MarkМаркМарк 11 Аллаћы Улы Гайсә Мәсих хакындагы Яхшы хәбәрнењ башы. 2 Ишагыйя пәйгамбәр язганча: «Мин Синењ алдыњнан хәбәрчемне ђибәрәм, ул Сиња юл әзерләр. 3 Чүлдә кычкыручыныњ тавышы: „Раббыга юл әзерләгез, Ања сукмакларны турайтыгыз"». 4 Шулай итеп, Чумдыручы Яхъя чүлгә килде. Ул: – Тәүбә итеп, суга чумдырылыгыз, – дип µндәде. – Ћәм Аллаћы сезнењ гµнаћларыгызны кичерер. 5 Бµтен Яћүдия иле ћәм Иерусалим халкы аныњ янына килделәр. Килүчеләр үзләренењ гµнаћларын икърар иттеләр, ћәм Яхъя аларны үрдүн елгасында чумдырды. 6 Яхъя исә дµя йоныннан булган киемен күн каеш белән буып йµрде, ашаган ризыгы саранча ћәм кыр балы иде. 7 Ул вәгазендә әйтте: – Артымнан миннән кодрәтлерәк Берәү килә. Мин, иелеп, Аныњ аяк киеменењ каешын чишәргә дә лаеклы түгелмен. 8 Мин сезне суга чумдырам, ә Ул сезне Изге Рухка чумдырыр. 9 Шул кµннәрдә Гәлиләя µлкәсендәге Насара шәћәреннән Гайсә килде ћәм Яхъя Аны үрдүн елгасында чумдырды. 10 Гайсә, судан чыгу белән, күкләрнењ ачылуын ћәм Рухныњ күгәрчен рәвешендә үзенә ињүен күрде. 11 Күктән: «Син – Минем сµекле Улым. Син Минем куанычым!» – дигән тавыш килде. 12 Шул вакытта ук Рух Гайсәне чүлгә алып китте. 13 Ул, чүлдә кырык кµн булып, шайтан тарафыннан сыналды ћәм кыргый хайваннар арасында яшәде. Фәрештәләр Ања хезмәт күрсәттеләр. 14 Яхъя тµрмәгә утыртылганнан соњ, Гайсә, Аллаћыдан килгән Яхшы хәбәрне сµйләп, Гәлиләягә килде. 15 Ул әйтте: – Вакыт ђитте! Аллаћы Патшалыгы якынлашты! Тәүбә итегез ћәм Яхшы хәбәргә иман итегез! 16 Ул, Гәлиләя дињгезе яныннан үтеп барганда, дињгездә балык тотучы (ә алар балыкчы иделәр) Шимунны ћәм аныњ энесе Әндрине күреп, әйтте: – Миња иярегез! Мин сезне кешеләр тотучы итәрмен. 18 Алар шунда ук ятьмәләрен калдырып, Ања иярделәр. 19 Гайсә, бераз баргач, Зебедәй улы Ягъкубны ћәм аныњ энесе Яхъяны күрде. Алар кµймәдә ятьмәләрен тµзәтәләр иде, 20 ћәм Ул шунда ук аларны чакырды. Алар исә, аталары Зебедәйне ялчылары белән бергә кµймәдә калдырып, Аныњ артыннан киттеләр. 21 Кәпәрнаумга килгәч, шимбә кµн туу белән, Гайсә ћәм Аныњ шәкертләре гыйбадәтханәгә бардылар ћәм Гайсә µйрәтә башлады. 22 Аныњ µйрәтүенә барысы да хәйран калдылар, чµнки Ул канунчылар кебек түгел, бәлки хакимлеге булган кеше кебек µйрәтте. 23 Шушы вакытта гыйбадәтханәгә эчендә шакшы рух булган кеше килеп керде ћәм кычкырды: 24 – Насаралы Гайсә! Сиња бездән нәрсә кирәк? Син безне ћәлак итәргә килдењме? Мин Синењ Кем икәнењне беләм! Син – Аллаћыныњ Изгесе. 25 Әмма Гайсә шакшы рухка боерды: – Эндәшмә, чык аннан! 26 Шакшы рух, кешене калтыратып, кµчле тавыш белән кычкырып, чыкты. 27 Барысы да тањ калдылар ћәм бер-береннән сораша башладылар: – Бу нәрсәне ањлата икән? Бу – ниндидер яња куәтле тәгълимат? Бу Кеше шакшы рухларга боера ћәм алар Ања буйсыналар! 28 Аныњ хакындагы хәбәр бик тиз арада бµтен Гәлиләя тирәсендәге ђирләргә таралды. 29 Ягъкуб ћәм Яхъя белән бергә гыйбадәтханәдән чыккач ук, алар Шимун белән Әндри йортына юнәлделәр. 30 Шимунныњ каенанасы кызышып, авырып ята иде, бу хакта Гайсәгә керү белән әйттеләр. 31 Гайсә аныњ янына килде ћәм, кулыннан тотып, ања торырга булышты. Аныњ кызышуы бетте ћәм ул табын әзерли башлады. 32 Ә инде кич ђитеп, кояш баегач, Гайсәгә барлык авыруларны, ђенле кешеләрне китерделәр. 33 Бµтен шәћәр халкы Шимун ћәм Әндри µенењ ишек тµбенә ђыелды. 34 Гайсә күп кешеләрне тµрле авырулардан савыктырды ћәм күп ђеннәрне куып чыгарды. Әмма ђеннәр Аныњ Кем икәнен белгәнгә күрә, Гайсә аларга сµйләргә рµхсәт итмәде. 35 Иртәгесен, яктырганчы ук, Ул торып аулак урынга китте, анда дога кылды. 36 Иптәшләре белән Шимун Аны эзләп киттеләр ћәм, 37 Гайсәне табып: – Барысы да Сине эзлиләр, – диделәр. 38 – Китик башка урыннарга, күрше авыл-шәћәрләргә, Миња анда да Яхшы хәбәрне сµйләргә кирәк. Мин шуныњ µчен килдем бит, – диде Гайсә. 39 Гайсә шулай ђеннәрне куып, гыйбадәтханәләрдә Яхшы хәбәрне сµйләп, бµтен Гәлиләя ђирендә йµрде. 40 Бер кµнне, махау чире белән авыручы бер кеше килде ћәм, Гайсә каршында тезләнеп, үтенеп сорады: – Әгәр теләсәњ, мине тазарта алыр идењ! 41 Гайсә, кызганып, кулын сузып, ања кагылды ћәм әйтте: – Әйе, телим. Тазарын! 42 Аныњ махауы шунда ук бетте, ћәм ул тазарынды. 43 Гайсә каты кисәтеп: – Кара аны, берәүгә дә берни сµйләмә. Ләкин руханига бар. Ул үзе сине карасын. Барысына да терелүењ билгесе итеп, син Муса канунында таләп ителгән корбан бүләген китер, – дип, аны шунда ук ђибәрде. 45 Әмма ул, китү белән, булган хәл хакында бµтен ђирдә сµйләп йµрде. Шунлыктан Гайсә ачыктан-ачык йµри алмады. Ул шәћәрләрдән читтә, аулак урыннарда булды, әмма анда да Аныњ янына бµтен яктан килделәр. 1 Гайсә берничә кµннән Кәпәрнаумга әйләнеп кайткач, Аныњ µйдә булуы хакында хәбәр таралды. 2 Халык шулкадәр күп ђыелды ки, хәтта тышта, ишек алдында да урын ђитмәде. Гайсә аларга Яхшы хәбәр сүзен сµйләде. 3 Аныњ янына дүрт кеше паралич суккан кешене күтәреп алып килде. 4 Әмма халык арасыннан үтә алмаганлыктан, алар Гайсә булган урында түбәне тишеп, паралич суккан кешене ятагы белән бергә шул тишек аша тµшерделәр. 5 Гайсә, аларныњ ышануларын күреп, паралич суккан кешегә әйтте: – Бала, синењ гµнаћларыњ кичерелде! 6 Анда берничә канунчы утыра иде, алар үзара уйлаштылар: 7 – Ул нәрсә сµйли? Бу бит кµфер сүз! Гµнаћларны Аллаћыдан башка кем кичерә ала? 8 Гайсә, шунда ук рухы белән аларныњ уйларын белеп, аларга әйтте: – Ни µчен сезнењ күњелегездә шундый уйлар? 9 Паралич суккан кешегә ничек дип әйтергә ђињелрәк: «Синењ гµнаћларыњ кичерелде», – дипме, әллә: «Тор, ятагыњны алып кайтып кит», – дипме? 10 Хәзер сез Адәм Улыныњ ђирдә гµнаћларны кичерергә хакимлеге барлыгын белерсез. Мин сиња әйтәм, – Гайсә паралич суккан кешегә мµрәђәгать итте: – Тор, ятагыњны ал да µењә кайт. 12 Ул торды ћәм шунда ук, ятагын алып, барысыныњ күз алдында чыгып китте. Моња бµтенесе дә тањ калдылар ћәм Аллаћыны данлап әйттеләр: – Безнењ мондый хәлне әле күргәнебез булмады! 13 Гайсә тагын Гәлиләя дињгезе ярына чыкты. Бµтен халык Ања килде ћәм Ул аларны µйрәтте. 14 үтеп барышлый, салым ђыя торган урында утыручы Ћалфай улы Левине күреп, ања әйтте: – Минем артымнан бар! Ул, торып, Аныњ артыннан китте. 15 Менә Гайсә Леви µенә ашка килде. Ѳстәл артында Гайсә ћәм Аныњ шәкертләре белән бергә күп санлы салым ђыючылар ћәм башка гµнаћлылар утырды. Шундыйлар Гайсә белән йµрүчеләр арасында күп иде. 16 Фарисейләр арасындагы канунчылар Аныњ гµнаћлылар ћәм салым ђыючылар белән бергә ашаганын күреп, Аныњ шәкертләренә әйттеләр: – Ничек Ул салым ђыючылар ћәм гµнаћлылар белән бергә ашап-эчә? 17 Гайсә, моны ишетеп, аларга әйтте: – Табиб сәламәт кешеләргә түгел, ә авыруларга кирәк. Мин тәкъва кешеләрне түгел, ә гµнаћлыларны чакырырга дип килдем. 18 Кµннәрдән бер кµнне Чумдыручы Яхъяныњ шәкертләре ћәм фарисейләр ураза тотканда, кешеләр Гайсә янына килеп сорадылар: – Ни µчен Яхъяныњ ћәм фарисейләрнењ шәкертләре ураза тоталар, ә Синењ шәкертләрењ ураза тотмыйлар? 19 Гайсә аларга әйтте: – Кияү егете туйдагы кунаклар белән булган вакытта аныњ дуслары ураза тота алырлармы? Кияү алар белән бергә булганда, алар, әлбәттә, ураза тотмыйлар! 20 Әмма килер бер кµн: алар яныннан кияү алыныр ћәм шул чакта алар ураза тотарлар. 21 Иске киемгә яња тукымадан ямаулык салмыйлар, югыйсә, ямаулык иске тукыманы басып тµшәр ћәм тишек тагын да зураер. 22 Шулай ук яња шәрабны иске турсыкка салмыйлар, югыйсә шәраб турсыкны тишеп чыгар, ћәм шәраб та, турсык та әрәм булырлар. Яња шәрабны яња турсыкка салалар. 23 Кµннәрдән бер кµнне, шимбә кµнне, Гайсә иген кырлары аркылы үтеп барганда, шәкертләре башаклар µзә башладылар. 24 Фарисейләр Ања әйттеләр: – Кара, алар ни эшлиләр? Шимбә кµнне болай эшләргә ярамый! 25 Гайсә аларга әйтте: – Давыт мохтађлыкта калган чакта, ул үзе ћәм аныњ белән булган кешеләр ачыккач, нәрсә эшләгәнен сез ћичкайчан укымадыгызмы әллә? 26 Ињ баш рухани булып Эбьятар торганда, ул Изге йортка кергән ћәм Аллаћыга багышланган икмәкләрне үзе ашаган ћәм иптәшләренә дә биргән, ә ул исә руханилардан башка ћичкемгә дә ашарга рµхсәт ителмәгән. 27 Гайсә әйтте: – Кеше шимбә кµн µчен түгел, ә шимбә кµн кеше µчен яратылган. 28 Шуња күрә Адәм Улы шимбә кµненењ дә Хуђасы. 1 Гайсә тагын гыйбадәтханәгә килде. Анда кулы корышкан кеше бар иде. 2 Әгәр Гайсә шимбә кµнне савыктырса, Аны гаепләргә сәбәп булыр дип, берничә фарисей Аныњ артыннан күзәттеләр. 3 Кулы корышкан кешегә Гайсә әйтте: – Уртага чыгып бас. 4 Ә тегеләрдән сорады: – Шимбә кµнне нәрсә эшләргә рµхсәт ителгән: яхшылыкмы, яисә яманлыкмы? Тормышны саклап калыргамы, яисә ћәлак итәргәме? Алар эндәшмәделәр. 5 Гайсә аларныњ каты күњелле булуларына ачынып, аларга ачу белән карап алды ћәм кешегә әйтте: – Кулыњны суз! Ул кулын сузды, аныњ кулы савыкты. 6 Фарисейләр киттеләр ћәм шунда ук, Ћируд патша тарафдарлары белән бергә, Гайсәне ћәлак итү хакында кињәш кордылар. 7 Гайсә үзенењ шәкертләре белән Гәлиләя дињгезенә таба юнәлде. Ања Гәлиләядән ћәм Яћүдиядән күп санлы халык иярде. Аныњ эшләгән эшләре хакында ишетеп, Иерусалимнан да, Идумаядән дә, үрдүн аръягыннан да, Тур ћәм Сидун тирәләреннән дә күп халык килде. 9 Халык үзен кысмасын дип, Гайсә шәкертләренә кµймәне әзер тотарга кушты. 10 Күп кешеләрне савыктырган булганга, чирдән интеккән кешеләр, Ања кагылыр µчен, Аныњ янына этешеп-тµртешеп киләләр иде. 11 Эчләрендә шакшы рухлар булганнар да, Аны күрү белән, каршына йµзтүбән егылып: – Син – Аллаћы Улы! – дип кычкырдылар. 12 Әмма Гайсә аларны үзенењ кем булуы хакында сµйләүләрен каты итеп тыйды. 13 Гайсә, тауга менеп, үзе сайлаганнарны янына чакыртып китертте. 