ANG MGA PANALABITONNI JEREMIASKAPITULO 1DAW ANO nga nagalingkod nga isa lamang ang siudad, nga puno anay sang katawohan! daw ano nga sia nanginkaangay sang balong babaye! sia nga daku anay sa tunga sang mga pungsud, kag prinsesa sa tunga sang mga probinsya, daw ano nga nanginbumuluhis sia!2 Nagahibi sia sing tama sa kagab-ihon, kag ang iya mga luha yara sa iya mga pisngi: sa tanan niya nga mga kahagugma wala gid sia sing magalipay sa iya: ang tanan niya nga abyan nagmaluibon sa iya, sila nangin-iya mga kaaway. 3 Si Juda nagkadto sa kabihagan bangud sang kapipit-an, kag bangud sang daku nga kahiolipnan: nagapuyo sia sa tunga sang mga pagano, wala sia makakita sing kapahuwayan: ang tanan niya nga manughingabut naglambut sa iya sa tunga sang mga alagyan nga makitid. 4 Ang mga dalanon sang Zion nagalalaw, bangud nga wala gid sing nagakadto sa solemne nga mga pandut: ang tanan niya nga gawang mamingaw: ang iya mga pari nagapanghayhay, ang iya mga ulay ginapiotan, kag sia yara sa kapaitan. 5 Ang iya mga kasumpung amo ang mga puno, ang iya mga kaaway nagauswag; kay ginpapiotan sia sang GINOO tungud sang kadam-an sang iya mga paglalis: ang iya mga kabataan nagkadto sa kabihagan sa atubangan sang kaaway. 6 Kag gikan sa babaye nga anak sang Zion nagtaliwan ang bug-os niya nga katahum: ang iya mga prinsipe nanginkaangay sang mga usa nga lalaki nga wala makakita sing halalban, kag nagtaliwan sila nga wala sing kusug sa una sang manuglagas. 7 Sang mga adlaw sang iya kapipit-an kag sang iya pagkakailo, ang Jerusalem nakadumdum sang tanan niya nga maanyag nga mga butang nga may iya sia sa mga adlaw nga dumaan, sang naholog sa kamut sang kaaway ang iya katawohan, kag wala gid sing nagtabang sa iya: ang mga kasumpung nakakita sa iya, kag nag-uligyat sa iya mga adlaw nga sabbath. 8 Ang Jerusalem nakasala sing tama; busa ginliton sia: ang tanan nga nagpadungug sa iya nagatamay sa iya, bangud nga nakita nila ang iya pagkahubo: hoo, nagapanghayhay sia, kag nagatalikod sia. 9 Ang iya pagkahigko yara sa iya mga sidsid; wala niya ginadumdum ang iya kaolihian; busa nagkubus sia sing makatilingala: wala sia sing manuglipay. O GINOO, toloka ang akon kapipit-an: kay ang kaaway nagpadaku sang iya kaugalingon. 10 Ang kasumpung nag-untay sang iya kamut sa tanan niya nga maanyag nga mga butang: kay nakita niya nga ang mga pagano nagsulud sa iya santuario, nga nahanungud sa ila nagsogo ka nga indi sila magsulud sa imo katilingban. 11 Ang bug-os niya nga katawohan nagapanghayhay, nagapangita sila sing kalan-on; ginhatag nila ang maanyag nila nga mga butang tungud sa kalan-on sa pagpaumpaw sang kalag: tan-awa, O GINOO, kag talupangda; kay ako nangintalamayon. 12 ¶ Wala lamang bala sa inyo, kamo tanan nga nagalabay? toloka, kag tan-awa kon may kasubo kaangay sang akon kasubo, nga ginhimo sa akon, nga ginpapiot sa akon sang GINOO sa adlaw sang iya masingkal nga kaakig. 13 Gikan sa hitaas nagpadala sia sing kalayo sa akon mga tul-an, kag nagalandas ini batok sa ila: naghumlad sia sing pukot sa akon mga tiil, ginpabalik niya ako: ginpamingaw niya ako kag ginpunaw sa bug-os nga adlaw. 