярыњ гамәлгә ашсын. 11 Бу кµнгә кирәкле икмәгебезне безгә бүген бир. 12 Башкаларныњ безгә карата эшләгән явызлыкларын без кичергән кебек, безнењ дә начар эшләребезне Син кичер. 13 Безне сынауга дучар итмә, ә явыздан сакла. 14 Чµнки кешеләрнењ гаеп эшләрен кичерсәгез, Күктәге Атагыз сезнекен дә кичерер. 15 Ләкин үзегез кичермәсәгез, сезнењ дә яман эшләрегезне Күктәге Атагыз кичермәс. 16 Ураза тотканда, монафикълар кебек карањгы чырайлы булмагыз. үзләренењ ураза тотуларын кешеләр күрсен дип, алар шулай карањгы чырай белән йµриләр. Сезгә хак сүз әйтәм: алар әђерләрен тулысынча алдылар. 17 Ә син исә, ураза тотканда, чәчләрењне майла ћәм битењне ю: 18 синењ ураза тотуыњны кешеләр түгел, күзгә күренмәгән Атањ гына күрсен; ћәм яшертен эшләнгән барча эшләрне күрүче Атањ сиња әђерењне бирер. 19 үзегезгә байлыкны ђирдә ђыймагыз. Анда аны кµя тапый, ул тутыга, караклар урлап чыга. 20 Әмма сез хәзинәне күктә ђыегыз: анда аны кµя дә тапамый, ул тутыкмый да, караклар да кереп аны урлап чыкмый. 21 Чµнки хәзинәњ кайда булса, күњелењ дә шунда булыр. 22 Тәннењ яктырткычы – күзләр. Күзләрењ яхшы булса, тәнењ якты булыр. 23 Ләкин күзләрењ начар булса, бµтен тәнењ карањгы булыр. Әгәр синењ эчењдәге яктылык карањгылык була икән, ул чакта бу карањгылык нинди тирән була! 24 Берәү дә ике хуђага хезмәт итә алмас: берсен яратмас, ә икенчесен яратыр; берсенә тугры булыр, ә икенчесен санга сукмас. Аллаћыга да, байлыкка да берьюлы хезмәт итә алмассыз. 25 Шуња күрә, Мин сезгә әйтәм: тормышыгыз µчен ни белән тукланырга ћәм эчәргә дип, тәнегез µчен нәрсә кияргә дип борчылмагыз. Ђан ризыктан, тән киемнән мµћимрәк түгелме соњ? 26 Кошларга карагыз: алар чәчмиләр дә, урмыйлар да, ашлыкны амбарларга да салмыйлар, әмма аларны сезнењ Күктәге Атагыз туендыра. Ә сез кошлардан кыйммәтлерәк түгелме соњ? 27 Сезнењ кайсыгыз, кайгырганга карап, гомерен бер сәгатькә булса да озайта ала? 28 Ћәм кием µчен ник кайгырасыз? Кыр чәчәкләренә карагыз, алар ничек үсәләр: эшләмиләр дә, эрләмиләр дә. 29 Әмма сезгә әйтәм: Сµләйман патша үзенењ бµтен мәћабәтлелегендә дә аларныњ берсе кебек тә киенмәгән. 30 Бүген кырда үсеп утырган, ә иртәгә утка ташланачак үләнне Аллаћы шулай киендерә икән, сезне инде бигрәк тә киендермәсмени, аз иманлылар? 31 Шулай итеп: «Безгә нәрсә ашарга, безгә нәрсә эчәргә, безгә нәрсә кияргә?» – дип кайгырмагыз. 32 Мәђүсиләрнењ тµп кайгылары – шул. Ә сезгә боларныњ ћәммәсенењ кирәк икәнен Күктәге Атагыз белә. 33 Барыннан да бигрәк, Аныњ Патшалыгын ћәм Ул кушканнарны ничек тормышка ашырырга икәнен эзләгез, ћәм боларныњ барысы сезгә бирелер. 34 Иртәгә булачак кµн µчен кайгырмагыз. Иртәгә булачак кµн үзе хакында үзе кайгыртыр. Ћәр кµннењ үз мәшәкатьләре ђитәрлек. 1 Берәүне дә хµкем итмәгез, сезне дә Аллаћы хµкем итмәс. 2 Чµнки нинди хµкем белән хµкем итсәгез, сез дә шундый хµкем белән хµкем ителерсез; ћәм нинди үлчәм белән үлчәсәгез, сезгә дә шундый үлчәм белән үлчәп бирелер. 3 Ничек син туганыњ күзендәге чүп бµртеген күрәсењ, ә үз күзењдәге бүрәнәне сизмисењ? 4 үз күзењдә бүрәнә булганда, син ничек туганыња: «Күзењдәге чүпне алыйм әле», – дип әйтә аласыњ? 5 Монафикъ! Элек үз күзењдәге бүрәнәне чыгар, аннары инде күзләрењ ачык күрер ћәм туганыњныњ күзендәге чүпне ала алырсыњ. 6 Изге нәрсәне этләргә бирмәгез: алар, сезгә борылып, үзегезне ботарларлар. Энђеләрегезне дуњгызлар алдына сипмәгез. Алар ул энђеләрегезне аяклары белән таптарлар. 7 Сорагыз – сезгә бирерләр, эзләгез – табарсыз, шакыгыз – ћәм сезгә ачарлар. 8 Чµнки ћәр сораучы ала, эзләүче таба ћәм шакучыга ачарлар. 9 Арагыздан кайсыгыз икмәк сораучы улына таш бирер? 10 Ћәм ул балык сораганда, кайсыгыз елан бирер? 11 Әгәр сез, явыз кешеләр булып та, балаларыгызга яхшы нәрсәләр бирә беләсез икән, сезнењ күктәге Атагыз үзеннән сораучыларга бигрәк тә бирәчәк. 12 Кешеләрнењ сезгә нәрсә эшләүләрен теләсәгез, үзегез дә аларга шуны эшләгез. Чµнки Муса кануныныњ ћәм пәйгамбәрләр китабында язылган тәгълиматныњ мәгънәсе шунда. 13 Тар капкадан керегез, чµнки ћәлакәткә илтүче юл ђињел, капкасы да кињ, ћәм күпләр шул капкадан керәләр. 14 Ә тормышка керә торган капка кысан, юлы тар, ћәм аны азлар гына таба. 15 Яныгызга сарык тиресе ябынып килүче ялган пәйгамбәрләрдән сакланыгыз: тире ябынган ерткыч бүреләр алар. 16 Сез аларны ђимешләренә карап танырсыз. Күгән куагыннан йµзем, тигәнәктән инђир ђыялармыни? 17 Менә шулай, яхшы агач яхшы ђимеш бирә, ә начар агач начар ђимеш бирә. 18 Яхшы агач начар ђимеш бирә алмый, ћәм начар агач яхшы ђимеш бирә алмый. 19 Яхшы ђимеш бирми торган ћәр агачны кисеп, утка ташлыйлар. 20 Шулай итеп, ялган пәйгамбәрләрне ђимешләренә карап танырсыз. 21 Күк Патшалыгына Миња: «Раббым! Раббым!» – дип әйтүче ћәркем түгел, ә Күктәге Атам ихтыярын үтәүче генә керәчәк. 22 Кыямәт кµнендә Миња күпләр: «Раббым, Раббым! Без Синењ исемењнән пәйгамбәрлек итмәдекмени? Синењ исемењ белән ђеннәрне куып чыгармадыкмыни? Синењ исемењ белән башка күп кодрәтле эшләр эшләмәдекмени?» – дип әйтерләр. 23 Менә шул вакытта Мин аларга: «Сезне, явызлык кылучыларны, Мин ћичкайчан белмәдем, китегез янымнан!» – дип ђавап кайтарырмын. 24 Шулай итеп, Минем сүзләремне ишетеп, аларны үтәүче ћәркем үзенењ йортын таш µстенә салган акыллы кешегә охшаган. 25 Яњгыр явып, елгалар ташып, кµчле ђилләр исеп шул йортка ябырылган, әмма ул ђимерелмәгән. Чµнки йорт таш нигез µстенә салынган булган. 26 Ә инде ишетеп тә, сүзләремне үтәмәүче кеше үзенењ йортын ком µстенә тµзегән акылсыз кешегә охшаган. 27 Яњгыр явып, елгалар ташып, кµчле ђилләр исеп шул йортка ябырылган. Ул йорт ђимерелеп тµшкән, ћәм аныњ ђимерелүе бик каты булган. 28 Гайсә сүзләрен тәмамлагач, Аныњ µйрәтүенә халык хәйран калды. 29 Чµнки Ул аларны канунчылар кебек түгел, бәлки хакимлеге булган кеше кебек µйрәтте. 1 Гайсә таудан тµшкәч, Аныњ артыннан күп халык иярде. 2 Менә Аныњ янына бер махаулы кеше килеп тез чүкте ћәм: – Әфәнде! Әгәр теләсәњ, мине тазарта алыр идењ! – диде. 3 Гайсә, кулын сузып, ања кагылды ћәм: – Әйе, телим. Тазарын! – диде. Ћәм шунда ук аныњ махауы тазарды. 4 Шуннан соњ Гайсә ања әйтте: – Кара аны, берәүгә дә сµйләмә, ә руханига барып үзењне күрсәт ћәм терелүењне исбатлау билгесе итеп Муса кануны буенча таләп ителгән бүләкне тәкъдим ит. 5 Гайсә Кәпәрнаумга килгәч, Аннан ярдәм сорап, йµзбашы килде: 6 – Әфәнде! Минем хезмәтчем µйдә параличтан бик нык газапланып ята. 7 – Мин барып, аны савыктырырмын, – диде Гайсә. 8 – Әфәнде! Сине үз йортымда кабул итәргә мин лаеклы түгелмен, – дип ђавап бирде Ања йµзбашы. – Тик сүз генә әйт, ћәм минем хезмәтчем савыгачак. 9 Мин – үзем дә буйсынудагы кеше, ћәм минем кул астымда гаскәриләр бар. Аларныњ берсенә: «Кит», – дисәм, китә, икенчесенә: «Кил», – дисәм, килә, хезмәтчемә: «Моны эшлә», – дисәм, эшли. 10 Моны ишетеп, Гайсә хәйран калды ћәм артыннан ияреп баручыларга әйтте: – Сезгә хак сүз әйтәм: Исраилдә Мин мондый ышануны ћичкемдә күрмәгән идем. 11 Мин сезгә әйтәм: кµнчыгыштан ћәм кµнбатыштан күпләр килерләр ћәм Күк Патшалыгында Ибраћим, Исхак ћәм Ягъкуб белән бергә мәђлес µстәле артында утырырлар. 12 Ә кемгә Патшалык алдан билгеләнгән иде, алар тышкы карањгылыкка куылырлар: анда елау ћәм тешләр шыкырдату булыр. 13 Йµзбашына Гайсә: – Ѳењә кайт, ћәм сиња иманыњ буенча булсын, – диде. Ћәм аныњ хезмәтчесе шул сәгатьтә үк савыкты. 14 Гайсә Петернењ µенә килде ћәм аныњ каенанасыныњ кызышып авырып ятуын күрде. 15 Гайсә бу хатынныњ кулына кагылгач, кызышуы шунда ук бетте, ћәм ул, торып, Гайсә хµрмәтенә табын әзерли башлады. 16 Ә инде кич ђиткәч, Гайсә янына ђенле булган күп кешеләрне китерделәр. Ул үзенењ сүзе белән явыз рухларны куып чыгарды ћәм бµтен авыруларны савыктырды. 17 Чµнки Ишагыйя пәйгамбәр аша: «Ул безнењ сырхауларыбызны үзенә алды ћәм авыруларыбызны күтәреп алып китте», – дип әйтелгәннәр тормышка ашырга тиеш иде. 18 Тирә-ягындагы халык тµркемнәрен күреп, Гайсә шәкертләренә дињгез аръягына кичеп чыгарга кушты. 19 Шуннан соњ Аныњ янына бер канунчы килеп: – Остаз, Син кая гына барсањ да, мин Синењ артыњнан барырмын, – диде. 20 – Тµлкеләрнењ µннәре, кошларныњ оялары бар, ә Адәм Улыныњ баш тµртер урыны да юк, – дип ђавап бирде Гайсә. 21 Икенче берсе – Аныњ шәкертләреннән берәү – Ања әйтте: – Әфәнде! Ѳемә кайтып, башта атамны күмеп килергә рµхсәт ит. 22 Ләкин Гайсә ања: – Миња ияр! үлеләрне үле кешеләр үзләре күмсен, – диде. 23 Гайсә кµймәгә керде. Аныњ артыннан шәкертләре дә керде. 24 Кинәт дињгез µстендә кµчле давыл күтәрелде. Дулкыннар кµймәгә бик каты итеп бәрделәр, ћәм ања су керде. Ә Гайсә йоклап ята иде. 25 Шәкертләре килеп, Аны уяттылар ћәм: – Раббыбыз, коткар! Батабыз! – дип кычкырдылар. 26 – Ни µчен сез шундый куркак, аз иманлылар? – диде Ул аларга. Гайсә, торып, ђилләрне ћәм дињгезне тыйды. Ћәм тынлык урнашты. 27 – Кем соњ Ул? Ђилләр дә, дињгез дә буйсына Ања! – дип кешеләр тањ калды. 28 Гайсә аргы як ярдагы Гәдара ђиренә килгәч, каберләр арасыннан Ања каршы ђенле ике кеше килеп чыкты. Алар шундый усал булган ки, хәтта ул юлдан ћичкем үтә алмаган. 29 – Аллаћы Улы, Сиња бездән нәрсә кирәк? Син монда безне вакытыннан элек ђәфаларга килдењме? – дип кычкырдылар алар. 30 Ә ерак түгел зур дуњгыз кµтүе утлап йµри иде. 31 Ђеннәр: – Әгәр безне куып чыгарсањ, дуњгыз кµтүенә ђибәрче! – дип үтенделәр Аннан. 32 – Барыгыз, – дип ђавап бирде Гайсә. Ђеннәр чыгып, дуњгызлар эченә керделәр. Шунда ук бµтен кµтү текә ярдан дињгезгә атылып, суга батып үлде. 33 Ә кµтүчеләр исә торып чаптылар. Алар шәћәргә йµгереп кайтып, барысы хакында сµйләделәр. Ђенле кешеләр белән дә ни булганын хәбәр иттеләр. 34 Ћәм менә бµтен шәћәр халкы Гайсәнењ каршысына килде. Аны күреп, алар Аннан үзләренењ ђиреннән китүен үтенделәр. 1 Гайсә, кµймәгә кереп, дињгезне кичте ћәм үзе яшәгән шәћәргә килде. 2 Берничә кеше паралич суккан авыруны ятагы белән күтәреп, Ања китерделәр. Гайсә, аларныњ ышануларын күреп авыруга әйтте: – Кыю бул, бала! Синењ гµнаћларыњ кичерелде! 3 Шул вакытта канунчылар эчләреннән генә: «Бу кеше кµфер сµйли!» – диделәр. 4 Гайсә аларныњ ни уйлауларын белеп сорады: – Ни µчен сезнењ күњелегездә шундый начар уйлар? 5 Ничек дип әйтергә ђињелрәк: «Синењ гµнаћларыњ кичерелде», – дипме, әллә: «Тор да йµр», – дипме? 6 Ләкин сез хәзер Адәм Улыныњ ђирдә гµнаћларны кичерергә хакимлеге барлыгын белерсез! Ћәм Гайсә паралич суккан кешегә: – Тор, үзењнењ ятагыњны алып, µењә кит! – диде. 7 Тегесе, торып, µенә кайтып китте. 8 Моны күреп торган халык куркышып калды ћәм кешеләргә шундый хакимлек биргән Аллаћыны данлады. 9 Шул урыннан китеп барганда, Гайсә салым ђыю урынында утыручы Маттай исемле кешене күрде ћәм: – Минем артымнан бар, – диде. Маттай, торып, Аныњ артыннан китте. 10 Гайсә аныњ µенә ашка килгәч, анда күп кенә салым ђыючылар ћәм башка гµнаћлылар ђыелды. Алар Гайсә ћәм Аныњ шәкертләре белән бер аш µстәле артында утырдылар. 11 Фарисейләр, моны күреп, шәкертләргә әйттеләр: – Ни µчен сезнењ Остазыгыз салым ђыючылар ћәм башка гµнаћлылар белән бергә ашый? 12 Гайсә моны ишетеп ђавап бирде: – Табиб сәламәт кешеләргә түгел, ә авыруларга кирәк. 13 Барыгыз ћәм «Мин корбанны түгел, шәфкатьлекне телим» дигән сүзләрнењ мәгънәсен µйрәнегез. Мин бит тәкъва кешеләрне түгел, бәлки гµнаћлыларны чакырырга дип килдем. 14 Шуннан соњ Аныњ янына Яхъяныњ шәкертләре килеп: – Ни µчен без ћәм фарисейләрнењ шәкертләре еш ураза тотабыз, ә Синекеләр ураза тотмыйлар? – дип сорадылар. 15 Гайсә аларга ђавап бирде: – Кияү егете үзләре белән бергә булганда, туйдагы кунаклар кайгыра алырлармы? Әмма килер бер кµн: алар яныннан кияү алыныр, ћәм шул чакта алар ураза тотарлар. 16 Иске киемгә яња тукымадан ямаулык салмыйлар, чµнки ул, иске тукыманы басып тµшеп, тишекне тагын да зурайтыр. 17 Ћәм яња шәрабны иске турсыкка салмыйлар, югыйсә иске турсык тишелер дә, шәраб та агып бетәр, турсык та әрәм булыр. Юк, яња шәрабны яња турсыкка салалар. Шул вакытта шәраб та, турсык та сакланып калыр. 18 Гайсә шулай сµйләп торганда, Аныњ янына яћүд башлыкларыныњ берсе килеп тез чүкте ћәм Ања әйтте: – Хәзер генә минем кызым үлде. Ә Син аныњ янына килеп, µстенә кулларыњны куйчы, ћәм ул яшәячәк! 19 Гайсә торды ћәм шәкертләре белән аныњ артыннан китте. 20 Шул вакыт унике ел буе кан китүдән интеккән хатын, арттан килеп, Аныњ киеменењ чабуына кагылды. 21 Чµнки ул: «Аныњ киеменә генә кагылсам да савыгыр идем», – дип эченнән генә уйлаган иде. 22 Гайсә борылып карады ћәм, аны күреп: – Кыю бул, кызым! Сине ышануыњ савыктырды, – диде. Ћәм шул вакытта ук хатын савыктырылды. 23 Башлыкныњ µенә кергәч, Гайсә анда матәм кµйләрен уйнаучыларны ћәм елаучылар тµркемен күрде ћәм: 24 – Китегез моннан! Кыз бала үлмәгән, ул йоклый! – диде. Аннан кµлә башладылар. 25 Ләкин халык µйдән чыгарылгач, Гайсә, бүлмәгә кереп, кызныњ кулыннан тотты, ћәм кыз торып басты. 26 Бу хактагы хәбәр шундагы бµтен тирә-як ђирләргә таралды. 27 Гайсә аннан киткәндә, артыннан ике сукыр иярде. – Давыт Улы, безгә шәфкать күрсәтче! – дип кычкырдылар алар. 28 Ул µйгә кергәч, бу сукырлар Аныњ янына килделәр. Ћәм Гайсә: – Минем ярдәм итә алуыма сез ышанасызмы? – дип сорады. – Әйе, Әфәнде, – дип ђавап бирделәр алар. 29 Гайсә аларныњ күзләренә кагылды ћәм: – Ышануыгыз буенча булсын сезгә, – диде. 30 Ћәм алар күрә башладылар. Гайсә аларга: – Карагыз аны, бу хакта беркем дә белмәсен, – дип каты кисәтеп әйтте. 