2 John

2 Юҳанно

Ростй ва муҳаббат ҷудонашавандаанд

1 ПИР - ба хотуни баргузида ва фарзандони вай, ки ман онҳоро дар ростй дӯст медорам, ва на танҳо ман, балки низ ҳамаи онҳое ки ростиро дарк кардаанд, 2 Ба хотири ростие ки дар мо сокин аст ва то абад бо мо хоҳад буд: 3 Файз, марҳамат ва осоиштагй аз ҷониби Худои Падар ва Исои Масеҳи Худованд, ки Писари Падар аст, дар ростй ва муҳаббат бо шумо бод.

Калисо бояд дар ростй ва муҳаббат собит бимонад

4 Ман бағоят хурсанд шудам, ки аз байни фарзандонат касонеро ёфтам, ки дар ростӣ рафтор мекунанд, ба ҳасби ҳукме ки мо аз Падар пазируфтаем. 5 Ва акнун аз ту, эй хотун, хоҳишмандам: на ҳамчун ҳукми тозае ба ту менависам, балки ҳамонро, ки мо аз ибтидо доштем, ки ба якдигар муҳаббат дошта бошем. 6 Ва муҳаббат аз он иборат аст, ки мо бар тибқи аҳкоми Ӯ рафтор кунем. Ин ҳамон ҳукмест, ки шумо аз ибтидо пгунидаед, то ки бар тибқи он рафтор кунед.

Огоҳонидан аз таълимоти козибона

7 Зеро бисьёр фиребгарон дар дуньё пайдо шудаанд, ки Исои Масеҳи ба ҳасби ҷисм омадаро эътироф намекунанд: чунин шахс фиребгар ва зиддимасеҳ аст. 8 Аз худ боҳабар бошед, ки мабодо он чиро, ки мо барояш меҳнат кардаем, барбод диҳед, балки мукофоти комил бигиред. 9 Ҳар кй аз таълимоти Масеҳ дур мешавад ва дар он сокин нест, Худо надорад; касе ки дар таълимоти Масеҳ сокин аст, ҳам Падарро дорад ва ҳам Писарро. 10 Касе ки назди шумо меояд ва ин таълимотро намеоварад, варо ба хонаи худ кабул накунед ва ба вай салом наДиҳед; 11 Зеро касе ки ба вай салом диҳад, ба аъмоли шариронаи вай шарик мешавад. 12 Чиэи бисьёре дорам, ки ба шумо бинависам, аммо намехоҳам ба коғаз бо сиёҳй бинависам, балки умедворам, ки назди шумо биёям ва даҳонакӣ бигӯям, то ки хурсандии мо комил бошад. 13 Фарзандони ҳоҳари баргузидаи ту ба ту салом мерасонанд. Омин.