14 Ang gota sang akon mga paglalis gingapus sang iya kamut: nagakabudkabud sila, kag nagasaka sa akon liog: ginpaluya niya ang akon kusug, ang Ginoo nagtugyan sa akon sa ila mga kamut, nga sa ila indi ako sarang makabangon. 15 Gintapak sang Ginoo ang tanan ko nga gamhanan nga tawo sa tunga nakon: nagtawag sia sang pagtilipon batok sa akon sa pagligsa sang akon mga pamatan-on nga lalaki: gintapak sang Ginoo ang ulay, ang anak nga babaye sang Juda, subong sang sa linasan sang ubas. 16 Tungud sining mga butang nagahibi ako; ang akon mata, ang akon mata nagailig sing tubig, bangud nga malayo sa akon ang manuglipay, nga dapat magpaumpaw sang akon kalag: ang akon kabataan mamingaw, bangud nga naglandas ang kaaway. 17 Ang Zion nagauntay sang iya mga kamut, kag wala gid sing magalipay sa iya: ang GINOO nagsogo nahanungud kay Jacob, nga ang iya mga kasumpung manginyara sa palibut niya: ang Jerusalem kaangay sang babaye nga nagapamulanon sa tunga nila. 18 ¶ Ang GINOO matarung; kay nagbato ako sa iya sogo: pamati, ginaampo ko sa inyo, tanan nga katawohan, kag tan-awa ang akon kasubo: ang akon mga ulay kag ang akon pamatan-on nga mga lalaki gindala sa kabihagan. 19 Nagpanawag ako sa akon mga kahagugma, apang ginlimbongan nila ako: ang akon mga pari kag ang akon mga tigulang nabugtoan sang ginhawa sa siudad, samtang nagpangita sila sing kalan-on sa pagpaumpaw sang ila mga kalag. 20 Toloka, O GINOO; kay yari ako sa kalisdanan: ang akon nasulud natublag; ang akon tagiposoon nagaliso sa sulud nakon; kay nagbato ako sing lakas: sa gowa ang espada nagapapas, sa puluy-an may yara nga subong sang kamatayon. 21 Nakabati sila nga nagapanghayhay ako: wala gid sing makalipay sa akon: ang tanan kong kaaway nakabati sang akon kalisdanan; nagakasadya sila nga ikaw naghimo sini: dalhon mo ang adlaw nga imo gintangdoan, kag sila manginkaangay sa akon. 22 Mag-abut sa atubangan mo ang tanan nila nga pagkamalaut; kag himoa sa ila, subong sang ginhimo mo sa akon bangud sa tanan kong paglalis: kay madamu ang akon panghayhay, kag ang akon tagiposoon napunaw. KAPITULO 2DAW ANO nga ang Ginoo nagtabon sing panganud sang babaying anak sang Zion sa iya kaakig, kag gintagbong gikan sa langit pa duta ang katahum sang Israel, kag wala sia makadumdum sang iya palatungan sa adlaw sang iya kaakig!2 Ang Ginoo naghalunhon sang tanan nga puluy-an ni Jacob, kag wala magkaawa: ginlumpag niya sa iya kasingkal ang mga pamakud sang babaying anak sang Juda; ginpukan niya sila sa duta: gindagtaan niya ang ginharian kag ang mga prinsipe sini. 3 Gin-utud niya sa iya masingkal nga kaakig ang bug-os nga sungay sang Israel: ginkulo niya ang iya toong kamut gikan sa atubangan sang kaaway, kag ginsonog niya ang Jacob kaangay sa nagadabdab nga kalayo, nga nagalamon sa palibut. 4 Ginbingat niya ang iya pana kaangay sang kaaway: nagtindug sia nga ang iya kamut nga too subong sang kasumpung, kag ginpatay ang tanan nga matahum sa mata sa tabernakulo sang babaying anak sang Zion: gin-ula niya ang iya kaalipungut kaangay sang kalayo. 