31 Әмма алар, киткәч, Аныњ хакында шундагы бµтен тирә-як ђирләрдә сµйләп йµрделәр. 32 Алар китәм дигәндә, Гайсә янына ђенле телсез кешене китерделәр. 33 Гайсә ђенне куып чыгаргач, телсез кеше сµйләшә башлады. Моња халык хәйран калды ћәм әйтте: – Исраилдә беркайчан да мондый хәлне күргәнебез булмады. 34 Ләкин фарисейләр: – Ул ђеннәрне ђеннәр башлыгы кµче белән куып чыгара, – дип каршы сµйләделәр. 35 Гайсә гыйбадәтханәләрдә µйрәтеп, бµтен шәћәрләр ћәм авыллар буйлап Патшалык хакындагы Яхшы хәбәрне игълан итеп, халыкны тµрле авырулардан ћәм чирләрдән савыктырып йµрде. 36 Ул халык тµркемнәрен күреп кызганды: алар, кµтүчеләре булмаган сарыклар кебек, борчылган ћәм таралган иделәр. 37 Шул чакта Гайсә шәкертләренә әйтте: – Урасы ашлык күп, ә уракчылар аз. 38 Шуња күрә ашлык Хуђасына ялварыгыз: ашлык урырга эшчеләр ђибәрсен. 1 Гайсә үзенењ янына унике шәкертен чакырып алып, аларга шакшы рухларны куып чыгару ћәм тµрле авырулардан, тµрле чирләрдән савыктыру вәкаләте бирде. 2 Менә ул унике рәсүлнењ исеме: беренчесе – Петер дип аталган Шимун ћәм аныњ энесе Әндри, Зебедәй улы Ягъкуб ћәм аныњ энесе Яхъя, 3 Филип ћәм Бартулумай, Томас ћәм салым ђыючы Маттай, Ћалфай улы Ягъкуб, Таддай, 4 Кµрәшүче Шимун ћәм Гайсәгә хыянәт итәчәк Яћүд Искариот. 5 Гайсә менә шушы уникене нәсыйхәт биреп ђибәрде: – Башка халыкларга бармагыз ћәм Самареянењ бер шәћәренә дә кермәгез. 6 Бигрәк тә Исраил халкыныњ югалган сарыклары янына барыгыз. 7 Барганда исә: «Күкләр Патшалыгы якынлашты!» – дип хәбәр итегез. 8 Авыруларны савыктырыгыз, үлгәннәрне терелтегез, махаулыларны тазартыгыз, ђеннәрне куып чыгарыгыз. Бушлай алдыгыз – бушлай бирегез. 9 Путагызга салырга дип, үзегез белән алтын да, кµмеш тә, бакыр акча да алмагыз. 10 Биштәр дә, алмаш күлмәк тә, аяк киеме дә, юл таягы да алмагыз – эшче үзенә ризык бирелүгә лаек. 11 Берәр шәћәр яки авылга килгәч, анда кем лаеклы булуын табып, үзегез киткәнгә кадәр аныњ µендә калыгыз. 12 Ѳйгә кергәндә, иминлек теләген әйтеп керегез. 13 Әгәр µй лаеклы булса, анда сез теләгән иминлек булсын, ә лаексыз булса, сезнењ иминлегегез үзегезгә кире кайтсын. 14 Ә берәр йорт яки шәћәр сезне кабул итмәсә, сүзләрегезне тыњламаса, ул чакта бу йорттан яки бу шәћәрдән киткәндә, аякларыгыздагы тузанны кагып тµшерегез. 15 Сезгә хак сүз әйтәм: хµкем кµнендә Сәдүм белән Гамура шәћәрләренә бу шәћәргә караганда ђињелрәк булыр. 16 Мин сезне бүреләр арасына сарыкларны ђибәргән кебек ђибәрәм. Шуња күрә, еланнар кебек сакланучан булыгыз ћәм күгәрченнәр кебек эчкерсез булыгыз. 17 Кешеләрдән сакланыгыз. Алар сезне мәхкәмәләргә тапшырырлар, гыйбадәтханәләрендә камчыларлар. 18 Сезне Минем аркада идарәчеләр, патшалар алдына китерерләр. Бу – сез аларга ћәм халыкларга Минем хакта шаћитлек итсен µчен булыр. 19 Сезне хµкем итәргә китергән чакта, нәрсә ћәм ничек сµйләргә дип хафаланмагыз: сезгә ул сәгатьтә нәрсә сµйләргә кирәклеге белдерелер. 20 Чµнки әйткән сүзләрегез сезнеке булмас, бәлки сезнењ аша Атагызныњ Рухы сµйләр. 21 Туган туганын, ата баласын үлемгә тапшырыр, ә балалар ата-аналарына каршы чыгып, аларны үтертерләр. 22 Минем µчен барысы да сезне нәфрәт итәр. Ләкин ахырга кадәр чыдаган кеше котылыр. 23 Бер шәћәрдә эзәрлекли башласалар, башкасына качыгыз. Сезгә хак сүз әйтәм: сез Исраилнењ барлык шәћәрләрен әйләнеп чыгарга µлгергәнче, Адәм Улы киләчәк. 24 Шәкерт үзенењ остазыннан µстен булмый, ћәм хезмәтче дә үзенењ хуђасыннан µстен булмый. 25 Шәкерт исә остазы кебек булса, ә хезмәтче хуђасы кебек булса, шул ђитә. Йорт хуђасын Белзебул дип атыйлар икән, µйдәгеләрен инде бигрәк тә шулай дип атарлар. 26 Шуња күрә, алардан курыкмагыз! Ачылмый калачак бернинди капланган нәрсә ћәм беленми калачак бернинди яшерен нәрсә юк. 27 Мин сезгә карањгылыкта сµйләгәннәрне кµн яктысында сµйләгез, пышылдап әйткәннәрне µй түбәләреннән игълан итегез. 28 Тәнне үтереп тә, ђанны үтерә алмаучылардан курыкмагыз. Бәлки күбрәк ђәћәннәмдә ђанны да, тәнне дә ћәлак итә алучы Аллаћыдан куркыгыз! 29 Ике чыпчык бер бакыр тәњкәгә сатыла түгелме соњ? Әмма аларныњ берсе дә Атагызныњ ихтыярыннан башка ђиргә егылып тµшмәс. 30 Ә сезнењ хәтта башыгыздагы ћәр чәч бµртегегез дә санаулы. 31 Шулай итеп, курыкмагыз: сез күп чыпчыкларга караганда кыйммәтлерәк. 32 Шулай итеп, Мине кешеләр алдында икърар иткән кешене Мин дә Күктәге Атам алдында икърар итәрмен. 33 Ә инде берәрсе кешеләр каршында Миннән ваз кичсә, Мин дә Күктәге Атам каршында аннан ваз кичәрмен. 34 Мине ђиргә тынычлык китерергә килде дип уйламагыз. Мин тынычлык китерергә дип килмәдем, әмма кылыч алып килдем. 35 Чµнки Мин улы белән атаны, кызы белән ананы, килен белән каенананы аерырга дип килдем. 36 Ћәм кеше µчен µйдәгеләре дошман булыр. 37 үзенењ атасын яки анасын Миња караганда күбрәк яратучы кеше Миња лаек түгел. үзенењ улын яки кызын Миња караганда күбрәк яратучы кеше Миња лаек түгел. 38 үзенењ хачын алмаган ћәм Миња ияреп бармаган кеше Миња лаек түгел. 39 Тормышын үзе µчен сакларга тырышучы кеше аны югалтыр. Ә Минем µчен тормышын югалткан кеше аны табар. 40 Сезне кабул итүче Мине кабул итә. Ә Мине кабул итүче Мине Ђибәрүчене кабул итә. 41 Пәйгамбәрне пәйгамбәр булганы µчен кабул итүче, пәйгамбәрнењ әђерен алыр. Тәкъваны тәкъва булганы µчен кабул итүче тәкъваныњ әђерен алыр. 42 Кем шушы ињ түбәннәрнењ берсенә Минем шәкертем булганы µчен эчәргә дип бер чынаяк салкын су бирә, хак сүз әйтәм: әђереннән мәхрүм калмаячак. 1 Гайсә, үзенењ унике шәкертенә нәсыйхәт биреп бетергәч, башка шәћәрләрдә µйрәтеп ћәм вәгазьләп йµрергә дип, аннан китте. 2 Яхъя исә, тµрмәдә чакта Мәсихнењ кылган гамәлләре хакында ишеткәч: «Килергә тиеш булган Зат Синме, әллә башка берәүне кµтикме?» – дип сорарга үзенењ шәкертләрен ђибәрде. 4 Гайсә аларга ђавап бирде: – Барыгыз, күргәннәрегезне ћәм ишеткәннәрегезне Яхъяга кайтып сµйләгез: 5 Сукырлар янә күрә, аксаклар йµри, махаулылар тазарына, чукраклар ишетә, үлгәннәр терелеп тора ћәм фәкыйрьләргә Яхшы хәбәр игълан ителә. 6 Кем Минем хакта шикләнми, шул бәхетле. 7 Яхъя шәкертләре киткәндә, Гайсә халыкка Яхъя хакында сµйли башлады: – Сез чүлгә нәрсә карарга бардыгыз? Ђилдә тирбәлгән камышны карарга дипме? 8 Нәрсә карарга бардыгыз соњ? Купшы кием кигән кешенеме? Ә бит купшы кием кигәннәр сарайларда яшиләр. 9 Ул чакта нәрсә карарга бардыгыз? Пәйгамбәрнеме? Әйе! Мин сезгә әйтәм, ул пәйгамбәрдән дә бµегрәк! 10 Изге язмада: «Мин Синењ алдыњнан хәбәрчемне ђибәрәм, ул Синењ алдыњнан Сиња юл әзерләр», – дип язылган сүзләр аныњ турында. 11 Сезгә хак сүз әйтәм: хатын-кыздан туган кешеләр арасында Чумдыручы Яхъядан бµегрәк ћичкем булмады. Әмма Күкләр Патшалыгында ињ кечкенәсе дә аннан µстенрәктер. 12 Чумдыручы Яхъя кµннәреннән алып бүгенгә хәтле Күкләр Патшалыгы µчен кµрәш бара ћәм кµч куючылар аны кулга тµшерәләр. 13 Чµнки барлык пәйгамбәрләр ћәм бµтен канун Яхъяга кадәр пәйгамбәрлек иттеләр. 14 Ћәм әгәр кабул итәргә телисез икән, белегез: ул – килергә тиешле Ильяс. 15 Колаклары булган ишетсен! 16 Хәзерге заман кешеләрен нәрсә белән чагыштырырга икән? Алар: «Без сезгә күњелле кµйләр уйнадык, ә сез биемәдегез. Без кайгылы ђырлар ђырладык, ә сез кайгырып еламадыгыз», – дип, базар мәйданында бер-берсенә кычкырып утыручы балаларга охшый. 18 Чµнки Яхъя килде, ашамый да, шәраб та эчми, ћәм кешеләр: «Ул ђенле», – диләр. 19 Адәм Улы килде, ашый ћәм эчә. Алар: «Күрегез әле, бирән, эчкече, салым ђыючыларныњ ћәм гµнаћлыларныњ дусты!» – диләр. Ә Аллаћыныњ зирәклеге үзенењ эшләре белән хак дип исбат ителде. 20 Аннан соњ Гайсә могђизаларыныњ күбесе эшләнгән шәћәрләрне тәүбәгә килмәгәннәре µчен шелтәли башлады: 21 – Кайгы сиња, Хоразин! Кайгы сиња, Бәйтсайда! Әгәр сездә эшләнгән могђизалар Тур ћәм Сидун шәћәрләрендә күрсәтелгән булса, алар күптән инде тупас киемнәр киеп ћәм кµлгә утырып тәүбә итәрләр иде. 22 Ләкин сезгә әйтәм, хµкем кµнендә Тур белән Сидунга сезгә караганда ђињелрәк булыр. 23 Әй, Кәпәрнаум, әллә сине күккә кадәр күтәрерләр дип уйлыйсыњмы? Юк, үлем патшалыгына кадәр тµшерелерсењ. Әгәр синдә эшләнгән могђизалар Сәдүмдә эшләнсә, ул хәзерге кµнгә кадәр торган булыр иде. 24 Ләкин сезгә әйтәм: хµкем кµнендә Сәдүм ђиренә сиња караганда ђињелрәк булыр. 25 Шул вакытта Гайсә әйтте: – Атам, күкнењ ћәм ђирнењ Хуђасы! Зирәкләрдән ћәм акыл ияләреннән яшерелгәнне балаларга ачып бирүењ µчен Сиња шµкрана итәм! 26 Әйе, Атам, шулай эшләүне Син яхшы дип таптыњ! 27 Атам бµтенесен дә Миња тапшырды. Улын Атасыннан башка ћичкем белми. Улыннан башка Атасын ћичкем белми, ћәм Улы Аны кемнәргә ачарга тели, шул кешеләрдән башка Атаны ћичкем белми. 28 Авырлыктан ђәфа чигүчеләр, ћәммәгез дә Миња килегез. Мин сезгә тынычлык бирермен. 29 Минем камытымны үзегезгә киегез ћәм Миннән µйрәнегез, чµнки Мин – юаш, басынкы күњелле; ћәм сез тынычлык табарсыз. 30 Чµнки Минем камытым уњайлы ћәм йµгем ђињел! 1 Бервакыт, шимбә кµнне, Гайсә иген кырлары аркылы үтте. Аныњ шәкертләре, ачыкканлыктан, башаклар µзеп ашый башладылар. 2 Фарисейләр, моны күреп, Гайсәгә әйттеләр: – Кара, Синењ шәкертләрењ шимбә кµн эшләргә ярамаганны эшлиләр! 3 – Давыт ћәм аныњ белән булган кешеләр ачыккач, аныњ нәрсә эшләгәне хакында укымадыгызмыни: ул Изге йортка кергән ћәм Аллаћыга багышланган икмәкләрне ашаган, ә аларны исә руханилардан башка ћичкемгә дә ашарга рµхсәт ителмәгән, – диде Гайсә. – 5 Аллаћы Йортында руханиларныњ шимбә кµн канунын бозуларын, әмма моныњ аларга гаепкә саналмавын канун китабыннан укымадыгызмы әллә? 6 Сезгә әйтәм: монда Аллаћы Йортына караганда бµегрәге бар. 7 Әгәр сез Аллаћыныњ: «Мин корбанны түгел, шәфкатьлекне телим», – дигән сүзләренењ мәгънәсен ањласагыз, гаепсезләрне хµкем итмәс идегез. 8 Чµнки Адәм Улы – шимбә кµненењ Хуђасы. 9 Аннан китеп, Гайсә гыйбадәтханәгә килде. 10 Анда кулы корышкан кеше бар иде. – Шимбә кµнне савыктыру рµхсәт ителәме? – дип, кайберләре Гайсәдән сорадылар. Чынлыкта исә алар Гайсәне гаепләргә сәбәп эзлиләр иде. 11 – Сезнењ арагыздагы берәүнењ бердәнбер сарыгы булып, ул сарыгы шимбә кµнне чокырга егылып тµшсә, аны чыгармас иде микән? – диде Гайсә. – 12 Ә кеше исә сарыктан күпкә кадерлерәк бит. Шулай булгач, шимбә кµнне яхшылык эшләү рµхсәт ителә. 13 Шуннан соњ Ул теге кешегә: – Кулыњны суз! – диде. Ул кулын сузды, ћәм кулы савыкты; икенчесе кебек үк исән булды. 14 Фарисейләр исә, гыйбадәтханәдән китеп, Гайсәне ничек ћәлак итү хакында бергәләшеп кињәш кордылар. 15 Гайсә, бу хакта белеп, аннан китте. Артыннан күп халык иярде. Ул авыруларныњ барысын да савыктырды. 16 Әмма үзенењ кем булуы хакында беркемгә дә сµйләмәскә кушты. 17 Бу вакыйгалар Ишагыйя пәйгамбәр аша әйтелгән сүзләр гамәлгә ашсын µчен булды: 18 «Менә Мин сайлаган Минем Хезмәтчем, Минем сµеклем, Минем ђанымныњ шатлыгы. Мин Аны үземнењ Рухым белән сугарырмын, ћәм Ул Минем хµкемемне халыкларга игълан итәр. 19 Ул бәхәсләшмәс, кычкырмас, урамнарда Аныњ тавышын ћичкем ишетмәс. 20 Гаделлекне ђињүгә ирештергәнгә кадәр, чатнаган камышны сындырып тµшермәс, пыскып яткан филтәне сүндермәс. 21 Аныњ исеменә халыклар µметләрен багларлар». 22 Аннары Гайсә янына ђенле кешене китерделәр; ул сукыр ћәм телсез иде. Гайсә аны савыктырды. Ул сµйләшә ћәм күрә башлады. 23 Кешеләр шаккаттылар ћәм: – Давыт Улы була аламы Ул? – дип, алар бер-береннән сорадылар. 24 Моны фарисейләр ишетеп: – Ања ђеннәр башлыгы Белзебул кµч биргәнгә күрә генә Ул ђеннәрне куып чыгара, – диделәр. 25 Гайсә, аларныњ уйларын белеп: – Әгәр патшалык эчендә бүленү булса, ул ђимерелер. Шулай ук эчендә ызгыш-талаш булган шәћәр яки йорт тора алмас. 26 Әгәр шайтан шайтанны куып чыгара икән, димәк, ул үзен-үзе тарката. Аныњ патшалыгы ничек торыр икән? 27 Ә инде Мин ђеннәрне Белзебул кµче белән куып чыгарам икән, сезнењ иярченнәрегез кемнењ кµче белән куып чыгара соњ? Шунлыктан, сезнењ хаклы булмавыгызны алар үзләре күрсәтерләр. 28 Ә инде Мин Аллаћы Рухы белән ђеннәрне куып чыгарам икән, димәк, сезгә Аллаћы Патшалыгы инде килеп ђитте, – диде. 29 – Кем дә булса кµчле кешенењ µенә кереп, башта аны бәйләп куймыйча, аныњ малын талый алыр микән? Шулай эшләгәннән соњ гына ул аныњ µен талап чыгар. 30 Кем Минем белән түгел, ул Миња каршы. Кем Минем белән ђыймый, ул тарката. 31 Шуња күрә, Мин сезгә әйтәм: кешеләрнењ бµтен гµнаћлары ћәм кµферлекләре кичерелер, әмма Аллаћы Рухына каршы кµферләнү кичерелмәс. 32 Адәм Улына каршы берәр нәрсә әйтүче кичерелер, әмма Аллаћы Рухына каршы берәр нәрсә әйтүче хәзерге заманда да, киләчәктә дә кичерелмәс. 33 Яхшы ђимеш китерер µчен агачныњ яхшы булуы кирәк. Әгәр агач начар икән, ђимешләре дә начар булыр. Ђимешенә карап, агачы беленә. 34 Елан кавеме! Явыз була торып, сез ничек яхшы сµйләшә аласыз? Кешенењ күњеленнән нәрсә ташый, аныњ телендә дә шул була. 35 Яхшы кеше үзенењ яхшылык хәзинәсеннән яхшылык чыгара, ә явыз кеше үзенењ явызлык хәзинәсеннән явызлык чыгара. 36 Сезгә әйтәм: әйтелгән ћәр буш сүз µчен кешеләр кыямәт кµнендә ђавап бирәчәкләр. 