14 Болар – үзе белән бергә булыр µчен, ћәм аларны Яхшы хәбәр сµйләргә, ђеннәрне Аныњ вәкаләте белән куып чыгарырга дип кешеләр янына ђибәрер µчен сайлаган унике кеше иде. 16 Менә ул унике шәкерт: Гайсә Петер дип атаган Шимун, 17 Зебедәй улы Ягъкуб ћәм аныњ энесе Яхъя, – Гайсә аларны «Боаниргес», ягъни «Күк күкрәү уллары» дип атады, 18 Әндри, Филип, Бартулумай, Маттай, Томас, Ћалфай улы Ягъкуб, Таддай, Кµрәшүче Шимун 19 ћәм Гайсәгә хыянәт итәчәк Яћүд Искариот. 20 Гайсә кире µйгә кайтты. Анда тагын шундый күп тµркем ђыелды ки, хәтта алар ашап алырга да µлгермәделәр. 21 Туганнары бу хакта ишеткәч, акылдан язган икән Бу, дип уйлап, Аны кµчләп алып китәргә килделәр. 22 Иерусалимнан килгән канунчылар әйттеләр: – Аныњ эчендә Белзебул бар! Ул ђеннәрне ђеннәр башлыгы кµче белән куып чыгара. 23 Гайсә аларны үзе янына чакырып алып, аларга гыйбрәтле сүзләр сµйләде: – Ничек итеп шайтан шайтанны куып чыгарсын инде? 24 Әгәр патшалык эчендә бүленеш булса, бу патшалык тора алмас. 25 Әгәр гаилә эчендә ызгыш-талаш булса, бу гаилә таркалмый калмас. 26 Ә инде шайтан үзенә-үзе каршы чыгып, бүлгәләнсә, шайтан патшалыгы калмас, бу аныњ ахыры булыр. 27 Берәү дә кµчленењ µенә кереп, аны бәйләмичә, малын талап чыга алмас. Бәлки аны бәйләгәч кенә µен талап чыгар. 28 Сезгә хак сүз әйтәм: кешеләрнењ бµтен гµнаћлары ћәм, ничек кенә кµфер сүз әйтмәсеннәр, бµтен кµферләнүләре кичерелер. 29 Әмма Изге Рухка карата кµфер сүз әйтүче мәњге кичерелмәс, ул мәњгелек гµнаћта гаепле. 30 Кайберәүләр, Аныњ эчендә шакшы рух бар, дип әйткәнгә күрә, Гайсә шулай сµйләде. 31 Шул вакытта Гайсәнењ анасы белән энеләре килделәр ћәм, тышта торган килеш, Аны чакырттылар. 32 Янында утырган халык арасыннан берәүләр Ања әйттеләр: – Сине тышта әниењ ћәм энеләрењ кµтә. 33 – Кем Минем анам ћәм туганнарым? – диде Гайсә, аларга ђавап итеп. 34 Ћәм үзе тирәли утырганнарга карап әйтте: – Менә Минем анам ћәм туганнарым. 35 Аллаћы ихтыярын үтәүчеләр Миња ир туган да, кыз туган да, ана да булалар. 1 Гайсә Гәлиләя дињгезе буенда кешеләрне тагын µйрәтә башлады. Аныњ тирәсенә тµркем ђыелганга күрә, Ул кµймәгә утырды. Кµймә исә дињгездә иде, ә халык яр буенда калды. 2 Гайсә аларга күп кинаяле хикәяләр сµйләде ћәм үзенењ µйрәтүендә әйтте: 3 – Тыњлагыз: менә чәчүче чәчәргә чыккан. 4 Ул чәчкәндә, орлыкларыныњ бер µлеше юл буена тµшкән; кошлар очып килеп, аларны чүпләп бетергәннәр. 5 Башка бер µлеше туфрагы аз булган ташлы урынга тµшкән; орлык тирән ятмаганга күрә, тиз шытып чыккан. 6 Ә инде кояш чыгып кыздыргач, тамыры булмаганлыктан, үсентеләр шињеп тµшкән. 7 Орлыкларныњ башкалары күгәнлеккә тµшкән; күгән куаклары үсеп, аларны басып киткәнгә, алар башак бирмәгәннәр. 8 Ә инде башка орлыклар исә уњдырышлы ђиргә тµшкән; алар үсеп күтәрелгән ћәм утызлата, алтмышлата, йµзләтә уњыш биргән. 9 Гайсә әйтте: – Ишетергә колаклары булганнар – ишетсеннәр! 10 үзләре генә калгач, юлдашлары ћәм шәкертләре Гайсәдән кинаяле хикәяләр хакында сорадылар. 11 – Аллаћы Патшалыгыныњ серләре сезгә ачылган, – диде Гайсә аларга, – ә башкаларга, тышта торганнарга, кинаяле хикәяләр белән әйтелә. 12 «Аллаћыга борылып кичерелмәсеннәр µчен, Карап-карап та, күрмәсеннәр, Тыњлап-тыњлап та, ањламасыннар». 13 Сез бу кинаяле хикәянењ мәгънәсен ањламадыгызмы? – дип сорады алардан Гайсә. – Сез ничек башка кинаяләрне ањларсыз соњ? 14 Чәчүче сүз чәчә. 15 Юл буена тµшкән орлыклар – чәчкән вакытта ишетүче кешеләр ул, әмма шайтан, килеп, күњелләренә салынган сүзне шунда ук алып китә. 16 Ташлы урынга чәчелгәне исә – сүзне ишетү белән, шатланып кабул итүчеләр. 17 Әмма аларныњ тамырлары булмаганлыктан, алар сүзне вакытлыча гына тоталар. Сүз аркасында кайгы яки эзәрлекләүләр булса, алар бик тиз чигенәләр. 18 Ә башкалары, күгәнлеккә чәчелгән орлык кебек, сүзне ишетәләр. 19 Әмма тормыш мәшәкатьләре, байлыкка кызыгу ћәм башка теләкләр аларга үтеп кереп, ишетелгән сүзне басып китәләр ћәм сүз уњыш бирми. 20 Ә инде уњдырышлы ђиргә чәчелгәннәре исә – сүзне ишетеп, аны кабул итүчеләр: алар утызлата, алтмышлата, йµзләтә уњыш бирәләр. 21 Гайсә аларга әйтте: – Шәмне чүлмәк яки сәке астына куяр µчен алып керәләрмени? Юк, аны шәмдәлгә утыртып куялар. 22 Ћәр яшерен нәрсә фаш ителү µчен генә яшерелгән, ћәр сер ачылу µчен генә сер ителгән. 23 Колаклары булганнар – ишетсеннәр! 24 Гайсә аларга әйтте: – Ишеткән нәрсәләргә дикъкать итегез. Сез нинди үлчәм белән үлчәсәгез, сезгә дә шундый үлчәм белән үлчәп бирелер ћәм тагын µстәрләр. 25 Кемнењ бар, шуња бирелер, ә кемнењ юк, аныњ булган нәрсәсе дә алыныр. 26 Гайсә әйтте: – Аллаћы Патшалыгы нинди ул? Ул болай булыр: кеше ђиргә орлык чәчә. 27 Тµнлә йоклап, кµндезен тора, ә орлык, шытып чыгып, µскә үрмәли. Ул кеше моныњ ничек булуын белми дә. 28 Ђир үзеннән-үзе уњыш бирә: башта сабак үстерә, аннары башагы, аннары башак тулы орлык була. 29 Ә инде ашлык µлгерү белән кеше кулына урак ала, чµнки ашлык уру вакыты ђиткән була. 30 Гайсә әйтте: – Аллаћы Патшалыгын безгә нәрсә белән чагыштырырга ћәм ничек итеп тасвирларга икән? 31 Ул горчица орлыгы кебек. Ђиргә чәчкән вакытта ул ђирдәге бµтен орлыклардан да кечкенәрәк. 32 Ә инде чәчелгәч, ул, шытып чыгып, бµтен үсемлекләрдән дә зуррак булып үсәр, ањардан шундый зур ботаклар үсеп чыгар, хәтта аныњ күләгәсендә кошлар оя кора алырлар. 33 Халык ањлый алганга кадәр, Гайсә шундый гыйбрәтле сүзләр сµйләде. 34 Башкача Ул берни дә сµйләмәде, ә инде шәкертләре белән үзләре генә калган чакта, аларга барын да ањлатып сµйләде. 35 Шул кµнне кичен Гайсә шәкертләренә әйтте: – Әйдәгез әле, күлнењ аръягына чыгыйк. 36 Халыкны тараткач, алар Гайсә булган кµймәгә утырып, Аныњ белән юлга кузгалдылар. Анда башка кµймәләр дә бар иде. 37 Кµчле давыл күтәрелде ћәм, дулкыннар кµймәгә бәрелүдән, аныњ эченә су тула башлады. 38 Гайсә исә кµймәнењ арткы µлешендә башын мендәргә салып йоклый иде. Шәкертләре Аны уятып: – Остаз, батабыз бит! Бу Сине борчымыймы? – диделәр. 39 Ул торып, ђилне тыйды, ә дињгезгә әйтте: – Шаулама, тынычлан! Ђил туктады ћәм тынлык урнашты. 40 – Ни µчен сез шундый куркак? Сезнењ ћаман иманыгыз юкмы? – диде Гайсә аларга. 41 Аларны курку басты ћәм бер-беренә: – Кем соњ Ул? Ђил дә, дињгез дә Ања буйсына ич, – диештеләр. 1 Алар Гәлиләя дињгезе аръягындагы Герәсә ђиренә килеп туктадылар. 2 Гайсә кµймәдән тµшкәч үк, каберләр арасыннан чыккан бер ђенле кешене очратты. Ул кеше каберләр арасында яши иде. Аны хәтта чылбырлар белән дә бәйләп куя алмаганнар. 4 Чµнки күп тапкырлар аяк-кулларын чылбырлар белән бәйләсәләр дә, ул барыбер чылбырларны µзә ћәм богауларны вата торган булган. Берәү дә аны ђињә алмаган. 5 Ул кµне-тµне бертуктаусыз каберләр арасында ћәм тауларда үзен ташлар белән бәреп кычкыра торган булган. 6 Ерактан ук Гайсәне күреп, ул Аныњ янына йµгереп килде ћәм, аякларына егылып, 7 каты тавыш белән кычкырды: – Аллаћы Тәгаләнењ Улы, Гайсә! Миннән Сиња ни кирәк? Аллаћы хакы µчен Синнән ялварам, газаплама мине. 8 Ул шулай әйтте, чµнки Гайсә ања: «Шакшы рух, бу кешенењ эченнән чык!» – дигән иде. 9 – Исемењ ничек? – дип сорады аннан Гайсә. – Без бик күбәү, шуња күрә минем исемем – Гаскәр, – дип ђавап бирде тегесе. 10 Ћәм аларны бу ђирдән куып ђибәрмәвен үтенеп сорады. 11 Тау битендә зур дуњгыз кµтүе утлап йµри иде. 12 – Безне дуњгызларга ђибәрче, без аларныњ эченә керербез! – дип ялвардылар шакшы рухлар. 13 Гайсә рµхсәт иткәч, кеше эченнән чыккан шакшы рухлар дуњгызлар эченә керделәр ћәм дуњгыз кµтүе текә ярдан дињгезгә ташланып батып үлде. Ә дуњгызларныњ саны ике мењгә якын иде. 14 Кµтүчеләр, качып китеп, бу хакта шәћәрдә ћәм аныњ тирәсендәге авылларда сµйләп йµрделәр. Ә анда яшәүчеләр исә, ни булганын карарга дип, 15 Гайсә янына килделәр, эчендә ђеннәр булган кешенењ киенгән ћәм акылына килгән хәлдә утыруын күреп, куркып калдылар. 16 Вакыйганы күргән кешеләр ђенле кеше ћәм дуњгызлар белән ни булганы хакында сµйләп бирделәр. 17 Шуннан соњ алар Гайсәнењ бу урыннан китүен үтенә башладылар. 18 Гайсә кµймәгә утырган чакта, элек ђенле булган кеше Гайсә белән бергә барырга теләвен әйтте. 19 Әмма Ул рµхсәт итмәде: – Бар, µењә кайтып, туганнарыња Раббыныњ ничек сине кызгануын ћәм синењ µчен нәрсә эшләгәнен сµйлә, – диде Гайсә. 20 Ул кеше китеп, Гайсәнењ аныњ µчен нәрсә эшләгәне хакында Ун калада сµйләп йµрде ћәм барысы да моња тањ калдылар. 21 Гайсә кµймәдә кире икенче як ярга чыккач, яр буенда Аныњ янына тагын күп халык ђыелды. 22 Гыйбадәтханә башлыкларыннан берсе, Яћир исемлесе, Аны күрү белән, янына килеп, Гайсәнењ аякларына егылды 23 ћәм ялварып сорады: – Минем кызым үлем хәлендә ята. Килеп, аныњ µстенә кулларыњны куйчы, ул савыгыр ћәм яшәр иде! 24 Гайсә аныњ белән китте. Ања, ћәр яктан кысрыклап, күп халык ияреп барды. 25 Бер хатын унике ел буе кан китүдән ђәфаланган булган. 26 Бик күп табибларда дәваланган, бµтен байлыгын сарыф итсә дә, файдасын күрмәгән: хәле тагын да начарайган икән. 27 Ул Гайсә хакында ишетеп: «Аныњ киеменә генә булса да кагылсам, савыгыр идем», – дип уйлаганга, халык арасына кереп, арттан килеп, Гайсәнењ киеменә кагылды. 29 Шунда ук аныњ кан агуы туктады ћәм ул үзенењ тулысынча савыгуын тойды. 30 Гайсә үзеннән кµч чыкканын тоеп, халыктан сорады: – Минем киемемә кем кагылды? 31 – Халыкныњ ничек кысрыклавын күреп торасыњ бит! Ә Син, кем кагылды, дип сорыйсыњ, – диделәр шәкертләре. 32 Әмма Ул моны эшләүчене күзләре белән эзли бирде. 33 Куркуыннан калтырап тµшкән хатын, үзе белән ни булганын ањлап, халык арасыннан чыкты ћәм, Гайсә алдына егылып, дµресен сµйләп бирде. 