5 Ang Ginoo nanginsubong sang kaaway: ginhalunhon niya ang Israel, ginhalunhon niya ang tanan niyang palacio: ginlaglag niya ang iya mga pamakud, kag ginpadamu niya sa babaye nga anak ni Juda ang pagtangis kag ang panalabiton. 6 Kag ginlaglag niya ang iya tabernakulo, subong nga daw katamnan: ginlaglag niya ang iya mga duug nga tiliponan: ginpakalipatan sang GINOO sa Zion ang solemne nga mga pandut kag ang mga sabbath, kag gintamay sa alipungut sang iya kaakig ang hari kag ang pari. 7 Ginsikway sang Ginoo ang iya halaran, ginkangil-aran niya ang iya santuario, gintugyan niya sa kamut sang kaaway ang mga kuta sang iya mga palacio; nagginahud sila sa balay sang GINOO, subong sang sa adlaw sang solemne nga pandut. 8 Ang GINOO nagtuyo sa paglaglag sang kuta sang babaying anak sang Zion: gin-untay niya ang latid, wala niya pagkuloa ang iya kamut gikan sa paglaglag: busa ginpapanalabiton niya ang balwarte kag ang kuta; nagakag-as sila sing tingub. 9 Ang iya mga gawang nagsalup sa duta; ginlaglag niya kag ginbali ang iya mga pintal: ang iya hari kag ang iya mga prinsipe yara sa tunga sang mga Gentil: walay kasogoan na; ang iya mga manalagna man wala makakita sing palanan-awon gikan sa GINOO. 10 Ang mga tigulang sang babaying anak sang Zion nagalingkod sa duta, kag nagahipus: nagsabwag sila sing yab-ok sa ila mga olo; nagtampion sila sing panapton nga sako: ang mga ulay sang Jerusalem nagaduluko sang ila mga olo sa duta. 11 Ang akon mga mata nagaluluya sa mga luha, ang akon nasulud natublag, ang akon atay ginaula sa duta, bangud sang kalaglagan sang babaye nga anak sang akon katawohan; bangud nga ang mga kabataan kag ang mga nagasoso nagakalipong sa mga dalan sang siudad. 12 Nagasiling sila sa ila mga iloy, Diin bala ang uyas kag ang alak? sang nalipong sila subong nga mga pilason sa mga dalan sang siudad, sang ginaula ang ila kalag sa dughan sang ila mga iloy. 13 Ano bala ang ipamatuud ko sa imo? ano bala ang ipaanggid ko sa imo, O babaying anak sang Jerusalem? ano bala ang ipaangay ko sa imo, agud nga malipay ko ikaw, O ulay nga babaying anak sang Zion? kay ang imo bulho daku kaangay sang dagat: sin-o bala ang makaayo sa imo? 14 Ang imo mga manalagna nakakita nga sa imo sang walay pulus kag binuang nga mga butang: kag wala nila pagbuksi ang imo kalautan, sa pagpahauli sang imo kabihagan; kondi nakakita nga sa imo sang mga lulan nga dimatuud kag mga kabangdanan sang pagsobol. 15 Ang tanan nga nagalabay nagapamalakpak sang ila mga kamut sa imo; nagapanagutsut sila kag nagalungolungo sang ila olo sa babaying anak sang Jerusalem, nga nagasiling, Amo bala ini ang siudad nga ginatawag sang mga tawo Ang kahimpitan sang kagayon, Ang kalipay sang bug-os nga duta? 16 Ang tanan mo nga kaaway nagnganga sang ila baba batok sa imo: nagapanagutsut sila kag nagapabagrut sang mga ngipon: nagasiling sila, Nahalunhon naton sia: sa pagkamatuud ini ang adlaw nga ginahulat naton; nasapwan naton, nakita naton ini. 17 Ang GINOO naghimo sinang gintuyo niya; gintuman niya ang polong niya nga ginsogo niya sang mga adlaw nga dumaan: ginlumpag niya, kag wala magkaawa: kag ginpakalipay niya ang imo kaaway sa ibabaw nimo, ginpataas niya ang sungay sang imo mga kasumpung. 