37 Чµнки әйткән сүзләрењә карап сине акларлар, әйткән сүзләрењә карап хµкем итәрләр. 38 Шуннан соњ канунчылар ћәм фарисейләр арасыннан берничәсе Ања әйттеләр: – Остаз, без Синењ илаћи билге күрсәтүењне телибез. 39 Ләкин Гайсә аларга ђавап бирде: – Явыз ћәм Аллаћыга иман итмәүче буын билге таләп итә, әмма аларга Юныс пәйгамбәр галәмәтеннән башка билге бирелмәс. 40 Чµнки Юныс пәйгамбәр дињгез ђанварыныњ карынында µч кµн ћәм µч тµн үткәргән кебек, Адәм Улы да ђир тирәнлегендә µч кµн ћәм µч тµн үткәрер. 41 Нинәвилеләр хµкем кµнендә бу буын кешеләре белән бергә торып, аларны гаепләячәкләр, чµнки алар Юныс пәйгамбәрнењ вәгазен ишетеп тәүбә иткәннәр. Ә Мондагы – Юныстан бµегрәк. 42 Кµньякныњ патшабикәсе хµкем кµнендә, бу буын кешеләре белән бергә торып, аларны гаепләячәк, чµнки ул Сµләйман патшаныњ зирәк сүзләрен тыњлау µчен ђир читеннән килгән булган. Ә Мондагы – Сµләйманнан бµегрәк. 43 Шакшы рух, кеше эченнән чыкканнан соњ, сусыз урыннарда үзенә сыеныр урын эзләп йµри, әмма таба алмый. 44 Ћәм ул: «Элекке йортыма әйләнеп кайтыйм әле», – ди. Кире кайткач, ул аны иясез, себерелгән ћәм ђыештырылган хәлдә таба. 45 Аннары ул үзеннән дә явызрак ђиде рухны ияртеп кайта, ћәм алар шунда яши башлыйлар. Ћәм ул кешенењ бу хәле элеккегә караганда да начаррак була. Бу явыз буын белән дә шулай булыр. 46 Гайсә халыкка сµйләгән вакытта, Аныњ анасы ћәм энеләре тышта тордылар: алар Гайсә белән сµйләшергә теләделәр. 47 Ниндидер бер кеше Гайсәгә әйтте: – Синењ әниењ белән энеләрењ тышта басып торалар. Алар Синењ белән сµйләшергә телиләр. 48 Гайсә исә бу кешегә ђавап бирде: – Кем Минем анам ћәм кем туганнарым? 49 Ћәм кулы белән шәкертләренә күрсәтеп: – Менә Минем анам ћәм туганнарым! – диде. – 50 Чµнки Күктәге Атамныњ ихтыярын үтәүче кеше Миња ир туганым да, кыз туганым да, анам да була. 1 Гайсә шул кµнне µйдән чыкты ћәм дињгез ярына барып утырды. 2 Аныњ тирәсенә күп халык ђыелды. Шунлыктан Ања кµймәгә утырырга туры килде, ә бµтен халык яр буенда басып торды. 3 Ћәм Гайсә гыйбрәтле хикәяләр аша аларга күп нәрсә хакында сµйләде: – Менә, чәчүче чәчәргә чыккан. 4 Ул чәчкәндә орлыкларныњ бер µлеше юл буена тµшкән. Кошлар очып килеп, аларны чүпләп бетергән. 5 Икенче бер µлеше туфрагы аз булган ташлы урынга тµшкән. Тирән ятмаганга күрә, алар тиз шытып чыкканнар. 6 Ә инде кояш чыгып кыздыргач, тамырлары булмаганлыктан, үсентеләр шињеп тµшкәннәр. 7 Орлыкларныњ башкалары күгәнлеккә тµшкән. Күгән куаклары үсеп, аларны басып киткән. 8 Ә башка орлыклар исә уњдырышлы ђиргә тµшкән ћәм йµзләтә, алтмышлата, утызлата уњыш биргән. 9 Колаклары булганнар – ишетсеннәр! 10 Шәкертләре Аныњ янына килеп, сорадылар: – Син ни µчен халык белән кинаяле хикәяләр кулланып сµйләшәсењ? 11 – Сезгә Күкләр Патшалыгыныњ серләрен белү бирелгән, ә аларга бирелмәгән, – диде Ул. – 12 Кемнењ бар, шуња бирелер ћәм ањарда артыгы белән булыр. Ә кемнењ юк, ањардан булганы да тартып алыныр. 13 Менә шуња күрә Мин аларга кинаяле хикәяләр кулланып сµйлим: алар бит карыйлар, әмма күрмиләр, тыњлыйлар, әмма ишетмиләр ћәм тµшенмиләр. 14 Шулай Ишагыйянењ пәйгамбәрлек сүзләре аларда тормышка ашты: «Тыњлап-тыњлап та, ањламассыз, Карап-карап та, күрмәссез. 15 Чµнки бу халыкныњ йµрәген май баскан. Кµчкә генә ишетә колаклар, Күзләрен дә алар йомганнар. Әгәр шулай булмаса, Күзләре белән күрерләр, Колаклары белән ишетерләр иде. Йµрәкләре белән ањларлар, Миња таба борылырлар Ћәм Мин аларны савыктырыр идем». 16 Ләкин сезнењ күзләрегез бәхетле, чµнки алар күрәләр, колакларыгыз бәхетле, чµнки алар ишетәләр. 17 Ышаныгыз: сез күрә торган нәрсәләрне күп пәйгамбәрләр ћәм тәкъвалар күрергә теләделәр, әмма күрмәделәр; сез хәзер ишеткән нәрсәләрне ишетергә теләделәр, әмма ишетмәделәр. 18 Шулай итеп, чәчүче хакындагы кинаяле хикәянењ нәрсә ањлатканын тыњлагыз. 19 Патшалык хакындагы сүзне тыњлаучы ћәм аны ањламаучы ћәркемнењ йµрәгенә чәчелгәнне шайтан килеп алып китә. Бу – юл буена чәчелгән орлык. 20 Ташлы урынга чәчелгән орлык исә, сүзне ишетү белән, аны шунда ук шатланып кабул итүче кеше ул. 21 Әмма аныњ тамыры булмаганлыктан, ул сүзне вакытлыча гына тота. Сүз аркасында кайгы яки эзәрлекләүләр булса, ул бик тиз чигенә. 22 Күгәнлеккә чәчелгәне исә – ул сүзне ишетүче кеше, әмма тормыш мәшәкатьләре ћәм байлыкка кызыгу сүзне басып китә ћәм ул уњыш бирми. 23 Уњдырышлы ђиргә чәчелгәне – сүзне ишетеп, аны ањлаучы кеше, ул ђимеш бирә ћәм уњышы йµзләтә, алтмышлата ћәм утызлата була. 24 Гайсә аларга тагын бер гыйбрәтле хикәя сµйләде: – Күкләр Патшалыгы нәрсәгә охшаган? Күз алдыгызга китерегез: кеше үзенењ басуына ињ яхшы орлыгын чәчкән. 25 Әмма тµнлә, ћәммәсе йоклаган чакта, аныњ дошманы килеп, иген арасына тиле бодай чәчеп киткән. 26 үсентеләр күтәрелеп, башаклары күренгән вакытта, тиле бодай да күренә башлаган. 27 Йорт хуђасыныњ хезмәтчеләре ања килеп: «Әфәнде, син бит үзењнењ басуыња орлыкныњ ињ яхшыларын чәчтењ. Тиле бодай каян килеп чыккан соњ?» – дип сорадылар. 28 «Бу дошман эше», – дип ђавап бирде хуђалары. Алар әйттеләр: «Теләсәњ, без барып утыйк аларны!» 29 Ләкин ул әйтте: «Кирәкми, югыйсә утаган вакытта тиле бодай белән бергә игенне дә йолкуыгыз бар. 30 Анысы да, монысы да уњыш урганга кадәр үссеннәр. Ә инде урак µстендә Мин уручыларга әйтермен: „Ињ элек яндыру µчен, тиле бодай кµлтәләрен ђыегыз, ә игенне келәткә илтеп салыгыз"». 31 Гайсә аларга тагын бер гыйбрәтле хикәя сµйләде: – Күкләр Патшалыгы нәрсәгә охшаган? Күз алдыгызга китерегез: менә бер кеше үз басуына горчица орлыгын чәчкән. 32 Ул бµтен орлыклардан да кечкенәрәк, ә инде үсеп ђиткәч, бакчадагы ћәммә үсемлекләрдән дә зуррак, агач кебек була. Ћәм кошлар, очып килеп, аныњ ботакларында оя ясыйлар. 33 Гайсә аларга тагын бер гыйбрәтле хикәя сµйләде: – Күкләр Патшалыгы нәрсәгә охшаган? Күз алдыгызга китерегез: менә бер хатын чүпрә белән бер капчык оннан камыр басып куйган ћәм берникадәр вакыттан соњ бµтен камыр кабарган. 34 Боларныњ барысын Гайсә халыкка кинаяле хикәя итеп сµйләде. Ул аларга кинаяле хикәя кулланмыйча бернәрсә дә сµйләмәде. 35 Бу – пәйгамбәр әйткәннәр гамәлгә ашсын µчен булды: «Мин аларга кинаяле хикәяләр аша сµйләрмен, Дµнья яратылган кµннәрдән бирле билгеле булмаганны сµйләрмен». 36 Аннары, халыкны ђибәреп, Гайсә µйгә керде. Шәкертләре Аныњ янына килеп: – Басудагы тиле бодай хакындагы гыйбрәтле хикәянењ мәгънәсен безгә ањлатып бирче! – диделәр. 37 – Яхшы орлык чәчүче – ул Адәм Улы, – диде Гайсә. – 38 Басу – дµнья ул, яхшы орлыклар – Патшалык кешеләре, тиле бодай – шайтан кешеләре, 39 ћәм аны чәчүче дошман – иблис. Урак µсте – дµнья бетү ул, ә уручылар – фәрештәләр. 40 Тиле бодайны ђыеп, утта яндырган кебек, дµнья беткәндә дә шулай булачак. 41 Адәм Улы үзенењ фәрештәләрен ђибәрер, алар Аныњ Патшалыгыннан гµнаћка тартучыларныњ ћәм явызлык эшләүчеләрнењ ћәммәсен ђыеп, 42 янып торган утлы мичкә ташларлар. Анда елау ћәм теш шыкырдату булыр. 43 Ә тәкъва кешеләр Аталарыныњ Патшалыгында кояштай балкып торырлар. Колаклары булганнар ишетсеннәр! 44 Күкләр Патшалыгы нәрсәгә охшаган? Күз алдыгызга китерегез: берәү кырда күмеп куелган хәзинәне тапкан, ди. Ул аны яњадан күмеп куйган ћәм, шатланып, бµтен булган нәрсәсен сатып, шул кырны сатып алган. 45 Күкләр Патшалыгы тагын нәрсәгә охшаган? Күз алдыгызга китерегез: сәүдәгәр яхшы энђеләр эзли, ди. 46 Менә ул искиткеч матур энђе тапкан. Кайтып, бар булган нәрсәсен саткан ћәм аны сатып алган. 47 Күкләр Патшалыгы тагын нәрсәгә охшаган? Күз алдыгызга китерегез: балыкчылар дињгездә ятьмә салганнар ћәм ања тµрле балыклар эләккән, ди. 48 Ятьмә балык белән тулгач, алар ятьмәне ярга тартып чыгарганнар да, утырып, балыкларны сайлый башлаганнар. Яхшыларын кәрзингә салганнар, ә ашарга яраксызларын исә читкә ташлаганнар. 49 Дµнья беткәндә дә шулай булачак: фәрештәләр килеп, тәкъвалардан яман кешеләрне аерырлар. 50 Аларны янып торган утлы мичкә ташларлар. Анда елау ћәм теш шыкырдату булыр. 51 Сез боларныњ барысын да ањладыгызмы? – Әйе, – дип ђавап бирделәр шәкертләре. 52 – Менә шуња күрә, – диде аларга Гайсә, – Күкләр Патшалыгыныњ шәкерте булган ћәр канунчы үзенењ келәтеннән иске әйберләрен дә, яњаларын да чыгаручы йорт хуђасы белән охшаш. 53 Шушы гыйбрәтле хикәяләрне сµйләп бетергәч, Гайсә аннан китте. 54 үз шәћәренә кайткач, Ул аларныњ гыйбадәтханәләрендә µйрәтте. Тыњлаучыларныњ ћәммәсе тањ калды. – Шундый тирән акыл ћәм кодрәтле эшләр Ањарда кайдан икән? – диделәр алар. – 55 Ул балта остасыныњ улы түгелме соњ? Аныњ анасы – Мәрьям, энеләре – Ягъкуб, Йосыф, Шимун ћәм Яћүд түгелме соњ? 56 Ћәм Аныњ бµтен сењелләре монда яшәмимени? Шулай булгач, моныњ барысы Ања кайдан килгән? 57 Ћәм Аны кире кактылар. – Пәйгамбәр ћәр ђирдә ихтирам ителә, фәкать үзенењ ватанында ћәм µендә генә хµрмәт күрми, – диде аларга Гайсә. 58 Аларныњ ышанмаулары аркасында, Ул анда күп могђизалар эшләмәде. 1 Шушы вакытта идарәче Ћируд Гайсә хакында ишетте. 2 Ул үзенењ кешеләренә: «Ул – үледән терелеп торган Чумдыручы Яхъя. Шуња күрә, Аныњ кодрәтле эшләр күрсәтергә куәте бар», – диде. 3 Чµнки Ћируд, аныњ абыйсы Филипнењ Ћирудия исемле хатыны аркасында, Яхъяны богаулап, тµрмәгә япкан иде. 4 Чµнки Яхъя: «Сиња аныњ белән яшәргә ярамый», – дигән иде. 5 Ћируд аны үтерер иде, әмма Яхъяны пәйгамбәр дип исәпләгән халыктан курыкты. 6 Ћирудныњ туган кµнендә Ћирудиянењ кызы кунаклар алдында биеде ћәм Ћирудка шулкадәр охшады ки, 7 ул ни генә сорамасын, барын да бирергә ант итте. 8 Кыз исә, анасы µйрәткәнчә: – Хәзер үк Чумдыручы Яхъяныњ башын тәлинкәгә салып китер, – дип әйтте. 9 Патша кайгыга тµште, әмма кунаклар алдында әйтелгән ант хакына кызныњ теләген үтәргә 10 ћәм, тµрмәдә Яхъяныњ башын кистерергә, дип әмер бирде. 11 Башны тәлинкәгә салып китерделәр ћәм кызга бирделәр, ә ул анасына илтеп бирде. 12 Яхъяныњ шәкертләре килеп, аныњ гәүдәсен алып кабергә салдылар, аннары китеп, бу хакта Гайсәгә хәбәр иттеләр. 13 Гайсә исә бу хакта ишеткәч, ялгызы гына кµймәгә утырып, аулак урынга китте. Әмма кешеләр бу турыда ишеткәч, шәћәрләреннән чыгып, Аныњ артыннан ђәяүләп киттеләр. 14 Ярга чыккач, Гайсә зур халык тµркемен күреп алды. Ул аларны кызганды ћәм авыру булганнарын савыктырды. 15 Кич ђиткәндә, Аныњ янына шәкертләре килделәр ћәм: – Бу кеше йµрми торган урын, ә вакыт соњ инде. Халыкны ђибәр; авылларга барып, үзләренә ризык сатып алсыннар, – диделәр. 16 – Аларга китеп торасы түгел. Сез аларны үзегез ашатыгыз, – диде Гайсә. 17 – Безнењ монда бары тик биш икмәк ћәм ике балык кына бар, – диделәр тегеләр Гайсәгә. 18 – Аларны Миња монда китерегез, – диде Гайсә. 19 Ул кешеләргә чирәмгә утырырга кушып, биш икмәкне ћәм ике балыкны алды да, күккә карап, шµкрана кылды ћәм, икмәкләрне сындыргалап, шәкертләренә бирде, ә алар исә халыкка µләштеләр. 20 Барысы да ашадылар ћәм туйдылар. Шәкертләре калган сыныклардан тулы унике кәрзин ђыйдылар. 21 Барлык ашаучыларныњ саны исә, хатыннарны ћәм балаларны исәпкә алмаганда, биш мењгә якын иде. 22 үзенењ халыкны ђибәрүен кµтмичә, шәкертләренә, хәзер үк кµймәгә утырып, үзеннән алданрак аргы якка чыгарга кушты. 23 Халыкны ђибәргәч, аулакта дога кылырга дип, Гайсә тауга менде. Кич ђиткәч, Ул анда ялгызы булды. 24 Ә кµймә исә ярдан еракта иде, ћәм, ђил каршы булганлыктан, ања кµчле дулкыннар бәрә иде. 25 Иртәнге µч белән алты арасында Гайсә, дињгез µстеннән атлап, алар янына китте. 26 Шәкертләре Гайсәнењ дињгез µстеннән килүен күреп, куркыштылар: – Бу µрәк! – диделәр. Ћәм куркуларыннан кычкырып ђибәрделәр. 27 – Кыю булыгыз, бу – Мин! Курыкмагыз! – диде шунда ук аларга Гайсә. 28 Шуннан соњ Петер Ања эндәште: – Раббым! Әгәр Син булсањ, яныња су µстеннән килергә әмер бирче миња. 29 – Кил, – диде ања Гайсә. Петер, кµймәдән чыгып, су µстеннән Гайсәгә таба китте. 30 Әмма ђилнењ кµчле булуын тоеп, куркып китте ћәм бата башлады. – Коткар мине, Раббым! – дип кычкырып ђибәрде ул. 31 Гайсә шунда ук кулын сузып, аны эләктереп алды ћәм әйтте: – Аз иманлы син, нигә икеләндењ? 32 Алар кµймәгә кергәч, ђил тынды. 33 Кµймәдәге шәкертләре Гайсә каршында йµзтүбән капландылар. – Син чыннан да Аллаћы Улы! – диделәр алар. 34 Алар, дињгезне кичеп, Геннисарет ярына чыктылар. 35 Ђирле халык, Гайсәне танып, бу хакта шундагы бµтен әйләнә-тирәгә таратты ћәм Ања барлык авыруларны алып килде. 36 Алар Аныњ киеменењ чабуына гына булса да кагылырга рµхсәт бирүен үтенделәр. Ћәм кем генә кагылмасын, барысы да савыкты. 1 Шуннан соњ Иерусалимнан Гайсә янына фарисейләр ћәм канунчылар килделәр. 2 – Ни µчен Синењ шәкертләрењ ата-бабалардан килгән йолаларны бозалар: ашар алдыннан кулларын юмыйлар? – дип сорадылар. 3 – Ә сез ни µчен үзегезнењ йолаларыгыз хакына Аллаћы әмерен бозасыз? – дип каршы тµште Гайсә. – 4 Аллаћы: «Атањны ћәм анањны хµрмәт ит» ћәм «Атасын ћәм анасын хурлаган кеше үтерелергә тиеш», – дип әйткән. 5 Ә сез: «Берәрсе атасына яки анасына: „Мин сиња бирергә тиеш булган бүләкне Аллаћыга вәгъдә иттем", – дип әйтсә, 6 ања инде атасын хµрмәтләмәсә дә ярый», – дип µйрәтәсез. Моныњ белән сез үзегезнењ йолагыз хакына Аллаћы сүзен юкка чыгарасыз. 7 Монафикълар! Сезнењ хакта Ишагыйя пәйгамбәр алдан күреп дµрес әйткән: 8 «Бу халык Мине теле белән хµрмәт итә, ә күњелләре исә Миннән еракта. 9 Аларныњ Миња табынулары бушка: алар кеше уйлап чыгарган кагыйдәләргә µйрәтәләр». 10 Гайсә халыкны үзе янына чакырып әйтте: – Тыњлагыз ћәм тµшенергә тырышыгыз. 11 Аллаћы алдында кешене авызына кергән нәрсә түгел, ә авызыннан чыккан нәрсә пычрата. 12 Шуннан соњ, шәкертләре Аныњ янына килеп: – Синењ сүзләрењне ишетеп, фарисейләрнењ рәнђүләрен беләсењме? – диделәр. 13 – Күктәге Атам тарафыннан утыртылмаган ћәр үсенте тамыры белән йолкыначак, – диде Ул. – 14 Калдырыгыз аларны! Сукырларны ђитәкләп йµрүче сукырлар алар. Сукыр сукырны ђитәкләп бара икән, чокырга икесе дә егылып тµшәчәк. 15 – Безгә бу сүзләрне ањлатып бирче, – дип мµрәђәгать итте Ања Петер. 16 – Әллә сез дә ћаман ањламыйсызмы? – диде Гайсә. – 17 Авызга кергән нәрсәнењ карынга керүе, ә аннан тышка чыгарылып ташлануы сезгә ањлашылмыймыни? 18 Кешенењ авызыннан чыкканы йµрәгеннән чыга. Аны шул пычрата. 19 Явыз ниятләр, кеше үтерү, зиначылык, фәхешлек, урлашу, ялган шаћитлек итү, хурлау кешенењ йµрәгеннән чыга. 20 Кешене менә шулар пычрата. Ә юмаган куллар белән ашау кешене пычратмый. 21 Гайсә ул урыннан Тур ћәм Сидун ђирләренә китте. 22 Аныњ янына шул ђирләрдә яшәүче кәнганлы хатын килде. – Әфәнде, Давыт Улы! Кызган мине: минем кызым ђенле ћәм бик нык газаплана! – дип кычкырды ул. 23 Әмма Гайсә ања бер сүз белән дә ђавап кайтармады. Шәкертләре, янына килеп, Аннан үтенә башладылар: – Ђибәр аны. Югыйсә ул кычкырып безнењ арттан килә. 24 – Мин Исраил халкыныњ югалган сарыкларына гына ђибәрелгән идем, – дип ђавап бирде Гайсә. 25 Әмма хатын якын килде ћәм Аныњ каршында йµзтүбән капланып: – Әфәнде, миња ярдәм итче! – диде. 26 – Икмәкне балалардан алып, кµчекләргә ташлау яхшы түгел, – диде Гайсә. 27 – Әйе, Әфәнде. Ләкин кµчекләр дә хуђаларыныњ µстәленнән коелган валчыкларны ашый бит, – дип ђавап кайтарды хатын. 28 Гайсә ања: – Әй, хатын! Синењ иманыњ нык! Сиња теләгәнењчә булсын, – диде. Ћәм шул ук вакытта аныњ кызы савыкты. 29 Аннан киткәч, Гайсә Гәлиләя дињгезе яры буйлап барды. Ул тауга менеп утырды. 30 Аныњ янына халык тµркемнәре аксакларны, сукырларны, гарипләрне, телсезләрне ћәм башка күп тµрле авыру кешеләрне алып килделәр. Алар авыруларны Аныњ аяклары янына салдылар, ћәм Гайсә аларны савыктырды. 31 Телсезләрнењ сµйләшүен, гарипләрнењ савыгуын, аксакларныњ йµрүен ћәм сукырларныњ күрүен күреп, халык тањ калды. Ћәм алар Исраил Аллаћысын данладылар. 32 Гайсә шәкертләрен чакырып, аларга: – Кешеләрне кызганам. Алар Минем белән инде µч кµн буе, ә ашарларына ћичнәрсәләре юк. Минем аларны ач килеш ђибәрәсем килми: юлда хәлсезләнерләр, – дип әйтте. 33 – Шундый тµркемне туендырырлык икмәкне монда, чүлдә, кайдан алырга? – диделәр Ања шәкертләре. 34 – Сездә ничә икмәк бар? – дип сорады Гайсә. – Ђиде икмәк ћәм берничә кечкенә балык, – дип ђавап бирделәр алар. 35 Гайсә халыкка ђиргә утырырга кушты ћәм, 36 ђиде икмәкне ћәм балыкларны алып, шµкрана кылды. Аларны сындыргалап, шәкертләренә бирде, ә шәкертләре халыкка µләште. 37 Барысы да ашап туйдылар. Шәкертләре калган сыныкларны ђиде кәрзин тутырып ђыйдылар. 38 Ә ашаучылар исә, хатыннарны ћәм балаларны исәпкә алмаганда, дүрт мењ кеше иде. 39 Халыкны ђибәргәч, Гайсә кµймәгә утырды ћәм Мәгедән ђирләренә юл тотты. 1 Аннан соњ, Гайсә янына фарисейләр ћәм саддукейлар килделәр. Аны сынарга теләп, Аннан күктән илаћи билге күрсәтүен үтенделәр. 2 Әмма Ул: – Кич белән сез: «Күк йµзе кызыл, шуња күрә ћава торышы яхшы булыр», – дисез. 3 Ә иртән иртүк: «Бүген давыл булачак, чµнки күк йµзе кып-кызыл ћәм хәвефле», – дисез. Күккә карап, сез ћава торышын алдан әйтә аласыз, ә вакытларныњ билгеләрен аера белмисез. 4 Явыз ћәм иман итмәүче буын кешеләре! Сез илаћи билгеләр таләп итәсез, әмма сезгә Юныс галәмәтеннән башка билге бирелмәс, – дип ђавап бирде. Ћәм Гайсә аларны калдырып китте. 5 Шәкертләре башка ярга килеп ђиттеләр. Алар үзләре белән икмәк алырга онытканнар икән. 6 – Карагыз, фарисейләр ћәм саддукейлар ачыткысыннан сак булыгыз! – диде аларга Гайсә. 7 Алар исә үзара: «Ул, безнењ икмәгебез булмаганга, шулай әйтә», – диештеләр. 8 Гайсә, моны белеп, аларга: – Аз иманлылар! Сез ни µчен икмәгегез юклыгы турында сµйләшәсез? 9 Сез берни дә ањламыйсызмыни? Биш мењ кешегә µләшкән биш икмәкне оныттыгызмы? Сез ул вакытта ничә кәрзин ђыеп алдыгыз? 10 Ә ђиде икмәкне дүрт мењгә µләшү хакында? Сез ул вакытта ничә кәрзин ђыеп алдыгыз? 11 Минем икмәк хакында әйтмәвем сезгә ањлашылмыймы? Фарисейләр ћәм саддукейлар ачыткысыннан сак булыгыз! – диде. 12 Шунда алар Гайсәнењ икмәк ачыткысыннан түгел, ә фарисейләр ћәм саддукейлар тәгълиматыннан сакланырга кушуын ањладылар. 13 Филип Кайсариясе шәћәре янындагы ђиргә килгәч, Гайсә үзенењ шәкертләреннән сорады: – Кешеләр Адәм Улын кем дип белә? 14 – Берәүләр Аны – Чумдыручы Яхъя, ди, икенчеләре – Ильяс, ә кайберләре исә Иремия яки башка пәйгамбәрләрнењ берсе дип исәплиләр, – диделәр. 15 – Ә сез, сез Мине кем дип беләсез? – дип сорады алардан Гайсә. 16 – Син – Мәсих, тере Аллаћыныњ Улы, – дип ђавап бирде Шимун Петер. 17 – Яхъя улы Шимун, син бәхетле, чµнки моны сиња кеше түгел, ә Минем Күктәге Атам ачып бирде, – диде Гайсә. 18 – Шуња күрә Мин сиња әйтәм: син – Петер ћәм бу кыяда Мин үземә иман итүчеләр бердәмлеген тµзиячәкмен. Аны үлем патшалыгы ђињә алмас. 19 Мин сиња Күкләр Патшалыгыныњ ачкычларын бирермен. Син ђирдә тыйганны Аллаћы күкләрдә тыячак, ә ђирдә рµхсәт иткәнне Аллаћы күкләрдә рµхсәт итәчәк. 20 Аннан соњ, шәкертләренә үзенењ Мәсих булуын ћичкемгә дә әйтмәскә кушты. 21 Шул вакыттан алып, Гайсә шәкертләренә үзенењ Иерусалимга барырга ћәм анда аксакаллар, баш руханилар ћәм канунчылар тарафыннан күп газапларга дучар ителергә, анда үтерелергә, әмма µченче кµнне терелтеп торгызылырга тиешлеге хакында ачык итеп сµйли башлады. 22 Петер исә, Аны читкәрәк чакырып, каршы әйтә башлады: – Сине Аллаћы сакласын, Раббым! Синењ белән мондый хәл була күрмәсен! 23 Әмма Гайсә, борылып, Петергә әйтте: – Кит янымнан, шайтан! Син Мине вәсвәсәлисењ, синдә Аллаћы уйлары түгел, ә кешенеке. 24 Аннары Гайсә шәкертләренә әйтте: – Кем Минем арттан барырга тели, үз-үзеннән баш тартсын, үзенењ хачын алып, Минем арттан барсын. 25 Чµнки кем үзенењ тормышын саклап калырга тели, ул аны югалтыр. Ә кем үзенењ тормышын Минем хакка югалтса, ул аны табар. 26 Бµтен дµнья милкен үзенә алып, ђанын ћәлак итсә, кешегә моннан ни файда? Ул, үзенењ ђанын кире кайтарып алыр µчен, нәрсә тәкъдим итә алыр икән соњ? 27 Чµнки Адәм Улы Атасыныњ балкып торган шµћрәте ћәм үзенењ фәрештәләре белән килер ћәм ћәркемгә аныњ гамәленә карап бирер. 28 Сезгә хак сүз әйтәм: монда басып торучыларныњ кайберләре Адәм Улыныњ Патша булып килүен күргәнче үлемне татымаячаклар. 1 Гайсә, алты кµннән соњ, Петерне, Ягъкубны ћәм аныњ энесе Яхъяны үзе белән алып, биек тауга менде. Алар анда үзләре генә иделәр. 2 Гайсәнењ тышкы кыяфәте аларныњ күз алдында үзгәреп китте: йµзе кояш кебек балкыды, ә киемнәре яктылык кебек ап-ак булды. 3 Менә алар каршында Муса белән Ильяс пәйгамбәрләр пәйда булдылар ћәм алар Гайсә белән сµйләштеләр. 4 Петер Гайсәгә әйтте: – Раббыбыз! Безнењ монда булуыбыз нинди яхшы! Телисењме, µч чатыр корам: берсен Сиња, берсен Мусага, берсен Ильяска? 5 Петер сµйләгән вакытта балкып торган болыт тµшеп, аларны каплады. Ћәм болыт эченнән: «Бу – Минем сµекле Улым, Ул Минем куанычым. Аны тыњлагыз!» – дигән сүзләр ишетелде. 6 Бу тавышны ишетеп, шәкертләр йµзтүбән капландылар ћәм нык куркыштылар. 7 Гайсә, яннарына килеп, аларга кагылды ћәм: – Торыгыз, курыкмагыз! – диде. 8 Шәкертләр, күтәрелеп карагач, Гайсәдән башка беркемне дә күрмәделәр. 9 Таудан тµшкәндә Гайсә аларга боерып әйтте: – Адәм Улы терелтеп торгызылганга кадәр, күргәнегез хакында беркемгә дә сµйләмәгез. 10 – Ә канунчылар ни µчен, башта Ильяс килергә тиеш, дип әйтәләр? – дип сорадылар шәкертләре. 11 – Чыннан да, башта Ильяс килеп, барын да үз урынына урнаштырачак, – дип ђавап бирде Гайсә. – 12 Сезгә әйтәм: Ильяс килде инде, ләкин кешеләр аны танымадылар ћәм аныњ белән ни теләсәләр, шуны эшләделәр. Шулай ук Адәм Улы да алар аркасында күп газаплар кичерәчәк. 13 Шунда шәкертләре Гайсәнењ Чумдыручы Яхъя хакында сµйләгәнен ањладылар. 14 Алар халык тµркеме янына әйләнеп кайткач, Гайсә алдына бер кеше килде ћәм тезләренә егылып: 15 – Әфәндем, улымны кызганчы! Ањарда µянәк авыруы, ул бик газаплана. Еш кына әле утка, әле суга ташлана. 16 Мин аны шәкертләрењә китергән идем, әмма алар аны савыктыра алмадылар, – диде. 17 – Әй, имансыз ћәм бозык буын! Миња күпме сезнењ белән булырга? Сезне күпме түзеп торырга? Малайны Минем янга китерегез! – диде Гайсә. 18 Гайсә ђенгә чыгарга әмер бирде. Ђен чыкты, малай исә шул ук мизгелдә савыкты. 19 Шәкертләре Гайсә белән ялгыз гына калгач, Аныњ янына килделәр ћәм: – Ни µчен без аны куып чыгара алмадык? – дип сорадылар. 20 Гайсә ђавап бирде: – Чµнки инануыгыз аз. Сезгә хак сүз әйтәм: сезнењ горчица орлыгы кадәр генә инануыгыз булса ћәм менә бу тауга: «Моннан тегендә күчеп кит», – дип әйтсәгез, ул урыныннан күчәр иде; сезгә мµмкин булмаган ћичнәрсә булмас иде. 21 22 Алар Гәлиләядә бергә ђыелгач, Гайсә аларга әйтте: – Адәм Улы кешеләр кулына тотып бирелергә 23 ћәм үтерелергә тиеш, әмма µченче кµнне Ул терелтеп торгызылачак. Шәкертләр бик зур хафага тµштеләр. 24 Алар Кәпәрнаумга килеп ђиткәч, Аллаћы Йортына салым ђыючылар Петер янына килделәр. – Остазыгыз салым түләмиме? – дип сорадылар алар. 25 – Әйе, түли – дип ђавап бирде Петер. Петер µйгә кергәч, беренче булып сүзне Гайсә башлады: – Петер, син ничек уйлыйсыњ: ђирдәге патшалар салымны ћәм ясакны кемнән түләтәләр? үз халкыннанмы, әллә чит ђир кешеләреннәнме? 26 Петер: – Чит ђир кешеләреннән, – дип ђавап бирде. – Алай булгач, үзенекеләре түләүдән ирекле, – диде Гайсә. – 27 Әмма аларны рәнђетмик. Дињгезгә барып кармак сал. Беренче эләккән балыкны алып, аныњ авызын ач ћәм анда кµмеш тәњкә табарсыњ. Аны алып, Минем µчен дә, үзењ µчен дә салым ђыючыларга бир. 1 Шуннан соњ Гайсә янына шәкертләре килделәр ћәм: – Күкләр Патшалыгында кем ињ бµеге? – дип сорадылар. 2 Гайсә бер баланы чакырып алып, алар каршына бастырды 3 ћәм: – Сезгә хак сүз әйтәм: әгәр сез үзгәреп, шушындый балалар кебек булмасагыз, Күкләр Патшалыгына кермәячәксез, – диде. 4 – Кем шушы бала кебек үзен кече итеп тота, шул Күкләр Патшалыгында ињ бµеге булыр. 5 Ћәм Минем хакка шушындый бер баланы кабул иткән кеше Мине кабул итә. 6 Әмма Миња иман итүче шушындый кечкенәләрнењ берсен юлдан яздыручыны, муенына тегермән ташын асып, тирән дињгез суында батырсалар, аныњ µчен яхшырак булыр иде. 7 Дµньяга кайгы, чµнки юлдан яздырырдай нәрсәләр күп! Вәсвәсәләрнењ килүе котылгысыз, әмма алар кем аркылы килә, шуња кайгы! 8 Әгәр сине кулыњ яки аягыњ вәсвәсәгә тµшерсә, аны чабып, читкә ташла! Ике кулыњ ћәм ике аягыњ белән мәњгелек утка ташлануга караганда, тормышка бер кулыњ белән яки аксак килеш керүењ синењ µчен яхшырак. 9 Әгәр күзењ сине вәсвәсәгә тµшерсә, аны суырып алып, читкә ташла! Ике күзењ белән ђәћәннәм утына ташлануга караганда, тормышка бер күзењ белән керүењ яхшырак. 10 Карагыз, бала кебек иман итүчеләрнењ берсен дә түбәнсетмәгез. Сезгә әйтәм: аларныњ фәрештәләре ћәрвакыт Күктәге Атамныњ йµзен күреп торалар. 11 12 Сез ничек уйлыйсыз? Әгәр берәүнењ йµз сарыгы булып, аныњ берсе югалса, ул кеше, туксан тугыз сарыгын тауларда калдырып, югалганын эзләп китмәсме икән соњ? 13 Ә инде тапкач, сезгә хак сүз әйтәм: югалмаган туксан тугызга караганда, табылганына күбрәк куаныр. 14 Сезнењ Күктәге Атагыз да шулай: кечкенәләрнењ берсенењ дә ћәлак булуын теләми. 15 Әгәр туганыњ сиња каршы гµнаћ кылса, барып, гаебен үзенә генә фаш ит. Ул тыњласа, син туганыњны үзењә кайтарган булырсыњ. 16 Ләкин тыњламаса, ћәр очрак ике яки µч шаћит белән раслансын µчен, үзењ белән бер яки ике кешене ал. 17 Әгәр аларны да тыњламаса, иман итүчеләр бердәмлегендә сµйлә, ә инде бердәмлек әгъзаларын да тыњламаса, ул чакта аныњ белән мµгамәләњ мәђүси, яки салым ђыючы белән булган кебек булсын. 18 Сезгә хак сүз әйтәм: ђирдә нәрсәне тыйсагыз, шуны күктә Аллаћы тыяр ћәм нәрсәне рµхсәт итсәгез, күктә Аллаћы да рµхсәт итәр. 19 Тагын сезгә әйтәм: сезнењ икегез ђирдә, үзара килешеп, Күктәге Атамнан нәрсә генә сорасагыз да, Ул аны эшләячәк. 20 Чµнки икәү яки µчәү Минем хакка ђыелса, Мин дә алар белән булачакмын. 21 Шуннан соњ Аныњ янына Петер килде ћәм: – Раббым, туганымны, әгәр ул миња каршы гµнаћ кылса, ничә тапкыр кичерергә тиешмен? Ђидегә кадәрме? 22 – Юк, ђидегә кадәр түгел, ә ђитмеш тапкыр ђидегә кадәр, – диде ања Гайсә. – 23 Күкләр Патшалыгы менә нәрсәгә охшаулы. Күз алдына китерегез: бер патша үзенењ хезмәтчеләреннән хисап эшен таләп иткән. 24 Акча хисабы эше башлангач, ања ун мењ талант бурычлы бер кешене китергәннәр. 25 Ул акчаларны кайтарып бирә алмагач, бурычын түләтер µчен, патша аныњ үзен дә, хатынын да, балаларын да, милкен дә сатырга әмер биргән. 26 Бу хезмәтче патша каршында йµзтүбән капланып әйткән: «Бурычымны кµтче! Мин сиња барын да кайтарып бирәчәкмен!» 