34 – Кызым, ышануыњ сине савыктырды, имин йµр, исән-сау бул, – диде ања Гайсә. 35 Гайсә бу сүзләрне әйткән арада, гыйбадәтханә башлыгыныњ µеннән килеп әйттеләр: – Синењ кызыњ үлде. Остазны бүтән борчыма! 36 Әмма Гайсә, аларныњ сүзләрен ишетеп, башлыкка әйтте: – Курыкма, тик ышан гына! 37 Гайсә Петердән, Ягъкубтан, Ягъкубныњ энесе Яхъядан башка ћичкемгә үзе белән барырга рµхсәт итмәде. 38 Башлыкныњ µе янына килгәч, Гайсә анда ыгы-зыгы килеп йµрүчеләрне, ћәм такмаклап-такмаклап үкереп елаучыларны күрде. 39 – Сез нигә ыгы-зыгы килеп йµрисез, нигә елыйсыз? Бала үлмәгән, тик йоклый гына, – диде аларга Гайсә, µйгә кергәч. 40 Ањардан кµлделәр, әмма Ул аларны куып чыгарып, кызныњ атасын, анасын, үзенењ юлдашларын алып, кыз яткан бүлмәгә керде. 41 Баланыњ кулыннан тотып, ања әйтте: – Талита, кум! (Ягъни, «Кызым, сиња әйтәм, тор!») 42 Кыз бала шунда ук торды ћәм йµри башлады, ања унике яшь иде. Барысы да күргәннәреннән хәйран калдылар. 43 Гайсә бу хакта ћичкем белергә тиеш түгеллеген кисәтеп әйтте, кызны исә ашатырга кушты. 1 Гайсә шул урыннан китеп, шәкертләре белән бергә үзе яшәгән шәћәргә кайтты. 2 Шимбә кµнне Гайсә гыйбадәтханәдә µйрәтте. Аны тыњлаган ћәммәсе: – Бу Ања кайдан килгән икән? Нинди тирән акыл бирелгән? Аныњ куллары белән шундый кодрәтле эшләр эшләнә бит! – дип тањ калдылар. 3 – Ул – балта остасы; Мәрьямнењ улы, Ягъкубныњ, Йосыфныњ, Яћүднењ ћәм Шимунныњ абыйсы түгелме соњ? Аныњ сењелләре безнењ арабызда түгелме соњ? – диделәр. Алар Аны кире кактылар. 4 – Пәйгамбәр ћәр ђирдә дә ихтирам ителә, тик үз ватанында, үз туганнары ћәм гаиләсе тарафыннан гына хµрмәт күрми, – диде аларга Гайсә. 5 Шуња күрә Ул анда бер генә дә кодрәтле эш күрсәтә алмады, фәкать µсләренә кулларын куеп, берничә авыру кешене савыктырды. 6 Аларныњ ышанмаулары Аны гађәпләндерде. Гайсә, авылдан-авылга күчеп, µйрәтеп йµрде. 7 Ул үзе янына унике шәкертен чакырып, аларга шакшы рухларны куып чыгарырга вәкаләт биреп, икешәрләп-икешәрләп кешеләр янына ђибәрде. 8 Юлга үзләре белән юл таягыннан башка икмәк тә, биштәр дә, акча да алмаска, 9 аяк киемнәре кияргә кушты ћәм: – үзегез белән алмаш күлмәк алмагыз, – диде. – 10 Нинди йортка керсәгез, ул урыннардан киткәнче, шул йортта калыгыз, – диде Ул аларга. 11 – Әгәр берәр ђирдә сезне кабул итмичә, тыњлап та тормасалар, ул чакта, ул урыннан киткәндә, аларга каршы шаћитлек билгесе итеп, аякларыгыздагы тузанны кагып тµшерегез. 12 Ћәм алар китеп, кешеләрне тәүбә итәргә µндәп йµрделәр, 13 күп ђеннәрне куып чыгардылар ћәм, зәйтүн мае сµртеп, күп авыру кешеләрне савыктырдылар. 14 Гайсәнењ исеме кињ танылгач, ул хакта Ћируд патшага да ишетелде. Кайберәүләрнењ сµйләвенчә, Бу – үледән терелеп торган Чумдыручы Яхъя, шуња күрә Аныњ кодрәтле эшләр күрсәтергә куәте бар, 15 башкалары сµйләвенчә, Ул – Ильяс, бүтәннәре исә, борынгыда булган пәйгамбәр кебек бер пәйгамбәр Ул, дигәннәр. 16 Әмма Ћируд, тыњлап торып, әйтте: – Ул – Чумдыручы Яхъя! Мин аныњ башын кистердем, әмма ул үледән терелеп торды! 17 Ћируд үзенењ абыйсы Филипнењ хатынына – Ћирудиягә µйләнгәнлектән, Яхъяны кулга алып, тµрмәгә утыртырга әмер биргән иде. 18 Чµнки Яхъя Ћирудка: «Сиња абыењныњ хатыны белән яшәргә ярамый», – дип әйткән иде. 19 Шуныњ аркасында Ћирудия ања нәфрәт итеп, аны үтертергә теләгән, әмма берни эшли алмаган. 20 Яхъяныњ тәкъва ћәм изге кеше булуын белгәнгә, Ћируд аннан курка ћәм яклап килә иде. Аныњ сүзләре патшаны борчыса да, ул аны рәхәтләнеп тыњлый иде. 21 Ћируд үзенењ туган кµне уњае белән, зур дәрәђәле түрәләрне, гаскәр башлыкларын ћәм Гәлиләя µлкәннәрен аш мәђлесенә чакыргач, Ћирудиягә ђай чыкты. 22 Анда Ћирудиянењ кызы да килгән иде. Аныњ биюе Ћирудка ћәм аныњ кунакларына бик ошады. Патша ања: – Ни теләсәњ, барын да миннән сора: барын да бирермен! – диде. 23 Ћәм ул, ант итеп, әйтте: – Хәтта, патшалыгымныњ яртысын сорасањ да, сиња бирермен! 24 Кыз, барып, анасыннан сорады: – Миња нәрсә сорарга? – Яхъя пәйгамбәрнењ башын сора, – диде тегесе. 25 Ул шунда ук патша янына барып: – Чумдыручы Яхъяныњ башын хәзер үк тәлинкәгә салып китерүењне телим! – дип таләп итте. 26 Патша зур кайгыга тµшсә дә, кунаклары алдында ант иткәч, ања каршы килергә батырчылык итмәде. 27 Ул шунда ук сакчысын, Яхъяныњ башын китерергә кушып, тµрмәгә ђибәрде. Ул анда барып, Яхъяныњ башын кисте 28 ћәм аны тәлинкәгә салып, кызга китереп бирде, ә анысы исә анасына тапшырды. 29 Яхъяныњ шәкертләре бу хакта ишетеп, аныњ гәүдәсен килеп алдылар ћәм кабергә салдылар. 30 Рәсүлләр, Гайсә янына әйләнеп кайтып, эшләгән эшләре ћәм µйрәтүләре хакында бәйнә-бәйнә сµйләп бирделәр. 31 Ул аларга әйтте: – Ә хәзер, берәр аулак ђиргә барып, ялгыз гына бераз ял итеп алыгыз. Чынлап та, кешеләр берсе артыннан берсе килгәнгә күрә, аларга ашап алырга да вакыт калмый иде. 32 Алар кµймәгә утырып, үзләре генә аулак урынга киттеләр. 33 Әмма, кµймәгә утырган чакта, кешеләрнењ күбесе аларны таныдылар, ћәм тирә-яктагы барлык шәћәрләрдән килгән кешеләр яр буйлап йµгерә-йµгерә алар барасы урынга алардан алда килеп ђиттеләр. 34 Гайсә ярга чыккач, зур халык тµркемен күрде ћәм аларны кызганды, чµнки алар кµтүчеләре булмаган сарыклар кебек иде. Ул аларны күп нәрсәләргә µйрәтә башлады. 35 Вакыт соњ иде инде ћәм шәкертләре Аныњ янына килеп әйттеләр: – Бу кеше йµрми торган урын, вакыт та соњ инде. 36 Ђибәр аларны, якын-тирәдәге авылларга барып, үзләренә ашарга сатып алсыннар. 37 – Сез аларны үзегез ашатыгыз, – диде Гайсә. – Әллә үзебезгә барып, алар µчен бер ике йµз динарлык икмәк сатып алыргамы? – диделәр алар. 38 – Сездә күпме икмәк бар? Барып карагыз әле, – диде Ул. Алар карагач, ђавап бирделәр: – Биш икмәк ћәм ике балык. 39 Гайсә шәкертләренә, халыкны тµркемнәргә бүлеп, яшел чирәмгә утыртырга кушты. 40 Алар, йµзәр ћәм иллешәр кешегә бүленеп, тезелешеп утырдылар. 41 Гайсә биш икмәкне, ике балыкны алды да, күккә карап, шµкрана кылды ћәм, икмәкне сындыргалап, халыкка µләшер µчен шәкертләренә бирде. Ул ике балыкны да ћәммәсенә бүлеп бирде. 42 Алар барысы да ашап туйдылар. 43 Шәкертләр ипидән ћәм балыктан калган сыныкларны ђыеп, унике кәрзингә тутырдылар. 44 Ашаучыларныњ саны биш мењ ир кеше иде. 45 Аннары Гайсә шәкертләренә, Аныњ халыкны ђибәрүен кµтмичә, хәзер үк кµймәгә утырып, каршы як ярдагы Бәйтсайдага үзеннән алданрак китәргә кушты. 46 Халык белән саубуллашкач, Ул дога кылыр µчен тауга менде. 47 Кич ђиткәндә кµймә дињгез уртасында иде инде, ә Ул яр буенда берүзе калды. 48 Каршы искән ђил белән кµрәшүләрен, аларныњ ишүдән хәлдән тайганнарын күреп, иртәнге µч белән алты арасында Ул, су µстеннән атлап, алар янына китте. Ул аларны узып китәргә теләде, 49 ә шәкертләре Аныњ су µстеннән килүен күреп, µрәктер дип уйладылар ћәм куркышып, кычкырып ђибәрделәр. – Кыю булыгыз, бу – Мин! Курыкмагыз! – диде шунда ук аларга Гайсә 51 ћәм алар янына кµймәгә кереп утырды. Шул вакытта ук ђил туктады. Ћәм бу аларны тагын да ныграк гађәпләндерде. 52 Икмәк белән булган хәл нәрсә ањлатканны алар бит ањламадылар, чµнки аларныњ йµрәкләре каткан иде. 53 Алар, дињгезне кичеп, Геннисарет ярына килеп туктадылар. 54 Кµймәдән чыгу белән, кешеләр, Аны танып, 55 бу хәбәр белән бµтен тирә-якны йµгереп әйләнделәр. Гайсәнењ кай ђирдә тукталганын ишетеп, шул урынга түшәктә ятучы авыруларны китерә башладылар. 56 Гайсә кайда гына булмасын, авыллардамы, шәћәрләрдәме, берәр йорттамы, бµтен ђирдә авыруларны мәйданнарга китереп салдылар, Аныњ киеменењ чабуына гына булса да кагылырга рµхсәт бирүен үтенделәр. Ћәм кем генә кагылмасын, барысы да савыктырылды. 1 Гайсә янына фарисейләр белән бергә Иерусалимнан килгән кайбер канунчылар ђыелдылар. 2 Алар Аныњ кайбер шәкертләренењ кул юмыйча, пычрак, ягъни, йола буенча юылмаган кул белән ашаганнарын күргән иделәр. 3 Барлык яћүдләр кебек үк, фарисейләр, гадәткә кертелгәнчә, ата-бабадан килгән йолаларны үтәп, кулларын юмыйча ашарга утырмыйлар. 4 Базардан кайту белән дә юынмыйча ашарга утырмыйлар. Ћәм бик күп башка нәрсәләрне, мәсәлән, касәләрне, чүлмәкләрне, бакырдан эшләнгән савытларны юуга караган күрсәтмәләрне үтиләр. 5 Фарисейләр ћәм канунчылар Гайсәдән сорадылар: – Ни µчен Синењ шәкертләрењ ата-бабалардан килгән йолаларны үтәмиләр, ризыкны пычрак куллары белән ашыйлар? 6 Ә Ул аларга ђавап бирде: – Сез монафикълар! Ишагыйя пәйгамбәр сезнењ хакта, алдан күреп, дµрес әйткән. Ул болай дип язган: «Бу халык Мине теле белән хµрмәт итә, ә күњелләре исә Миннән еракта. 7 Аларныњ Миња табынулары бушка: алар кеше уйлап чыгарган кагыйдәләргә µйрәтәләр». 8 Аллаћы әмерен читтә калдырып, сез кеше урнаштырган йолаларны үтисез. 9 үзегезнењ йолагызны үтәр µчен, ничек оста итеп Аллаћы әмерен кире кагасыз! – дип дәвам итте Гайсә. – 10 Муса болай дип әйткән: «Атањны ћәм анањны хµрмәт ит» ћәм «Атасын ћәм анасын хурлаган кеше үтерелергә тиеш». 11 Ә сез: «Әгәр кеше атасына, яки анасына: „Мин сиња бирергә тиеш булган әйберне Аллаћыга корбан (ягъни, Аллаћыга тиешле бүләк) итеп вәгъдә иттем", – дип әйтә икән, 12 ул чакта ул кешегә атасы яки анасы µчен берни эшләмәскә мµмкин», – дип µйрәтәсез. 13 Сез үзегезнењ йолагыз белән Аллаћы сүзен юкка чыгарасыз ћәм шуња охшаган тµрле эшләр эшлисез. 14 Ул тагын халыкны чакырып, аларга әйтте: – Барыгыз да Мине тыњлагыз ћәм ањлагыз! 15 Тыштан кергән ћичнәрсә кешене пычрата алмый, әмма аныњ эченнән чыкканы аны пычрата. 16 17 Гайсә халыкны калдырып µйгә кергәч, шәкертләре Аннан бу сүзләрне ањлатып бирүен сорадылар. 18 – Әллә сез дә ћаман ањламыйсызмы? – диде Ул. – Кешенењ эченә тыштан кергән ћичнәрсә аны пычрата алмаганын ањламыйсызмы? 