18 Ang tagiposoon nila nagsinggit sa Ginoo, O kuta sang babaying anak sang Zion, paagaya ang mga luha kaangay sang suba sa adlaw kag gab-i: dili ka magpahuway; dili pagpauntata ang kalimutaw sang imo mata. 19 Tindug, magsinggit sa kagab-ihon: sa pamuno sang mga pagpulaw iula ang imo tagiposoon kaangay sang tubig sa atubangan sang nawung sang Ginoo: bayawa ang imo mga kamut nayon sa iya tungud sa kabuhi sang imo lamharon nga mga kabataan, nga ginapunaw tungud sa gutum sa puno sang tagsa ka dalan. 20 ¶ Tan-awa, O GINOO, kag talupangda kon kay sin-o mo nahimo ini. Kaonon bala sang mga babaye ang ila bunga, kag ang kabataan nga isa ka dangaw ka laba? patyon bala ang pari kag ang manalagna sa santuario sang Ginoo? 21 Ang pamatan-on kag ang tigulang nagahamyang sa duta sa mga dalan: ang akon mga ulay kag ang akon mga pamatan-on nga lalaki nagkapukan paagi sa espada; ginpatay mo sila sa adlaw sang imo kaakig; ginpatay mo, kag wala magkaawa. 22 Ginpatipon mo subong sang sa adlaw nga solemne ang akon mga kakugmat sa palibut, sa bagay nga sa adlaw sang kaakig sang GINOO wala gid sing nakalikaw ukon nabilin: ang akon mga ginlampinan kag ginbatiti ginpapas sang akon kaaway. KAPITULO 3AKO ang tawo nga nakakita sing kapipit-an paagi sa bilogon sang iya kasingkal.2 Gintuytuyan niya ako, kag gindala ako sa kadudulman, apang indi sa kapawa. 3 Sa pagkamatuud batok sa akon nagliso sia; ginaliso niya ang iya kamut batok sa akon sa bug-os nga adlaw. 4 Ang akon unud kag ang akon panit ginpatigulang niya; ginboong niya ang akon mga tul-an. 5 Nagpatindug sia batok sa akon, kag ginlibutan ako sing apdo kag pagpasakit. 6 Ginbutang niya ako sa madulum nga mga duug, subong sang mga napatay sing dugay na. 7 Ginkudalan niya ako palibut, agud nga indi ako makagowa: ginpabug-at niya ang akon mga talikala. 8 Labut pa kon magtuaw ako kag magsinggit, ginatakpan niya ang akon pangamuyo. 9 Ginalibutan niya ang akon mga dalanon sing mga bato nga binasbasan, ginpatiko niya ang akon mga banas. 10 Sia subong nga sa akon sang oso nga nagapuut, kag subong sang leon sa natago nga mga duug. 11 Ginpatalang niya ang akon mga dalanon, kag ginkusnit ako: ginpamingaw niya ako. 12 Ginbingat niya ang iya pana, kag ginbutang ako nga iligoon sang baslay. 13 Ginpalapus niya sa akon mga tagimislon ang mga baslay sang iya baslayan. 14 Nangin-ululigyaton ako sa bug-os ko nga katawohan; kag kalantahon nila sa bug-os nga adlaw. 15 Ginpuno niya ako sing kapaitan, ginhobog niya ako sing artamisa. 16 Ginbingaw man niya ang akon mga ngipon sang magamay nga mga bato, gintampokan niya ako sing mga abo. 17 Kag ginpahilayo mo ang akon kalag sa paghidait: nalimtan ko ang kauswagan. 18 Kag nagsiling ako, Nawala ang akon kusug kag ang akon paglaum sa GINOO: 19 Nga nagadumdum sang akon kapipit-an kag sang akon pagkakailo, ang artamisa kag ang apdo. 20 Ang akon kalag nagadumdum pa sa ila, kag ginapaubus sa sulud nakon. 21 Ini ginadumdum ko sa akon hunahuna, busa may paglaum ako. 22 ¶ Ini tungud sa mga kalooy sang GINOO nga wala kita pagpapasa, bangud nga ang iya mga kaawa wala nagauntat. 