27 Хуђасы, аны кызганып, бурычын бәхилләгән ћәм хезмәтчесен ђибәргән. 28 Ләкин бу хезмәтчесе, киткәч, үзенә бары тик йµз динар тиешле хезмәттәшләренењ берсен очраткан. Ул аныњ бугазына ябышып, буа башлаган. «Миња бурычыњны түлә!» – дип таләп иткән. 29 Тегесе, тезләренә егылып, ања: «Бурычымны кµтче, мин кайтарып бирәчәкмен!» – дигән. 30 Әмма тегесе, риза булмыйча, бурычын түләгәнгә кадәр, аны тµрмәгә утырткан. 31 Патшаныњ башка хезмәтчеләре, моны күреп, бик кайгырганнар ћәм бар булган хәлне хуђаларына сµйләп биргәннәр. 32 Шуннан соњ хуђасы аны чакырып әйткән: «Яраксыз кол! үтенгәч, мин синењ бµтен бурычыњны бәхилләдем. 33 Мин рәхимлек күрсәткән кебек, хезмәттәшењә син дә рәхимлек күрсәтергә тиеш идењ бит!» 34 Ћәм ачуы чыккан патша, хезмәтчесе бµтен бурычын түләп бетергәнгә кадәр, аны газаплаучылар кулына тапшырган. 35 Әгәр туганыгызны ихлас күњелдән кичермәсәгез, Күктәге Атам да сезнењ белән шулай эшләячәк. 1 Гайсә үзенењ сүзен тәмамлагач, Гәлиләядән китеп, үрдүн аръягындагы Яћүдия ђиренә юнәлде. 2 Артыннан халык тµркемнәре барды, ћәм Ул алар арасындагы авыруларны савыктырды. 3 Гайсә янына фарисейләр килгәч, Аны сынарга теләп, сорадылар: – Ир кешегә хатынын ћәртµрле сәбәптән аерып ђибәрергә канун рµхсәт итәме? 4 – Кешеләрне бар иткәндә, Булдыручы баштан ук «аларны ир ћәм хатын итеп бар итте», – дигәнне сез укымадыгызмыни? – дип сорады Гайсә. – 5 Ћәм Аллаћы әйткән: «Шуња күрә, ир кеше, атасын ћәм анасын калдырып, хатынына кушылыр ћәм икесе дә бер тән булыр». 6 Шулай итеп, алар инде ике кеше түгел, ә бер бµтен. Аллаћы кушылдырганны кеше аермасын. 7 – Ә нигә соњ Муса, кеше хатынын аерып ђибәргәндә, ања аерылышу кәгазен бирергә тиеш, дип боерган? – диделәр алар. 8 – Ул сезгә күњелләрегез каты булганга күрә аерылышырга рµхсәт биргән. Башта алай түгел иде, – диде Гайсә. – 9 Сезгә әйтәм: ир кеше, зина кылу сәбәбе булмый торып, хатыны белән аерылыша ћәм башкага µйләнә икән, ул зина кыла. 10 Шәкертләре Ања: – Ирнењ хатынга карата мµнәсәбәте шундый була икән, ул чакта µйләнмәве яхшырак, – диделәр. 11 – Мин әйткәннәрне барысы да кабул итә алмыйлар, ә бары тик кемгә бирелгән булса, шул кабул итәр, – дип ђавап бирде Гайсә. – 12 Чµнки кешеләр тµрле сәбәпләр аркасында µйләнми: берәүләр ана карыныннан шундый булып туалар, икенчеләрен кешеләр шундый итәләр, ћәм µченчеләре исә Күкләр Патшалыгы хакына үзләре µйләнмиләр. Моны кем кабул итә ала, шул кабул итсен! 13 Шуннан соњ, кулларын куеп дога кылсын дип, кешеләр Гайсә янына балаларны алып килделәр. Шәкертләре исә аларны шелтәләделәр. 14 Әмма Гайсә: – Балаларга ирек бирегез, аларга Минем янга килергә комачауламагыз! Чµнки Күкләр Патшалыгы менә шундыйларныкы, – диде. 15 Алар µстенә фатихалау µчен кулларын куйгач, Гайсә аннан китте. 16 Бервакыт Гайсә янына бер кеше килде: – Остаз, мәњгелек тормышны алыр µчен мин нинди игелекле эш эшләргә тиеш? – дип сорады ул. 17 – Син игелек хакында ник Миннән сорыйсыњ? Берәү генә игелекле. Мәњгелек тормышка керәсењ килә икән, Аныњ әмерләрен үтә, – диде Гайсә. 18 – Ниндиләрен? – дип сорады тегесе. Гайсә ђавап бирде: – Кеше үтермә, зина кылма, урлама, ялган шаћитлек итмә, 19 атањны ћәм анањны хµрмәт ит ћәм якыныњны үзењне яраткан кебек ярат. 20 – Мин боларны үтәп килдем. Миња тагын нәрсә ђитми? – дип сорады егет. 21 – Камил булырга теләсәњ, бар да, булган милкењне сатып, фәкыйрьләргә µләш. Шулай эшләсәњ, күктәге хәзинәгә ия булырсыњ. Аннары яныма кил дә Миња ияр, – диде Гайсә. 22 Егет исә, бу сүзләрне ишетеп, борчуга тµште ћәм китеп барды. Чµнки ул бик бай кеше иде. 23 Ә Гайсә шәкертләренә әйтте: – Сезгә хак сүз әйтәм: бай кешегә Күкләр Патшалыгына керүе кыен шул. 24 Тагын сезгә әйтәм: бай кешегә Аллаћы Патшалыгына керүгә караганда, дµягә энә күзе аша үтү ђињелрәк. 25 Шәкертләре, моны ишетеп, бик аптырадылар. – Алай булгач, кем генә котыла алыр соњ? – дип сорадылар алар. 26 Гайсә аларга карап: – Бу – кешеләргә мµмкин түгел, әмма Аллаћыга барысы да мµмкин, – диде. 27 Шуннан соњ Петер Гайсәгә мµрәђәгать итте: – Менә без, бµтен нәрсәбезне калдырып, Сиња иярдек. Моныњ µчен безгә нәрсә була? 28 – Сезгә хак сүз әйтәм: бµтен дµнья яњаргач, Адәм Улы шµћрәтле тәхетенә утырганнан соњ, сез дә, Миња иярүчеләр, Исраилнењ унике кабиләсе µстеннән хакимлек итеп, унике тәхеткә утырачаксыз. 29 Йортларын яки агай-энеләрен яки апа-сењелләрен яки ата-анасын яки балаларын яки басуларын Минем хакка калдырган ћәркем йµз тапкыр күбрәк алачак ћәм ања мәњгелек тормыш биреләчәк. 30 Әмма беренче булганнарныњ күбесе ахыргы булырлар, ә ахыргылары исә беренче булырлар. 1 Күкләр Патшалыгы нәрсәгә охшаш? Күз алдыгызга китерегез: иртән иртүк хуђа үзенењ йµзем бакчасына эшчеләр ялларга барган. 2 Ялчылар белән кµненә бер динардан килешкәч, ул аларны йµзем бакчасына ђибәргән. 3 Иртәнге сәгать тугызда µеннән чыгып, базар мәйданына килгәч, ул анда эшсез торган башка кешеләрне күреп 4 әйткән: «Сез дә йµзем бакчасына барыгыз. Мин сезгә тиешенчә түләрмен». Алар киткәннәр. 5 Ә хуђа унике сәгатьтә дә, кµндезге сәгать µчтә дә шулай ук эшләгән. 6 Сәгать бишләр тирәсендә хуђа тагын чыгып, басып торган кешеләрне күреп әйткән: «Сез нигә монда кµне буе эшсез торасыз?» – дип. 7 «Безне беркем дә ялламады», – дип ђавап кайтарганнар алар. Ул аларга: «Сез дә йµзем бакчасына барыгыз», – дип әйткән. 8 Кич ђиткәч, хуђа идарәчесенә: «Эшчеләрне чакырып, аларга түлә. Соњгы ялланганнарыннан башлап, беренчеләре белән тәмамла», – дигән. 9 Кичке биштә ялланганнар килеп, ћәрберсе бер динар акча алган. 10 Шуња карап, беренчеләре: «Күбрәк алырбыз», – дип уйлаганнар. Әмма алар да берәр динар акча алганнар. 11 Ә алгач, хуђага зарлана башлаганнар: 12 «Бу соњ килгәннәре бары тик бер сәгать эшләделәр, ә син аларны безнењ белән тињләдењ. Без бит бу кµннењ авырлыгын ћәм эсселеген кичердек». 13 Әмма ул аларныњ берсенә ђавап биргән: «Дустым, мин сиња карата гаделсезлек эшләмәдем. Син минем белән бер динарга килештењ түгелме соњ? 14 үзењә тиешлесен ал да кит. Ә мин бу соњгысына да сиња биргән хәтле бирәсем килә. 15 үземнењ акчам белән үзем теләгәнчә эшләргә минем хокукым юкмыни? Әллә син минем юмартлыгымнан кµнләшәсењме?» 16 Шулай, соњгылар беренче булырлар, ә беренчеләр исә соњгы булырлар, – диде Гайсә. 17 Иерусалимга таба барганда, Гайсә унике шәкертен читкә чакырып, аларныњ үзләренә генә әйтте: 18 – Без Иерусалимга барабыз. Адәм Улы баш руханилар ћәм канунчылар кулына тотып биреләчәк, Аны үлемгә хµкем итәчәкләр 19 ћәм, мыскыллау, камчылату ћәм хачка кадаклату µчен, мәђүсиләр кулына тапшырачаклар. Әмма µченче кµндә Ул үледән терелтеп торгызылачак. 20 Шуннан соњ Зебедәйнењ хатыны, уллары белән Гайсә янына килеп, Аныњ алдында тезләнде. Ул Аннан нәрсәдер сорарга теләде. 21 – Син нәрсә телисењ? – дип сорады Гайсә. – Минем бу ике улым Синењ Патшалыгыњда берсе уњ ягыња, икенчесе сул ягыња утырачак, дип вәгъдә итсәњ иде, – диде хатын. 22 – Сез нәрсә сораганыгызны белмисез, – диде Гайсә. – Мин эчәчәк касәдән эчә алырсызмы? – Алырбыз, – диделәр алар. 23 – Сез Минем касәмнән эчәрсез, ә уњ ягыма яки сул ягыма утырырга рµхсәт бирү Минем кулда түгел. Анда Атам тарафыннан билгеләнгәннәр утырачак. 24 Бу хакта ишеткәч, калган ун шәкертнењ бу туганнарына каршы ачулары чыкты. 25 Ә Гайсә аларны чакырып алып: – Сез беләсез: халык ђитәкчеләре халыклар µстеннән хакимлек итәләр ћәм бµекләр халыкларны үз куллары астында тоталар. 26 Ләкин сездә алай булмасын! Сезнењ арагызда бµек булырга теләүче башкаларга хезмәтче булсын, 27 ћәм арагызда беренче булырга теләүче сезнењ µчен кол булсын. 28 Адәм Улы да бит үзенә хезмәт итсеннәр µчен дип килмәде, ә үзе, хезмәт итеп, күпләрне йолып алу µчен үзенењ тормышын бирергә дип килде, – диде. 29 Гайсә шәкертләре белән Әрихә шәћәрен калдырып киткәндә, Аныњ артыннан зур тµркем барды. 30 Юл читендә ике сукыр утыра иде. Алар Гайсәнењ үтеп баруын ишеткәч, кычкырып ђибәрделәр: – Әфәнде, Давыт Улы! Безне кызган! 31 Халык, ачуланып, аларныњ дәшмәвен таләп итте, әмма алар тагын да кµчлерәк итеп: – Әфәнде, Давыт Улы! Безне кызган! – дип кычкырдылар. 32 Гайсә, туктап, аларны чакырды ћәм: – Сезнењ µчен нәрсә эшләвемне телисез? – дип сорады. 33 – Әфәнде! Безнењ күзләребез ачылсын иде! – диделәр алар. 34 Гайсә, аларны кызганып, күзләренә кулын тидерде: алар шунда ук күрә башладылар ћәм Ања ияреп киттеләр. 1 Алар Иерусалимга якынлашканда, Зәйтүн тавындагы Бәйтфәги авылына килгәч, Гайсә ике шәкертен ђибәрде 2 ћәм: – Алда күренеп торган авылга барыгыз. Шунда ук бәйдәге ана ишәк белән яшь ишәкне күрерсез. Аларны бәйдән ычкындырып, Миња китерегез. 3 Кем дә булса берәр нәрсә әйтсә, ања: «Алар Хуђага кирәк», – дип әйтегез. Ћәм ул ишәкләрне шунда ук ђибәрер, – диде. 4 Бу – пәйгамбәр аша әйтелгән сүзләр гамәлгә ашсын µчен булды: 5 «Сион кызына әйтегез: „Менә Патшањ сиња килә. Ул юаш; ишәккә ћәм тайга, камыт кигезелгән ишәк баласына атланган"». 6 Шәкертләре, барып, барын да Гайсә кушканча эшләделәр. 7 Баласы белән ишәкне алып китерделәр. Ѳс киемнәрен ишәкләр µстенә салдылар ћәм Гайсә аларга атланды. 8 Зур халык тµркеме киемнәрен юл µстенә ђәйделәр, башкалары исә агач ботакларын сындырып юлга салдылар. 9 Гайсәнењ алдыннан ћәм артыннан килүче зур халык тµркемнәре: – Давыт Улына Ћошанна! Раббы исеме белән Килүче мµбарәк! Югарыда Ћошанна! – дип кычкырдылар. 10 Гайсә Иерусалимга килеп кергәч, бµтен шәћәр кузгалды. – Кем бу? – дип сораштылар кешеләр. 11 – Бу – Гайсә, Гәлиләядәге Насарадан пәйгамбәр, – дип ђавап бирде халык. 12 Гайсә, Аллаћы Йортына кереп, барлык сатучыларны ћәм сатып алучыларны куып чыгарды, акча алмаштыручыларныњ µстәлләрен ћәм күгәрчен сатучыларныњ утыргычларын аударып ташлады. 13 Гайсә аларга әйтте: – Изге язмада: «Минем Йортым дога кылу йорты дип аталыр», – дип язылган, ә сез аны юлбасарлар оясына әйләндерәсез! 14 Аллаћы Йортында Гайсә янына сукырлар ћәм аксаклар килде ћәм Ул аларны савыктырды. 15 Ләкин баш руханиларныњ ћәм канунчыларныњ, Ул эшләгән искиткеч эшләрне ћәм балаларныњ Аллаћы Йортында: «Давыт Улына Ћошанна!» – дип кычкыруларын күреп, ачулары чыкты. 16 Алар Ања әйттеләр: – Аларныњ нәрсә әйтүләрен ишетәсењме? – Әйе, – дип ђавап бирде Гайсә. – Сез: «Балалар ћәм нарасыйлар авызыннан Син үзењә мактау чыгарттыњ», – дип язылганны әллә укымадыгызмы? 17 Гайсә, аларны калдырып, шәћәрдән Бәйтәниягә китте ћәм тµнне анда үткәрде. 18 Иртә белән шәћәргә таба юл тотканда, Гайсәнењ карыны ачты. 19 Юл буендагы инђир агачын күреп, Ул аныњ янына килде, әмма яфрактан башка берни тапмагач, ања: – Беркайчан да ђимешењ булмасын! – диде. Ћәм шунда ук инђир агачы корып тµште. 20 Моны күреп, шәкертләренењ исләре китте. – Ничек алай кинәт кенә инђир агачы корып тµште соњ? – дип сорадылар алар. 21 – Сезгә хак сүз әйтәм: ышансагыз ћәм икеләнмәсәгез, сез Мин инђир агачы белән эшләгәнне генә эшләп калмассыз, әмма бу тауга: «Күтәрелеп, дињгезгә ташлан!» – дип әйтсәгез дә шулай булачак. 22 Ћәм догагызда ни генә сорасагыз да, әгәр ышансагыз, алырсыз, – диде Гайсә. 23 Гайсә Аллаћы Йортына кереп, анда µйрәткән вакытта, янына баш руханилар белән халык аксакаллары килде. – Син боларны нинди вәкаләт белән эшлисењ? Андый хокукны Сиња кем бирде? – дип сорадылар алар. 24 – Мин дә сезгә бер сорау бирәм, – диде аларга Гайсә. – Әгәр сез ђавап бирсәгез, Мин дә боларны нинди вәкаләт белән эшләвемне әйтермен. 25 Яхъяныњ суга чумдыруы кемнән булды? Күктәнме, әллә кешеләрдәнме? Алар үзара: – Әгәр: «Күктән», – дип әйтсәк, Ул: «Ә ни µчен сез ања ышанмадыгыз?» – дип сораячак. 26 Ә инде: «Кешеләрдән», – дип әйтсәк, халык безне нишләтер? Алар бит барысы да Яхъяны пәйгамбәр дип исәпли, – диештеләр. 27 Шуња күрә алар Гайсәгә: – Белмибез, – дип ђавап кайтардылар. – Алай булгач, Мин дә сезгә боларны нинди вәкаләт белән эшләвемне әйтмим. 28 Ә менә бу хакта сез ни диярсез? Бер кешенењ ике улы булган. Беренчесе янына килеп, ул әйткән: «Улым, бүген йµзем бакчасына барып эшлә әле». 29 Тегесе: «Теләмим», – дип әйткән, әмма бераздан кире уйлап, киткән. 30 Атасы икенче улы янына килеп, шуны ук әйткән. Анысы исә: «Барам, әфәндем», – дип әйткән, әмма бармаган. 31 Аталарыныњ ихтыярын кайсысы үтәгән? – Беренчесе, – дип ђавап бирделәр тегеләр. – Ышаныгыз: Аллаћы Патшалыгына салым ђыючылар ћәм фахишәләр сездән алда керәчәкләр. 32 Чµнки Яхъя сезгә тәкъвалык юлын күрсәтергә дип килгән иде, әмма сез ања ышанмадыгыз. Ә салым ђыючылар ћәм фахишәләр ања ышандылар. Сез, моны күреп тә, барыбер тәүбә итмәдегез ћәм ања ышанмадыгыз. 33 Хәзер икенче гыйбрәтле хикәяне тыњлагыз. Ђир биләүче бер кеше булган. Ул йµзем бакчасы утырткан, аны койма белән әйләндереп алган, йµзем изү µчен чокыр казыган, бакчаны саклау µчен манара торгызган ћәм бакчаны йµзем үстерүчеләргә куллану µчен биреп, үзе чит якларга китеп барган. 34 Уњыш ђыяр вакыт ђиткәч, үз µлешен алырга дип, үзенењ хезмәтчеләрен ђибәргән. 35 Әмма йµзем үстерүчеләр хезмәтчеләрен тотып, берсен кыйнаганнар, башкасын үтергәннәр, µченчесен ташлар атып үтергәннәр. 36 Хуђа тагын да күбрәк хезмәтчеләрен ђибәргән, әмма алар белән дә шулай ук эшләгәннәр. 37 Нићаять, «Улыма хµрмәт күрсәтерләр», – дип уйлап, улын ђибәргән. 38 Әмма йµзем үстерүчеләр хуђаныњ улын күреп, бер-беренә: «Бу – варис. Әйдәгез, аны үтерик ћәм ања каласы мирас безнеке булыр», – диешкәннәр. 39 Алар аны тотып, йµзем бакчасыннан алып чыгып үтергәннәр. 40 Шулай итеп, йµзем бакчасыныњ хуђасы әйләнеп кайткач, бу йµзем үстерүчеләр белән нәрсә эшләр? 41 – Ул явыз кешеләрне коточкыч рәвештә үтерер ћәм йµзем бакчасын башка йµзем үстерүчеләргә кулланырга биреп торыр. Болар хуђага тиешле µлешне вакытында бирерләр, – дип ђавап бирделәр алар. 42 – Ә сез Изге язмада: «Тµзүчеләр яраксыз дип кире каккан таш ињ мµћим почмак ташы булды. Бу Раббы тарафыннан эшләнде ћәм безнењ алда гађәп нәрсә», – дигәнне укымадыгызмыни? – диде Гайсә. – 43 Шуња күрә, Мин сезгә әйтәм: Аллаћы Патшалыгы сездән алынып, аныњ ђимешен китерүче халыкка биреләчәк. 44 Бу таш µстенә егылган ћәркем челпәрәмә киләчәк, ә ул таш кемнењ дә булса µстенә тµшсә, аны сытачак. 45 Баш руханилар ћәм фарисейләр Гайсәнењ гыйбрәтле хикәяләрен ишетеп, Аныњ үзләре хакында сµйләвен ањладылар. 46 Алар Гайсәне кулга алырга теләделәр, ләкин Аны пәйгамбәр дип исәпләгән халыктан курыктылар. 1 Гайсә, алар белән сµйләшкәндә, тагын гыйбрәтле хикәяләр сµйләде: 2 – Күкләр Патшалыгы нәрсәгә охшаган? Күз алдыгызга китерегез: патша үзенењ улы µчен туй мәђлесе үткәргән. 3 Ул, чакырылган кунакларны мәђлескә ђыярга ниятләп, хезмәтчеләрен ђибәргән, ләкин кунаклар килергә теләмәгәннәр. 4 «Мәђлесем инде әзер: үгезләрем ћәм симертелгән мал суелган, бµтен нәрсә әзер, кунакка килегез», – дип тагын хезмәтчеләрен чакырылган кешеләргә әйтергә ђибәргән. 5 Әмма, чакыруны санга сукмыйча, аларныњ ћәрберсе үз эшләре белән таралышканнар: берсе басуына киткән, берсе үзенењ сәүдә эшенә киткән, 6 ә калганнары исә хезмәтчеләрне тотып кыйнаганнар ћәм үтергәннәр. 7 Патша, ярсып, ул үтерүчеләрне юк итәргә, ә аларныњ шәћәрләрен яндырырга әмер биреп, гаскәрен ђибәргән. 8 Ә аннан соњ патша хезмәтчеләренә әйткән: «Мәђлес әзер, ә чакырылган кунаклар лаеклы булмадылар. 9 Юл чатларына барыгыз, кемне генә күрсәгез дә, мәђлескә чакырыгыз». 10 Хезмәтчеләр, урамнарга чыгып, очраган бар кешене – яхшысын да, яманын да алып килгәннәр. Бµтен мәђлес бүлмәсе кунаклар белән тулган. 11 Ләкин патша, кунакларны карарга чыккач, анда бәйрәм киеменә киенмәгән бер кешене күреп алган. 12 Патша ања әйткән: «Дус, син ничек монда бәйрәм киеме кимичә килдењ?» Тегесе эндәшмәгән. 13 Шуннан соњ патша хезмәтчеләренә: «Аныњ аяк-кулларын бәйләп, карањгылыкка чыгарып ташлагыз. Анда елау ћәм теш шыкырдату булыр», – дигән. 14 Чµнки чакырылганнар күп, ләкин сайланганнар аз. 15 Шуннан соњ фарисейләр, китеп, Гайсәне ничек сүздә эләктерергә икән дип кињәшләштеләр. 16 Алар үзләренењ шәкертләрен Ћируд тарафдарлары белән бергә Гайсә янына ђибәрделәр. – Остаз, – диделәр алар, – Синењ дµрес Кеше булуыњны ћәм Аллаћы юлына хакыйкать буенча µйрәтүењне без беләбез. Кешеләрнењ Синењ хакта нәрсә уйлаганнары Сиња мµћим түгел, чµнки Син кешене кешедән аермыйсыњ. 17 Шуња күрә, әйтче безгә, Син ничек уйлыйсыњ: кайсарга салым түләүне канун рµхсәт итәме, әллә юкмы? 18 Әмма Гайсә аларныњ явыз ниятләрен белеп, ђавап бирде: – Сез нигә Мине сыныйсыз, монафикълар? 19 Салымны нинди акча белән түлисез, аны миња күрсәтегез! Алар Ања динар бирделәр. 20 – Монда кемнењ сурәте ћәм кемнењ исеме? – дип сорады алардан Гайсә. 21 – Кайсарныкы, – дип ђавап бирделәр тегеләр. – Димәк, кайсарныкын кайсарга, ә Аллаћыныкын Аллаћыга бирегез, – диде шуннан соњ аларга Гайсә. 22 Бу сүзләрне ишетеп, алар хәйран калдылар. Ћәм Аны калдырып киттеләр. 23 Шул ук кµнне Гайсә янына саддукейлар килделәр. Алар исә үлгән кешеләрнењ терелүен инкяр итәләр иде. Алар Гайсәгә мондый сорау бирделәр: 24 – Остаз, Муса канунда әйткән: «Әгәр берәү, бала тудырмыйча, үлеп китсә, аныњ тол хатынына бертуганы µйләнсен ћәм үлгән бертуганыныњ буынын дәвам иттерсен». 25 Менә безнењ арабызда ђиде туган бар иде. Беренчесе µйләнгән; бала тудырмыйча, хатынын туганына хатынлыкка калдырып, үлеп киткән. 26 Икенчесе дә, µченчесе дә ћәм барлык ђидесе белән дә шулай булган. 27 Ә ахырда хатын үлеп киткән. 28 Шулай булгач, үлеләр терелгән вакытта, ул аларныњ кайсысыныњ хатыны булачак? Ђидесе дә аныњ ире булган бит! 29 – Сез ялгышасыз, чµнки Изге язманы да, Аллаћы кодрәтен дә белмисез, – дип ђавап бирде Гайсә. 30 – үлгәннәр терелеп торганда, алар µйләнмәячәкләр дә, кияүгә дә чыкмаячаклар. Алар күктәге фәрештәләрдәй булачаклар. 31 Ә үлгәннәрнењ терелеп тору мәсьәләсенә кагылсак, Аллаћыныњ әйткәннәрен сез укымадыгызмыни? 32 Ул әйткән: «Мин – Ибраћим Аллаћысы, Исхак Аллаћысы ћәм Ягъкуб Аллаћысы». Аллаћы – үлеләр Аллаћысы түгел, бәлки тереләр Аллаћысы. 33 Гайсәне тыњлаган халык Аныњ тәгълиматына тањ калды. 34 Гайсәнењ саддукейларны эндәшмәслек итүен ишеткәч, фарисейләр бергә ђыелдылар. 35 Аларныњ берсе, канунчы, Аны сүзендә эләктерү нияте белән сорады: 36 – Остаз, канунда кайсы әмер ињ мµћиме? 37 – «Раббы Аллаћыњны бµтен йµрәгењ, бµтен ђаныњ ћәм бµтен акылыњ белән ярат», – диде Гайсә. – 38 Бу – беренче ћәм ињ мµћим әмер. 39 Икенчесе дә шундый ук: «Якыныњны үзењне яраткан кебек ярат». 40 Бµтен Муса кануны ћәм пәйгамбәрләр шушы ике әмергә нигезләнгәннәр. 41 Фарисейләр исә бергә ђыелгач, Гайсә алардан сорады: 42 – Сез Мәсих хакында нәрсә уйлыйсыз? Чыгышы буенча, Ул – кем Улы? – Давыт Улы, – дип ђавап бирделәр алар. 43 – Ә ни µчен Давыт, Изге Рух белән илћамланып, Мәсихне Раббы дип атый? Ул бит: 44 «Раббы Аллаћы минем Раббыма әйтте: Мин дошманнарыњны салганчы Синењ аякларыњ астына Утыр Минем уњ ягымда», – диде. 45 Шулай итеп, Давыт Аны Раббы дип атый икән, ничек инде Ул аныњ Улы була ала? 46 Беркем дә Ања ђавап кайтара алмады. Шушы кµннән алып, бер кеше дә Гайсәдән нәрсә дә булса сорарга батырчылык итмәде. 1 Шуннан соњ Гайсә халыкка ћәм үзенењ шәкертләренә мµрәђәгать итте: 2 – Хокук буенча Муса урынын фарисейләр ћәм канунчылар алдылар. 3 Шуња күрә, аларныњ сезгә кушканнарын тыњлагыз ћәм үтәгез, әмма алар кебек эшләмәгез, чµнки алар үзләре µйрәткәннәре буенча гамәл кылмыйлар. 4 Алар кешеләр ђилкәсенә авыр йµкләр салалар, ә үзләре бармаклары белән дә кыймылдатырга теләмиләр. 5 Нәрсә генә эшләсәләр дә, аны кешеләр күрсен дип эшлиләр. Алар мањгайларындагы ћәм кулларындагы догалар салган тартмачыкларын кињәйтәләр, күлмәк чукларын озынайталар. 6 Мәђлесләрдә алар ињ түрдә, гыйбадәтханәләрдә ињ яхшы урыннарга утырырга яраталар, 7 ђыелыш мәйданнарында үзләрен ихтирам итеп сәламләүне ћәм кешеләрнењ аларны «остаз» дип атауларын яраталар. 8 Ә сезне «остаз» дип атамасыннар, чµнки сезнењ тик бер Остазыгыз бар ћәм сез бер-берегезгә туганнар. 9 Ђирдә «ата» дип беркемне дә атамагыз – сезнењ тик бер Күктәге Атагыз бар. 10 Сезне «нәсыйхәтче» дип тә атамасыннар, чµнки сезнењ бердәнбер Нәсыйхәтчегез – Мәсих. 11 Ә арагыздагы ињ бµеге сезнењ µчен хезмәтче булсын. 12 үзен-үзе күтәрүчене Аллаћы түбәнсетер, ә үзен түбәнсеткәнне Аллаћы күтәрер. 13 Кайгы сезгә, фарисейләр ћәм канунчылар! Монафикълар! Сез кешеләрдән Күкләр Патшалыгын бикләп куясыз, үзегез дә кермисез, керергә теләүчеләрне дә кертмисез. 14 15 Кайгы сезгә, канунчылар ћәм фарисейләр! Монафикълар! Тик берәүне генә булса да иманыгызга китерер µчен, сез дињгезләр ћәм коры ђирләр аша үтәсез. Ә инде берәрсен китерсәгез, аны, үзегезгә караганда да, ђәћәннәмгә икеләтә лаеклы итәсез. 16 Кайгы сезгә, сукыр юлбашчылар! Сез: «Аллаћы Йорты белән ант иткәннењ анты бернигә дә тормый, ә Аллаћы Йортыныњ алтыны белән ант итсә, ул аны үтәргә тиеш», – дип µйрәтәсез. 17 Сукыр ахмаклар! Кайсысы мµћимрәк: алтынмы әллә алтынны изге итүче Аллаћы Йортымы? 18 Ћәм тагын әйтәсез: «Корбан китерү урыны белән ант иткәннењ анты бернигә дә тормый, ә корбан китерү урынындагы бүләк белән ант итсә, ул аны үтәргә тиеш». 19 Сукырлар! Кайсысы мµћимрәк: бүләкме, әллә бүләкне изге итүче корбан китерү урынымы? 20 Шуња күрә, корбан китерү урыны белән ант итүче кеше аныњ белән дә, аныњ µстендәге бµтен нәрсә белән дә ант иткән була. 21 Ћәм Аллаћы Йорты белән ант итүче кеше аныњ белән дә, аныњ эчендә Яшәүче белән дә ант иткән була. 22 Күк белән ант иткән кеше Аллаћы тәхете белән ћәм анда Утыручы белән ант иткән була. 23 Кайгы сезгә, канунчылар ћәм фарисейләр! Монафикълар! Сез бµтнекнењ, укропныњ, ак әниснењ уннан бер µлешен бирәсез, ә канундагы ињ мµћим нәрсәне: гаделлекне, шәфкатьлекне ћәм тугрылыкны читтә калдыргансыз. Менә боларны үтәргә ћәм канунныњ калган µлешләрен дә онытмаска кирәк иде. 24 Сукыр юлбашчылар! Сез черкине сµзеп аласыз, ә дµяне йотасыз! 25 Кайгы сезгә, канунчылар ћәм фарисейләр! Монафикълар! Касәләрнењ ћәм савытларныњ тышкы ягын чистартасыз, ә эче исә урлашу ћәм комсызлык белән тулы. 26 Сукыр фарисей! Элек касәләрнењ эчен чистарт, шуннан соњ аныњ тышы да чиста булыр! 27 Кайгы сезгә, канунчылар ћәм фарисейләр! Монафикълар! Сез агартылган тµрбәләр кебек: тыштан алар матур булып күренәләр, ә эчләре исә мәет сµякләре ћәм тµрле шакшылык белән тулы! 28 Сез дә шулай ук: тыштан кешеләргә тәкъва булып күренәсез, ә эчегез тулы икейµзлелек ћәм канунсызлык. 29 Кайгы сезгә, канунчылар ћәм фарисейләр! Монафикълар! Сез пәйгамбәрләр µчен тµрбәләр тµзисез ћәм тәкъваларныњ кабер ћәйкәлләрен бизисез. 30 Сез: «Ата-бабаларыбыз чорында яшәгән булсак, алар белән бергә пәйгамбәрләрнењ канын түгүдә катнашмаган булыр идек», – дисез. 31 Шулай итеп, үзегезгә каршы үзегез шаћитлек итәсез: сез – пәйгамбәрләрне үтерүче ата-бабаларыгызныњ уллары. 32 Шулай ата-бабаларыгыз башлаганны тәмамлагыз. 33 Сез – еланнар ћәм елан токымы! Сез хµкемнән ћәм ђәћәннәмнән ничек качарга уйлыйсыз? 34 Шуња күрә Мин сезгә пәйгамбәрләрне, акыл ияләрен ћәм остазларны ђибәрәм. Берәүләрен сез үтерерсез, хачка кадакларсыз, башкаларын гыйбадәтханәләрдә камчылатып, шәћәрдән шәћәргә куарсыз. 35 Шулай итеп, ђирдә түгелгән бµтен тәкъваларныњ каны сезнењ башка тµшәчәк: тәкъва Ћабил каныннан алып, корбан китерү урыны белән Изге йорт арасында сез үтергән Берехия улы Зәкәрия канына кадәр. 36 Сезгә хак сүз әйтәм: боларныњ ћәммәсе шушы буын кешеләренә тµшәчәк! 37 Иерусалим! Пәйгамбәрләрне үтерүче ћәм үзењә ђибәрелгәннәрне ташлар атып үтерүче Иерусалим! Кош үзенењ балаларын канаты астына ђыйган кебек, Мин дә синењ кешеләрењне ничә тапкыр шулай бергә ђыярга теләдем, әмма сез теләмәдегез! 38 Инде тыњлагыз: сезнењ Изге йортыгыз ташландык хәлдә калдырылыр. 39 Чµнки сезгә әйтәм: «Раббы исеме белән Килүче мµбарәк!» – дип сез әйтәчәк вакыт ђитми торып, Мине күрмәссез! 1 Гайсә Аллаћы Йортыннан чыгып киткәндә, Аныњ игътибарын Аллаћы Йортыныњ биналарына юнәлтер µчен, янына шәкертләре килделәр. 2 Ә Гайсә: – Боларныњ ћәммәсен да күрәсезме? – диде. – Шуны белегез: монда таш µстендә таш калмаячак, барысы да ђимереләчәк! 3 Ул үзе генә Зәйтүн тавында утырганда, янына шәкертләре килде. – Бу кайчан булыр икән, безгә әйтче. Без Синењ килүењне ћәм бу дµньяныњ бетәчәген нинди билге аша беләчәкбез? – дип сорадылар алар. 4 Гайсә ђавап бирде: – Сак булыгыз, сезне алдамасыннар! 5 Чµнки күпләр, Минем исемем белән килеп: «Мин – Мәсих», – дип әйтерләр ћәм күпләрне алдарлар. 6 Сез якындагы сугышлар тавышын ћәм ерактагы сугышлар хакында хәбәрләр ишетерсез – карагыз, курыкмагыз! Шулай булырга тиеш. Әмма бу әле ахыры түгел. 7 Халык халыкка ћәм патшалык патшалыкка каршы чыгар, урыны-урыны белән ачлык ћәм ђир тетрәүләр булыр, 8 әмма боларныњ барысы – тулгак тоту газапларыныњ башлануы гына әле. 9 Шушы вакытта сезне газаплауга бирерләр ћәм үлемгә тартырлар, бµтен халыклар да Минем µчен сезне нәфрәт итәр. 10 Шул вакытта күпләр иманнан ваз кичәр, бер-беренә хыянәт итәр ћәм бер-берсен нәфрәт итәр. 11 Ћәм күп ялган пәйгамбәрләр килеп, күпләрне алдар. 12 Явызлык кµчәйгәнлектән, күпләрнењ мәхәббәте суыныр. 13 Әмма ахырга тикле чыдаган кеше котылыр. 14 Барча халыклар да ишетсен µчен, Патшалык хакындагы бу Яхшы хәбәрне бµтен ђићанда таратырлар. Менә шуннан соњ ахыры килер. 15 Шуња күрә, сез Данил пәйгамбәр язган «ташландык хәлдә калдыручы чирканыч нәрсәнењ» изге урында торуын күргәч (бу сүзләрне укыган кеше ањласын), 16 Яћүдия ђирендә булганнар тауларга качсыннар, 17 µй түбәсендә булганнар әйберләрен алырга дип, µйгә тµшеп тормасын, 18 кырда булганнар исә µс киеме артыннан µенә кайтмасын. 19 Ул кµннәрдә йµкле хатыннарга ћәм бала имезүчеләргә кайгы! 20 Качуыгыз кышка ћәм шимбә кµненә туры килмәсен иде дип, дога кылыгыз. 21 Чµнки, ул вакытта, дµнья яратылганнан бирле бүгенге кµнгә кадәр булмаган ћәм булмаячак зур афәт килер. 22 Әгәр ул кµннәр кыскартылмаса, ћичкем исән кала алмас иде. Әмма сайланганнар хакына ул кµннәр кыскартылачак. 23 Әгәр сезгә шул вакытта: «Кара, Мәсих менә монда!» яки «Ул тегендә!» – дип әйтсәләр, ышанмагыз. 24 Чµнки ялган мәсихләр ћәм ялган пәйгамбәрләр килерләр, әгәр килеп чыкса, хәтта сайланганнарны да алдау µчен, искиткеч галәмәтләр ћәм могђизалар күрсәтерләр. 25 Менә Мин сезгә барысы хакында алдан әйттем. 26 Шулай итеп, әгәр: «Кара, Ул чүлдә», – дисәләр, анда бармагыз яки: «Менә Ул эчке бүлмәләрдә», – дисәләр, ышанмагыз. 27 Чµнки Адәм Улыныњ килүе күкне кµнчыгыштан кµнбатышка кадәр яшен ярып үткән кебек булыр. 