19 Чµнки аныњ йµрәгенә түгел, ә карынына керә ћәм аннан чыгарылып ташлана! (Моныњ белән Гайсә бµтен ризыкныњ да чиста булуын белдерде.) 20 Ћәм Гайсә дәвам итте: – Ә кешенењ эченнән чыкканы исә аны пычрата. 21 Фәхешлеккә, урлашуга, кеше үтерүгә, 22 зиначылыкка китерүче явыз ниятләр кешенењ йµрәгеннән килә; шуннан ук саранлык, кабәхәтлек, мәкерлек, әхлаксызлык, кµнчелек, хурлау, тәкәбберлек, акылсызлык килә. 23 Бу барлык яманлык кешенењ эченнән чыга, шул аны пычрата да инде. 24 Аннан Гайсә Тур шәћәре тирәләренә юл тотты. Ул андагы бер йортта тукталды, ћәм бу хакта берәүнењ дә белүен теләмәгән иде дә, әмма мµмкин булмады. 25 Аныњ хакында кечкенә кызыныњ эчендә шакшы рух булган бер хатын ишетеп алды. Ул шунда ук, килеп, Гайсәнењ аякларына егылды. 26 Бу мәђүси хатын чыгышы белән Сурия Фойникәсе µлкәсеннән иде. Ул Гайсәдән кызы эчендәге ђенне куып чыгаруын үтенде. 27 – Башта балалар туенсыннар, – диде ања Гайсә. – Икмәкне балалардан алып, кµчекләргә ташлау яхшы түгел. 28 – Әфәнде, – дип ђавап бирде ул, – ләкин кµчекләр дә µстәл астына балалардан коелган валчыкларны ашый бит. 29 – Шулай дип әйтәсењ икән, µењә кайт: кызыњныњ эченнән ђен чыкты, – диде Гайсә. 30 Хатын µенә әйләнеп кайтты ћәм кызыныњ исән-сау түшәктә ятуын күрде. Ђен аныњ эченнән чыккан иде инде. 31 Аннан соњ, Тур тирәләреннән китеп, Сидун аша ћәм Ун кала тирәләреннән үтеп, Гайсә Гәлиләя дињгезенә чыкты. 32 Аныњ янына чукрак ћәм начар сµйләшә торган кешене китереп, аныњ µстенә кулларын куеп алуын үтенделәр. 33 Гайсә, аны халык тµркеменнән читкәрәк алып китеп, аныњ колакларына үзенењ бармакларын тыкканнан соњ, тµкереп, аныњ теленә кагылды. 34 Аннары Гайсә күккә карап ћәм тирән сулап әйтте: – Эффата! (Ягъни, «Ачыл!») 35 Шунда ук аныњ колаклары ишетә башлады ћәм теле чишелде, ћәм ул ачык итеп сµйләшә башлады. 36 Гайсә кешеләргә бу хакта берәүгә дә сµйләмәскә кушты. Әмма Ул тыйган саен алар тагын да күбрәк сµйләп йµрделәр. 37 Аларныњ гађәпләнүләренењ чиге булмады. – Бµтен нәрсәне дә Ул яхшы итеп эшли: чукраклар ишетәләр ћәм телсезләр сµйләшәләр! – диделәр алар. 1 Ул кµннәрдә тагын күп кеше ђыелды, ә аларныњ ашарларына ризыклары юк иде. Шәкертләрен чакырып, Гайсә әйтте: 2 – Кешеләрне кызганам. Алар Минем белән инде µч кµн буе, ә ашарларына ћич нәрсәләре юк. 3 Әгәр Мин аларны ач килеш µйләренә кайтарып ђибәрсәм, юлда хәлсезләнерләр, чµнки аларныњ кайберләре ерактан килгәннәр. 4 – Барысын да туендырыр µчен чүлдә шулкадәр икмәкне кайдан алыйк соњ? – дип сорадылар шәкертләре. 5 – Сездә ничә икмәк бар? – дип сорады Гайсә. – Ђиде, – диделәр алар. 6 Шуннан соњ Гайсә халыкка утырырга кушты. Ђиде икмәкне алып, Аллаћыга шµкрана кылгач, икмәкне сындыргалады ћәм халыкка µләшү µчен шәкертләренә бирде. Алар икмәкне µләшеп чыктылар. 7 Аларныњ берничә балыклары да бар иде. Гайсә, шµкрана кылгач, аларны да µләшергә кушты. 8 Кешеләр ашап туйдылар, ћәм шәкертләре, калган сыныкларны ђыеп, ђиде кәрзингә салдылар. 9 Ашаучыларныњ саны дүрт мењгә якын иде. Гайсә аларны µйләренә кайтарып ђибәрде, 10 ә үзе шунда ук шәкертләре белән кµймәгә утырып, Далманута ђирләренә китте. 11 Фарисейләр килеп, Гайсә белән бәхәсләшә башладылар. Аны сынарга теләп, алар күктән илаћи билге күрсәтүен таләп иттеләр. 12 Гайсә, авыр сулап, аларга әйтте: – Бу буын кешеләре ни µчен илаћи билге таләп итә икән? Сезгә хак сүз әйтәм: бу кешеләргә илаћи билге бирелмәячәк. 13 Ул аларны калдырып, тагын кµймәгә утырды ћәм икенче як ярга йµзеп китте. 14 Шәкертләре үзләре белән икмәк алырга оныткан булганнар, кµймәдә аларныњ бер икмәкләре генә бар иде. 15 Гайсә аларга кисәтеп әйтте: – Карагыз аны, фарисейләр ачыткысыннан ћәм Ћируд ачыткысыннан сакланыгыз! 16 Ә шәкертләре үзара: «Ул безнењ икмәгебез булмаганга шулай әйтә», – дип сµйләнделәр. 17 Гайсә, моны белеп, аларга әйтте: – Сез ни µчен икмәгегез юклыгы турында сµйләшәсез? Сез берни дә ањламыйсызмыни? Сез ћичнәрсә тµшенмисезмени? Йµрәкләрегез катканмы? 18 Күзләрегез бар, сез күрмисезме, колакларыгыз бар, сез ишетмисезме? Әллә хәтерләмисезме? 19 Мин биш икмәкне биш мењгә бүлеп биргәндә, сез калган сыныкларны ђыеп, ничә кәрзингә тутырдыгыз? – Унике, – дип ђавап бирделәр. 20 – Ә инде ђиде икмәкне дүрт мењгә бүлгәндә, калган сыныкларны ничә кәрзин тутырып ђыйдыгыз? – Ђиде, – дип ђавап бирделәр. 21 – Әллә сез ћаман тµшенмәдегезме? – диде Гайсә. 22 Алар Бәйтсайдага килделәр. Кешеләр, Гайсә янына бер сукырны китереп, µстенә кулларын куеп алуын үтенделәр. 23 Гайсә сукырны ђитәкләп авылдан чыгарды. Аныњ күзләренә тµкереп ћәм башына кулларын куеп сорады: – Берәр нәрсә күрәсењме? 24 Ул карарга тырышты ћәм әйтте: – Мин кешеләрне күрәм. Алар агачлар булып күренәләр, ләкин алар йµриләр. 25 Гайсә аныњ күзләренә тагын кулларын тидергәч, ул текәлеп карады ћәм ачык итеп күрә башлады. 26 – Авылга кире барма, – дип, Гайсә ања µенә кайтырга кушты. 27 Гайсә үзенењ шәкертләре белән Филип Кайсариясе шәћәре тирәсендә урнашкан авылларга китте. Юлда барганда, Ул шәкертләреннән сорады: – Кешеләр Мине кем дип белә? 28 – Берәүләр Сине – Чумдыручы Яхъя, башкалары – Ильяс, ә кайберләре исә пәйгамбәрләрнењ берсе дип исәплиләр, – диделәр алар. 29 – Ә сез, сез Мине кем дип беләсез? – дип сорады Ул алардан. – Син – Мәсих, – дип ђавап бирде Петер. 30 Гайсә аларга үзе хакында беркемгә дә сµйләмәскә кушты. 31 Гайсә, Адәм Улыныњ күп газаплар чигәргә, аксакаллар, баш руханилар ћәм канунчылар тарафыннан кире кагылырга ћәм үтерелергә, әмма µч кµннән соњ терелеп торырга тиешлеге турында шәкертләренә сµйли башлады. 32 Бу хакта Гайсә ачык итеп сµйләде. Шунда Петер Аны читкәрәк чакырып, Ања каршы әйтә башлады. 33 Ләкин Гайсә борылып шәкертләренә карады ћәм Петерне шелтәләде: – Кит янымнан, шайтан! Синдә Аллаћы уйлары түгел, ә кешенеке. 34 үзе янына шәкертләрен ћәм халыкны чакырып, Гайсә әйтте: – Кем Минем арттан барырга тели, үз-үзеннән баш тартсын, үзенењ хачын алып, Миња иярсен. 35 үзенењ тормышын саклап калырга теләүче тормышын югалтыр. Ә инде ул тормышын Минем хакка ћәм Яхшы хәбәр хакына югалтса, тормышын саклап калыр. 36 Әгәр берәү бµтен дµнья милкен үзенә алып, ђанын ћәлак итсә, моннан ања ни файда? 37 Кеше нәрсә биреп үзенењ ђанын кайтарып ала алыр икән? 38 Кем бу иманы булмаган ћәм гµнаћлы кешеләр арасында Миннән ћәм Минем сүзләремнән гарьләнә, үзенењ изге фәрештәләре белән Атасыныњ балкып торган шµћрәте белән килгән вакытта, Адәм Улы да ул кешедән гарьләнер. 1 Гайсә әйтте: – Сезгә хак сүз әйтәм: монда басып торучыларныњ кайберләре Аллаћы Патшалыгыныњ кодрәт белән килгәнен күргәнче, үлемне татымаячаклар. 2 Алты кµннән соњ, Гайсә Петерне, Ягъкубны ћәм Яхъяны үзе белән алып, биек тауга менде. Алар анда үзләре генә иделәр. Гайсәнењ тышкы кыяфәте аларныњ күз алдында үзгәреп китте. 3 Аныњ киемнәре ялтырап, ђир йµзендә ћичкем агарталмаслык дәрәђәдә, күз чагылдырырлык ак тµскә керде. 4 Шәкертләр алдында Ильяс белән Муса пәйгамбәрләр хасил булды, ћәм алар Гайсә белән сµйләштеләр. 5 Ћәм Петер Гайсәгә әйтте: – Остаз! Безнењ монда булуыбыз нинди яхшы! Ѳч чатыр корыйк: берсен Сиња, берсен Мусага, берсен Ильяска. 6 Ул бу сүзләрне нәрсә дип әйтергә дә белмәгәнлектән әйтте, чµнки шәкертләр шулкадәр куркып калган иде. 7 Шул вакытта болыт тµшеп, аларны каплады ћәм болыт эченнән: «Бу – Минем сµекле Улым, Аны тыњлагыз!» – дигән сүзләр ишетелде. 8 Шәкертләр тиз-тиз як-якларына каранып алдылар, әмма яннарында Гайсәдән башка беркемне дә күрмәделәр. 9 Таудан тµшкәндә, Гайсә аларга ни күргәннәрен Адәм Улыныњ үледән терелеп торуына кадәр берәүгә дә сµйләмәскә кушты. 10 Алар моны үтәделәр, әмма үзара: «Аныњ: „үледән терелеп тору" дигәне нәрсәне ањлата икән?» – дип сµйләштеләр. 11 Гайсәдән сорадылар: – Канунчылар ни µчен, башта Ильяс килергә тиеш, дип әйтәләр? 12 – Чыннан да, башта Ильяс килеп, барын да үз урынына урнаштырачак, – дип ђавап бирде Гайсә. – Ә ни µчен соњ Изге язмада Адәм Улына күп газаплар чигеп кимсетелергә туры киләчәк дип язылган? 13 Ләкин Мин сезгә әйтәм: Ильяс килде инде ћәм, аныњ турында язылганча, аныњ белән ни теләсәләр, шуны эшләделәр. 14 Алар калган шәкертләр янына әйләнеп кайткач, болар янына күп халык ђыелганын ћәм канунчыларныњ болар белән бәхәсләшеп торуларын күрделәр. 15 Гайсәне күреп гађәпләнгән халык тµркеме шунда ук Аны сәламләргә йµгерде. 16 Гайсә: – Алар белән нәрсә хакында бәхәсләшәсез? – дип шәкертләреннән сорады. 17 Халык арасыннан бер кеше ђавап бирде: – Остаз! Мин Сиња үземнењ улымны китергән идем. Аныњ эченә шакшы рух кереп, улымны телсез итте. 18 Шакшы рух аны кайда гына эләктермәсен, аны ђиргә атып бәрә. Малайныњ авызыннан күбекләр ага, ул тешләрен шыкырдата, ә аннан соњ бµтен гәүдәсе катып кала. Синењ шәкертләрењнән шакшы рухны куып чыгаруларын үтенгән идем, әмма алар моны булдыра алмадылар. 19 – Әй, имансыз буын! – диде аларга Гайсә. – Миња сезнењ белән күпме булырга? Күпме сезне түзеп торырга? Малайны Минем янга китерегез! 20 Аны Гайсә янына китерделәр. Гайсәне күрү белән шакшы рух малайны калтыратырга тотынды ћәм ул ђиргә егылды, авызыннан күбекләр агыза-агыза тәгәрәде. 21 – Аныњ белән мондый хәл күптәннән була башладымы? – дип сорады Гайсә малайныњ атасыннан. – Балачактан бирле шулай, – дип ђавап бирде анысы. – 22 Аны шакшы рух күп тапкыр ћәлак итәргә тырышты: әле утка ташлады, әле суга. Әгәр нәрсәдер эшли алсањ, кызган безне, ярдәм итче! 23 – Ул ни дигән сүз: «әгәр эшли алсањ»? Ышанган кешегә ћәммәсе дә мµмкин. 