23 Bag-o sila agaaga: daku ang imo pagkatutum. 24 Ang GINOO ang akon bahin, nagasiling ang akon kalag; busa magalaum ako sa iya. 25 Maayo ang GINOO sa mga nagahulat sa iya, sa kalag nga nagapangita sa iya. 26 Maayo nga ang tawo maglaum kag maghulat sing hipus sang kaluwasan sang GINOO. 27 Maayo sa tawo nga magdala sang gota sa iya pagkapamatan-on. 28 Nagalingkod sia sing isa lamang kag nagahipus, bangud nga ginpapas-an niya ini sa iya. 29 Ginabutang niya ang iya baba sa yab-ok; basi pa nga may paglaum. 30 Ginataya niya ang iya pisngi sa nagatampa sa iya: napuno sia sing kahuluy-an. 31 Kay ang Ginoo indi magsikway sing dayon: 32 Apang bisan nagapakalisud sia, walay sapayan may kaawa sia sono sa kadam-an sang iya mga kalooy. 33 Kay wala sia nagapapiot sing kinabubut-on ukon nagapakalisud sang mga anak sang mga tawo. 34 Sa pagligsa sa idalum sang iya mga tiil sang tanan nga binilanggo sang duta, 35 Sa pagpatalang sang kinamatarung sang tawo sa atubangan sang nawung sang labing Mataas, 36 Sa pagligwat sang tawo sa iya kasaba, ang Ginoo wala nagapakamaayo. 37 ¶ Sin-o bala ang nagasiling, kag ini mahanabu, kon ang Ginoo wala nagasogo sini? 38 Sa baba sang labing Mataas wala bala nagagowa ang malaut kag ang maayo? 39 Ngaa bala ang tawo nga buhi nagayamo, ang tawo tungud sa pagsilot sang iya mga sala? 40 Usisaon naton kag tungkaron ang aton mga dalanon, kag magbalik sa GINOO. 41 Bayawon naton ang aton tagiposoon upud sa aton mga kamut sa Dios sa mga langit. 42 Naglalis kami kag nagbato: wala ka magpatawad. 43 Nagtaklap ka sang kaakig, kag naghingabut sa amon: nagpatay ka, wala ka magkalooy. 44 Nagpanabon ka sing panganud, sa bagay nga ang amon pangamuyo wala makalapus. 45 Ginhimo mo kami nga sagbut kag basura sa tunga sang katawohan. 46 Ang tanan namon nga kaaway nagnganga sang ila baba batok sa amon. 47 Ang kahadluk kag ang siod nag-abut sa amon, ang kawagwagan kag ang kalaglagan. 48 Ang akon mata nagailig sing mga kasulgan sang tubig tungud sang kalaglagan sang babaye nga anak sang akon katawohan. 49 Ang akon mga mata nagapatulo, kag wala nagauntat, sa wala gid sing pal-at, 50 Tubtub nga ang GINOO magtamud, kag maglantaw kutub sa langit. 51 Ang akon mata nagatublag sang akon tagiposoon bangud sang tanan nga babaye nga mga anak sang akon siudad. 52 Ginlagas ako sing tama sang akon mga kaaway, kaangay sang pispis, sa wala sing kabangdanan. 53 Gin-utas nila ang akon kabuhi sa bilanggoan nga madulum, kag naghaboy sing bato sa akon. 54 Ang mga tubig naglapaw sa akon olo; niyan nagsiling ako, Nautas na ako. 55 ¶ Nagpanawag ako sa imo ngalan, O GINOO, gikan sa naidalum nga bilanggoan nga madulum. 56 Nabatian mo ang akon tingug: indi paglipdi ang imo idulungug sa akon pagginhawa, sa akon pagtuaw. 57 Nagpalapit ka sa adlaw nga nagpanawag ako sa imo: nagsiling ka, Dili magkahadluk. 58 O Ginoo, gin-apinan mo ang mga kasaba sang akon kalag; gintubus mo ang akon kabuhi. 59 O GINOO, nakita mo ang kalautan nga ginahimo sa akon: hukman mo ang akon kasaba. 