28 Кайда мәет булса, үләксә кошлары шунда ђыелыр. 29 Ћәм шунда ук, ул кµннәрдәге афәттән соњ, «Кояш каралыр, ай яктыртмас, Күкләрдән йолдызлар коелыр ћәм Күк кодрәтләре селкетелер». 30 Шуннан соњ күктә Адәм Улыныњ билгесе күренер ћәм, Аныњ күк болытлары µстендә кодрәт ћәм балкып торган бµек дан белән килүен күреп, ђирнењ бµтен халыклары кычкырып, бик нык кайгырырлар. 31 Адәм Улы үзенењ фәрештәләрен кµчле быргы тавышы белән ђибәрер. Ћәм алар ђирнењ дүрт почмагыннан, дµньяныњ бер читеннән алып икенче читенә кадәр, Аныњ сайланганнарын ђыярлар. 32 Инђир агачыннан гыйбрәт алыгыз. Аныњ ботаклары бµреләнеп, яфрак ярган чакта, сез тиздән ђәйнењ ђитәчәген беләсез. 33 Шулай ук, сез дә боларныњ ћәммәсен күргәндә, шуны белерсез: ул вакыт якын, инде ишек тµбендә. 34 Сезгә хак сүз әйтәм: бу буын алышынырга µлгермәс, болар ћәммәсе дә гамәлгә ашыр. 35 Күк ћәм ђир юкка чыгачак, әмма Минем сүзләрем ћичкайчан юкка чыкмаячак. 36 Ул кµннењ ћәм сәгатьнењ кайчан булуы хакында ћичкем белми: күктәге фәрештәләр дә, Угыл да. Бу турыда бары тик Ата гына белә. 37 Нух кµннәрендә ничек булган булса, Адәм Улы килгән вакытта да шулай булачак. 38 Чµнки ул кµннәрдә кешеләр, туфан килгәнче, ашаганнар, эчкәннәр, µйләнгәннәр ћәм кияүгә чыкканнар. Нух кµймәгә кергән кµнгә кадәр шулай булган. 39 Туфан килеп, барын да агызып киткәнгә кадәр, алар тµшенмәгәннәр. Адәм Улы килгән вакытта да нәкъ шулай булачак. 40 Ул вакытта кырда ике кеше булыр: берсе алыныр, икенчесе калдырылыр. 41 Бер кул тегермәнендә тартучы ике хатынныњ берсе алыныр, икенчесе калдырылыр. 42 Шуња күрә, уяу булыгыз! Раббыгыз кайсы кµндә киләчәген сез белмисез бит. 43 Шуны ањлагыз: йорт хуђасы каракныњ тµнлә белән кайсы сәгатьтә киләсен белсә, ул йокламаган булыр иде ћәм ања үз йортына керергә ирек бирмәгән булыр иде. 44 Шуња күрә, сез дә әзер булыгыз: Адәм Улы сез кµтмәгән сәгатьтә киләчәк. 45 Шулай итеп, ышанычлы ћәм акыллы хезмәтче нинди була соњ? Ризыкны үз вакытында µләшү µчен, аны хуђасы барлык хезмәтчеләре µстеннән куйган. 46 Хуђасы кайткач, аныњ шулай эшләвен күрсә, менә шул хезмәтче сәгадәтле. 47 Сезгә хак сүз әйтәм: хуђасы аны бµтен милке µстеннән башлык итеп куяр. 48 Ләкин ул хезмәтче начар булса ћәм: «Хуђам тиз генә кайтмас әле», – дип уйлап, 49 башка хезмәтчеләрне кыйный башласа, ә үзе эчкечеләр белән ашап-эчә башласа, 50 хуђасы ул кµтмәгән кµндә ћәм уйламаган сәгатьтә кайтып керер дә 51 аны ђәзага тартыр ћәм монафикълар белән бер язмышка дучар итәр: анда елау ћәм теш шыкырдату булыр. 1 Күкләр Патшалыгы ул вакытта менә нәрсәгә охшар. Күз алдыгызга китерегез: ун кыз, кулларына яктырткычлар алып, кияү каршыларга чыккан. 2 Аларныњ бишесе – ахмак, ә бишесе исә акыллы булган. 3 Ахмаклары яктырткычларын алганнар, ә үзләре белән май алмаганнар. 4 Акыллылары исә, яктырткычлар белән бергә чүлмәкләрдә май да алганнар. 5 Кияү тоткарланганлыктан, кызлар йокымсырый башлаган ћәм йоклап киткәннәр. 6 Тµн уртасында: «Кияү килә, аны каршыларга чыгыгыз!» – дип кычкырган тавыш ишетелгән. 7 Шул вакытта бµтен кызлар уянып китеп, яктырткычлары яхшырак янсын µчен, аларны рәтләгәннәр. 8 Ахмаклары акыллыларга: «Безнењ яктырткычларыбыз сүнә, безгә май бирегезче», – дип әйткәннәр. 9 Ә акыллылары: «Юк, безнењ май бµтенебезгә дә ђитмәс. Алай булмасын µчен, сатучыларга барып, май сатып алыгыз», – дигәннәр. 10 Әмма алар сатып алырга дип киткән арада, кияү килеп ђиткән. Кияүне каршылау µчен барын да әзерләп куйган кызлар аныњ белән бергә туй мәђлесенә киткәннәр, ћәм алар артыннан ишек ябылган. 11 Аннан соњ калган кызлар да килгәннәр. «Әфәнде, безгә ач!» – дип әйткәннәр алар. 12 Ләкин ул: «Хак сүз сезгә әйтәм: мин сезне белмим», – дип ђавап кайтарган. 13 Шуња күрә уяу булыгыз: сез бит кµнен дә, сәгатен дә белмисез, – диде Гайсә. 14 – Чµнки ул менә моња охшаш булыр: бер кеше, чит илләргә киткәндә, хезмәтчеләрен чакырып алып, аларга үзенењ милкен ышанып калдырган. 15 Ћәркайсына сәләтенә карап: берсенә ул биш талант, икенчесенә ике талант ћәм µченчесенә бер талант күләмендә акча калдырган. Ә үзе китеп барган. 16 Биш талант алганы, шунда ук эшкә керешеп, тагын биш талант казанган. 17 Ике талант алганы да, шулай ук, тагын ике талант казанган. 18 Ә бер талант алганы исә, китеп, хуђасыныњ акчаларын яшереп ђиргә күмеп куйган. 19 Күп вакыт үткәннән соњ, хезмәтчеләрнењ хуђалары әйләнеп кайткан ћәм алардан хисаплашуларын таләп иткән. 20 Биш талант алганы тагын бишне китергән. «Хуђам, – дигән ул, – син миња биш талант бирдењ. Кара, мин тагын бишне эшләп таптым». 21 Хуђасы ања әйткән: «Яхшы эшләгәнсењ, син – яхшы ћәм тугры хезмәтче. Кечкенә эштә син тугры булдыњ, мин сиња зурысын йµкләрмен. Килеп, минем шатлыгымны уртаклаш». 22 Ике талант алганы да килгән ћәм әйткән: «Хуђам, син миња ике талант бирдењ. Менә, мин тагын ике талант эшләп таптым». 23 Хуђасы ања әйткән: «Яхшы эшләгәнсењ, син – яхшы ћәм тугры хезмәтче. Кечкенә эштә син тугры булдыњ, мин сиња зурысын йµкләрмен. Килеп, минем шатлыгымны уртаклаш». 24 Инде бер талант алганы килгән ћәм әйткән: «Хуђам, мин синењ каты бәгырьле кеше икәнењне белдем: үзењ чәчмәгән ђирдә урасыњ, утыртмаган ђирдә ђыясыњ. 25 Мин синнән курыктым ћәм акчањны ђиргә күмдем. Менә алар, ал үзењнењ акчаларыњны». 26 Ә хуђасы ђавап кайтарган: «Яраксыз ћәм ялкау хезмәтче! үзем чәчмәгән ђирдә уруымны, утыртмаган ђирдә ђыюымны белдењ! 27 Шуња күрә сиња минем акчаларымны әйләнешкә кертергә кирәк иде – мин әйләнеп кайткач, үземнекен табышы белән алган булыр идем. 28 Шулай итеп, аннан бер талантны алыгыз да ун таланты булганга бирегез. 29 Чµнки кемнењ бар, ања тагын бирелер, ћәм аныњ артыгы белән булыр, ә кемнењ юк, аныњ булган нәрсәсе дә тартып алыныр. 30 Ә бу булдыксыз хезмәтчене тышкы карањгылыкка чыгарып ташлагыз: анда елау ћәм теш шыкырдату булыр». 31 Адәм Улы үзенењ даны белән ћәм үзенењ барлык фәрештәләре белән килгәч, шµћрәтле тәхетенә утырачак. 32 Ћәм Аныњ каршына барча халыклар китереләчәк. Ул, кµтүче сарыкларны кәђәләрдән аерган кебек, кешеләрне икегә аерачак. 33 Сарыкларны үзенењ уњ ягына, ә кәђәләрне исә сул ягына бастырыр. 34 Шунда уњ ягында торучыларга Патша: «Килегез, Минем Атамнан фатиха алганнар! Дµнья яратылган кµннән бирле сезнењ µчен әзерләп куелган патшалыкны мирас итеп алыгыз. 35 Чµнки ач идем, сез Мине ашаттыгыз; сусаган идем, сез Мине эчерттегез; Мин – чит илдән килдем, сез Мине µегездә кабул иттегез; 36 ялангач идем, сез Мине киендердегез; авырган идем, сез Мине кайгырттыгыз; тµрмәдә идем, сез Минем яныма килдегез», – дип әйтер. 37 Шунда тәкъвалар: «Раббыбыз! Синењ ач булуыњны күреп, без кайчан ашаттык; сусаганыњны күреп, кайчан эчерттек? 38 Синењ чит илдән килгәнењне күреп, кайчан сыеныр урын бирдек; ялангач булуыњны күреп, кайчан киендердек? 39 Авырганыњны ћәм тµрмәдә утырганыњны күреп, кайчан Синењ яныња бардык?» – дип сорарлар. 40 Ћәм Патша аларга ђавабында: «Сезгә хак сүз әйтәм: Минем кечкенә туганнарымныњ берсенә нәрсә генә эшләгән булсагыз да, Миња эшләгән буласыз», – дип әйтер. 41 Аннан соњ Ул үзенењ сул ягында торучыларга әйтер: «Китегез Минем янымнан, ләгънәт тµшкәннәр! Иблискә ћәм аныњ фәрештәләренә билгеләп куелган мәњгелек утка барыгыз! 42 Чµнки Мин ач идем, сез ашатмадыгыз; сусаган идем, сез эчертмәдегез; 43 чит илдән килгән идем, сез Мине µегездә кабул итмәдегез; ялангач идем, сез Мине киендермәдегез; авыру чагымда ћәм тµрмәдә утырганда сез яныма килмәдегез». 44 Шунда тегеләре дә: «Раббыбыз! Кайчан без Синењ ач булуыњны, сусавыњны, чит илдән килгәнењне, ялангач, авыру булуыњны, тµрмәдә утыруыњны күреп, Сиња ярдәм итмәдек?» – дип сорарлар. 45 Ћәм шул чакта Ул: «Сезгә хак сүз әйтәм: бу кечкенә туганнарымныњ берсенә эшләмәгән нәрсәне Миња да эшләмәдегез». 46 Ћәм алар мәњгелек ђәзага, ә тәкъвалар мәњгелек тормышка барачак. 1 Гайсә бу сүзләрен тәмамлагач, шәкертләренә әйтте: 2 – Ике кµннән Коткарылу бәйрәме буласын сез беләсез. Ул кµннәрдә Адәм Улын хачка кадакларга тапшырачаклар. 3 Шул вакытта баш руханилар ћәм Исраил халкыныњ аксакаллары Кәяфәс исемле ињ баш руханиныњ сараенда ђыелдылар 4 ћәм Гайсәне хәйлә белән кулга алып үтерергә сүз куештылар. 5 – Ләкин, халык арасында фетнә килеп чыкмасын µчен, бәйрәм вакытында булмасын, – диделәр алар. 6 Гайсә Бәйтәниядә махаулы Шимунныњ µендә иде. 7 Ул анда ашаган вакытта, Аныњ янына бик кыйммәтле хуш исле май салынган алебастр савыт тотып бер хатын килде ћәм майны Гайсәнењ башына койды. 8 Ә моны күргән шәкертләре ачуланып: – Хуш исле майны нигә алай әрәм итәргә? – диделәр. – 9 Ул майны зур бәягә сатып, акчасын фәкыйрьләргә µләшергә була иде бит! 10 Әмма шәкертләренењ канәгатьсезлеген белгән Гайсә: – Ник сез бу хатынга сүз әйтәсез? Минем µчен ул яхшы эш эшләде. 11 Фәкыйрьләр сезнењ белән ћәрвакыт булалар, ә Мин исә сезнењ белән ћәрвакыт булмам. 12 Ул хатын Минем тәнемә май коеп, Мине күмәргә әзерләде. 13 Сезгә хак сүз әйтәм: бу Яхшы хәбәр дµньяныњ кайсы гына почмагында таратылмасын, бу хатынны искә алып, аныњ нәрсә эшләгәне хакында сµйләячәкләр, – диде. 14 Шуннан соњ, унике шәкертнењ берсе, Яћүд Искариот исемлесе, баш руханилар янына барып: 15 – Әгәр сезгә Гайсәне тапшырсам, миња нәрсә бирерсез? – диде. Алар ања утыз кµмеш тәњкә санап бирделәр. 16 Шушы вакыттан алып, ул Гайсәне аларныњ кулларына тапшыру µчен уњай вакыт эзли башлады. 17 Тµче күмәч бәйрәменењ беренче кµнендә үк шәкертләре Гайсә янына килеп: – Коткарылу бәйрәме ашын Синењ µчен кайда әзерләвебезне телисењ? – дип сорадылар. 18 Гайсә аларга шәћәрдәге бер кешегә барып, ања: «Безнењ Остазыбыз: „Минем билгеләгән сәгатем якынлашты. үземнењ шәкертләрем белән Коткарылу бәйрәме ашын синдә ашармын"», – дип әйтергә кушты. 19 Шәкертләре Гайсә кушканны үтәделәр ћәм Коткарылу бәйрәме ашын әзерләделәр. 20 Кич ђиткәч, Гайсә унике шәкерте белән бергә µстәл артына утырды. 21 Алар ашап утырган чакта Гайсә: – Мин сезгә хак сүз әйтәм: сезнењ берегез Миња хыянәт итәчәк, – диде. 22 Алар, хафага тµшеп, берсе артыннан берсе: – Раббым, мин түгелдер бит? – дип сорый башладылар. 23 Ә Ул аларга әйтте: – Минем белән бергә бер савытта икмәк манучы кеше Миња хыянәт итәчәк. 24 Изге язмада язылганча, Адәм Улы китә. Әмма Адәм Улына хыянәт итүче кешегә кайгы! Ул кеше бµтенләй дә тумаган булса, Аныњ µчен яхшырак булыр иде! 25 Шуннан соњ, хыянәт итәчәк Яћүд Аннан: – Остаз, мин түгелдер бит? – дип сорады. – Моны син үзењ әйттењ! – дип ђавап бирде Гайсә. 26 Алар ашаган чакта Гайсә, икмәк алып, шµкрана итте ћәм аны, сындырып, шәкертләренә бирде. – Алып ашагыз, бу – Минем тәнем, – диде Ул. 27 Ћәм, касәне алып, шµкрана итте ћәм аны аларга бирде. 28 – Шуњардан эчегез. Барыгыз да эчегез. Бу – гµнаћлар кичерелсен µчен, күпләр µчен түгелә торган Минем каным. Ул – Аллаћы килешүен раслый торган кан. 29 Мин сезгә әйтәм: бүгеннән алып, Атам Патшалыгында сезнењ белән бергә яња шәраб эчәчәк кµн ђитми торып, Мин йµзем ђимеше шәрабын эчмәячәкмен, – диде Гайсә. 30 Мәдхия ђырлаганнан соњ алар Зәйтүн тавына киттеләр. 31 Шунда Гайсә аларга: – Изге язмада: «Кµтүчене ћәлак итәрмен ћәм сарыклар таралышырлар», – дип язылганча, сез барыгыз да бу тµндә Минем аркада ышанычыгызны югалтачаксыз. 32 Әмма, Мине терелтеп торгызылганнан соњ, Мин Гәлиләягә сездән алда барырмын, – дип әйтте. 33 Петер исә: – Синењ аркада барысы да ышанычларын югалтсалар да, мин ћичкайчан югалтмам! – дип каршы тµште. 34 Ләкин Гайсә ања әйтте: – Сиња хак сүз әйтәм: бу тµнне, әтәч кычкырганчы, син Миннән µч тапкыр ваз кичәчәксењ. 35 – Синењ белән үләргә туры килсә дә, мин Синнән ћичкайчан ваз кичмәячәкмен! – диде Петер. Башка шәкертләре дә шулай диделәр. 36 Шуннан соњ Гайсә шәкертләре белән Гетсимәни дип аталган урынга китте. Килеп ђиткәч, Ул шәкертләренә әйтте: – Мин анда барып дога кылыйм. Сез монда утырып торыгыз. 37 Ул үзе белән Петерне ћәм Зебедәйнењ ике улын алды. Гайсәне авыр кичерешләр ћәм ђан сыкрануы били башлады. 38 Ул аларга: – Минем ђаным чиктән тыш газап кичерә, монда кµтегез ћәм Минем белән бергә уяу булыгыз! – диде. 39 Ул читкәрәк китте ћәм ђиргә йµзтүбән капланып дога кылды: – Атам! Әгәр мµмкин булса, Мине бу газаплар касәсеннән арындырчы! Хәер, Мин теләгәнчә түгел, ә Син теләгәнчә булсын. 40 Гайсә шәкертләре янына әйләнеп килгәндә, алар йоклый иде. – Ничек сез Минем белән бергә бер сәгать тә йокламыйча түзә алмадыгыз? – диде Ул Петергә. – 41 Уяу булыгыз, вәсвәсәгә дучар булмас µчен, дога кылыгыз. Рух кµчле, ә тән хәлсез! 42 Гайсә тагын, икенче тапкыр читкә китеп, дога кылды: – Атам, Миња бу касәне эчмичә үткәрергә мµмкин булмаса, Синењ ихтыярыњ буенча булсын! 43 Әйләнеп килгәч, аларныњ тагын йоклауларын күрде: аларныњ күзләрен йокы баскан иде. 44 Аларны калдырып, Гайсә тагын читкәрәк китте ћәм µченче тапкыр шул ук сүзләрне әйтеп дога кылды. 45 Шуннан соњ, шәкертләре янына әйләнеп килеп, аларга: – Сез ћаман йоклыйсызмы, ял итәсезме? Менә Адәм Улы гµнаћлылар кулына тапшырылачак вакыт ђитте. 46 Торыгыз, киттек! Карагыз, Миња хыянәт итүче килә, – дип әйтте. 