24 Ћәм малайныњ атасы кычкырып ђибәрде: – Ышанам! Ышанычым аз булганга күрә, миња ярдәм ит! 25 Гайсә, халыкныњ ђыелуын күреп, шакшы рухка боерды: – Телсезлек ћәм чукраклык рухы, Мин сиња боерам: аныњ эченнән чык ћәм башка кермә! 26 Шакшы рух, малайны кµчле итеп калтыратып, үкереп чыкты. Малай исә, үлгән сыман булды. Шуња күрә күбесе, үлде, дип сµйләнделәр. 27 Әмма Гайсә ања, кулыннан тотып, торырга ярдәм итте, ћәм ул аягына басты. 28 Ѳйгә кереп, Гайсә белән үзләре генә калгач, шәкертләре Аннан: – Ә ни µчен аны без куып чыгара алмадык? – дип сорадылар. 29 – Мондый ђеннәрне тик дога белән генә куып чыгарып була, – диде Гайсә. 30 Алар аннан китеп, инде Гәлиләя ђире аша үттеләр. Гайсә исә бу турыда ћичкемнењ дә белүен теләмәде, 31 чµнки үзенењ шәкертләрен µйрәтә иде. Ул аларга әйтте: – Адәм Улын кешеләр кулына тотып бирерләр ћәм алар Аны үтерәчәкләр, әмма Ул µч кµннән соњ терелеп торачак. 32 Әйткән сүзләрен шәкертләре ањламадылар, әмма Гайсәдән сорарга курыктылар. 33 Алар Кәпәрнаумга әйләнеп килделәр. Ѳйдә Гайсә алардан: – Юлда барганда сез нәрсә хакында бәхәсләштегез? – дип сорады. 34 Алар исә эндәшмәделәр, чµнки юлда барган чакта, араларында кайсысы ињ бµек, дип бәхәсләшкән иделәр. 35 Гайсә, утырып, унике шәкертен янына чакырды ћәм әйтте: – Кем алдынгы булырга тели, шул ињ соњгы булырга тиеш ћәм бµтенесе µчен дә хезмәтче булырга тиеш. 36 Гайсә урталарына бер баланы бастырып, кочаклап алды ћәм шәкертләренә әйтте: 37 – Шушындый балаларныњ берсен Минем хакка кабул иткән кеше Мине кабул итә. Ә Мине кабул иткән кеше Мине генә түгел, бәлки Мине Ђибәрүчене кабул итә. 38 – Остаз, – диде Яхъя, – без бер кешенењ, Синењ исемењне кулланып, ђеннәрне куып чыгаруын күрдек. Безнењ белән бергә йµрмәгәнгә күрә, без ања туктарга куштык. 39 Гайсә ђавап бирде: – Аны туктатмагыз. Минем исемемнән кодрәтле эш булдыра алган кеше Мине начар сүзләр белән тиз генә хурламас. 40 Безгә каршы булмаган кеше безнењ яклы. 41 Сезгә хак сүз әйтәм: кем дә кем, Мәсихнеке булуыгыз µчен, сезгә эчәргә дип бер чынаяк су бирә, ул әђереннән мәхрүм калмаячак. 42 Әмма Миња иман итүче бу кечкенәләрнењ берсен юлдан яздыручыны, муенына тегермән ташын асып, дињгезгә ташласалар, аныњ µчен яхшырак булыр иде. 43 Әгәр кулыњ сине вәсвәсәгә тµшерсә, аны чабып тµшер! Ђәћәннәмгә, сүнмәс утка ике кулыњ белән ташланганчы, тормышка бер кулыњ белән керүењ синењ µчен яхшырак. 44 45 Әгәр аягыњ сине вәсвәсәгә тµшерсә, аны чабып тµшер! Ике аягыњ белән ђәћәннәмгә ташлануга караганда, тормышка бер аягыњ белән керүењ синењ µчен яхшырак. 46 47 Әгәр күзењ сине вәсвәсәгә тµшерсә, аны алып ташла! «Кешеләрне бертуктаусыз кортлар ашап торган ћәм уты сүнмәгән» ђәћәннәмгә ике күзењ белән ташлануга караганда, бер күзењ белән Аллаћы Патшалыгына керүењ синењ µчен яхшырак. 49 Ћәркем ут белән «тозланыр». 50 Тоз – яхшы нәрсә. Әмма тоз тозсызланса, аны ничек тозлы итәрсез? Тоз сезнењ үзегездә булсын! Ћәм бер-берегез белән тату булыгыз. 1 Ул урыннан Гайсә Яћүдиягә ћәм үрдүн аръягындагы ђирләргә юнәлде. Тагы күп халык Ања ияреп китте ћәм Ул, гадәттәгечә, аларны µйрәтте. 2 Гайсә янына фарисейләр килделәр ћәм, Аны сынарга теләп, сорадылар: – Ир кешегә хатынын аерып ђибәрергә канун рµхсәт итәме? 3 – Муса сезгә нәрсә эшләргә кушты соњ? – диде Гайсә. 4 – Муса ир кешегә хатынын, аерылышу кәгазе язып, аерып ђибәрергә рµхсәт бирде, – дип ђавап бирделәр алар. 5 – Ул сезгә шундый әмерне күњелләрегез каты булганга күрә язган, – диде Гайсә. 6 – Әмма баштан ук, ћәммә нәрсә яратылганда, Аллаћы «аларны ир ћәм хатын итеп бар итте. 7 Шуња күрә ир кеше, атасын ћәм анасын калдырып, хатынына кушылыр 8 ћәм икесе дә бер тән булыр». Димәк, алар инде ике кеше түгел, ә бер бµтен. 9 Аллаћы кушылдырганны кеше аермасын. 10 Ѳйдә вакытта шәкертләре бу хакта кабат Гайсәдән сорадылар. 11 – Ир кеше, хатыны белән аерылышып, башкага µйләнә икән, ул чакта хатынына каршы зина кыла, – диде Гайсә. – 12 Шулай ук, хатын кеше дә, иреннән аерылып, башкага кияүгә чыкса, иренә каршы зина кыла. 13 Фатихалау µчен кулларын куйсын дип, Гайсә янына кешеләр балаларны алып килделәр, шәкертләре исә аларны шелтәләделәр. 14 Моны күреп, Гайсәнењ ачуы килде ћәм Ул шәкертләренә әйтте: – Балаларга Минем янга килергә ирек бирегез, аларга комачауламагыз, чµнки Аллаћы Патшалыгы менә шундыйларныкы. 15 Сезгә хак сүз әйтәм, Аллаћы Патшалыгын балалар кебек кабул итмәгән кеше анда кермәячәк. 16 Ћәм Ул балаларны кочаклап, µсләренә кулларын куеп, аларны фатихалады. 17 Гайсә юлга чыккач, янына бер кеше йµгереп килде ћәм Аныњ каршында тез чүгеп сорады: – Игелекле Остаз, мәњгелек тормышны мирас итеп алу µчен миња нәрсә эшләргә кирәк? 18 – Ни µчен син Мине игелекле дип атыйсыњ? – диде Гайсә. – Бары тик Аллаћы гына игелекле. 19 Аныњ әмерләрен син беләсењ: кеше үтермә, зина кылма, урлама, ялган шаћитлек итмә, ялганлама, атањны ћәм анањны хµрмәт ит. 20 – Остаз, мин боларныњ барысын да яшьтән үк үтәп килдем, – дип ђавап бирде тегесе. 21 Гайсә ања карады ћәм ул Аныњ күњеленә хуш килде. Ул ања әйтте: – Сиња тик бер нәрсә ђитми. Бар ћәм нәрсәњ бар, шуны сатып, фәкыйрьләргә µләш. Шулай эшләсәњ, күктәге хәзинәгә ия булырсыњ. Аннары яныма кил дә Миња ияр. 22 Егет исә, бу сүзләрне ишетеп, борчуга тµште ћәм китеп барды. Чµнки ул бик бай кеше иде. 23 Гайсә исә, як-ягына карап, шәкертләренә әйтте: – Байлыгы булганнарга Аллаћы Патшалыгына керү ничек кыен! 24 Аныњ бу сүзләре шәкертләрен бик тә гађәпләндерде. Әмма Гайсә кабатлап әйтте: – Дусларым! Аллаћы Патшалыгына керү ничек кыен! 25 Бай кешегә Аллаћы Патшалыгына керүгә караганда, дµягә энә күзе аша үтү ђињелрәк. 26 Алар, гађәпләнеп, үзара сµйләштеләр: – Алай булгач, кем генә котыла алыр соњ? 27 Гайсә аларга карап: – Кешеләргә бу мµмкин түгел, әмма Аллаћыга мµмкин. Аллаћыга ћәр нәрсә мµмкин, – дип әйтте. 28 Шуннан соњ Петер: – Менә без, бµтен нәрсәбезне калдырып, Сиња иярдек, – диде. 29 – Сезгә хак сүз әйтәм: йортын яки агай-энеләрен яки апа-сењелләрен яки ата-аналарын яки балаларын яки басуларын Минем хакка ћәм Яхшы хәбәр хакына калдырган ћәркем 30 хәзерге вакытта йµз тапкыр күбрәк йортлар, агай-энеләр, апа-сењелләр, аналар, балалар, басулар ћәм, әлбәттә, эзәрлекләүләр дә алачак. Ә инде киләчәк дµньяда мәњгелек тормышка ия булачак. 31 Әмма беренче булганнарныњ күбесе ахыргы булырлар, ә ахыргылары исә беренче булырлар. 32 Алар Иерусалимга бара торган юлдан баралар иде. Гайсә алда барды, шәкертләре хәйран калган хәлдә, ә артларыннан баручылар куркынган хәлдә иделәр. Гайсә унике шәкертен читкә чакырып, үзе белән нәрсә буласы хакында сµйли башлады. 33 – Без Иерусалимга барабыз. Адәм Улы баш руханилар ћәм канунчылар кулына тотып биреләчәк. Алар Аны үлемгә хµкем итеп, Аны мәђүсиләр кулына тапшырачаклар. 34 Тегеләре, мыскыллап, Ања тµкереп, камчылаячаклар ћәм Аны үтерәчәкләр. Әмма Ул, µч кµн үткәч, үледән терелеп торачак. 35 Гайсә янына Зебедәй уллары – Ягъкуб белән Яхья килеп: – Остаз, без сораганны үтәсәњ иде, – диделәр. 36 – Сезнењ µчен Мин нәрсә эшләргә тиеш соњ? – дип сорады Ул. 37 Алар ђавап бирделәр: – Дан патшалыгыњда безгә Синењ белән янәшә утырырга рµхсәт бирсәњ иде – беребезгә уњ ягыњда, икенчебезгә исә сул ягыњда. 38 – Сез нәрсә сораганыгызны белмисез, – диде Гайсә. – Мин эчә торган касәдән эчә алырсызмы, яки Мин чумдырыла торган чумдырылу белән чумдырыла алырсызмы? 39 – Алырбыз, – дип ђавап бирделәр алар. Шуннан соњ Гайсә аларга әйтте: – Сез Мин эчә торган касәдән эчәрсез, Мин чумдырыла торган чумдырылу белән чумдырылырсыз. 40 Ә инде Минем уњ ягымда яки сул ягымда утырырга рµхсәт бирү Минем кулда түгел. Анда кемгә билгеләнгән булса, шулар утырырлар. 41 Бу хакта ишеткәч, калган ун шәкертнењ ачулары чыкты. 42 Әмма Гайсә аларны чакырып алып әйтте: – Сез беләсез: халык ђитәкчеләре дип исәпләнгәннәр халыклар µстеннән хакимлек итәләр. Бµекләр халыкларны үз куллары астында тота. 43 Ләкин сездә алай булмасын: сезнењ арагызда бµек булырга теләүче башкаларга хезмәтче булсын. 44 Ћәм арагызда беренче булырга теләүче барыгыз µчен дә кол булсын. 45 Адәм Улы да бит үзенә хезмәт итсеннәр µчен дип килмәде, ә үзе хезмәт итеп, күпләрне йолып алу µчен үзенењ тормышын бирергә дип килде. 46 Алар Әрихә шәћәренә килеп ђиттеләр. Гайсә Әрихәдән шәкертләре ћәм күп санлы халык белән чыгып барганда, юл читендә сукыр фәкыйрь Бартимәй (ягъни, Тимәй улы) теләнеп утыра иде. 47 Насаралы Гайсәнењ үтеп баруы хакында ишетеп, ул кычкырып ђибәрде: – Давыт Улы Гайсә! Кызган мине! 48 Күпләре аныњ эндәшмәвен таләп иттеләр, әмма сукыр тагын да кµр тавыш белән кычкырды: – Давыт Улы, кызган мине! 49 Гайсә баруыннан тукталып әйтте: – Чакырыгыз аны! – Курыкма, Ул сине чакыра, – дип сукырны чакырдылар. 50 Бартимәй исә, µс киемен салып ташлап, сикереп торды да Гайсә янына йµгереп килде. 51 – Синењ µчен нәрсә эшләвемне телисењ? – дип сорады аннан Гайсә. – Остаз, күзләрем күрсен иде! – диде сукыр кеше. 52 – Бар, сине ышануыњ савыктырды, – диде Гайсә. Ул шунда ук күрә башлады ћәм Гайсәгә ияреп китте. 1 Алар Иерусалимга якынлашканда, инде Бәйтфәгидән ћәм Бәйтәниядән ерак түгел, Зәйтүн тавы янында Гайсә ике шәкертен чакырып, 2 аларга әйтте: – Алда күренгән авылга барыгыз. Анда керү белән бәйдәге, ћичкем атланмаган яшь ишәкне күрерсез. Аны бәйдән ычкындырып, монда алып килегез. 3 Әгәр берәрсе: «Сез нәрсә эшлисез?» – дип сораса: «Ул Хуђага кирәк, Ул аны тиздән кайтарып бирер», – дип ђавап бирегез. 4 Алар барып, тыкрыкта ишек янына бәйләп куелган яшь ишәкне табып, аны чишә башладылар. 5 Анда булган кешеләр алардан: – Сез ни эшлисез? Ни µчен ишәкне бәйдән ычкындырасыз? – дип сорадылар. 6 Әмма Гайсә кушканча ђавап кайтаргач, аларны ђибәрделәр. 7 Ишәкне Гайсә янына китереп, µс киемнәрен ишәк µстенә салдылар ћәм Гайсә ања атланды. 8 Халыкныњ күбесе µс киемнәрен юл µстенә ђәйделәр, ә башкалары исә, кырдагы агачларныњ ботакларын кисеп түшәделәр. 9 Ћәм алда баручылар да, арттагылары да кычкырдылар: – Ћошанна! Раббы исеме белән Килүче мµбарәк! 10 Атабыз Давытныњ киләчәк патшалыгы мµбарәк! Югарыда Ћошанна! 11 Гайсә, Иерусалимга кереп, Аллаћы Йортына юнәлде. Барын да карап чыккач, инде соњ булганга, унике шәкерте белән бергә Бәйтфәгигә әйләнеп кайтты. 12 Икенче кµнне алар Бәйтфәгидән чыккач, Гайсәнењ карыны ачты. 13 Ерактагы инђир агачын күреп, Ул, ђимеше булмасмы дип, аныњ янына килде, әмма яфрактан башка берни дә тапмады: инђир µлгерергә әле иртә иде. 14 Гайсә ања әйтте: – Синењ ђимешењне ћичкайчан берәү дә ашамасын! Шәкертләре исә моны ишетеп тордылар. 15 Алар Иерусалимга килделәр. Аллаћы Йортына керү белән, андагы сатучыларны ћәм сатып алучыларны Гайсә куып чыгара башлады, акча алмаштыручыларныњ µстәлләрен ћәм күгәрчен сатучыларныњ утыргычларын аударып ташлады. 16 Ћәм Аллаћы Йорты аша берәүгә дә ћичбер әйбер алып үтмәскә кушты. 17 Гайсә аларны µйрәтеп әйтте: – Изге язмада әйтелмәгәнмени: «Минем Йортым барча халыклар µчен дога кылу йорты дип аталыр», – дип? Ә сез аны юлбасарлар оясына әйләндергәнсез! 18 Бу хакта баш руханилар ћәм канунчылар ишеткәч, алар Гайсәне ћәлак итү әмәлен табарга тырыша башладылар. Чµнки бµтен халык Аныњ µйрәтүен тањ калып тыњлаганга күрә, алар Аннан курыктылар. 19 Кич ђиткәч, Гайсә шәкертләре белән шәћәрдән китте. 20 Икенче кµнне иртә белән инђир агачы яныннан үтеп барганда, алар аныњ очыннан алып, тамырына тикле корып тµшкәнен күрделәр. 21 Петер исә, кичәгесен ни булганын исенә тµшереп, Гайсәгә әйтте: – Остаз! Кара әле, Син каргаган инђир агачы корып тµшкән! 22 Гайсә аларга ђавап бирде: – Аллаћыга ышаныгыз! 23 Сезгә хак сүз әйтәм: әгәр кем дә кем бу тауга: «Күтәрелеп, дињгезгә ташлан!» – дип әйтсә, ћәм күњеленнән ћич тә шикләнмичә әйткән сүзләренењ үтәләчәгенә ышанса, шулай булачак. 24 Шуња күрә Мин сезгә әйтәм: сез Аллаћыдан нәрсә генә үтенеп сорасагыз да, алганыгызга ышаныгыз, ћәм сез алачаксыз да! 25 Ћәм дога кылып торган чакта, берәрсенә карата үпкәгез булса, Күктәге Атагыз сезнењ гµнаћларыгызны кичерсен µчен, үзегез дә ћәммәсен кичерегез. 26 27 Алар тагын Иерусалимга килделәр. Гайсә Аллаћы Йортыныњ ишегалдысы буйлап йµргән чакта, Аныњ янына баш руханилар, канунчылар ћәм аксакаллар килделәр. 28 – Синењ боларны эшләргә нинди хокукыњ бар? Боларны эшләргә Сиња кем вәкаләт бирде? – дип сорадылар алар. 29 – Мин сезгә бер сорау бирәм, – диде Гайсә. – Әгәр сез ђавап бирсәгез, Мин дә боларны нинди вәкаләт белән эшләвемне әйтермен. 30 Яхъяныњ суга чумдыруы күктән идеме яки кешеләрдәнме? Ђавап бирегез! 31 Алар үзара: – Әгәр: «Аллаћыдан», – дип әйтсәк, ул чакта Ул: «Ә ни µчен сез ања ышанмадыгыз?» – дип әйтер. 32 «Кешеләрдән», – дип әйтергәме әллә? – диештеләр. Барча халык тµркеме Яхъяны пәйгамбәр дип исәпләгәнгә күрә, халыктан курыктылар. 33 Шуња күрә: – Белмибез, – дип ђавап кайтардылар. – Алай булгач, Мин дә сезгә боларны нинди вәкаләт белән эшләвемне әйтмим, – дип ђавап бирде Гайсә. 1 Гайсә аларга гыйбрәтле хикәя сµйли башлады. – Бер кеше йµзем бакчасы утырткан, аны койма белән әйләндереп алганнан соњ, чокыр казып, йµзем изү µчен махсус урын әзерләгән. Бакчаны саклау µчен манара торгызган ћәм йµзем үстерүчеләргә бакчасын куллану µчен биреп, үзе чит якларга китеп барган. 2 Уњыш ђыяр вакыт ђиткәч, йµзем бакчасыннан үз µлешен алырга дип, үзенењ хезмәтчесен ђибәргән. 3 Ә тегеләре исә, аны тотып кыйнаганнар ћәм буш кул белән кайтарып ђибәргәннәр. 4 Инде икенче хезмәтчесен ђибәргән. Ләкин аныњ башын яралаганнар, мыскыл иткәннәр. 5 Тагын берсен ђибәргән – аны үтергәннәр. Башкаларын да ђибәреп караган: кайсысын кыйнаганнар, кайсысын үтергәннәр. 6 Аныњ ињ соњгы бер генә кешесе – сµекле улы калган. Ћәм: «Минем улымны хµрмәт итәрләр», – дип уйлап, аны ђибәргән. 7 Әмма йµзем үстерүчеләр үзара: «Бу – варис. Әйдәгез, аны үтерик, ћәм ања каласы мирас безнеке булыр», – дип сµйләшкәннәр. 8 Алар аны тотып үтергәннәр ћәм йµзем бакчасыннан чыгарып ташлаганнар. 9 Инде йµзем бакчасыныњ хуђасы нәрсә эшләр? Ул, әйләнеп кайткач, йµзем үстерүчеләрне үтерер ћәм йµзем бакчасын башкаларга бирер. 10 Изге язмада: «Тµзүчеләр яраксыз дип кире каккан таш ињ мµћим почмак ташы булды. Бу Раббы тарафыннан эшләнде ћәм безнењ алда гађәп нәрсә», – дигәнне әллә сез укымадыгызмы? 12 Гыйбрәтле хикәянењ үзләре турында икәнен ањлап, яћүд башлыклары Гайсәне кулга алырга теләделәр, әмма халыктан курыктылар. Шуња күрә алар Аны калдырып китеп бардылар. 13 Аннан соњ Гайсә янына, Ул берәр бәйләнерлек сүз әйтмәсме дип, фарисейләрне ћәм Ћируд тарафдарларын ђибәрделәр. 14 Алар килеп әйттеләр: – Остаз! Синењ дµрес Кеше булуыњны без беләбез. Кешеләрнењ Синењ хакта нәрсә уйлаганнары Сиња мµћим түгел. Кешенењ иђтимагый торышына игътибар итмисењ, әмма Аллаћы юлына хакыйкать буенча µйрәтәсењ. Әйтче, кайсарга салым түләүне канун рµхсәт итәме, әллә юкмы? Безгә түләргәме соњ, әллә түләмәскәме? 15 Аларныњ икейµзлеләнүләрен белеп, Гайсә әйтте: – Сез нигә Мине сыныйсыз? Миња динар күрсәтегез әле! 16 Ања динар бирделәр ћәм Гайсә алардан сорады: – Монда кемнењ сурәте ћәм кемнењ исеме? – Кайсарныкы, – дип ђавап бирделәр алар. 17 Ћәм Гайсә аларга әйтте: – Кайсарныкын кайсарга, ә Аллаћыныкын Аллаћыга бирегез. Аныњ бу ђавабына алар тањ калдылар. 18 Гайсә янына үлеләрнењ терелүен инкяр итүче саддукейлар килде ћәм Аннан менә нәрсә хакында сорадылар: 19 – Остаз! Муса канунда безгә: «Әгәр берәүнењ бертуганы бала тудырмаган килеш үлеп китеп, хатыны калса, ул бу тол хатынны үзенә алсын ћәм үлгән бертуганныњ буынын дәвам иттерсен», – дип язган. 20 Ђиде бертуган булган. Беренчесе µйләнгән ћәм баласы булмыйча үлеп киткән. 21 Аныњ хатынын икенче туганы үзенә алган, ләкин бала булдырмыйча үлеп киткән. Ѳченчесе белән дә нәкъ шулай булган. 22 Ђиде агай-эне арасында берсе дә токым калдыра алмаган. Барысыннан соњ хатын үзе дә үлеп киткән. 23 үлеләр терелгән вакытта, ул хатын аларныњ кайсысыныњ хатыны булачак? Ђидесе дә аныњ ире булган бит! 24 – Сез ничек ялгышасыз! – диде аларга Гайсә. – Беләсезме, ни µчен алай? Чµнки сез Изге язманы да, Аллаћы кодрәтен дә белмисез. 25 үлгәннәр терелеп торганда, алар µйләнмәячәкләр дә, кияүгә дә чыкмаячаклар. Алар күктәге фәрештәләрдәй булачаклар. 26 Ә инде үлгәннәрнењ терелеп тору мәсьәләсенә кагылсак, Муса китабыныњ янып торган күгән агачы хакындагы µлешендә Аллаћыныњ: «Мин – Ибраћим Аллаћысы, Исхак Аллаћысы ћәм Ягъкуб Аллаћысы», – дигәнен укымадыгызмыни? 27 Аллаћы – үлеләр Аллаћысы түгел, бәлки тереләр Аллаћысы. Сез бик тә ялгышасыз. 28 Аларныњ бәхәсләшүләрен ишетеп ћәм Гайсәнењ аларга яхшы итеп ђавап бирүен күреп, бер канунчы Аныњ янына килеп: – Әмерләрнењ кайсысы ињ мµћим? – дип сорады. 29 – Ињ мµћим әмер, – дип ђавап бирде Гайсә, – «Тыњла, Исраил! Раббы Аллаћыбыз – бердәнбер Раббы! 30 Раббы Аллаћыњны бµтен йµрәгењ, бµтен ђаныњ, бµтен акылыњ ћәм бµтен кµчењ белән ярат». 31 Ә менә икенчесе: «Якыныњны үзењне яраткан кебек ярат». Бу әмерләрдән дә бµегрәге юк. 32 – Яхшы әйттењ, Остаз, – диде канунчы. – «Аллаћы бердәнбер ћәм Аннан башка илаћ юк», – дип Син дµрес итеп әйттењ. 33 «Аны бµтен йµрәгењ, бµтен уйларыњ ћәм бµтен кµчењ белән ярату» ћәм «Якыныњны үзењне яраткан кебек ярату» бµтен корбан итеп чалынган хайваннардан да ћәм корбан итеп яндырылган бүләкләрдән дә мµћимрәк. 34 Аныњ акыл белән ђавап бирүен күреп, Гайсә әйтте: – Син Аллаћы Патшалыгыннан ерак түгелсењ. Моннан соњ бер кеше дә Гайсәдән нәрсә дә булса сорарга батырчылык итмәде. 35 Аллаћы Йортында µйрәткәндә Гайсә әйтте: – Мәсихне Давыт Улы дип канунчылар ничек әйтә алалар? 36 Изге Рух белән илћамланып, Давыт үзе: «Раббы Аллаћы минем Раббыма әйтте: Мин дошманнарыњны салганчы Синењ аякларыњ астына, Утыр Минем уњ ягымда», – дип әйткән бит. 37 Давыт үзе Аны «Раббым» дип атый. Шулай булгач, ничек итеп Ул аныњ Улы була ала? Күп халык Аны хозурлык белән тыњлады. 38 Халыкка нәсыйхәт биреп, Гайсә әйтте: – Канунчылардан сакланыгыз. Алар озын киемнәр киеп йµрүне, ђыелыш мәйданнарында үзләрен ихтирам итеп сәламләүне, гыйбадәтханәләрдә ињ яхшы урыннарда утыруны, мәђлесләрдә ињ түрдә утыруны яраталар. 40 Алар хәйләләп, тол хатыннарныњ йортларын үзләренә алалар, кешеләр күрсен дип, озак итеп дога кылалар. Мондыйлар тагын да катырак хµкемгә тартылачаклар. 41 Гайсә, сәдака сандыгы янына утырган килеш, халыкныњ акча салуын күзәтеп торды. Байларныњ күбесе күп итеп салды. 42 Шунда бер фәкыйрь тол хатын килеп, ике вак акча (бер кодрант) салды. 43 Гайсә, шәкертләрен чакырып, аларга әйтте: – Сезгә хак сүз әйтәм: бу фәкыйрь тол хатын акча салган кешеләрнењ барысына караганда да күбрәк салды. 44 Сәдака сандыгына салучыларныњ барысы да үзләреннән артканын салдылар, ә ул, фәкыйрь була торып, үзендә булганнарныњ барысын, яшәү µчен кирәк булганнарныњ бµтенесен дә салды. 1 Гайсә Аллаћы Йортыннан чыгып барганда, шәкертләренењ берсе Ања әйтте: – Остаз! Кара әле, нинди зур ташлар, нинди матур биналар! 2 – Син бу зур биналарны күреп, тањ калдыњмы? – диде Гайсә. – Монда таш µстендә таш калмаячак, барысы да ђимереләчәк! 3 Гайсә Зәйтүн тавында Аллаћы Йорты каршында утырган чакта, Петер, Ягъкуб, Яхъя, Әндри Аныњ белән берүзләре калгач, сорадылар: 4 – Безгә әйтче, бу хәлләр кайчан булачак? Боларныњ тиздән гамәлгә ашачагын нинди билге аша беләчәкбез? 