60 Nakita mo ang bug-os nila nga pagtimalus kag ang tanan nila nga painoino batok sa akon. 61 Nabatian mo ang ila mga pagpakahuya, O GINOO, kag ang tanan nila nga mga painoino batok sa akon; 62 Ang mga bibig sang mga nagtindug batok sa akon, kag ang ila pahito batok sa akon sa bug-os nga adlaw. 63 Toloka ang ila paglingkod, kag ang ila pagtindug; ako ang ila kalantahon. 64 ¶ Igahatag mo sa ila ang balus, O GINOO, sono sa buhat sang ila mga kamut. 65 Hatagi sila sing kasubo sa tagiposoon, ang imo pagpakamalaut manginsa ila. 66 Hingabuta kag laglaga sila sa kaakig gikan sa idalum sang mga langit sang GINOO. KAPITULO 4DAW ANO nga ang bulawan naglus-aw! daw ano nga ang labing ulay nga bulawan nagbalhin! ang mga bato sang santuario ginaula sa nasikohan sang tagsa ka dalan.2 Ang bilidhon nga lalaki nga mga anak sang Zion, kaanggid sa bulawan nga ulay, daw ano nga ginakabig sila subong nga pitsil nga daga, ang buhat sang mga kamut sang maninihon! 3 Bisan ang mga monstruo sa dagat nagapalagowa sang soso, nagapasoso sila sa ila mga magamay: ang babaye nga mga anak sang akon katawohan nanginmapintas, kaangay sa mga ostrich sa kamingawan. 4 Ang dila sang bata nga nagasoso nagatapik sa iya ngalagngag tungud sa kauhaw: ang magamay nga kabataan nagapangayo sing tinapay, kag wala sing tawo nga nagatipik sini sa ila. 5 Ang mga nagkaon sing manamit mamingaw sa mga dalan: ang mga ginpadaku sa escarlata nagahakus sang mga tinumpok sang ipot. 6 Kay ang silot sang kalautan sang babaye nga anak sang akon katawohan daku pa sa silot sang sala sang Sodoma, nga ginlaglag subong sang sa isa ka pamisok, kag wala sing mga kamut nga nagtus-on sa iya. 7 Sadto ang iya mga Nazareo putli pa sa nieve, nanginmaputi pa sila sa gatas, mapulapula pa sila sing lawas sa mga rubi, ang pagpahining sa ila nanginsubong sang zafiro: 8 Ang ila nawung maitum pa sa karbon; wala sila makilala sa mga dalan: ang ila panit nagatapik sa ila mga tul-an; naitus ini, nanginkaangay ini sa lipak. 9 Ang mga napatay sa espada maayo pa sa mga napatay sa gutum: kay ini sila nagakag-as, ginsakit sing bug-os sa kakulang sang mga bunga sang latagon. 10 Ang mga kamut sang maloloy-on nga mga babaye naglaga sang ila kaugalingon nga kabataan: kalan-on nila sila sa kalaglagan sang babaye nga anak sang akon katawohan. 11 Ang GINOO nagtuman sang iya kaalipungut; nag-ula sia sang iya masingkal nga kaakig, kag nagpadabdab sing kalayo sa Zion, kag ginlamon sini ang mga sadsaran sini. 12 Ang mga hari sang duta, kag ang tanan nga pumuluyo sang kalibutan, wala magtoloo nga ang kasumpung kag ang kaaway magasulud sa mga gawang sang Jerusalem. 13 ¶ Bangud sang mga sala sang iya mga manalagna, kag sang mga kalautan sang iya mga pari, nga nagpatolo sang dugo sang matarung sa tunga niya, 14 Naglagaw sila subong sang mga tawo nga bulag sa mga dalan, nagdagta sila sang ila kaugalingon sang dugo, sa bagay nga ang mga tawo indi makatandug sang ila mga panapton. 15 Ginsinggitan nila sila, Halin kamo; dimatinlo ina; halin, halin, dili magtandug: sang nagpalagyo sila kag naglagaw, sila nagsiling sa tunga sang mga pagano, Indi na sila magpanlugayaw didto. 16 Ang kaakig sang GINOO nagbahinbahin sa ila; indi na sia magsapak sa ila: wala nila pagtahora ang pagkatawo sang mga pari, wala nila pagpasulabiha ang mga tigulang. 