47 Гайсә әле әйтеп тә бетермәде, унике шәкертенењ берсе – Яћүд килеп чыкты. Аныњ белән бергә баш руханилар ћәм аксакаллар ђибәргән күпсанлы халык тµркеме кылычлар ћәм чукмарлар күтәреп килделәр. 48 Хыянәтче: «Мин кемне үпсәм, шул Гайсә булыр. Аны кулга алыгыз», – дип алар белән алдан ук сүз куешкан иде. 49 Яћүд шунда ук Гайсә янына килде. – Исәнме, Остаз! – диде ул ћәм Гайсәне үбеп алды. 50 Әмма Гайсә ања әйтте: – Син нәрсә µчен килгән булсањ, шуны эшлә, дустым! Шуннан соњ Яћүд белән булган кешеләр алга чыктылар ћәм Гайсәне кулга алып, сак астына куйдылар. 51 Гайсә белән булганнарныњ берсе, кулын сузып, кылычын чыгарды ћәм, ињ баш рухани хезмәтчесенә селтәнеп, аныњ колагын чабып µзде. 52 Шунда Гайсә ања: – Кылычыњны кынына тыгып куй! Кылыч алучы ћәркем кылычтан ћәлак булыр! 53 Әллә Мин Атама мµрәђәгать итә алмыйм, дип уйлыйсыњмы? Ул шунда ук Миња унике гаскәрдән дә артыграк фәрештәләрен ђибәргән булыр иде! 54 Әмма Изге язмаларда болар булырга тиеш дип язылганнар ничек гамәлгә ашсын? – дип әйтте. 55 Шуннан соњ Гайсә халык тµркеменә әйтте: – Юлбасар тотарга чыккан кебек, сез Мине тотарга кылычлар ћәм чукмарлар күтәреп килгәнсез! Мин ћәркµнне Аллаћы Йортында утырып µйрәттем, ћәм сез Мине кулга алмадыгыз. 56 Әмма болар ћәммәсе пәйгамбәрләрнењ язганнары гамәлгә ашсын µчен булды. Шуннан соњ барлык шәкертләре Аны калдырып, качып киттеләр. 57 Гайсәне кулга алган кешеләр Аны ињ баш рухани Кәяфәс янына китерделәр. Анда канунчылар ћәм аксакаллар ђыелган иде инде. 58 Ә Петер исә, арттарак калып, ињ баш руханиныњ ишегалдына кадәр Гайсә артыннан барды ћәм, эчкә кереп, боларныњ ћәммәсенењ нәрсә белән бетүен күрергә теләп, сакчылар белән бергә утырды. 59 Ә баш руханилар ћәм бµтен Югары кињәшмә, Гайсәне үтертү µчен, Ања каршы ялган шаћитлек табарга тырыштылар. 60 Әмма күп ялган шаћитләр килеп ялганласалар да, бернинди гаеп таба алмадылар. Нићаять, шаћитлек күрсәтеп, ике кеше чыкты. 61 Алар: – Бу кеше: «Мин Аллаћы Йортын ђимереп, µч кµн эчендә яњадан тµзи алам», – дип әйтте, – диделәр. 62 Ињ баш рухани торып, Гайсәгә: – Боларныњ гаепләүләренә берничек тә ђавап кайтармыйсыњмы? – дип әйтте. 63 Әмма Гайсә эндәшмәде. Шуннан соњ ињ баш рухани Ања: – Сине тере Аллаћы исеме белән әйтергә µндимен, әйт безгә: Син – Мәсих, Аллаћы Улымы? – диде. 64 Гайсә ања: – Моны син үзењ әйттењ. Хәтта Мин сезгә әйтәм: Адәм Улыныњ Кодрәт Иясенењ уњ ягында утыруын ћәм күк болытлары µстендә килүен күрерсез, – дип әйтте. 65 Шунда ињ баш рухани, µс киемнәрен ертып: – Кµферләнү бу! Нигә безгә тагын шаћитләр кирәк? Хәзер генә үзегез кµфер сүзләрне ишеттегез! 66 Сез нинди карар чыгарасыз? – диде. – Ул гаепле ћәм үләргә тиеш, – дип ђавап бирделәр калганнар. 67 Шуннан соњ алар Гайсәнењ битенә тµкерделәр ћәм кыйнадылар; башкалар суктылар ћәм: 68 – Әй, Мәсих, пәйгамбәрлек итеп әйт безгә: Сиња кем сукты? – диделәр. 69 Петер исә тышта, ишегалдында утыра иде. Аныњ янына хезмәтче кыз килде. – Син дә бит гәлиләяле Гайсә белән булдыњ, – диде ул. 70 Әмма Петер, аларныњ барысы алдында ваз кичеп: – Мин синењ нәрсә хакында сµйләвењне белмим, – диде. 71 Ул капка янына килгәч, аны икенче хезмәтче кыз күреп, анда торучыларга: – Менә бу кеше дә насаралы Гайсә белән булган, – дип әйтте. 72 Петер тагын, ант итеп, ваз кичте: – Мин ул Кешене белмим! 73 Бераздан анда торучы кешеләр аныњ янына килделәр. – Син чыннан да аларныњ берсе бит. Чµнки ничек сµйләшүењнән беленеп тора, – диделәр алар. 74 Петер ялганламавын тагын ант итеп әйтте: – Мин ул Кешене белмим! Әгәр сүзләрем дµрес булмаса, мине каћәр суксын! Нәкъ шул вакыт әтәч кычкырды. 75 Гайсәнењ: «Әтәч кычкырганчы, син Миннән µч тапкыр ваз кичәчәксењ», – дип әйткән сүзләре Петернењ исенә тµште. Ћәм ул, урам якка чыгып, бик каты елады. 1 Иртән иртүк, барлык баш руханилар ћәм халык аксакаллары, кињәшләшеп, Гайсәне ничек үтерү турында сүз куештылар. 2 Аны бәйләп, идарәче Пилатка алып барып тапшырдылар. 3 Гайсәгә хыянәт иткән Яћүд, Аныњ үлемгә тартылганын белгәч, эшләгән эшенә үкенеп, баш руханиларга ћәм аксакалларга утыз кµмеш тәњкәне кайтарып бирде ћәм: 4 – Гµнаћ кылдым мин, гµнаћсызга хыянәт иттем, – диде. – Безгә ни, ул – синењ эшењ, – дип ђавап бирделәр тегеләр. 5 Ћәм ул тәњкәләрне Аллаћы Йортында атып бәрде дә, китеп, асылынды. 6 Баш руханилар тәњкәләрне алдылар ћәм: – Боларны сәдака сандыгына салу канунсыз: бу – канлы тәњкәләр, – диделәр. 7 Алар, кињәшләшеп, бу тәњкәләргә, үлгән чит ил кешеләрен күмәр µчен, чүлмәкче ђирен сатып алырга, дигән карар чыгардылар. 8 Шуња күрә бу ђир Кан ђире дип атала башлады ћәм хәзерге кµнгә кадәр шулай атала. 9 Шул вакытта Иремия пәйгамбәр аша әйтелгән сүзләр гамәлгә ашты: «Алар Исраил халкы тарафыннан Аныњ µчен билгеләнгән бәяне – утыз кµмеш тәњкәне – алдылар, 10 ћәм, Раббы миња кушканча, ул акча белән чүлмәкче ђирен сатып алдылар». 11 Гайсә идарәче каршына бастырылды. – Син яћүдләр Патшасымы? – дип сорады Аннан Пилат. – Моны син үзењ әйтәсењ, – дип ђавап бирде Гайсә. 12 Баш руханилар ћәм аксакаллар Аны гаепли башлагач, Ул аларга ђавап бирмәде. 13 Шуннан соњ Пилат: – үзењә каршы шулкадәр күп гаепләүләрне ишетмисењме әллә Син? – дип сорады. 14 Әмма Гайсә ђавап итеп бер сүз дә әйтмәде, моныњ белән Ул идарәчене бик нык гађәпләндерде. 15 Гадәттәгечә, идарәче, бәйрәм уњае белән, халык сораган бер тоткынны азат итә торган иде. 16 Ул вакытта даны кињ таралган Бараб исемле бер тоткын бар иде. 17 Шуња күрә, халык ђыелгач, Пилат алардан сорады: – Кемне сезгә азат итүемне телисез: Барабнымы, әллә Мәсих дип аталган Гайсәнеме? 18 Чµнки Пилат яћүд башлыкларыныњ Гайсәне кµнләшү аркасында тотып биргәннәрен белә иде. 19 Ул хµкем итү урынында утырган чакта, аныњ хатыны ања: «Бу тәкъва Кешегә каршы бернәрсә дә эшләмә! Бүген тµшемдә Аныњ аркасында бик нык газапландым», – дип хәбәр иттерде. 20 Ә баш руханилар ћәм аксакаллар исә Барабны азат итүен, ә Гайсәне ђәзага тартуын таләп итәргә дип халыкны котырттылар. 21 Идарәче халык тµркеменнән: – Сез кемне телисез? Сезгә икенењ кайсысын азат итим? – дип сорады. – Барабны, – дип ђавап бирделәр алар. 22 – Ә Мәсих дип аталган Гайсә белән нәрсә эшлим? – дип сорады Пилат. – Аны хачка кадакларга! – дип ђавап бирде аларныњ барысы да. 23 – Ул нинди начарлык эшләгән соњ? – дип сорады ул. – Аны хачка кадакларга! – дип тагын да кµчлерәк тавыш белән кычкырды ђыелган халык. 24 Пилат бернәрсә дә эшли алмавын, хәтта чуалыш чыгу мµмкинлеген күреп, су китерергә кушты ћәм халык алдында кулларын юды. – Бу Кешенењ үлемендә минем гаебем юк, моња сез ђаваплы! – диде ул. 25 – Аныњ каны безнењ ћәм безнењ балаларыбыз µстендә булсын! – дип ђавап бирде бµтен халык. 26 Шунда Пилат аларга Барабны азат итте. Ә Гайсәне исә камчылаткач хачка кадаклатырга тапшырды. 27 Шуннан соњ гаскәриләр Гайсәне идарәченењ сараена алып киттеләр. Аларныњ бµтен гаскәре Гайсә тирәли ђыелды. 28 Алар Гайсәнењ киемнәрен салдырып, Ања ђете кызыл тµстәге япанча кидерделәр, 29 чәнечкеле ботаклардан тађ үреп, Аныњ башына кидерделәр, уњ кулына таяк тоттырдылар ћәм Аныњ каршында тез чүгеп: «Яшәсен яћүдләр Патшасы!» – дип мыскылладылар. 30 Аннары Гайсәгә тµкерделәр, таяк алып, аныњ белән башына сугып кыйнадылар. 31 Мәсхәрәләүләрен тәмамлагач, алар Гайсәдән япанчаны салдырып, Ања үз киемнәрен кидерделәр ћәм хачка кадакларга алып киттеләр. 32 Алар, чыгып барганда, Күринидән булган Шимун исемле бер кешене очраттылар. Аны Гайсәнењ хачын күтәреп барырга мәђбүр иттеләр. 33 Гµлгетә, ягъни «Баш сµяге» дип аталган урынга килеп ђиткәч, 34 алар Гайсәгә үт катыш шәраб бирделәр. Әмма Ул, татып карагач, эчәргә теләмәде. 35 Гайсәне хачка кадаклагач, алар, жирәбә салышып, Аныњ киемнәрен бүлештеләр 36 ћәм Аны анда утырып сакладылар. 37 Гайсәнењ баш µстенә Аныњ гаебен күрсәтүче «Бу – Гайсә, яћүдләр Патшасы» дигән язма беркетеп куйдылар. 38 Шул вакытта Аныњ белән бергә ике юлбасарны да кадакладылар: берсен Аныњ уњ ягына, берсен сул ягына. 39 үтеп баручылар башларын чайкый-чайкый Аны хурладылар. 40 – Син, Аллаћы Йортын ђимерүче ћәм аны µч кµндә тµзүче, үзењне коткар! Аллаћы Улы булсањ, тµш хачтан! – диделәр алар. 41 Шулай ук, баш руханилар белән бергә, канунчылар ћәм аксакаллар да Аны мыскылладылар: 42 – Башкаларны коткарды, ә үзен коткара алмый! Ә үзе Исраил Патшасы! Тµшсен хачтан – шунда без Ања ышанырбыз! 43 Ул Аллаћыга ышана ћәм үзен Аллаћы Улы дип атый. Әгәр Ул Аллаћыга яраклы булса, ул чакта Аны Аллаћы коткарсын! 44 Аныњ белән бергә кадакланган юлбасарлар да Аны шундый ук сүзләр белән мәсхәрәләделәр. 45 Кµн уртасында бµтен ђир µстен карањгылык каплап алды, ћәм кµндезге сәгать µчкә кадәр шулай булды. 46 Ә сәгать µчләр тирәсендә Гайсә каты тавыш белән: – Эли, Эли, лема сабахтани? – ягъни: «Әй, Аллаћым, әй, Аллаћым! Нигә Син Мине ташладыњ?» – дип кычкырды. 47 Анда торучыларныњ кайберләре, Аны ишетеп: – Ильясны чакыра, – диделәр. 48 Шунда аларныњ берсе йµгереп килеп, губка кисәген шәраб серкәсенә манчып, аны таякка элде ћәм Гайсәгә эчәргә бирде. 49 Калган кешеләр ања: – Тукта! Әйдә карыйк: Ильяс Аны коткарырга килерме икән? – диделәр. 50 Ә Гайсә, тагын бер тапкыр кµчле итеп кычкырып, ђан бирде. 51 Ћәм менә, Аллаћы Йортындагы пәрдә µстән аска кадәр урталай ертылды. Ђир тетрәде, таш кыялар ярылдылар, 52 каберләр ачылып китеп, үлгән изгеләр арасыннан күбесе терелтеп торгызылдылар. 53 Бу изгеләр каберләрдән чыктылар, ә Гайсә терелгәч, алар изге шәћәргә, Иерусалимга керделәр; ћәм күпләр аларны күрде. 54 Йµзбашы ћәм аныњ белән Гайсәне саклаучы гаскәриләр, ђир тетрәүне ћәм башка вакыйгаларны күреп, бик нык курыктылар. – Ул чыннан да Аллаћы Улы булган икән, – диделәр. 55 Анда ерактан карап торучы күп хатыннар да бар иде (алар Гайсәгә Гәлиләядән ияреп килгән ћәм Ања хезмәт иткән иделәр). 56 Алар арасында Магдалалы Мәрьям, Ягъкуб белән Йосыфныњ анасы Мәрьям ћәм Зебедәй улларыныњ анасы бар иде. 57 Кич белән, Ариматайдан булган Йосыф исемле бай кеше килде; ул да Гайсәнењ шәкерте иде. 58 Пилат янына килеп, ул Гайсәнењ гәүдәсен алырга рµхсәт сорады. Шунда Пилат Аныњ гәүдәсен Йосыфка бирергә кушты. 59 Гәүдәне алып, Йосыф аны чиста ђитен тукымага тµрде 60 ћәм күптән түгел таш тауны тишеп ясалган кабергә салды. Зур таш тәгәрәтеп алып килеп, кабер авызын каплап куйды ћәм китеп барды. 61 Ә Магдалалы Мәрьям белән икенче Мәрьям исә, кабер каршында утыра иделәр. 62 Икенче кµнне – ул шимбә кµн иде – Пилат янына баш руханилар ћәм фарисейләр килделәр. 63 – Әфәнде, бу ялганчыныњ исән чагында: «Мин µч кµннән соњ терелтелеп торгызылачакмын», – дип әйткәнен хәтерлибез, – диделәр алар. 64 – Ѳченче кµнгә кадәр каберне сакларга әмер бир, югыйсә Аныњ шәкертләре килеп, гәүдәсен урлап китүләре мµмкин. Ә соњыннан халыкка: «Ул үледән терелтеп торгызылды», – дип әйтерләр. Ћәм бу соњгы ялган беренчесеннән дә яманрак булыр. 65 – Сакчыларны алыгыз ћәм, барып, белгәнегезчә каберне саклагыз, – диде Пилат. 66 Алар, китеп, куркынычтан саклар µчен, кабер авызын каплаган ташка мµћер сугып, каберне сакларга гаскәриләрен куйдылар. 1 Шимбә кµн үтеп, атнаныњ беренче кµненењ тањында Магдалалы Мәрьям белән икенче Мәрьям каберне карарга бардылар. 2 Кинәт бик каты ђир тетрәде, чµнки Раббы фәрештәсе күктән тµште ћәм, кабер янына килеп, ташын аударып ташлады ћәм шул таш µстенә утырды. 3 Аныњ килүе яшендәй иде, ә киемнәре кар кебек ак иде. 4 Сакчылар куркуларыннан калтырадылар ћәм үле кебек катып калдылар. 5 Фәрештә исә хатыннарга әйтте: – Курыкмагыз! Мин сезнењ хачка кадакланган Гайсәне эзләвегезне беләм. 6 Ул монда юк. Ул, әйткәненчә, үледән терелтеп торгызылды. Килегез монда, Ул монда яткан иде, карагыз. 7 Тизрәк барып, шәкертләренә: «Гайсә үледән терелтеп торгызылды! Ул сездән алда Гәлиләягә бара. Сез Аны шунда күрерсез», – дип әйтегез. Мин сезгә моны әйтер µчен килдем. 8 Хатыннар ашыгып кабер яныннан киттеләр; куркып ћәм бик нык шатланып, Аныњ шәкертләренә сµйләргә дип йµгерделәр. 9 Кинәт алар алдына Гайсә үзе килеп чыкты. – Иминлек сезгә! – диде Ул. Алар Гайсә янына килеп, Аныњ аякларын кочаклап, Аныњ алдында тезләнделәр. 10 Шунда: – Курыкмагыз! – диде аларга Гайсә. – Барыгыз, Минем шәкертләремә Гәлиләягә барырга кушыгыз. Алар Мине шунда күрерләр. 11 Хатыннар киткәч, кайбер сакчылар, шәћәргә барып, баш руханиларга булган бµтен хәлне сµйләп бирделәр. 12 Баш руханилар аксакаллар белән ђыелышып кињәшләшкәч, гаскәриләргә күп итеп акча бирделәр 13 ћәм аларга: – «Без йоклаган вакытта Аныњ шәкертләре, тµнлә килеп, гәүдәсен урлап киткәннәр», – дип әйтегез. 14 Бу хәбәр идарәчегә барып ђитсә, борчылмагыз, сезнењ гаебегез юк, дип без аны күндерә алырбыз, – диделәр. 15 Сакчылар акчаларны алып, ничек кушылган булса, шулай эшләделәр. Бу хәбәр яћүдләр арасында хәзерге кµнгә кадәр кињ таралды. 16 Ә Аныњ унбер шәкерте исә Гәлиләягә, Гайсә барырга кушкан тауга китте. 17 Аны күреп, алар Аныњ каршында тез чүктеләр, әмма кайберләре шикләнделәр. 18 Гайсә алар янына килеп: 19 Шуња күрә, барыгыз ћәм бµтен халыклар арасыннан Миња шәкертләр булдырыгыз. Аларны Ата, Угыл ћәм Изге Рух исеме белән суга чумдырыгыз 20 ћәм Мин сезгә кушканнарныњ барын да үтәргә µйрәтегез. Ћәм белегез: Мин, дµнья беткәнгә тикле, ћәрвакыт сезнењ белән булам, – дип әйтте.
|