5 Гайсә әйтте: – Сак булыгыз, сезне алдамасыннар! 6 Күпләр, Минем исемем белән килеп: «Мин – Ул», – дип әйтерләр ћәм күпләрне алдарлар. 7 Сез якындагы сугышлар тавышын ћәм ерактагы сугышлар хакында хәбәрләр ишеткәндә, курыкмагыз! Шулай булырга тиеш тә. Әмма бу әле ахыры түгел. 8 Халык халыкка, патшалык патшалыкка каршы чыгар, урыны-урыны белән ђир тетрәүләр, ачлык булыр. Болар – тулгак тоту газапларыныњ башлануы гына. 9 Сез исә әзер торыгыз: сезне, мәхкәмәләргә тапшырып, хµкем итәрләр ћәм гыйбадәтханәләрдә кыйнарлар. Сез Минем аркада, Минем хакта шаћитлек бирү µчен, патшалар ћәм идарәчеләр каршына басарсыз. 10 Әмма ахыры килеп ђиткәнче, бµтен халыкларга да Яхшы хәбәр таратылырга тиеш. 11 Сезне хµкемгә тапшыру µчен алып барганда исә, нәрсә әйтербез, дип хафаланмагыз: шул сәгатьтә сезгә нәрсә бирелсә, шуны сµйләгез. Сез үзегез түгел, ә Аллаћы Рухы сµйләр. 12 Туган туганны, ата үзенењ баласын үлемгә тапшырыр, ә балалар, ата-аналарына каршы чыгып, аларны үтертерләр. 13 Минем µчен барысы да сезне нәфрәт итәр. Әмма ахырга тикле чыдаган кеше котылыр. 14 Әмма сез «ташландык хәлдә калдыручы чирканыч нәрсәнењ» торырга тиеш түгел урында булуын күргәч (бу сүзләрне укыган кеше ањласын), Яћүдия ђирендә булганнар тауга качсыннар. 15 Ѳй түбәсендә булганнар, әйберләрен алырга дип, µйгә тµшеп тормасын, 16 кырда булганнар µс киемнәрен алырга µйләренә кайтмасыннар. 17 Ул кµннәрдә йµкле хатыннарга ћәм бала имезүчеләргә кайгы! 18 Болар кышка туры килмәсен иде дип, дога кылыгыз. 19 Ул кµннәрдә ињ баштан ук, Аллаћы дµньяны булдырган кµннән алып, бүгенге кµнгә кадәр булмаган ћәм булмаячак афәт килер. 20 Әгәр Раббы ул кµннәрне кыскартмаса, ћичкем исән кала алмас иде. Әмма үзе сайлаган кешеләре хакына Раббы ул кµннәрне кыскартты. 21 Әгәр сезгә шул вакытта: «Кара, Мәсих менә монда!» яки «Ул анда!» – дип әйтсәләр, ышанмагыз! 22 Чµнки ялган мәсихләр ћәм ялган пәйгамбәрләр килерләр, әгәр килеп чыкса, сайланганнарны алдау µчен, галәмәтләр ћәм могђизалар күрсәтерләр. 23 Әмма сез сак булыгыз – барысы хакында Мин сезгә алдан әйттем. 24 Ләкин ул кµннәрдә, афәттән соњ, «Кояш каралыр, ай яктыртмас, 25 Күкләрдән йолдызлар коелыр ћәм күк кодрәтләре селкетелер», 26 шунда бµек кодрәт ћәм балкып торган дан белән болытларда килүче Адәм Улын күрерләр. 27 Шул вакыт Ул, фәрештәләрне ђибәреп, ђирнењ дүрт почмагыннан, ђир читеннән алып күккә кадәр үзе сайлаганнарны ђыяр. 28 Инђир агачыннан гыйбрәт алыгыз. Аныњ ботаклары, бµреләнеп, яфрак ярган чакта, сез тиздән ђәйнењ ђитәчәген беләсез. 29 Монда да нәкъ шулай: боларныњ гамәлгә ашуын күргәндә, шуны белерсез: ул вакыт якын, инде ишек тµбендә! 30 Сезгә хак сүз әйтәм: бу буын алышынырга µлгермәс, болар ћәммәсе дә гамәлгә ашыр. 31 Күк ћәм ђир юкка чыгачак, әмма Минем сүзләрем ћичкайчан юкка чыкмаячак. 32 Ул кµннењ ћәм сәгатьнењ кайчан булуы хакында ћичкем белми: күктәге фәрештәләр дә, Угыл да. Бу турыда бары тик Ата гына белә. 33 Карагыз аны, уяу булыгыз! Вакыты кайчан ђитәчәген сез белмисез. 34 Юлга чыккан кеше үзенењ йортын хезмәтчеләренә калдырып, аларныњ ћәркайсына аерым эш кушып, капка сакчысына уяу торырга боера. 35 Шуња күрә сез уяу булыгыз! Йорт хуђасыныњ кайчан әйләнеп кайтуын белмисез бит: кич беләнме, тµн уртасындамы, тәүге әтәч кычкыргандамы, яисә иртәгесенме. 36 Кµтмәгәндә кайтып, ул сезне йоклаган килеш тапмасын! 37 Мин сезгә әйткәннәремне кешеләрнењ барысына да әйтәм: уяу булыгыз! 1 Ике кµннән соњ Коткарылу ћәм Тµче күмәч бәйрәме буласы иде. Баш руханилар ћәм канунчылар Гайсәне хәйлә белән кулга алып, үтерү әмәлен эзләделәр. 2 «Халык арасында фетнә килеп чыкмасын µчен, бәйрәм вакытында булмасын», – диделәр алар. 3 Гайсә Бәйтәниядә махаулы Шимунныњ µендә ашап утырган чакта, бер хатын алебастр савытка салынган бик кыйммәтле саф хуш исле нард мае алып килеп, савытын ватып, майны Аныњ башына койды. 4 Кайберләре ачуланып, үзара әйтештеләр: – Бу майны нигә алай әрәм итәргә? 5 Аны µч йµздән артык динарга сатып, акчасын фәкыйрьләргә µләшергә була иде бит! Ћәм алар аны шелтәләделәр. 6 Әмма Гайсә әйтте: – Калдырыгыз аны, ник аны борчыйсыз? Ул Минем µчен яхшы эш эшләде. 7 Фәкыйрьләр ћәрвакыт сезнењ белән бар ћәм сез аларга теләгән вакытыгызда яхшылык күрсәтә алырсыз, ә Мин сезнењ белән ћәрвакыт булмам. 8 Ул хәленнән килгәнен эшләде: Минем тәнемне алдан майлап, күмәргә әзерләде. 9 Сезгә хак сүз әйтәм: Яхшы хәбәр дµньяныњ кайсы гына почмагында таратылмасын, бу хатынны искә алып, аныњ нәрсә эшләгәне хакында сµйләячәкләр. 10 Шунда Яћүд Искариот, унике шәкертнењ берсе, Гайсәгә хыянәт итәргә ниятләп, баш руханилар янына барды. 11 Алар аны тыњлагач, шатланышып, ања акча бирергә сүз куештылар. Ћәм ул Гайсәне аларныњ кулына тапшырырга уњай очрак эзли башлады. 12 Тµче күмәч бәйрәменењ беренче кµнендә, Коткарылу бәрәнен чала торган кµндә Гайсәдән шәкертләре сорадылар: – Коткарылу бәйрәме ашын Синењ µчен кая барып әзерләвебезне телисењ? 13 Ул, ике шәкертен ђибәреп, аларга әйтте: – Шәћәргә барыгыз. Сезгә су чүлмәге күтәреп кайтучы кеше очрар. Аныњ артыннан барыгыз 14 ћәм ул кергән µйнењ хуђасына: «Остаз синнән: „Шәкертләрем белән Коткарылу бәйрәме ашын кайсы бүлмәдә ашыйк?" – дип сорый», – дип әйтегез. 15 Ул сезгә µске катта бәйрәм µчен ђићазланган әзер бүлмәне күрсәтер. Шунда безнењ µчен ашарга әзерләгез. 16 Шәкертләре, шәћәргә килеп, барын да Гайсә әйткәнчә дип таптылар ћәм бәйрәм ашын әзерләделәр. 17 Кич ђиткәч, Гайсә унике шәкерте белән бергә килде. 18 Алар ашап утырганда, Гайсә әйтте: – Мин сезгә хак сүз әйтәм: сезнењ арагыздан берәү – Минем белән ашап утыручыларныњ берсе – Миња хыянәт итәчәк. 19 Шәкертләре хафага тµшеп, берсе артыннан берсе сорый башладылар: – Мин түгелдер бит? 20 Ул аларга ђавап бирде: – Ул – Минем белән бергә бер савытта икмәк манучы унике шәкертнењ берсе. 21 Әйе, Изге язмада язылганча, Адәм Улы китә. Әмма Адәм Улына хыянәт итүчегә кайгы! Ул кеше бµтенләй дә тумаган булса, аныњ µчен яхшырак булыр иде! 22 Алар ашаган чакта, Гайсә, икмәк алып, Аллаћыга шµкрана итте ћәм аны, сындырып, шәкертләренә бирде. – Алыгыз, бу – Минем тәнем, – диде Ул. 23 Касәне алып, Ул Аллаћыга шµкрана итте ћәм аларга бирде. Барысы да аннан эчтеләр. 24 Ул аларга әйтте: – Бу – күпләр µчен түгелә торган Минем каным. Ул – Аллаћы килешүен раслый торган кан. 25 Сезгә хак сүз әйтәм: Аллаћы Патшалыгында яња шәраб эчәчәк кµн ђитми торып, Мин инде йµзем ђимеше шәрабын эчмәячәкмен. 26 Алар, мәдхия ђырлаганнан соњ, Зәйтүн тавына киттеләр. 27 Гайсә аларга әйтте: – Сез барыгыз да, Изге язмада: «Кµтүчене ћәлак итәрмен ћәм сарыклар таралышырлар», – дип язылганча, ышанычыгызны югалтачаксыз. 28 Әмма Мине үледән терелтеп торгызылганнан соњ, сез Гәлиләягә килгәнче, Мин анда булырмын. 29 – Барысы ышанычларын югалтсалар да, мин югалтмам, – дип каршы тµште Петер. 30 – Сиња хак сүз әйтәм: бүген тµнлә белән әтәч ике тапкыр кычкырганчы, син Миннән µч тапкыр ваз кичәчәксењ, – диде ања Гайсә. 31 Петер тагын раслап әйтте: – Синењ белән үләргә туры килсә дә Синнән ћичкайчан ваз кичмәячәкмен! Башкалары да шулай диделәр. 32 Алар Гетсимәни дип аталган урынга килделәр. Гайсә шәкертләренә әйтте: – Мин дога кылган вакытта монда утырып торыгыз. 33 Ул үзе белән Петерне, Ягъкубны, Яхъяны алды. Гайсәне авыр кичереш ћәм тойгылар биләп алды. 34 Гайсә аларга әйтте: – Минем ђаным чиктән тыш газап кичерә, монда кµтегез ћәм уяу булыгыз! 35 Ул читкәрәк китте ћәм, ђиргә егылып, мµмкин булса, газаплар сәгате үзеннән үтеп китсен иде дип, дога кылды. 36 – Абба, Әти! Сиња бар нәрсә мµмкин! Миннән бу газаплар касәсен кире алчы! Әмма Мин теләгәнчә түгел, ә Синењ ихтыярыњ буенча булсын! 37 Гайсә әйләнеп килгәндә, µч шәкерте йоклый иде. – Шимун, син йоклап ятасыњмы? Йокламыйча бер сәгать тә тора алмадыњмы? – диде Ул Петергә. – 38 Вәсвәсәгә дучар булмас µчен, дога кылыгыз. Рух кµчле, ә тән хәлсез! 39 Гайсә тагын читкә китеп ћәм шул ук сүзләрне әйтеп дога кылды. 40 Әйләнеп килгәч, аларныњ тагын йоклауларын күрде: аларныњ күзләрен йокы баскан иде. Алар Гайсәгә нәрсә әйтергә дә белмәделәр. 41 Ѳченче тапкыр әйләнеп килеп, Ул әйтте: – Сез ћаман йоклыйсызмы, ял итәсезме? Ђиткәндер! Вакыт ђитте: менә Адәм Улы гµнаћлылар кулына тапшырыла. 42 Торыгыз, киттек! Карагыз, Миња хыянәт итүче килә. 43 Ул әле әйтеп тә бетермәде, унике шәкертнењ берсе – Яћүд килеп чыкты. Аныњ белән бергә баш руханилар, канунчылар ћәм аксакаллар ђибәргән халык тµркеме кылычлар ћәм чукмарлар күтәреп килде. 44 Хыянәтче: «Мин кемне үпсәм, шул Гайсә булыр. Аны кулга алып, ышанычлы сак астында алып китегез», – дип, алар белән алдан ук сүз куешкан иде. 45 Яћүд шунда ук Гайсә янына килде. – Остаз! – диде ул ћәм Гайсәне үбеп алды. 46 Гайсәне шунда ук кулга алып, сак астына куйдылар. 47 Янәшә торучыларныњ берсе, кылычын чыгарып, ињ баш рухани хезмәтчесенә селтәнеп, аныњ колагын чабып µзде. 48 Гайсә әйтте: – Юлбасар тотарга чыккан кебек, сез Мине тотарга кылычлар ћәм чукмарлар күтәреп килгәнсез! 49 Мин ћәр кµнне Аллаћы Йортында µйрәткәндә сез дә анда идегез, ћәм сез Мине кулга алмадыгыз. Әмма Изге язмаларда язылганнар тормышка ашсын! 50 Шул вакыт барлык шәкертләре Гайсәне калдырып, качып киттеләр. 51 Ниндидер бер егет, шәрә тәненә ђитен япма бµркәнгән килеш, алар артыннан барды. Аны тотып алдылар, 52 әмма ул, киемен тегеләрнењ кулларында калдырып, шәрә килеш качып китте. 53 Гайсәне ињ баш рухани янына алып килделәр. Анда барлык баш руханилар, аксакаллар ћәм канунчылар ђыелдылар. 