17 Ang sa aton, ang aton mga mata nagapangluya pa sa pagpaabut sang aton bulig nga walay pulus: sa aton pagbantay nagbantay kita tungud sa pungsud nga indi makaluwas sa aton. 18 Ginlagas nila ang aton mga agi, sa bagay nga indi kita makaagi sa aton mga dalan: ang aton katapusan malapit, ang aton mga adlaw natuman; kay ang aton katapusan yara na. 19 Ang aton mga manughingabut madasig pa sa mga aguila sang langit: ginlagas kita nila sa mga bukid, ginput-an kita nila sa kamingawan. 20 Ang ginhawa sang aton mga ilong, ang hinaplas sang GINOO, nadakpan sa ila mga boho, nga nahanungud sa iya nagsiling kita, Sa idalum sang iya landong magakabuhi kita sa tunga sang mga pagano. 21 ¶ Magkalipay kag magkasadya, O babaye nga anak sang Edom, nga nagapuyo sa duta sang Uz; ang tagayan magaagi man sa imo: mahobog ka, kag magahublas sang imo kaugalingon. 22 ¶ Ang silot sang imo kalautan natuman, O babaye nga anak sang Zion; indi ka na niya pagdalhon sa kabihagan: duawon niya ang imo kalautan, O babaye nga anak sang Edom; ipadayag niya ang imo mga sala. KAPITULO 5DUMDUMA, O GINOO, ang nag-abut sa amon: talupangda, kag tan-awa ang amon kahuluy-an.2 Ang amon panublion ginsaylo sa mga dumuloong, ang amon mga balay sa mga tagaluwas. 3 Mga ilo kami kag wala sing amay, ang amon mga iloy subong sang mga balong babaye. 4 Ginainum namon ang amon tubig paagi sa kuarta; ang amon kahoy ginabaligya sa amon. 5 Ang amon mga liog ginahingabut: nagapangabudlay kami, kag wala kami sing pahuway. 6 Gintugyan namon ang kamut sa mga Egiptohanon, kag sa mga Asiriahanon, nga pagbusgon sing kalan-on. 7 Nagpakasala ang amon mga kaamayan, kag wala na; kag nagadalala kami sang ila mga kalautan. 8 Ang mga alagad nagagahum sa amon: wala gid sing sin-o nga nagaluwas sa amon sa ila kamut. 9 Nagkuha kami sang amon kalan-on sa katalagman sang amon kabuhi bangud sa espada sang kamingawan. 10 Ang amon panit maitum kaangay sang pugon bangud sang makasiligne nga gutum. 11 Ginpanglugus nila ang mga babaye sa Zion, kag ang mga dalaga sa mga siudad sang Juda. 12 Ginabitay ang mga prinsipe sa ila mga kamut: wala pagtahora ang mga nawung sang mga tigulang. 13 Gindala nila ang mga pamatan-on nga lalaki nga maggaling, kag ang mga kabataan nagkaladusmo sa idalum sang kahoy. 14 Ang mga tigulang wala na sa gawang, ang mga lalaki nga pamatan-on wala na sa ila lanton. 15 Nag-untat ang kalipay sang amon tagiposoon; ang amon sinaut nabaylo sa paglalaw. 16 Naholog ang purungpurung gikan sa amon olo: kailo sa amon, kay nakasala kami! 17 Tungud sini ang amon tagiposoon napunaw; tungud sini nga mga butang nagdulum ang amon mga mata. 18 Bangud sang bukid sang Zion, nga mamingaw, ginalaktan ini sang mga singgalong. 19 Ikaw, O GINOO, nagapabilin sa gihapon; ang imo trono kutub sa kaliwatan tubtub sa kaliwatan. 20 Ngaa bala nga nalipatan mo kami sa gihapon, kag ginabayaan mo kami sa malawig nga tion? 21 Pabalika kami sa imo, O GINOO, kag magabalalik kami; bag-oha ang amon mga adlaw subong sang dumaan. 22 Apang ginsikway mo kami sing bug-os; nasingkal gid ikaw batok sa amon. |