54 Петер исә, алардан арттарак калып, ињ баш руханиныњ ишегалдына кадәр Гайсә артыннан барды. Ул анда учак янында хезмәтчеләр белән бергә ђылынып утырды. 55 Ә баш руханилар ћәм бµтен Югары кињәшмә, Гайсәне үлемгә тапшыру µчен, Ања каршы шаћитлек эзләделәр, әмма таба алмадылар. 56 Күпләр Ања каршы ялган шаћитлек бирделәр, әмма аларныњ күрсәтмәләре туры килмәде. 57 Шул вакытта мондый ялган шаћитлек бирүчеләр табылды: 58 – Аныњ: «Мин кеше кулы белән салынган бу Аллаћы Йортын ђимерәчәкмен ћәм µч кµндә кеше кулы белән эшләнмәгән башкасын тµзиячәкмен», – дип әйткәнен без ишеттек. 59 Әмма аларныњ бу күрсәтмәләре дә расланмады. 60 Шуннан соњ ињ баш рухани, алга чыгып, Гайсәдән сорады: – үзењә каршы шаћитлеккә Син берничек тә ђавап бирмисењме? 61 Әмма Гайсә эндәшмәде, бернәрсә ђавап бирмәде. Ињ баш рухани Аннан тагын сорады: – Син – Мәсихме, мµбарәк Аллаћыныњ Улымы? 62 – Әйе, Мин, – дип ђавап кайтарды Гайсә, – ћәм сез Адәм Улыныњ Кодрәт Иясенењ уњ ягында утыруын ћәм күк болытлары белән килүен күрерсез. 63 Шунда ињ баш рухани киемнәрен ертып әйтте: – Нигә безгә тагын шаћитләр кирәк? 64 Кµфер сүз сµйләвен сез үзегез ишеттегез! Сез бу хакта ничек уйлыйсыз? Барысы да, Ул гаепле ћәм үләргә тиеш, дигән хµкем карары чыгардылар. 65 Аларныњ кайберләре Аны тµкерә башладылар, битен каплап, Аны кыйнарга тотындылар. – Пәйгамбәрлек ит! – диделәр алар. Шулай ук сакчылар да Аны кыйнады. 66 Бу вакыт Петер аста, ишегалдында иде. Ињ баш руханиныњ хезмәтче кызларыннан берсе килеп, 67 учак янында ђылынып утырган Петерне күреп алды ћәм ања текәлеп карап: – Син дә бит бу насаралы Гайсә белән бергә булдыњ, – диде. 68 Әмма Петер ваз кичеп әйтте: – Мин бернәрсә дә белмим, синењ нәрсә хакында сµйләгәнењне ањламыйм! Ћәм тышка, алгы ишегалдына чыгып китте. Шул вакытта әтәч кычкырды. 69 Хезмәтче кыз исә, аны анда күреп алды ћәм ишегалдында булган кешеләргә икенче тапкыр әйтте: – Бу кеше – аларныњ берсе. 70 Петер тагын ваз кичте. Бераздан ишегалдында торучылар әйттеләр: – Ә син чыннан да аларныњ берсе. Син дә бит Гәлиләядән. 71 Ул: – Мин Аны, сез әйткән Кешене, белмим! Әгәр сүзләрем дµрес булмаса, мине каћәр суксын! – дип ант итә башлады. 72 Нәкъ шул вакыт әтәч икенче тапкыр кычкырды. Петер исә Гайсәнењ: «Әтәч ике тапкыр кычкырганчы, син Миннән µч тапкыр ваз кичәчәксењ», – дигән сүзләрен исенә тµшереп, елый башлады. 1 Баш руханилар, аксакаллар, канунчылар ћәм бµтен Югары кињәшмә, иртәдән үк кињәшләшеп, Гайсәне бәйләделәр ћәм Пилатка илтеп тапшырдылар. 2 – Син яћүдләр Патшасымы? – дип сорады Пилат. – Моны син үзењ әйтәсењ, – дип ђавап бирде Гайсә. 3 Баш руханилар Аны күп нәрсәдә гаепләделәр. 4 Пилат Аннан тагын сорады: – Син берничек тә ђавап бирмисењме? Күрәсењме, Сиња каршы күпме гаепләүләр! 5 Әмма Гайсә ђавап бирмәде ћәм моныњ белән Ул Пилатны бик нык гађәпләндерде. 6 Пилат ћәр бәйрәм уњае белән халык сораган тоткынны азат итә торган иде. 7 Ул чакта чуалыш вакытында кеше үтергән фетнәчеләр зинданга ябылган иде. Алар арасында Бараб атлы тоткын да бар иде. 8 Халык, Пилат янына килеп, гадәттәгечә, берәр тоткынны азат итүен сорый башлады. 9 Пилат аларга әйтте: – Сезнењ µчен яћүдләр Патшасын азат итүемне телисезме? 10 Баш руханиларныњ Гайсәне кµнләшү аркасында тотып биргәннәрен ул ањлый иде. 11 Әмма баш руханилар халыкны, Барабны азат итүен таләп итегез дип, котыртып куйган иделәр. 12 – Ә сез яћүдләр Патшасы дип атаган кеше белән миња ни эшләргә? – диде яњадан Пилат. 13 – Аны хачка кадакла! – дип кычкырдылар алар. 14 – Әмма ни начарлык эшләгән соњ Ул? – диде Пилат. Ләкин алар тагын да кµчлерәк тавыш белән: – Аны хачка кадакла! – дип кычкырдылар. 15 Пилат, халыкка ярарга тырышып, Барабны азат итте, Гайсәне, камчылаткач, хачка кадаклатырга тапшырды. 16 Гаскәриләр Аны сарай эченә, ягъни преториумга алып кереп, үзләренењ бµтен гаскәрен шул урынга чакырдылар. 17 Алар Гайсәгә куе кызыл тµстәге япанча кидерделәр, ә башына чәнечкеле ботаклардан үрелгән тађ куйдылар 18 ћәм, Аны сәламли башлап: – Яшәсен яћүдләр Патшасы! – диделәр. 19 Аннары башына таяк белән сугып кыйнадылар. Ања тµкерделәр, тезләнеп, Аныњ алдында баш иделәр. 20 Мәсхәрәләгәннән соњ, µстеннән куе кызыл япанчаны салдырып, үзенењ киемнәрен кидерделәр ћәм кадакларга алып чыгып киттеләр. 21 Кырдан кайтып килүче күриниле Шимун атлы бер кешене – Искәндәр белән Руфусныњ атасын – Гайсәнењ хачын күтәреп барырга мәђбүр иттеләр. 22 Гайсәне Гµлгетә дип аталган урынга, бу сүз «баш сµяге» дигәнне ањлата, алып килделәр. 23 Мирра катыш шәраб тәкъдим иттеләр, әмма Ул аны эчмәде. 24 Аннары Гайсәне хачка кадакладылар. Ћәм, кемгә нәрсә тияр дип, жирәбә салышып, Аныњ киемнәрен үзара бүлештеләр. 25 Алар Аны иртәнге сәгать тугызда хачка кадакладылар. 26 Гайсәнењ гаебен күрсәтүче язуда: «Яћүдләр Патшасы», – дип язылган иде. 27 Гайсә белән бергә ике юлбасарны – берсен уњ ягында, икенчесен сул ягында – кадакладылар. 28 29 үтеп баручылар исә башларын чайкый-чайкый Аны хурладылар. – Әй, Син, Аллаћы Йортын ђимерүче ћәм аны µч кµндә тµзүче, 30 үзењне үзењ коткар, хачтан тµш! – диделәр алар. 31 Шулай ук баш руханилар ћәм канунчылар да Гайсәне мыскылладылар. – Башкаларны коткарды, – диделәр алар, – ә үзен коткара алмый. 32 Мәсих, Исраил Патшасы! Хәзер безнењ күз алдыбызда хачтан тµшсен, шул чакта Ања без ышанырбыз! Хәтта Аныњ белән бергә кадакланганнар да Аны мәсхәрәләделәр. 33 Кµн уртасында бµтен ђир µстен карањгылык каплап алды, ћәм кµндезге сәгать µчкә кадәр шулай булды. 34 Ә сәгать µчтә Гайсә каты тавыш белән: – Элои, Элои, лема сабахтани? – дип кычкырды. Бу: «Әй, Аллаћым, әй, Аллаћым! Нигә Син Мине ташладыњ?» – дигәнне ањлата. 35 Янында торучыларныњ кайберләре, Аныњ сүзләрен ишетеп әйттеләр: – Ишетәсезме, Ильясны чакыра! 36 Ә берсе, йµгереп килеп, губка кисәген шәраб серкәсенә манчыды ћәм аны, таякка элеп, Ања эчәргә биреп, әйтте: – Әйдәгез карыйк: Ильяс Аны хачтан алырга килерме икән? 37 Гайсә кµчле тавыш белән кычкырып ђибәрде ћәм ђан бирде. 38 Аллаћы Йортындагы пәрдә µстән аска кадәр урталай ертылды. 39 Хач алдында торучы йµзбашы, Гайсәнењ шулай ђан биргәнен күреп, әйтте: – Бу Кеше чыннан да Аллаћы Улы булган икән! 40 Анда, ерактан карап торучы хатыннар арасында: Магдалалы Мәрьям, шулай ук, кече Ягъкуб белән Йосиснењ анасы Мәрьям ћәм Салуми да бар иделәр. 41 Алар Гайсәгә ияреп йµргән иделәр ћәм Ул Гәлиләядә булган чакта, Ања хезмәт иткән иделәр. Ћәм анда Аныњ белән Иерусалимга килгән башка күп хатыннар да бар иде. 42 Кич ђитә иде. Бу кµн – бәйрәмгә әзерләнә торган кµн, ягъни шимбә алды кµн булганга күрә, 43 Югары кињәшмәнењ абруйлы әгъзасы, Ариматайдан булган Йосыф – ул да Аллаћы Патшалыгын кµтә иде – Пилат янына кыю рәвештә килеп, Гайсәнењ гәүдәсен алырга рµхсәт сорады. 44 Аныњ инде үлгәненә Пилат гађәпләнде ћәм йµзбашын чакыртып: – Гайсә үлдемени инде? – дип сорады. 45 Йµзбашы аныњ шулай булуын раслагач, Пилат Йосыфка Гайсәнењ гәүдәсен алырга рµхсәт бирде. 46 Йосыф, ак ђитен тукыма сатып алып, гәүдәне тµреп, таш тауны тишеп ясалган кабергә салды ћәм, таш тәгәрәтеп китереп, кабер авызын каплап куйды. 47 Ә Магдалалы Мәрьям белән Юсиснењ анасы Мәрьям Гайсәнењ кайда куелганын күзәтеп тордылар. 1 Шимбә кµн үткәннән соњ, Магдалалы Мәрьям, Ягъкубныњ анасы Мәрьям ћәм Салуми Гайсәнењ гәүдәсен барып майлау µчен хуш исле майлар сатып алдылар. 2 Атнаныњ беренче кµнендә, иртән иртүк, кояш чыгу белән алар кабер янына киттеләр. 3 – Кабер алдындагы ташны безгә кем аударып бирер икән? – диештеләр бер-беренә алар. 4 Килеп ђиткәч, карасалар – таш читкә аударылган! Ә ул таш бик зур иде. 5 Кабер эченә керү белән, алар уњ якта озын ак кием киеп утыручы бер егетне күреп алдылар ћәм куркып киттеләр. 6 – Курыкмагыз! – диде ул аларга. – Сез хачка кадакланган насаралы Гайсәне эзлисез. Ул терелтеп торгызылды. Ул монда юк. Менә Ул яткан урын. 7 Ә сез Аныњ шәкертләренә ћәм Петергә: «Гайсә сездән алда Гәлиләягә барыр ћәм, Ул үзе әйткәнчә, сез Аны шунда күрерсез», – дип барып әйтегез. 8 Алар, кабердән чыгып, куркуларыннан калтырап йµгерделәр ћәм беркемгә дә ћичнәрсә әйтмәделәр – алар бик нык каушаганнар иде. 9 Атнаныњ беренче кµнендә, иртән иртүк, Гайсә, үледән терелеп торгач, ињ элек Магдалалы Мәрьямгә күренде. Гайсә бу хатынныњ эченнән ђиде ђенне куып чыгарган иде. 10 Мәрьям Гайсәне күрүе турында элегрәк Гайсә белән бергә йµргәннәргә хәбәр итте. Алар хәсрәткә тµшеп, елап утыралар иде, 11 ћәм алар Гайсәнењ исән булуына ћәм Мәрьямнењ Аны күрүенә ышанмадылар. 12 Шуннан соњ шәћәрдән китеп барган ике шәкертенә Гайсә башка кыяфәттә күренде. 13 Алар, кире кайтып, калганнарына хәбәр иттеләр. Әмма аларга да ышанмадылар. 14 Нићаять, унбер шәкерте ашап утырган чакта, Гайсә аларга да күренде. Ышанмаганнарына ћәм күњелләре каты булуына Ул аларны шелтәләде, чµнки алар үледән терелеп торган Гайсәне күрүчеләргә ышанмадылар. 15 Ул аларга әйтте: – Барыгыз, бµтен ђир буйлап барлык кешеләргә Яхшы хәбәрне таратыгыз. 16 Иман китереп, суга чумдырылу йоласын үткән кеше коткарылачак, ә иман итмәүче исә, хµкем ителәчәк. 17 Иман китергәннәр мондый галәмәт билгеләре күрсәтерләр: алар Минем исемемне әйтеп, ђеннәрне куып чыгарырлар, яња телләрдә сµйләшерләр, 18 кулларына еланнарны алсалар, яки агу эчсәләр, аларга зыян килмәс, авыру кешеләрнењ µстенә кулларын куйсалар, алар савыгырлар. 19 Шулай дигәннән соњ Раббы Гайсә, күккә алынып, Аллаћыныњ уњ ягына утырды. 20 Ә шәкертләре, китеп, бµтен ђир буйлап Яхшы хәбәрне таратып йµрделәр ћәм Раббы аларга ярдәм итеп торды, аларныњ сµйләгәннәрен илаћи билгеләр белән раслады.
|