you will need the zawgyi-one font >> HERE <<သုတၱံက်မ္းကမာၻဦးက်မ္း အခန္းၾကီး ၁၁ အစအဦး၌ ဘုရားသခင္သည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။၂ ေျမႀကီးသည္ အဆင္းသဏၭာန္မရွိ၊ လြတ္လပ္လဟာျဖစ္၏။ နက္နဲရာအရပ္ကို ေမွာင္မိုက္ဖံုးလႊမ္း၍ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ေရမ်က္ႏွာျပင္ေပၚမွာ လႈပ္ရွားေတာ္မူ၏။ ၃ ဘုရားသခင္ကလည္း၊ အလင္းျဖစ္ေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိ၍ အလင္းျဖစ္ေလ၏။ ၄ ထိုအလင္းေကာင္းသည္ကို ဘုရားသခင္ျမင္၍၊ အလင္းႏွင့္ေမွာင္မိုက္ကို ပိုင္းျခားခြဲထားေတာ္မူ၏။ ၅ အလင္းကို ေန႔ဟူေသာ အမည္ျဖင့္၎၊ ေမွာင္မိုက္ကို ညဥ့္ဟူေသာအမည္ျဖင့္၎၊ ေခၚေဝၚသမုတ္ေတာ္မူ၍၊ ညဦးႏွင့္နံနက္သည္ ပဌမေန႔ရက္ျဖစ္ေလ၏။ ၆ တဖန္ ဘုရားသခင္က၊ ေရအလယ္၌ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္ျဖစ္ေစ၊ ေရႏွင့္ေရခ်င္းျခားနားေစဟု အမိန္႔ေတာ္ ရွိသျဖင့္၊ ၇ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္ကို ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၍၊ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္ေအာက္၌ ရွိေသာေရႏွင့္၊ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္အေပၚ၌ ရွိေသာေရကို ပိုင္းျခားေတာ္မူသည္အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။ ၈ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္ကိုလည္း မိုဃ္းေကာင္းကင္ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ ဘုရားသခင္ေခၚေဝၚသမုတ္ေတာ္မူ၍၊ ညဦးႏွင့္နံနက္သည္ ဒုတိယေန႔ရက္ ျဖစ္ေလ၏။ ၉ တဖန္ ဘုရားသခင္က မိုဃ္းေကာင္းကင္ေအာက္၌ရွိေသာ ေရစုေဝးေစ၊ ကုန္းေပၚေစဟု အမိန္႔ေတာ္ ရွိသည္ အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။ ၁၀ ကုန္းကို ေျမဟူ၍အမည္ျဖင့္၎၊ ေရစုေဝးရာကို ပင္လယ္ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ ၎၊ ဘုရားသခင္ ေခၚေဝၚသမုတ္ေတာ္မူ၍၊ ထိုအမႈအရာေကာင္းသည္ကို ဘုရားသခင္ ျမင္ေတာ္မူ၏။ ၁၁ တဖန္ ဘုရားသခင္က၊ ေျမသည္ ျမက္ပင္ကို၎၊ စပါးသီးကိုျဖစ္ေစေသာ စပါးပင္ကို၎၊ ေျမေပၚမွာ မ်ိဳးေစ့ပါလ်က္၊ သစ္သီးမ်ိဳးကိုျဖစ္ေစေသာ သစ္ပင္ကို၎၊ ေပါက္ေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိသည္အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။ ၁၂ ေျမသည္ ျမက္ပင္ကို၎၊ စပါးသီးမ်ိဳးကိုျဖစ္ေစေသာ စပါးပင္ကို၎၊ မိမိ၌ မ်ိဳးေစ့ပါလ်က္ သစ္သီးမ်ိဳးကို ျဖစ္ေစေသာ သစ္ပင္ကို၎ ေပါက္ေစ၏။ ၁၃ ထိုအမႈအရာေကာင္းသည္ကို ဘုရားသခင္ျမင္ေတာ္မူ၍၊ ညဦးႏွင့္ နံနက္သည္ တတိယ ေန႔ရက္ျဖစ္ေလ၏။ ၁၄ တဖန္ ဘုရားသခင္က၊ ေန႔ႏွင့္ညဥ့္ကိုပိုင္းျခားေစျခင္းငွါ မိုဃ္းေကာင္းကင္မ်က္ႏွာၾကက္၌ အလင္းအိမ္ တည္ေစ၊ နိမိတ္လကၡဏာ၊ ခ်ိန္းခ်က္ေသာအခ်ိန္၊ ေန႔ရက္အပိုင္းအျခား၊ ႏွစ္အပိုင္းအျခားဘို႔ျဖစ္ေစ။ ၁၅ မိုဃ္းေကာင္း ကင္မ်က္ႏွာၾကက္၌ တည္၍ ေျမႀကီးလင္းစရာအလင္းအိမ္ ျဖစ္ေစဟု၊ အမိန္႔ေတာ္ရွိသည္အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။ ၁၆ ထိုသို႔ ဘုရားသခင္သည္ အလင္းအိမ္ႀကီးႏွစ္လံုးတည္း ဟူေသာ၊ ေန႔ကိုအုပ္စိုးရေသာ အႀကီး တလံုး၊ ညဥ့္ကိုအုပ္စိုးရေသာ အငယ္တလံုးႏွင့္တကြ ၾကယ္မ်ားကိုဖန္ဆင္းေတာ္မူၿပီးလွ်င္၊ ၁၇ ေျမႀကီး၌ လင္းေစျခင္းငွါ၎၊ ၁၈ ေန႔ႏွင့္ညဥ့္ကို အုုပ္စိုး၍ အလင္းႏွင့္ေမွာင္မိုက္ကို ပိုင္းျခားေစျခင္းငွါ၎၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ မ်က္ႏွာက်က္၌ ဘုရားသခင္ ထားေတာ္မူ၏။ ထိုအမႈအရာေကာင္းသည္ကို ဘုရားသခင္ျမင္ေတာ္မူ၍၊ ၁၉ ညဦးႏွင့္နံနက္သည္ စတုတၳေန႔ရက္ ျဖစ္ေလ၏။ ၂၀ တဖန္ ဘုရားသခင္က၊ အသက္ရွင္၍လႈပ္ရွားတတ္ေသာ တိရ စၧာန္တို႔ကို ေရသည္မ်ားစြာ ေမြးဘြားေစ။ ငွက္တို႔လည္း ေျမေပၚမိုဃ္းေကာင္းကင္ မ်က္ႏွာၾကက္ျပင္ဝယ္ ပ်ံေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိ၏။ ၂၁ ထိုသို႔လွ်င္ ေရသည္ တိရ စၧာန္အမ်ိဳးအလိုက္ မ်ားျပားစြာေမြးဘြား၍၊ ငါးႀကီးအစရွိေသာ အသက္ရွင္၍ လႈပ္ရွားတတ္ေသာ တိရ စၧာန္အေပါင္းတို႔ကို ၎၊ ပ်ံတတ္ေသာ ငွက္မ်ိဳးအေပါင္းတို႔ကို၎ ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္း၍ ထိုအမႈအရာ ေကာင္းသည္ကို ျမင္ေတာ္မူ၏။ ၂၂ ဘုရားသခင္ကလည္း၊ မ်ားျပားစြာေမြးဘြား ၾကေလာ့။ ပင္လယ္ေရမ်ားကို ျပည့္ေစၾကေလာ့။ ငွက္တို႔လည္း ေျမေပၚ၌ မ်ားျပားေစသတည္းဟု ထိုတိရ စၧာန္တို႔ကို ေကာင္းႀကီးေပးေတာ္မူ၍၊ ၂၃ ညဦးႏွင့္နံနက္သည္ ပဥၥမေန႔ရက္ျဖစ္ေလ၏။ ၂၄ တဖန္ ဘုရားသခင္က၊ ေျမသည္ အသက္ရွင္ေသာ သတၱဝါမ်ိဳးတည္းဟူေသာ သားယဥ္တို႔ကို၎၊ တြားတတ္ေသာ တိရ စၧာန္တို႔ကို၎၊ သားရဲမ်ိဳးတို႔ကို၎ ေမြးဘြားေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိသည္အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။ ၂၅ ထိုသို႔ ဘုရားသခင္သည္ သားရဲမ်ိဳး၊ သားယဥ္မ်ိဳး၊ ေျမေပၚမွာ တြားတတ္ေသာ တိရ စၧာန္မ်ိဳး အေပါင္းတို႔ကို ဖန္ဆင္း၍၊ ထိုအမႈအရာ ေကာင္းသည္ကို ျမင္ေတာ္မူ၏။ ၂၆ တဖန္ ဘုရားသခင္က၊ ငါတို႔ပံုသဏၭာန္ႏွင့္တညီ တသဏၭာန္တည္း လူကို ဖန္ဆင္းၾကစို႔။ သူသည္ ပင္လယ္ငါးကို၎၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ငွက္တို႔ကို၎၊ သားယဥ္တို႔ကို၎၊ ေျမတျပင္လံုးႏွင့္တကြ၊ ေျမေပၚမွာ တြားတတ္ေသာ တိရ စၧာန္အေပါင္းတို႔ကို၎ အုပ္စိုးေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိ၏။ ၂၇ ထိုသို႔ ဘုရားသခင္သည္ မိမိပံုသဏၭာန္ႏွင့္အညီ လူကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ဘုရားသခင္၏ ပံုသဏၭာန္ေတာ္ႏွင့္အညီ လူေယာက္်ား၊ လူမိန္းမ ကို ဖန္ဆင္းၿပီးလွ်င္၊ ၂၈ အခ်င္းတို႔၊ မ်ားျပားစြာေမြးဘြားၾကေလာ့။ ေျမႀကီးကိုျပည့္ေစ၍ ႏိုင္ၾကေလာ့။ ပင္လယ္ငါးတို႔ကို၎၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ ငွက္တို႔ကို၎၊ အသက္ရွင္၍ ေျမေပၚမွာလႈပ္ရွားတတ္ေသာ တိရ စၧာန္အေပါင္းတို႔ကို၎ အုပ္စိုးၾကေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၍၊ သူတို႔ကို ေကာင္းႀကီးေပးေတာ္မူ၏။ ၂၉ ဘုရားသခင္ကလည္း၊ ၾကည့္႐ႈေလာ့။ ေျမတျပင္လံုး၌ စပါးသီးကိုျဖစ္ေစေသာ စပါးပင္အမ်ိဳးမ်ိဳး တို႔ကို၎၊ မ်ိဳးေစ့ကိုျဖစ္ေစေသာ အသီးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သစ္ပင္အမိ်ဳးမ်ိဳးတို႔ကို၎၊ သင္တို႔စားစရာဘို႔ ငါေပး၏။ ၃၀ ေျမသား၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ငွက္၊ အသက္ရွင္၍ ေျမေပၚမွာတြားတတ္ေသာ တိရ စၧာန္အေပါင္းတို႔ စားစရာအဘို႔၊ ျမက္ပင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို ငါေပးမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။ ၃၁ ဘုရားသခင္ သည္ မိမိဖန္ဆင္းသမွ်ေသာ အရာတို႔ကို ၾကည့္႐ႈလွ်င္၊ အလြန္ေကာင္းသည္ကို ျမင္ေတာ္မူ၍၊ ညဦးႏွင့္နံနက္ သည္ ဆဌမေန႔ရက္ျဖစ္ေလ၏။ Chapter 2 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၂၁-၂ ငါ့သား၊ သင္သည္ ပညာစကားကို နားေထာင္၍၊ ေစတနာစိတ္ႏွင့္ ဥာဏ္ကို ရွာေဖြသည္တိုင္ေအာင္၊ ငါ့စကားကိုနာခံ၍၊ ငါ့ပညတ္တို႔ကိုကိုယ္အထဲ၌သြင္းမိလွ်င္င္း၊၃ သိပံၸတတ္ကို ေခၚ၍၊ ဥာဏ္ေနာက္သို႔ အသံကို လႊင့္လွ်င္င္း၊ ၄ ေငြကိုရွာတတ္သကဲ့သုိ႔ ပညာကို ရွာ၍၊ ဝွက္ထားေသာ ဘ႑ကို စူးစမ္းတတ္သကဲ့သုိ႔၊ ဥာဏ္ကို စူးစမ္းလွ်င္င္း၊ ၅ ထာဝရဘုရားကို ေၾကာက္ေသာသေဘာ၌ က်င္လည္၍၊ ဘုရားသခင္ကို သိေသာဥာဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံု လိမ့္မည္။ ၆ အေၾကာင္းမူကား၊ ထာဝရဘုရားသည္ ပညာကို ေပးေတာ္မူတတ္၏။ နားလည္ႏုိင္ေသာဥာဏ္သည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားျဖင့္သာ ျဖစ္တတ္၏။ ၇ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူတို႔အဖုိ႔ ပညာရတနာ ကို သိုထားေတာ္မူ၏။ တရားသျဖင့္က်င့္ေသာ သူတုိ႔ကို ကြယ္ကာေတာ္မူ၏။ ၈ မိမိသန္႔ရွင္းသူတို႔သည္ တရားလမ္းကို ေစာင့္ေရွာက္မည္ အေၾကာင္း သူတုိ႔၏ လမ္းခရီးကို လံုၿခံဳေစေတာ္မူ၏။ ၉ ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ သင္သည္ ေျဖာင့္မတ္စြာက်င့္ျခင္း၊ တရားသျဖင့္ စီရင္ျခင္း၊ လ်စ္လ်ဴစြာ ဆံုးျဖတ္ျခင္းမွစ၍ ေကာင္းေသာလမ္းရွိသမွ်တုိ႔ကို သိနားလည္လိမ့္မည္။ ၁၀ ပညာသည္ သင္၏ ႏွလံုးထဲသုိ႔ဝင္၍ သင္သည္ သိၾကားျခင္း၌ ေမြ႔ေလ်ာ္ေသာအခါ။ ၁၁ သမၼာသတိသည္ သင့္ကို ထိန္းသိမ္း၍၊ ဥာဏ္သည္ လည္း ေစာင့္ေရွာက္သျဖင့္၊ ၁၂ ဆိုးေသာလမ္းမွ ကယ္တင္လိမ့္မည္။ ေကာက္ေသာ စကားကိုေျပာတတ္ေသာသူ၊ ၁၃ ေျဖာင့္မတ္ေသာလမ္းကိုစြန္႔၍ မိုက္မဲေသာလမ္းသို႔ လိုက္ေသာသူ၊ ၁၄ ဒုစရိုက္၌ ေမြ႔ေလ်ာ္၍ အဓမၼလူ၏ ေကာက္လိမ္ျခင္းကို အားရႏွစ္သက္ေသာသူ၊ ၁၅ ေျဖာင့္ေသာလမ္းသုိ႔မလိုက္၊ ေကာက္ေသာ လမ္းသုိ႔သာလိုက္ေသာသူတုိ႔၏ လက္မွင္း၊ ၁၆ အမ်ိဳးပ်က္ေသာမိန္းမ၊ ႏႈတ္ႏွင့္ေခ်ာ့ေမာ့တတ္ေသာ ျပည္တန္ဆာ မိန္းမ၊ ၁၇ အသက္ငယ္စဥ္ ပဲ့ျပင္ေသာ ေက်းဇူးရွင္ကို စြန္႔၍၊ မိမိဘုရားသခင္၏ ပဋိိညာဥ္တရားကို ေမ့ေလ်ာ့ေသာ မိန္းမလက္မွင္း၊ သင့္ကိုကယ္တင္လိုက္မည္။ ၁၈ ထိုမိန္းမ၏အိမ္သည္ ေသျခင္းႏွင့္င္း၊ သူလိုက္ေသာ လမ္းတို႔သည္ သခ်ႋဳင္းသား ေနရာႏွင့္င္း၊ စပ္ဆိုင္သျဖင့္၊ ၁၉ သူ၏ အိမ္သုိ႔ ဝင္ေသာသူတစ္စံုတစ္ေယာက္မွ် မျပန္ရ။ အသက္လမ္းကို မမွီရ။ ၂၀ သင္သည္ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔၏ လမ္းသုိ႔ ေလ်ာက္၍၊ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူတုိ႔၏ လမ္းခရီးထဲကမထြက္ဘဲ အစဥ္တစိုက္လိုက္ရ မည္အေၾကာင္းတည္း။ ၂၁ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူတို႔သည္ ျပည္ေတာ္၌ေန၍၊ စံုလင္ေသာသူတုိ႔ သည္ ေနရာက်ၾကလိမ့္မည္။ ၂၂ အဓမၼလူတို႔မူကား၊ ျပည္ေတာ္မွ ပယ္ရွင္းျခင္း၊ လြန္းက်ဴးေသာ သူတုိ႔သည္ ႏႈတ္ပစ္ ျခင္းကို ခံရၾကလိမ့္မည္။ Chapter 3 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၃၁ ငါ့သား၊ ငါေပးေသာတရားကိုမေမ့ႏွင့္။ငါ့ပညတ္တို႔ကို သင္၏ ႏွလံုးေစာင့္ေရွာက္ပါေစ။၂ အေၾကာင္းမူကား၊ ပညတ္တရားသည္ အသက္တာရွည္ေသာ ကာလႏွစ္ေပါင္းမ်ားကိုင္း၊ ၿငိမ္ဝပ္ျခင္းကိုင္း၊ တိုးပြားေစလိုက္မည္။ ၃ ကရုဏာတရားႏွင့္ သစၥာတရားကို သင္ႏွင့္မကြာေစႏွင့္။ ထုိတရားတို႔ကို သင္၏ လည္ပင္း၌ ဆြဲထားေလာ့။ ႏွလံုးအင္း စာရင္း၌ ေရးသြင္းေလာ့။ ၄ ထိုသုိ႔ျပဳလွ်င္ ဘုရားသခင္ေရွ႕၊ လူတို႔ေရွ႔မွာ မ်က္ႏွာရ၍၊ ေက်းဇူးကိုခံရလိမ့္မည္။ ၅ ထာဝရဘုရားကို စိတ္ႏွလံုးအၾကြင္းမဲ့ ကိုးစားေလာ့။ ကိုယ္ဥာဏ္ကို မမွီမျပဳႏွင့္။ ၆ သြားေလရာ၌ ထာဝရ ဘုရား ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳေလာ့။ သုိ႔ျပဳလွ်င္ သင္၏ လမ္းခရီးတို႔ကို ပဲ့ျပင္ေတာ္မူမည္။ ၇ ငါသည္ ပညာရွိ၏ဟု ကိုယ္ကို မထင္ႏွင့္။ ထာဝရဘုရားကို ေၾကာက္ရြံ႔၍ ဒုစရိုက္ကိုေရွာင္ေလာ့။ ၈ သုိ႔ျပဳလွ်င္၊ သင္၏ အေၾကာတုိ႔သည္ အားသန္၍၊ အရိုးတို႔သည္ ျခင္ဆီႏွင့္ ျပည့္စံုၾကလိမ့္မည္။ ၉ သင္သည္ ကိုဥစၥာႏွင့္ အဦးသီးေသာ အသီးအႏွံရွိသမွ်ကို ထာဝရ ဘုရားအား ပူေဇာ္ေလာ့။ ၁၀ သို႔ျပဳလွ်င္၊ သင္၏ စပါးက်ီတို႔သည္ ၾကြယ္ဝ၍၊ စပ်စ္သီးနယ္ရာတန္ဆာတုိ႔ကို အသစ္ ေသာစပ်စ္ရည္လွ်ံလိိမ့္မည္။ ၁၁ ငါ့သား၊ ထာဝရဘုရား ဆံုးမေတာ္မူျခင္းကို မမွတ္ဘဲမေနႏွင့္။ သင္၏ အျပစ္ကို စစ္ေဆး ေတာ္မူေသာအခါ စိတ္မပ်က္ေစႏွင့္။ ၁၂ ထာဝရဘုရားသည္ ခ်စ္ေတာ္မူေသာသူကို ဆံုးမေတာ္မူတတ္၏။ ႏွစ္သက္ ေတာ္မူေသာ သားကို ဒဏ္ခတ္ေတာ္မူတတ္၏။ ၁၃ ဥာဏ္ပညာကို ရွာ၍ရေသာသူသည္ မဂၤလာရွိ၏။ ၁၄ အေၾကာင္းမူကား၊ ပညာကုန္သြယ္ျခင္းသည္ ေငြကုန္သြယ္ျခင္းထက္ သာ၍ေကာင္း၏။ ပညာကုန္သြယ္၍ရေသာ အျမတ္လည္း ေရႊစင္ထက္ သာ၍ေကာင္း၏။ ၁၅ ပညာသည္ ပတၱျမားထက္သာ၍ အဖိုးထုိက္ေပ၏။ ႏွစ္သက္ဖြယ္သမွ်ေသာ အရာတို႔သည္ ထုိရတနာကို မၿပိဳင္ႏိုင္ ၾက။ ၁၆ သူ၏ လက်္ာလက္၌ အသက္တာရွည္ေသာကာလ၊ လက္ဝဲလက္၌ စည္းစိမ္ႏွင့္ဂုဏ္အသေရရွိ၏။ ၁၇ ပညာ လမ္းတို႔သည္ သာယာေသာလမ္း၊ ပညာလမ္းခရီးရွိသမွ်တို႔သည္ ၿငိမ္ဝပ္လွ်က္ရွိၾက၏။ ၁၈ ပညာကို ကိုင္ဆြဲေသာ သူသည္ အသက္ကိုပင္ရၿပီ။ လက္မလႊတ္ေသာသူသည္ မဂၤလာရွိ၏။ ၁၉ ထာဝရဘုရားသည္ ပညာေတာ္အားျဖင့္ ေျမႀကီးကို တည္၍၊ ဥာဏ္ေတာ္အားျဖင့္ မိုဃ္းေကာင္းကင္ကို ျပင္ဆင္ေတာ္မူၿပီ။ ၂၀ သိပၸံအတတ္ေတာ္အားျဖင့္ နက္နဲေသာ အရပ္အက္ကြဲ၍၊ မိုဃ္းတိမ္မွလည္း ႏွင္းရည္က်တတ္၏။ ၂၁ ငါ့သား၊ ပညာရတနာႏွင့္ သမၼာသတိကို သင့္မ်က္ေမွာက္မွမကြာေစဘဲ၊ အစဥ္ေစာင့္ေရွာက္ေလာ့။ ၂၂ သုိ႔ျပဳလွ်င္ ၊ ထုိရတနာတို႔သည္ သင္၏ ဝိညာဥ္၌အသက္၊ သင္၏ လည္ပင္း၌ ဂုဏ္သေရျဖစ္လိမ့္မည္။ ၂၃ သင္သည္ ခရီးသြားရာ၌ ေဘးမရွိ။ ေျခမတိုက္မိဘဲ သြားလိမ့္မည္။ ၂၄ အိပ္ေသာအခါ ေၾကာက္စရာမရွိရ။ ေကာင္းမြန္စြာ အိပ္ေပ်ာ္ရလိမ့္မည္။ ၂၅ လွ်င္ျမန္ေသာ ေဘးႏွင့္ လူဆိုးေတြ႔တတ္ ေသာ ပ်က္စီးရာေဘးကို ေၾကာက္စရာမရွိရ။ ၂၆ အေၾကာင္းမူကား၊ ထာဝရဘုရားသည္ သင္ယံုၾကည္ကိုးစားရာျဖစ္၍၊ သင္၏ေျခကို မေက်ာ့မိေစျခင္းငွာ ေစာင့္မေတာ္မူလိမ့္မည္။ ၂၇ ေက်းဇူးကို ခံသင့္ေသာသူတုိ႔အား ေက်းဇူးျပဳရေသာ အခြင့္ရွိလွ်င္ မျပဳဘဲမေနႏွင့္။ ၂၈ အိမ္နီးခ်င္းကို ေပးစရာရွိလ်က္ပင္၊ သြားေတာ့။ တဖန္လာဦးေတာ့။ နက္ျဖန္မွ ငါေပးမည္ဟုမေျပာႏွင့္။ ၂၉ စိုးရိမ္ျခင္းမရွိဘဲ သင့္အနားမွာေနေသာ အိမ္နီးခ်င္း၌ မေကာင္းေသာအႀကံကိုမႀကံႏွင့္။ ၃၀ သင္၌ အျပစ္မျပဳေသာသူကို အေၾကာင္းမရွိဘဲ ရန္မေတြ႔ႏွင့္။ ၃၁ ညွဥ္းဆဲတတ္ေသာသူ၏ စည္းစိမ္ကို မေတာင့္တႏွင့္။ သူလိုက္ေသာ လမ္းတစ္စံုတစ္ခုကိုမွ် အလိုမ ရွိႏွင့္။ ၃၂ အေၾကာင္းမူကား၊ ထာဝရဘုရားသည္ သေဘာေကာက္ေသာ သူတို႔ကို စက္ဆုပ္ ရြံ႔ရွာေတာ္မူ၏။ ေျဖာင့္မတ္ေသာ သူတို႔မူကား၊ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ မိႆဟာယ ဖြဲ႔ရေသာအခြင့္ရွိၾက၏။ ၃၃ မတရားေသာသူ၏ ေနရာသည္ ထာဝရဘုရားက်ိန္ေတာ္မူျခင္းကို ေတြ႔တတ္၏။ တရားေသာသူ၏ေနရာကိုကား ေကာင္းႀကီးေပးေတာ္မူ၏။ ၃၄ အကယ္စင္စစ္ကဲ့ရဲ႔တတ္ေသာ သူတို႔ကို ကဲ့ရဲ႔ေတာ္မူ၏။ စိတ္ႏွိမ့္ခ်ေသာသူတို႔အားကား၊ ေက်းဇူးျပဳေတာ္မူ၏။ ၃၅ ပညာရွိေသာသူတုိ႔သည္ ဘုန္းအေရကို အေမြခံရ၍၊ မိုက္ေသာသူတုိ႔မူကား၊ အရွက္ကြဲျခင္းကို ထမ္းသြားၾကရလိမ့္မည္။ Chapter 4 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၄၁ ငါသားတို႔၊ အဘ၏နည္းဥပေဒသကို နားေထာင္၍၊ ဥာဏ္သေဘာကို နားလည္ျခင္းငွါ ေစ့ေစ့မွတ္ၾကေလာ့။၂ ေကာင္းေသာၾသဝါဒကို ငါေပး၏။ ငါ့ပညတ္တရားကို မပယ္ၾကႏွင့္။ ၃ ငါမူကား၊ အဘ၏ရင္ႏွစ္၊ အမိေရွ႔မွာႏူးညံ့၍ အခ်စ္ဆံုးေသာသားျဖစ္၏။ ၄ ငါ့အဘ သြန္သင္၍ ျမြတ္ဆိုေလသည္ကား၊ ငါ့စကားကို သင္၏ ႏွလံုး၌ သြင္းမိ၍၊ ငါ့ပညတ္တုိ႔ကို က်င့္ေစာင့္သျဖင့္ အသက္ရွင္ေလာ့။ ၅ ပညာကို ဆည္းဖူးေလာ့။ ဥာဏ္ကို ဆည္းဖူးေလာ့။ သတိမလစ္ ေစႏွင့္။ ငါ၏ ႏႈတ္ထြက္စကားကို မလႊဲမေရွာင္ႏွင့္။ ၆ ပညာကိုမစြန္႔ႏွင့္။ သူသည္ သင့္ကို ထိန္းသိမ္းလိမ့္မည္။ သူ႔ကို ခ်စ္ေလာ့။ သင့္ကိုေစာင့္မလိမ့္မည္။ ၇ ပညာသည္ အျမတ္ဆံုးေသာ အရာျဖစ္၏။ ပညာကို ဆည္းဖူးေလာ့။ ဆည္းဖူး သမွ်ေသာ ဥစၥာတုိ႔တြင္ ဥာဏ္ကို ဆည္းဖူးေလာ့။ ၈ သူ႔ကို အျမတ္ထားေလာ့။ သူသည္ သင့္ကိုခ်ီးေျမာက္လိမ့္မည္။ သူ႔ကို ဘက္ယမ္းလွ်င္ ဂုဏ္သေရကိုေပးလိမ့္မည္။ ၉ သင္၏ေခါင္းကို တင့္တယ္ေသာဦးရစ္ႏွင့္ ပတ္ရစ္၍၊ ဘုန္းႀကီးေသာ သရဖူကိုအပ္ႏွံလိမ့္မည္။ ၁၀ ငါ့သား၊ ငါ့စကားကို နားေထာင္နာယူေလာ့။ သုိ႔ျ့ပဳလွ်င္ သင့္အသက္ႏွစ္ပါင္းမ်ားလိမ့္မည္။ ၁၁ ပညာလမ္းကို ငါျပသ၍၊ မွန္ေသာ လမ္းခရီးတို႔၌ သင့္ကိုငါပို႔ေဆာင္၏။ ၁၂ ေရွာက္သြားလွ်င္ က်ဥ္းေျမာင္းရာ သုိ႔ မေရာက္၊ ေပးေသာ အခါတိုက္မိ၍မလဲရ။ ၁၃ ဥပေဒသကိုကိုင္ဆြဲေလာ့။ မလႊတ္ႏွင့္။ ေစာင့္ထားေလာ့။ အသက္ရွင္ျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္၏။ ၁၄ အဓမၼလူတုိ႔လမ္းထဲသုိ႔မဝင္ႏွင့္။ ဆိုးယုတ္ေသာသူတို႔ႏွင့္အတူ မလိုက္ႏွင့္၊၊ ၁၅ သူတို႔လမ္းကို ၾကဥ္ေရွာင္ေလာ့။ လိုက္မသြားႏွင့္။ လႊဲ၍ သြားေလာ့။ ၁၆ သူတုိ႔သည္ သူတပါး၌ အျပစ္မျပဳရလွ်င္ မအိပ္တတ္။ တစံုံုတေယာက္ေသာ သူကိုမလဲေစလွ်င္ အိပ္၍ မေပ်ာ္တတ္။ ၁၇ ဒုစရိုက္ႏွင့္ ဆိုင္ေသာမုန္႔ကိုစား၍ ညွဥ္းဆဲျခင္းႏွင့္ ဆိုင္ေသာ စပ်စ္ရည္ကိုေသာက္တတ္ၾက၏။ ၁၈ ေျဖာင့္မတ္ေသာ သူတုိ႔၏လမ္းသည္ တက္ေသာ အာရုဏ္ကဲ့သို႔ ျဖစ္၍၊ ေနထြက္ သည့္တိုင္ေအာင္ တိုးပြားထြန္းလင္းတတ္၏။ ၁၉ မတရားေသာသူတုိ႔၏ လမ္းမူကား ေမွာင္မိုက္သကဲ့သို႔ျဖစ္၍ သူတို႔သည္ လဲေသာအခါ၊ အဘယ္အရာကို တိုက္မိသည္ဟု မသိရၾက။ ၂၀ ငါ့သား၊ ငါ့စကားကိုနားေထာင္ေလာ့။ ငါေဟာေျပာခ်က္တို႔ကို နားသြင္းေလာ့။ ၂၁ သင့္မ်က္ေမွာက္မွ မကြာေစ ႏွင့္။ ႏွလံုးတြင္း၌ ေစာင့္ထားေလာ့။ ၂၂ အေၾကာင္းမူကား၊ ထိုတရားစကားကို ေတြ႔ရေသာ သူတုိ႔သည္ အသက္ရွင္ျခင္း၊ တကိုယ္လံုးက်န္းမာျခင္းအေၾကာင္းကို ေတြ႔ရၿပီ။ ၂၃ ႏွလံုးသည္ အသက္၏ အေျခအျမစ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ သင္၏ႏွလံုး ကိုအထူးသျဖင့္ ေစာင့္ေရွာက္ေလာ့။ ၂၄ ေကာက္ေသာစကား တုိ႔ကိုင္း၊ ျငင္းဆန္တတ္ေသာ ႏႈတ္ခမ္းတို႔ကိုင္း ေဝးစြာ ပယ္ေရွာင္ေလာ့။ ၂၅ သင္၏ မ်က္စိသည္ ေရွ႔ရႈၾကည့္၍၊ မ်က္ခမ္းတုိ႔သည္ တည့္တည့္အာ ရံုျပဳေစေတာ့။ ၂၆ သင္သြားရာလမ္းကို စူးစမ္း၍၊ သြားေလရာ၌ တည္ၾကည္ျခင္းရွိေစေလာ့။ ၂၇ လက်္ာဘက္၊ လက္ဝဲဘက္သုိ႔ မတိမ္းမလႊဲႏွင့္။ ဒုစရိုက္ျပဳရာလမ္း ကို ေရွာင္ေလာ့။ Chapter 5 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၅၁-၂ ငါ့သား၊ သင္သည္ သမၼာသတိရွိ၍၊ သင္၏ ႏႈတ္ခမ္းသည္ သိပၸံအတတ္ကို ေစာင့္မည္အေၾကာင္း၊ ငါ့ပညာကို မွတ္က်ံဳး၍၊ ငါေပးေသာ ဥာဏ္သုိ႔ သင့္နားကိုလွည့္ေလာ့။၃ အေၾကာင္းမူကား၊ အမ်ိဳးပ်က္ေသာ မိန္းမ၏ နႈတ္ခမ္း သည္ ပ်ားလပို႔ကဲ့သုိ႔ ယိုတတ္၍၊ သူေျပာေသာစကားသည္ ဆီထက္ေခ်ာေသာ္လည္း၊ ၄ အဆံုး၌ကား၊ သူသည္ တင္းခါးရြက္ကဲ့သုိ႔ခါး၍၊ သန္လ်က္ႏွင့္ အမွ်ထက္၏။ ၅ သူ၏ ေျခတို႔သည္ ေသျခင္းသို႔ ဆင္း၍၊ သူသြားရာ လမ္းသည္ မရဏာႏုိင္ငံသုိ႔ ေရာက္တတ္၏။ ၆ သင္သည္ အသက္လမ္းကို မဆင္ျခင္ရေအာင္၊ သူ႔ထံုးစံဓေလ့တုိ႔သည္ တေရြ႔ေရြ႔ေျပာင္းလဲသျဖင့္၊ သင္သည္နားမလည္ႏုိင္ရ။ ၇ သုိ႔ျဖစ္၍ ငါ့သားတုိ႔၊ ငါ့စကားကို နားေထာင္ၾကေလာ့။ ငါ ေဟာေျပာခ်က္တို႔ကို မပယ္ၾကႏွင့္။ ၈ ထုိသို႔ေသာမိန္းမတို႔ကို ေဝးစြာေရွာင္သြားေလာ့။ သူ႔ေနရာတံခါးဝသုိ႔ မခ်ဥ္းႏွင့္။ ၉ သုိ႔မဟုတ္ သင္သည္ကိုယ္ဂုဏ္အသေရကို သူတပါး၌င္း၊ ကိုယ္အသက္ကို ၾကမ္းတမ္းေသာသူတုိ႔၌င္း၊ ကိုယ္အသက္ကို ၾကမ္းတမ္းေသာသူတုိ႔၌င္း အပ္လိမ့္မည္။ ၁၀ တပါးအမ်ိဳးသားတုိ႔သည္သင္၏ စည္းစိမ္ႏွင့္ ျပည့္ဝ ၾကလိမ့္မည္။ သင္လုပ္၍ ရေသာဥစၥာသည္ တပါးအမ်ိဳးသားအိမ္သုိ႔ေရာက္လိမ့္မည္။ ၁၁ ေနာက္ဆံုး၌ သင့္အသား၊ သင့္ကိုယ္ကာယ ေဆြးေျမ႔ေသာအခါ၊ ၁၂ ငါသည္ သြန္သင္ျခင္းကို မုန္းေလၿပီ တကား။ ဆံုးမျခင္းကို စိတ္ႏွလံုးထဲမွာ မထီမဲ့ျမင္ျပဳေလၿပီတကား။ ၁၃ ငါ့ဆရာတို႔၏စကားကို နားမေထာင္ဘဲ၊ ငါ့အား သြန္သင္ေသာသူတုိ႔၏ စကားကို နားမခံဘဲေနေလၿပီတကား။ ၁၄ စည္းေဝးေသာ ပရိသတ္မ်ားအလယ္၌ ဒုစရိုက္မ်ိဳးကို ကုန္စင္လုသည္တိုင္ေအာင္ ငါျပဳေလၿပီတကားဟု ျမည္တမ္းရလိမ့္မည္။ ၁၅ ကိုယ္ဆိုင္ေသာ ေရအိုးကို သံုး၍၊ ကိုယ္ေရတြင္းထဲက ထြက္ေသာ စမ္းေရကို ေသာက္ေလာ့။ ၁၆ သင္၏ စမ္းေရမ်ားျပား၍၊ လမ္းမ်ားအနားမွာစီေသာ ျမစ္မ်ားျဖစ္ေစေလာ့။ ၁၇ တပါးအမ်ိဳးသားႏွင့္ ေပါင္းဘက္၍မဆိုင္ေစဘဲ၊ ကိုယ္တပါးတည္းသာဆိုင္ေစေလာ့။ ၁၈ သင္၏ စမ္းေရတြင္း၌ မဂၤလာရွိေစ၍၊ အသက္အရြယ္ပ်ိဳစဥ္ကာလ၊ ေပါင္းေဘာ္ ေသာမယားႏွင့္ အတူေပ်ာ္ေမြ႔ေလာ့။ ၁၉ သူသည္ စံုမက္တတ္ေသာ သမင္းမ၊ ႏွစ္လိုဘြယ္ေသာ ဒရယ္မ ကဲ့သုိ႔ျဖစ္၍၊ သူ၏ သားျမတ္တုိ႔သည္ သင္၏ အလိုဆႏၵကို အစဥ္ေျပေစ၍၊ သူ႔ကို ခ်စ္ေသာစိတ္ႏွင့္ အစဥ္ယစ္မူး လ်က္ေနေလာ့။ ၂၀ ငါ့သား၊ သင္သည္ အမ်ိဳးပ်က္ေသာ မိန္းမႏွင့္ အဘယ္ေၾကာင့္ ယစ္မူးသနည္း။ ျပည္တန္ဆာမ၏ ရင္ပတ္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ ဘက္ယမ္းသနည္း။ ၂၁ လူသြားလာသမွ်ေသာလမ္းတို႔သည္ ထာဝရဘုရားမ်က္ေမွာက္ေတာ္၌ရွိၾက ၍၊ သြားလာသမွ်ေသာ အျခင္းအရာတုိ႔ကို စူးစမ္းေတာ္မူ၏။ ၂၂ အဓမၼလူသည္ မိမိျပဳေသာ ဒုစရိုက္ အျပစ္ျဖင့္ ဘမ္းမိျခင္း၊ မိမိအျပစ္ႀကိဳးတုိ႔ျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္။ ၂၃ သူသည္ အလြန္မိုက္ေသာေၾကာင့္ မွားယြင္း၍၊ သြန္သင္ျခင္းကို မခံရဘဲေသသြားရလိမ့္မည္။ Chapter 6 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၆၁ ငါ့သား၊ သင္သည္ အေဆြခင္ပြန္းအတြက္ အာမခံမိေသာ္င္း၊ သူတပါးႏွင့္ လက္ဝါးခ်င္း ရိုက္မိေသာ္င္း၊၂ ကိုုယ္ႏႈတ္ထြက္စကားျဖင့္ ေက်ာ့မိၿပီ။ ကိုယ္ႏႈတ္ေျပာေသာစကားေၾကာင့္ အမႈေရာက္ေလၿပီ။ ၃ ငါ့သား၊ သင္သည္ အေဆြ ခင္ပြန္းလက္သုိ႔ ေရာက္မိလွ်င္၊ ကိုယ္ကို ႏႈတ္အံ့ေသာငွါ အဘယ္သို႔ျပဳရမည္နည္းဟူမူကား အေဆြခင္ပြန္းထံ သြား၍ ကိုယ္ကိုႏွိမ့္ခ်လ်က္ သူ႔ကို ႏႈိးေဆာ္ေလာ့။ ၄ အိပ္မေပ်ာ္ႏွင့္။ မ်က္စိမိွတ္၍ မငိုက္ႏွင့္။ ၅ မုဆိုးလက္မွ သမင္ဒရယ္ကို င္း၊ ငွက္ကိုင္း ႏႈတ္ရသကဲ့သုိ႔ ကိုယ္ကိုႏႈတ္ေလာ့။ ၆ အခ်င္းလူပ်င္း၊ ပရြက္ဆိတ္ထံသုိ႔ သြား၍၊ သူ၏ အျပဳအမူတုိ႔ကို ဆင္ျခင္သျဖင့္ ပညာရွိေစေလာ့။ ၇ ပရြတ္ဆိတ္သည္ ဆရာမရွိ၊ ပဲ့ျပင္ေသာ သူမရွိ၊ မင္းမရွိဘဲလ်က္၊ ၈ ေႏြကာလႏွင့္ စပါးရိတ္ရာကာလ၌ မိမိစားစရာ အစာကို ရွာေဖြသိုထားတတ္၏။ ၉ အိုလူပ်င္း၊ သင္သည္ အဘယ္မွ်ကာလပတ္လံုး အိပ္လ်က္ ေနလိမ့္မည္နည္း။ အဘယ္ေသာအခါ ႏိုးလိမ့္မည္နည္း။ ၁၀ ခဏအိပ္လ်က္၊ ခဏေပ်ာ္လ်က္၊ အိပ္ေပ်ာ္အံ့ေသာ ငွါခဏ လက္ခ်င္း ပိုက္လ်က္ေနစဥ္တြင္၊ ၁၁ ဆင္းရဲျခင္းသည္ ခရီးသြားေသာသူကဲ့သုိ႔င္း၊ ဥစၥာျပဳန္းတီးျခင္း သည္ သူရဲကဲ့သုိ႔င္း ေရာက္လာလိမ့္မည္။ ၁၂ ဆိုးယုတ္ေသာသူႏွင့္ မတရားေသာသူသည္ ေကာက္လိမ္ေသာ စကား၌ က်င္လည္တတ္၏။ ၁၃ မ်က္ ေတာင္ခတ္လ်က္၊ ေျချဖင့္အမွတ္ေပးလ်က္၊ လက္ေခ်ာင္းတုိ႔ျဖင့္ သြန္သင္လ်က္ျပဳတတ္၏။ ၁၄ ေကာက္ေသာစိတ္ သေဘာႏွင့္ ျပည့္စံု၍၊ မေကာင္းေသာ အႀကံကို အစဥ္အႀကံစည္တတ္၏။ သူတပါးခ်င္း ရန္ေတြ႔ေစျခင္းငွာ ျပဳတတ္၏။ ၁၅ ထုိေၾကာင့္သူသည္ အမွတ္တမဲ့ အမႈေရာက္၍၊ ကိုးကြယ္ရာမရဘဲ ခ်က္ျခင္းက်ိဳးပဲ့ ပ်က္စီးရလိမ့္မည္။ ၁၆ ထာဝရဘုရား မုန္းေတာ္မူေသာ အရာေျခာက္ပါးမက၊ စက္ဆုပ္ရြံ႕ရွာေတာ္မူေသာအရာ ခုႏွစ္ပါးဟူမႈကား၊ ၁၇ ေထာင္လႊားေသာ မ်က္ႏွာတပါး၊ မုသာ၌ က်င္လည္ေသာလွ်ာတပါး၊ အျပစ္မရွိေသာ သူ၏ အသက္ကိုသတ္ေသာ လက္တပါး၊ ၁၈ မေကာင္းေသာ အႀကံကို ႀကံစည္ေသာ ႏွလံုးတပါး၊ အျပစ္ျပဳရာသို႔ အလ်င္အျမန္ ေျပးတတ္ေသာ ေျခတပါး၊ ၁၉ မုသာစကားကိုေျပာ၍ မမွန္ေသာ သက္ေသတပါး၊ အေပါင္းေဘာ္ခ်င္း ရန္ေတြ႔ေစျခင္းငွာ ျပဳတတ္ေသာ သူတပါးတည္း။ ၂၀ ငါ့သား၊ အဘ၏ ပညတ္စကားကိုနားေထာင္ေလာ့။ အမိေပးေသာ တရားကို မပယ္ႏွင့္။ ၂၁ ႏွလံုးေပၚမွာ အၿမဲခ်ည္၍ လည္ပင္း၌ ဆြဲထားေလာ့။ ၂၂ သင္သည္ အျခားသို႔ သြားေသာအခါ၊ ထုိပညတ္တရားသည္ လမ္းျပ လိမ့္မည္။ အိပ္ေသာအခါ သင့္ကိုေစာင့္လိမ့္မည္။ ႏိုးေသာအခါ သင္ႏွင့္ ႏႈတ္ဆက္လိမ့္မည္။ ၂၃ အေၾကာင္းမူကား၊ ပညတ္ေတာ္သည္ မီးခြက္ျဖစ္၏။ တရားေတာ္သည္ အလင္းျဖစ္၏။ အျပစ္ကို ျပတတ္ေသာၾသဝါဒစကား သည္ အသက္လမ္းျဖစ္၏။ ၂၄ ဆိုးေသာမိန္းမႏွင့္င္း၊ အမ်ိဳးပ်က္ေသာမိန္းမေခ်ာ့ေမာ့တတ္ေသာႏႈတ္ႏွင့္င္း လြတ္ေစ ျခင္းငွာ၊ သင့္ကိုေစာင့္ဘို႔ရာ ျဖစ္သတည္း။ ၂၅ ထိုသုိ႔ေသာမိန္းမသည္ အဆင္းလွေသာ္လည္း၊ တပ္မက္ေသာစိတ္ မရွိွႏွင့္။ သူသည္ မ်က္ခမ္းတုိ႔ျဖင့္ သင့္ကို မေက်ာ့မိေစႏွင့္။ ၂၆ အေၾကာင္းမူကား၊ ျပည္တန္ဆာမကို မွီဝဲေသာ ေယာက်္ား သည္ ဆင္းရဲ၍၊ မုန္႔တလံုးကိုသာရတတ္၏။ ေမ်ာက္မထားေသာ မိန္းမသည္လည္း ျမတ္ေသာ အသက္ကို ဘမ္းတတ္ ၏။ ၂၇ လူသည္ အဝတ္မေလာင္ဘဲ မီးကို ပိုက္တက္ႏုိင္သေလာ။ ၂၈ ေျခမေလာင္ဘဲ မီးခဲေပၚမွာ နင္းႏိုင္သေလာ။ ၂၉ သူမယားထံသုိ႔ ဝင္ေသာသူသည္ ထိုနည္းတူျဖစ္၏။ သူ႔မယားကို ျပစ္မွားေသာသူမည္သည္ကား၊ အျပစ္ႏွင့္ မကင္း မလြတ္ႏိုင္ရာ၊ ၃၀ မြတ္သိပ္ေသာစိတ္ေျပေစျခင္းငွာ၊ ခိုးေသာသူပင္ အျပစ္မလြတ္ရ။ ၃၁ ေတြ႔မိလွ်င္ ခုနစ္ဆျပန္ေပးရ မည္။ ကိုယ္အိမ္၌ရွိသမွ်ေသာ ဥစၥာတုိ႔ကို ေလ်ာ္ရမည္။ ၃၂ သူ႔မယားကို ျပစ္မွားေသာ သူသည္ ဥာဏ္မရွိ။ ထုိသုိ႔ျပဳ ေသာ သူသည္ မိမိအသက္ကို ဖ်က္ဆီးတတ္၏။ ၃၃ နာက်င္စြာ ထိခိုက္ျခင္းႏွင့္ အသေရရႈတ္ခ်ျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္။ သူ၏ အရွက္ကြဲျခင္းသည္ မေျပႏုိင္။ ၃၄ အေၾကာင္းမူကား၊ ေယာက်္ားသည္ မယားကို မယံုေသာစိတ္ရွိလွ်င္၊ ျပင္းထန္စြာ အမ်က္ထြက္တတ္၏။ အျပစ္ေပးခ်ိန္ ေရာက္ေသာအခါ သနားျခင္းမရွိတတ္၏။ ၃၅ ေလ်ာ္ျပစ္ေငြ မည္မွ်ကို ပမာဏ မျပဳတတ္။ မ်ားစြာေသာ လက္ေဆာင္တို႔ကို ေပးေသာ္လည္း စိတ္မေျပတတ္။ Chapter 7 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၇၁ ငါ့သား၊ ငါ့စကားကို ေစ့ေစ့ နားေထာင္၍၊ ငါ့ပညတ္တို႔ကို သင္၌ သိုထားေလာ့။၂ ငါ့ပညတ္တို႔ကို ေစာင့္ေရွာက္၍ အသက္ရွင္ေလာ့။ ငါေပးေသာ တရားကို ကိုယ္မ်က္ဆန္ကဲ့သုိ႔ ေစာင့္ေလာ့။ ၃ သင္၏ လက္ေခ်ာင္း တို႔၌ ခ်ည္ထား၍၊ သင္၏ ႏွလံုးအင္းစာရင္း၌ ေရးမွတ္ေလာ့။ ၄ ပညာကို ကိုယ္ႏွမဟူ၍င္း၊ ဥာဏ္ကို ကိုယ္ေပါက္ ေဘာ္ဟူ၍င္းေခၚေလာ့။ ၅ သုိ႔ျပဳလွ်င္သူတုိ႔သည္ အမ်ိဳးပ်က္ေသာ မိန္းမ၊ ႏႈတ္ႏွင့္ေခ်ာ့ေမာ့တတ္ေသာ ျပည္ဆန္ဆာ မိန္းမလက္မွ သင့္ကို ကယ္တင္ၾကလိမ့္မည္။ ၆-၇ ငါ့အိမ္ျပတင္းရြက္ၾကားမွ ငါၾကည့္၍ ျမင္ရေသာအမႈဟူမူကား၊ ဥာဏ္တိမ္ေသာ အမ်ိဳးသားခ်င္း စုကိုငါ ၾကည့္ရႈစဥ္တြင္၊ ဥာဏ္မရွိေသာ လူပ်ိဳတေယာက္သည္၊ ၈ ထိုသုိ႔ေသာ မိန္းမေနရာလမ္းေထာင့္ အနားသုိ႔ ေရွာက္သြားသျဖင့္၊ ၉ မိုဃ္းခ်ဳပ္၍ ညဦးအခ်ိန္၊ ညဥ့္နက္ေသာအခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ၊ ထိုမိန္းမေနရာလမ္းသို႔ လိုက္ေလ၏။ ၁၀ ျပည္တန္ဆာ အဝတ္ကိုဝတ္၍၊ ဆန္းျပားေသာမိန္းမသည္ ထုိသူကိုႀကိဳဆို၏။ ၁၁ ထုိမိန္းမသည္ က်ယ္ေသာအသံႏွင့္ ခိုင္မာေသာ စိတ္သေဘာရွိ၏။ ကိုယ္အိမ္၌ မေန၊ လည္တတ္၏။ ၁၂ ခဏအိမ္ျပင္၊ ခဏလမ္းထဲမွာ ေနလ်က္၊ လမ္း ေထာင့္အရပ္ရပ္ ၌ ေခ်ာင္းေျမာင္း၍ ၾကည့္တတ္၏။ ၁၃ ထိုလူပ်ိဳကိုေတြ႔ေသာအခါ၊ ရဲေသာမ်က္ႏွာႏွင့္ ဘမ္းဘက္နမ္း ရႈပ္လ်က္၊ ၁၄ ငါ၌ မိႆဟာယူေဇာ္သကၠာရွိ၏။ ယေန႔ ငါဂတိဝတ္ကိုငါေျဖၿပီ။ ၁၅ ထုိေၾကာင့္ သင့္ကို ႀကိဳဆိုအံ့ေသာငွာ ငါထြက္လာၿပီ။ သင့္မ်က္ႏွာကို ႀကိဳးစားရွာ၍ ေတြ႔ၿပီ။ ၁၆ ငါ့ခုတင္ကို ခ်ယ္လွယ္ေသာ အိပ္ရာခင္းႏွင့္င္း၊ အဲဂုတၱဳ ပိတ္ေခ်ာႏွင့္င္း ျပင္ဆင္ၿပီ။ ၁၇ ငါ့ေမြ႔ရာကို မုရန္၊ အေက်ာ္၊ သစ္ႀကံပိုးႏွင့္ ထံုၿပီ။ ၁၈ လာပါ၊ မိုဃ္းလင္းသည္ တိုင္ေအာင္ ကာမရာဂစိတ္ကို ေျဖၾကကုန္အံ့။ ေမထုန္ျပဳ၍ ေမြ႔ေလ်ာ္ၾကကုန္အ့ံ။ ၁၉ ငါ့အရွင္သည္ အိမ္မွာမွရိွ။ ေငြအိတ္ကိုေဆာင ္လွ်က္ ေဝးေသာ အရပ္သို႔သြားၿပီ။ ၂၀ ပြဲေန႔ေရာက္မွသာ ျပန္လာလိမ့္မည္ဟု၊ ၂၁ ခ်စ္ဘြယ္ေသာ စကားႏွင့္ ထိုသူကို ေသြးေဆာင္၍ ေခ်ာ့ေမာ့တတ္ေသာႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ ႏိုင္သျဖင့္၊ ၂၂ ႏြားသည္အေသခံရာသုိ႔ လိုက္သကဲ့သုိ႔င္း၊ သမင္ဒရယ္ သည္ မိမိအသည္း၌ ျမ‡ားမထုိးမွီတိုင္ေအာင္၊ ဘမ္းမိရာထဲသုိ႔ဝင္သကဲ့သုိ႔င္း၊ ငွက္သည္ မိမိအသက္ဆံုးေစျခင္းငွါ ေထာင္မွန္းကို မရိပ္မိဘဲ၊ ေက်ာ့ကြင္းထဲသို႔ အလ်င္အျမန္ဝင္သကဲ့သို႔င္း၊ ၂၃ လူပ်ိဳသည္ ထုိမိန္းမေနာက္သုိ႔ ခ်က္ျခင္း လိုက္သြားတတ္၏။ ၂၄ သုိ႔ျဖစ္၍ ငါ့သားတို႔၊ ငါ့စကားကို နားေထာင္၍ ငါေဟာေျပာခ်က္ တို႔ကို မွတ္က်ံဳးၾကေလာ့။ ၂၅ ထုိသို႔ေသာ မိန္းမေနရာလမ္းကိုစိတ္မငဲ့ကြက္ႏွင့္။ သူက်င္လည္ေသာ လမ္းခရီးသုိ႔ လႊဲ၍ မလိုက္ႏွင့္။ ၂၆ အေၾကာင္းမူကား၊ သူသည္ စစ္သူရဲအမ်ားတို႔ကိုလွဲေလၿပီ။ ခြန္အားႀကီးေသာ သူအမ်ားတို႔ကို သတ္ေလၿပီ။ ၂၇ သူ၏ အိမ္သည္ ေသမင္း၏ ဘံုဗိမာန္သုိ႔ ဆင္း၍၊ မရဏာႏိုင္ငံသုိ႔ ေရာက္ေသာလမ္းျဖစ္၏။ Chapter 8 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၈၁ ဥာဏ္ပညာသည္ ေခၚ၍ မိမိအသံကို လႊင့္သည္မဟုတ္ေလာ။၂ ျမင့္ေသာအရပ္ထိပ္၌င္း၊ လမ္းခရီးအနား၌ င္းရပ္ေန၏။ ၃ ႀကီးေသာတံခါးဝ၊ ၿမိဳ႔တံခါး၊ အိမ္တံခါးဝမွာ ေၾကြးေၾကာ္၍၊ ၄ အခ်င္းလူတို႔၊ သင္တို႔အား ငါေခၚ၏။ လူသားတို႔အား အသံကို ငါလႊင့္၏။ ၅ ဥာဏ္တိမ္ေသာသူတုိ႔ ပညာတရားကို နားလည္ၾကေလာ့၊၊ လူမိုက္တို႔ ထိုးထြင္းေသာ ဥာဏ္ရွိၾကေလာ့။ ၆ နားေထာင္ၾက။ ျမတ္ေသာစကားကို ငါေျပာမည္။ မွန္ေသာ တရားစကားကို ငါႏႈတ္ျမြတ္မည္။ ၇ ငါ့ႏႈတ္ထြက္စကားသည္ သမၼာတရားႏွင့္ သာဆိုင္၍၊ ငါ့ႏႈတ္ခမ္းတုိ႔သည္ ဒုစရိုက္ကို စက္ဆုပ္ရြံ႔ရွာ၏။ ၈ ငါေဟာေျပာ သမွ်ေသာစကားတုိ႔သည္ ေျဖာင့္မတ္၍၊ ေကာက္ေသာသေဘာ၊ ေဖာက္ျပန္ေသာသေဘာႏွင့္ ကင္းစင္ၾက၏။ ၉ နားလည္ေသာသူ၌ အလံုးစံုရွင္းလင္း၍၊ ပညာကိုရေသာ သူတုိ႔အားဟုတ္မွန္ၾက၏။ ၁၀ ေငြအရင္၊ ငါ့နည္းကိုင္း၊ ျမတ္ေသာေရႊ အရင္၊ ပညာအတတ္ကုိင္း ခံယူၾကေလာ့။ ၁၁ အေၾကာင္းမူကား၊ ပညာသည္ ပတၱျမားထက္သာ၍ ျမတ္၏။ ႏွစ္သက္ဘြယ္သမွ်ေသာအရာတို႔သည္ ထုိရတနာကို မၿပိဳင္ႏုိင္ၾက။ ၁၂ ငါ့ဥာဏ္ပညာသည္ သမၼာသတိႏွင့္ ေပါင္း၍၊ လိမၼာေသာ သိပံၸအတတ္မ်ားကို ေဘာ္တတ္၏၊ ၁၃ ထာဝရဘုရားကို ေၾကာက္ရြံ႔ေသာသေဘာကား၊ ဒုစရိုက္ကုိမုန္းေသာ သေဘာတည္း။ မာနေထာင္လႊား ျခင္း၊ ေစာ္ကားျခင္း၊ မေကာင္းေသာလမ္းသို႔ လိုက္ျခင္း၊ ေစာ္ကားျခင္း၊ မေကာင္းေသာလမ္းသို႔ လိုက္ျခင္း၊ ေကာက္ေသာ စကားျဖင့္ ေျပာဆိုျခင္းတို႔ကို ငါမုန္း၏။ ၁၄ အၾကံေပးႏုိင္ေသာ အခြင့္ႏွင့္ ပညာရတနာသည္ ငါ၌ရွိ၏။ ငါသည္ ဥာဏ္ျဖစ္ ၍ အစြမ္းသတၱိႏွင့္ ျပည့္စံု၏။ ၁၅ ငါ့အားျဖင့္ ရွင္ဘုရင္တို႔သည္ စိုးစံရေသာ အခြင့္၊ မင္းအရာရွိတို႔သည္ ဆံုးျဖတ္ရေသာ အခြင့္ရွိၾက၏။ ၁၆ ငါ့အားျဖင့္ မင္းသား၊ မွဴးမတ္၊ တရားသူႀကီးအေပါင္းတုိ႔သည္ အစိုးရေသာ အခြင့္ရွိၾက၏။ ၁၇ ငါ့ကို ခ်စ္ေသာသူတုိ႔ကို ငါခ်စ္၏။ ငါ့ကိုႀကိဳးစား၍ ရွာေသာသူတုိ႔သည္ ေတြ႔တတ္ၾက၏။ ၁၈ ငါ၌ စည္းစိမ္ႏွင့္ ဂုဏ္အသ ေရရွိ၏။ ၿမဲေသာစည္းစိမ္ႏွင့္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းပါရမီ ရွိ၏။ ၁၉ ငါေပးေသာအက်ိဳးသည္ ေရႊထက္မက၊ ေရႊစင္ထက္သာ၍ ျမတ္၏။ ငါေၾကာင့္ရေသာ အခြန္ဘ႑ာသည္ ေငြေတာ္ထက္သာ၍ျမတ္၏၊၊ ၂၀ ငါသည္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းလမ္း၊ တရားသျဖင့္ စီရင္ျခင္းလမ္းအလယ္၌ ေရွာက္သြားသည္ျဖစ္၍ ၂၁ ငါ့ကိုခ်စ္ေသာသူတို႔သည္ အေမြခံရေသာအခြင့္ႏွင့္ သူတို႔ဘ႑ာတိုက္ျပည့္ဝေစေသာအခြင့္ကို ငါေပးတတ္၏၊၊ ၂၂ ထာဝရဘုရားသည္ ေရွးအမႈေတာ္ကို မျပဳမွီထြက္ၾကြေတာ္မူစကပင္ ငါ့ကိုပိုင္ေတာ္မူ၏။ ၂၃ ေျမႀကီးမျဖစ္မွီ ေရွ႔ဦးစြာေသာကာလ၊ အနႏၱကာလမွစ၍ ငါသည္ ဘိသိက္ခံၿပီ။ ၂၄ နက္နဲေသာ ပင္လယ္မျဖစ္၊ ေရႏွင့္ၾကြယ္ဝေသာ စမ္းေရတြင္းမျဖစ္မွီ ငါ့ကို ျဖစ္ဘြားေစေတာ္မူ၏။ ၂၅ ေတာင္ႀကီးမတည္၊ ေတာင္ငယ္မျဖစ္မွီ၊ ၂၆ ေျမႀကီးႏွင့္လယ္ေတာ မ်ားကို မဖန္ဆင္း၊ အဦးဆံုးေသာ ေျမမႈန္႔ကိုမွ် မဖန္ဆင္းမွီ၊ ငါ့ကိုျဖစ္ဘြား ေစေတာ္မူ၏။ ၂၇ မိုလ္းေကာင္းကင္ကို ျမင္ေတာ္မူေသာအခါ ငါရွိ၏။ သမုဒၵရာမ်က္ႏွာကို ကန္႔ကြက္ေသာအမႈ၊ ၂၈ အထက္မိုးဃ္းတိမ္ကို တည္ေစေသာ အမႈ၊ နက္နဲေသာ အရပ္၌ စမ္းေရေပါက္တုိ႔ကို ခိုင္ခံ့ေစေသာအမႈ၊ ၂၉ သမုဒၵရာ၌ ကြန္႔ကြက္ေသာ အပိုင္းအျခားကို ေရမလႊမ္းရမည္ေၾကာင္း စီရင္ေသာအမႈ၊ ေျမႀကီးတုိက္ျမစ္တည္ေသာ အမႈတို႔ကို ၿပီးစီးေစေတာ္မူေသာအခါ၊ ၃၀ ငါသည္ ေကြၽးေမြးေတာ္မူေသာ သားကဲ့သုိ႔၊ အထံေတာ္ပါးတြင္ေန၍၊ အစဥ္မျပတ္ ေမြ႔ေလ်ာ္ေတာ္မူရာျဖစ္၏။ ေရွ႔ေတာ္၌ အစဥ္မျပတ္ ကစားလ်က္၊ ၃၁ ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာေျမႀကီးတျပင္လံုးတြင္ ရႊင္လန္းလ်က္၊ လူသားတုိ႔ႏွင့္ ေပါင္းေဘာ္၍ ေပ်ာ္ပါးလ်က္ေန၏။ ၃၂ သုိ႔ျဖစ္၍ ငါ့သားတို႔၊ ငါ့စကားကို နားေထာင္ၾကေလာ့။ ငါ၏ လမ္းမ်ားကို ေစာင့္ေရွာက္ေသာသူတုိ႔သည္ မဂၤလာရွိၾက၏။ ၃၃ ငါဆံုးမျခင္းကို မပယ္ၾကႏွင့္။ နားေထာင္၍ ပညာရွိၾကေလာ့။ ၃၄ ငါ့စကားကိုၾကား၍ ငါ့တံခါးနားမွာ ေန႔တိုင္းေစာင့္လ်က္ တံခါးတိုင္နားမွာ ေျမာ္လင့္လ်က္ ေနေသာသူသည္ မဂၤလာရွိ၏။ ၃၅ ငါ့ကိုရွာ၍ ေတြ႔ေသာသူသည္ အသက္ကိုေတြ႔၏။ ထာဝရဘုရား၏ ေက်းဇူးေတာ္ကိုလည္း ခံရ၏။ ၃၆ ငါ့ကို ျပစ္မွားေသာသူမူကား၊ မိမိအသက္ ဝိညာဥ္ကို ျပစ္မွား၏။ ငါ့ကိုမုန္းေသာသူ အေပါင္းတို႔သည္ ေသျခင္းကို ခ်စ္ၾက၏။ Chapter 9 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၉၁ ဥာဏ္ပညာသည္ အိမ္တိုင္ခုနစ္တိုင္ကိုခုတ္၍၊ မိမိေနရာအိမ္ကို ေဆာက္ေလၿပီ။၂ သူ၏ အေကာင္မ်ားကို သတ္၍၊ စပ်စ္ရည္ကို ေဘာ္ၿပီးမွ စားပြဲကို ခင္းေလၿပီ။ ၃ ကြၽန္မတို႔ကို ေစလႊတ္၍၊ ၿမိဳ႔တြင္ အျမင့္ဆံုးေသာအရပ္တို႔၌ ေၾကြးေၾကာ္ေလသည္ကား၊ ၄ ဥာဏ္တိမ္ေသာသူသည္ ဤအရပ္သုိ႔ဝင္ေစ။ အိုပညာမရွိေသာသူ၊ ၅ လာေလာ့။ ငါမုန္႔ကို စားေလာ့။ ငါေဘာ္ေသာ စပ်စ္ရည္ကို ေသာက္ေလာ့။ ၆ မိုက္ေသာသူကို ေရွာင္၍ အသက္ခ်မ္းသာရေလာ့။ ပညာ လမ္းသုိ႔ လိုက္ေလာ့ဟုဆိုသတည္း။ ၇ မထီမဲ့ျမင္ျပဳေသာသူကို ဆံုးမေသာသူသည္ အရွက္ကြဲျခင္းကို၎၊ လူဆိုးကိုအျပစ္ျပေသာသူသည္ ကဲ့ရဲ႔ျခင္း ကို၎ ခံရလိမ့္မည္။ ၈ မထီမဲ့ျမင္ျပဳေသာသူကို မဆံုးမႏွင့္။ သင့္ကို မုန္းလိမ့္မည္။ ပညာရွိကို အျပစ္ျပေလာ့။ သူသည္ သင့္ကိုခ်စ္လိမ့္မည္။ ၉ ပညာရွိေသာ သူကို ဆံုးမလွ်င္၊ သူသည္သာ၍ ပညာရွိလိမ့္မည္။ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူကို သြန္သင္လွ်င္၊ သူသည္ သိပၸံအတတ္တိုးပြားလိမ့္မည္။ ၁၀ ထာဝရဘုရားကို ေၾကာက္ရြံ႕ေသာ သေဘာသည္ ပညာ၏ မူလျမစ္ျဖစ္၏။ သန္႔ရွင္းေတာ္မူေသာ ဘုရားကို သိကြၽမ္းေသာ သေဘာသည္ ဥာဏ္ျဖစ္၏။ ၁၁ အေၾကာင္းမူကား၊ ငါ့ကိုအမွီျပဳ၍ သင္၏ေန႔ရက္ကာလႏွင့္ အသက္အပိုင္းအျခား ႏွစ္ေပါင္းကာလႏွင့္ တိုးပြားလိမ့္မည္။ ၁၂ သင္သည္ ပညာရွိလွ်င္၊ ကိုယ္တုိင္အက်ိဳးကိုခံရလိမ့္မည္။ မထီမဲ့ျမင္ျပဳလွ်င္၊ ကိုယ္တိုင္သာအျပစ္ကိုခံရလိမ့္မည္။ ၁၃ မိုက္ေသာမိန္းမသည္ စကားသံက်ယ္၍ ဥာဏ္တိမ္သျဖင့္ အလ်င္းမသိတတ္။ ၁၄ မိမိအိမ္တံခါးနားတြင္ ၿမိဳ ႔ျမင့္ရာအရပ္ အေနအထိုင္အေပၚမွာ ထုိင္လွ်က္၊ ၁၅ လမ္း၌ တည့္တည့္ ခရီးသြားေသာ သူတုိ႔ကို ေခၚ၍၊ ၁၆ ဥာဏ္တိမ္ ေသာသူသည္ ဤအရပ္သို႔ ဝင္ေစ။ အိုပညာမရွိေသာသူ၊ ၁၇ ခိုးေသာေရသည္ ခ်ိဳ၏။ တိတ္ဆိတ္စြာ စားေသာမုန္႔ လည္း ၿမိန္သည္ဟု ဆိုတတ္၏။ ၁၈ ထုိအရပ္၌ သခ်ႋဳင္းသားရွိေၾကာင္း၊ ထုိမိန္းမ၏ ဧည့္သည္တုိ႔သည္ မရဏာႏုိင္ငံ အနက္ဆံုး၌ ေနေၾကာင္းကို ထုိေယာက်္ားသည္ မသိမမွတ္။ Chapter 10 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၁၀၁ ေရွာလမုန္မင္း၏ သုတၱံစကား ဟူမူကား၊ ပညာရွိေသာသားသည္ အဘဝမ္းေျမာက္ျခင္းအေၾကာင္း၊ မိုက္ ေသာ သားမူကား၊ အမိဝမ္းနည္းျခင္းအေၾကာင္းကို ျဖစ္ေစတတ္၏။၂ မတရားေသာဥစၥာဘ႑ာသည္ အက်ိဳးမရွိ။ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းပါရမီမူကား၊ ေသျခင္းမွ ကယ္တင္တတ္၏။ ၃ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူကို ငတ္၍ ေသေစျခင္းငွာ၊ ထာဝရ ဘုရားသည္ အခြင့္ေပးေတာ္မမူ။ မတရားေသာသူတုိ႔၏ အဓမၼအမႈကိုကား ဖ်က္ဆီးေတာ္မူ၏၊၊ ၄ ပ်င္းရိေသာသူသည္ ဆင္းရဲ ျခင္း၊ လံု႔လဝိရိယရွိေသာသူသည္ ၾကြယ္ဝျခင္းသုိ႔ေရာက္ တတ္၏။ ၅ အသီးသီးေသာအခ်ိန္၌ သိမ္းယူေသာ သူသည္ ပညာရွိေသာသားျဖစ္၏။ စပါးရိတ္ရာကာလ၌ အိပ္တတ္ေသာသူမူကား၊ အရွက္ခြဲတတ္ေသာသားျဖစ္၏။ ၆ တရားေသာသူ၏ ေခါင္းေပၚမွာ မဂၤလာသက္ေရာက္တတ္၏။ မတရားေသာသူ၏ ႏႈတ္ကိုကား ညွဥ္းဆဲျခင္း အျပစ္သည္ ပိတ္လိမ့္မည္။ ၇ တရားေသာသူကုိ ေအာက္ေမ့ေသာအခါေကာင္းႀကီးေပးတတ္၏။ မတရားေသာသူ၏ နာမမူကား ပုပ္ပ်က္တတ္၏။ ၈ လိမၼာေသာသူသည္ ပညတ္တရားကို ခံတတ္၏။ စကားမ်ားေသာ လူမိုက္မူကား ဆံုးရႈံးတတ္၏။ ၉ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းလမ္း သုိ႔ လိုက္ေသာသူသည္ အနင္းမွန္လိမ့္မည္။ ေကာက္ေသာလမ္းသုိ႔ လိုက္ေသာ သူမူကား၊ သေဘာထင္ရွားလိမ့္မည္။ ၁၀ မ်က္စိမွိတ္ေသာသူသည္ စိတ္ကိုပူေစတတ္၏။ စကားမ်ားေသာ လူမိုက္ မူကားဆံုးရႈံးတတ္၏။ ၁၁ ေျဖာင့္မတ္ ေသာ သူ၏ႏႈတ္သည္ အသက္ေရတြင္းျဖစ္၏။ မတရားေသာ သူ၏ႏႈတ္ကိုကား၊ ညွဥ္းဆဲျခင္းအျပစ္သည္ ပိတ္လိမ့္မည္။ ၁၂ မုန္းေသာ စိတ္သည္ရန္ေတြ႔ရာသုိ႔ တုိက္တြန္းတတ္၏။ ခ်စ္ေသာစိတ္မူကား၊ ခပ္သိမ္းေသာ အျပစ္တုိ႔ကို ဖံုးအုတ္တတ္၏။ ၁၃ ဥာဏ္ေကာင္းေသာသူသည္ ပညာစကားကိုေျပာတတ္၏။ ဥာဏ္မဲ့ေသာသူ၏ ေက်ာအဘို႔မူကား ႀကိမ္လံုးရွိ၏။ ၁၄ ပညာရွိေသာသူတုိ႔သည္ ၾကားသိေသာအရာကို သိမ္းထား တတ္၏။ မိုက္ေသာသူ၏ ႏႈတ္မူကား၊ အက်ိဳး နည္းျခင္းႏွင့္ နီးစပ္၏။ ၁၅ ေငြရတတ္ေသာသူ၏ စည္းစိမ္သည္ သူ၏ ခိုင္ခံ့ေသာၿမိဳ႔ျဖစ္၏။ ဆင္းရဲသားတို႔၏ ဆင္းရဲျခင္း မူကား၊ သူတုိ႔၏ အက်ိဳးနည္းေၾကာင္းျဖစ္၏။ ၁၆ ေျဖာင့္မတ္ေသာ သူ၏ အလုပ္အကိုင္သည္ အသက္ႏွင့္င္း၊ မတရားေသာသူ၏ အက်ိဳးစီးပြားသည္ အျပစ္ႏွင့္ င္းယွဥ္၏။ ၁၇ နည္းဥပေဒသကို ေစာင့္ေရွာက္ေသာသူသည္ အသက္လမ္းသို႔ လိုက္တတ္၏။ ဆံုးမျခင္းကို ျငင္းပယ္ေသာ သူမူကား လမ္းလြဲတတ္၏။ ၁၈ အၿငိဳးဖြဲ႔ေသာ သေဘာကို မုသာႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ဖံုးထားေသာသူ၊ သူ႔အသေရပ်က္ေအာင္ ေျပာတတ္ေသာသူသည္ မိုက္ေသာ သေဘာရွိ၏။ ၁၉ စကားမ်ားေသာအားျဖင့္ အျပစ္ပါတတ္၏။ မိမိႏႈတ္ကို ခ်ဳပ္တည္း ေသာ သူမူကား ပညာရွိ၏။ ၂၀ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ၏ လွ်ာသည္ ေငြစင္ႏွင့္တူ၏။ ဆိုးေသာသူ၏ ႏွလံုးမူကား အဘိုး မထိုက္။ ၂၁ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ၏ ႏႈတ္ခမ္းတုိ႔သည္ လူအမ်ားကို ေကြၽးတတ္၏။ မိုက္ေသာ သူတုိ႔မူကား၊ ဥာဏ္မရွိ ေသာေၾကာင့္ ေသၾကလိမ့္မည္။ ၂၂ ထာဝရဘုရား၏ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာသည္ စည္းစိမ္ကို ျဖစ္ေစတတ္၏။ ထုိစည္းစိမ္ ႏွင့္လည္း၊ ဝမ္းနည္းျခင္းအေၾကာင္းကို ေရာေႏွာေတာ္မမူ။ ၂၃ မုိက္ေသာသူသည္ အျပစ္ျပဳရာ၌ ေပ်ာ္ေမြ႔တတ္၏။ ဥာဏ္ေကာင္းေသာသူမူကား ဆင္ျခင္တတ္၏။ ၂၄ မတရားေသာသူေၾကာက္တတ္ေသာ အမႈသည္ သူ႔အေပၚသုိ႔ ေရာက္လိမ့္မည္။ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ ေတာင့္တေသာ အက်ိဳးကိုကား၊ ဘုရားသခင္ေပးေတာ္မူမည္၊ ၂၅ မတရားေသာ သူသည္ လြန္သြားေသာ ေလေဘြကဲ့သုိ႔ ေပ်ာက္တတ္၏။ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူမူကား၊ ၿမဲၿမံေသာ တိုက္ျမစ္ျဖစ္၏။ ၂၆ ပံုးရည္သည္သြား၌လည္းေကာင္း၊ မီးခိုးသည္ မ်က္စိ၌င္း ျဖစ္သကဲ့သုိ႔၊ ပ်င္းရိေသာ သူသည္ ေစလႊတ္ေသာ သူ၌ ျဖစ္၏။ ၂၇ ထာဝရဘုရားကို ေၾကာက္ရြံ႔ေသာ သေဘာသည္ အသက္တာကို ရွည္ေစ တတ္၏။ မတရားေသာသူ၏ ႏွစ္ေပါင္းကာလမူကား တိုတတ္၏။ ၂၈ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ၏ ေျမ‡ာ္လင့္ျခင္းသည္ ဝမ္းေျမာက္စရာ အေၾကာင္း ျဖစ္၏။ ဆိုးေသာသူ၏ ေျမာ္လင့္ျခင္းမူကား ေပ်ာက္ပ်က္လိမ့္မည္။ ၂၉ ထာဝရဘုရား၏ တရားလမ္းသည္ ေျဖာင့္မတ္ ေသာသူခိုင္ခံ့ျခင္း အေၾကာင္းျဖစ္၏။ မတရားသျဖင့္ က်င့္ေသာသူတုိ႔မူကား၊ ပ်က္စီးျခင္းသုိ႔ ေရာက္ရၾကလိမ့္မည္။ ၃၀ ေျဖာင့္မတ္ေသာ သူသည္ အစဥ္မပ်က္ေနရာမွမေရြ႔ရ။ မတရားေသာသူမူကား၊ ေျမေပၚမွာ အတည္မက်ရ။ ၃၁ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ၏ ႏႈတ္မွ ပညာစကားထြက္တတ္၏။ ေကာက္လိမ္ေသာ လွ်ာမူကား၊ အျဖတ္ခံရလိမ့္မည္။ ၃၂ ျဖာင့္မတ္ေသာသူ၏ ႏႈတ္ခမ္းတို႔သည္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ေသာအရာကို သိကြၽမ္းတတ္၏။ မတရားေသာ သူတို႔မူကား ဆန္႔က်င္ေသာ စကားကို ေျပာတတ္ၾက၏။ Chapter 11 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၁၁၁ မမွန္ေသာခ်ိန္ခြင္သည္ ထာဝရဘုရားစက္ဆုပ္ရြံရွာေတာ္မူဘြယ္၊ မွန္ေသာအေလးမူကား၊ ႏွစ္သက္ေတာ္မူ ဘြယ္ျဖစ္၏။၂ မာနေထာင္လႊားေသာအခါ အရွက္ကြဲျခင္းျဖစ္တတ္၏။ စိတ္ႏွိမ့္ခ်ေသာ သူတို႔၌ကား ပညာရွိ၏။ ၃ ေျဖာင့္ေသာသေဘာသည္ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူတုိ႔သည္ ပဲ့ျပင္တတ္၏။ ေကာက္ေသာသေဘာမူကား၊ လြန္က်ဴးေသာ သူတို႔ကို ဖ်က္ဆီးတတ္၏။ ၄ အမ်က္ေဒါသထြက္ေသာကာလ၌ စည္းစိမ္ဥစၥာသည္ အက်ိဳးမေပးႏုိင္။ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း ပါရမီမူကား၊ ေသျခင္းမွ ကယ္တင္တတ္၏၊၊ ၅ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း ပါရမီသည္ စံုလင္ေသာ သူတုိ႔ကို ပဲ့ျပင္တတ္၏။ မတရား ေသာသူမူကား၊ မိမိမတရားေသာအမႈအားျဖင့္ ဆံုးရႈံးတတ္၏။ ၆ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူတို႔၏ ေျဖာင့္မတ္ေသာ သေဘာသည္ သူတို႔ကိုကယ္တင္တတ္၏။ လြန္က်ဴးေသာသူတုိ႔မူကား၊ မိမိတို႔အဓမၼ၌ ေက်ာ့မိတတ္ၾက၏။ ၇ ဆိုးေသာသူသည္ ေသေသာအခါ ေျမာ္လင့္ျခင္းပ်က္တတ္၏။ မတရားေသာသူ၏ ေတာင့္တျခင္းလည္း ပ်က္တတ္ ၏။ ၈ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူသည္ ဒုကၡထဲကထြက္ေျမာက္၍၊ သူ႔ကိုယ္စား မတရားေသာ သူခံရ၏။ ၉ အဓမၼလူသည္ မိမိႏႈတ္ျဖင့္ မိမိအိမ္နီးခ်င္းကို ဖ်က္တတ္၏။ တရားေသာ သူမူကား၊ ပညာအတတ္အားျဖင့္ အမႈလြတ္တတ္၏။ ၁၀ တရားေသာ သူသည္ ေကာင္းစားေသာအခါ တၿမိဳ႔လံုးဝမ္းေျမာက္ျခင္းရွိ၏။ မတရားေသာသူသည္ ဆံုးရံႈးေသာအခါ မူကား၊ ေၾကြးေၾကာ္ျခင္းရွိ၏။ ၁၁ တရားေသာသူသည္ ေကာင္းႀကီးေပးေသာအားျဖင့္ သူ၏ ေနရာ ၿမိဳ႔သည္ ေျမွာက္ ျခင္းသို႔ လည္းေကာင္း၊ မတရားေသာသူ၏ ႏႈတ္ျဖင့္ ၿဖိဳဖ်က္ျခင္းသုိ႔ င္း၊ ေရာက္တတ္၏။ ၁၂ ပညာမဲ့ေသာသူသည္ မိမိအိမ္နီးခ်င္းကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳတတ္၏။ ဥာဏ္ေကာင္းေသာသူမူကား၊ တိတ္ဆိတ္စြာ ေနတတ္ ၏။ ၁၃ လည္၍ စကားမ်ားစြာေျပာတတ္ေသာသူသည္ လွ်ိဳ႔ဝွက္အပ္ေသာအရာကို ေဘာ္ျပတတ္၏။ သစၥာေစာင့္ေသာ သူမူကား၊ ဝွက္ထားတတ္၏။ ၁၄ အႀကံေပးႏုိင္ေသာ ဥာဏ္မရွိလွ်င္ ျပည္သားတို႔သည္ ရႈံးတတ္၏။ အႀကံေပးႏုိင္ေသာသူ အမ်ားရွိ လွ်င္မူကား၊ ေဘးလြတ္တတ္၏။ ၁၅ အကြၽမ္းမဝင္ေသာသူ၏ အမႈ၌ အာမခံေသာ သူသည္ အလြန္နာလိမ့္မည္။ လက္ဝါးခ်င္းရိုက္ေသာ အမႈကို မုန္းေသာသူမူကား၊ စိုးရိမ္စရာမရွိ။ ၁၆ ႏွစ္သက္ဖြယ္ေသာမိန္းမသည္ ဂုဏ္အသေရကိုင္း၊ ခြန္အားႀကီးေသာ ေယာက်္ားသည္ စည္းစိမ္ကိုင္း ရတတ္၏။ ၁၇ သနားတတ္ေသာသူသည္ မိမိကိုယ္၌ ေက်းဇူးျပဳတတ္၏။ ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ သူမူကား၊ မိမိကိုယ္ကိုပင္ ေႏွာင့္ရွက္တတ္၏။ ၁၈ မတရားေသာ သူျပဳေသာ အမႈသည္ အၿမဲမတည္တတ္။ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရားမ်ိဳးေစ့ကို ႀကဲေသာသူမူကား၊ ၿမဲၿမံေသာအက်ိဳးကို ခံရလိမ့္မည္။ ၁၉ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရားသည္ အသက္ရွင္ျခင္းႏွင့္ ဆုိင္သကဲ့သို႔၊ ဒုစရိုက္ကို လိုက္ရွာေသာသူသည္လည္း၊ မိမိေသျခင္းတုိင္ေအာင္ လိုက္ရွာတတ္၏။ ၂၀ သေဘာေကာင္းေသာသူတုိ႔ကို ထာဝရဘုရားသည္ စက္ဆုပ္ရြံရွာေတာ္မူ၏။ ေျဖာင့္ေသာလမ္းသို႔ လုိက္ေသာ သူတုိ႔ကိုကား၊ ႏွစ္သက္ေတာ္မူ၏။ ၂၁ လူဆိုးတုိ႔သည္ အသင္းဖြဲ႔ေသာ္လည္း၊ အျပစ္ဒဏ္ႏွင့္ မလြတ္ရၾက။ ေျဖာင့္မတ္ ေသာသူတုိ႔၏ အမ်ိဳးအႏႊယ္မူကား လြတ္ရ၏။ ၂၂ သမၼာသတိမရွိ၊ အဆင္းလွေသာမိန္းမသည္ ဝက္မႏွာေခါင္း ဖ်ား၌ တပ္ေသာ ေရႊတန္ဆာႏွင့္တူ၏။ ၂၃ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူသည္ ျမတ္ေသာအရာကိုသာ ေတာင့္တ တတ္၏။ မတရား ေသာသူ ေျမာ္လင့္ေသာ အရာမူကား၊ ေဒါသအမ်က္ႏွင့္ ဆိုင္သတည္း။ ၂၄ စြန္႔ၾကဲေသာ္လည္း ဥစၥာတိုးပြားတတ္ေသာ သူရွိ၏။ အေထာက္မတန္စုသိမ္း၍ ဆင္းရဲျခင္းသုိ႔ ေရာက္တတ္ေသာ သူလည္းရွိ၏။ ၂၅ စြန္႔ၾကဲတတ္ေသာသူသည္ ၾကြယ္ဝလိမ့္မည္။ သူတပါးကို ေရေလာင္းေသာသူသည္ ကိုယ္တိုင္ေရေလာင္းျခင္းအက်ိဳးကိုခံရလိမ့္မည္။ ၂၆ စပါးကို သိုထားေသာသူသည္ လူမ်ားက်ိန္ဆဲျခင္းကိုခံရလိမ့္မည္။ ေရာင္းခ်ေသာ သူ၏ ေခါင္း၌ မူကား၊ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာ ရွိလိမ့္မည္။ ၂၇ ေကာင္းေသာ အရာကို ႀကိဳးစား၍ ရွာေသာသူသည္ ေက်းဇူးကို ခံရလိမ့္မည္။ သူ႔အက်ိဳးကို ဖ်က္ျခင္းငွာ ရွာၾကံေသာသူမူကား၊ ကိုယ္အက်ိဳးပ်က္ပ်ယ္ျခင္းရွိလိမ့္မည္။ ၂၈ မိမိစည္းစိမ္ကို ကိုးစားေသာသူသည္ရႈံး လိမ့္မည္၊၊ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူမူကား၊ သစ္ခက္ကဲ့သို႔ စိမ္းလန္းလိမ့္ မည္။ ၂၉ မိမိအိမ္ကို ေႏွာင့္ရွက္ေသာ သူသည္ ေလကိုအေမြခံရ လိမ့္မည္။ မိုက္ေသာသူသည္လည္း၊ လိမၼာေသာ သူထံ၌ ကြၽန္ခံရလိမ့္မည္။ ၃၀ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ သီးေသာအသီး သည္ အသက္ပင္ အသီးျဖစ္၏။ သူတပါးတုိ႔၏ စိတ္ဝိညာဥ္ကိုရေသာ သူသည္လည္း ပညာရွိျဖစ္၏။ ၃၁ ေျဖာင့္မတ္ ေသာသူေသာ္လည္း ေျမႀကီးေပၚမွာအျပစ္ဒဏ္ကိုခံ ရ၏။ မတရားေသာသူႏွင့္ အျပစ္ထင္ရွားေသာ သူကိုမူကား၊ အဘယ္ဆိုဘြယ္ရာ ရွိသနည္း။ Chapter 12 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၁၂၁ နည္းဥပေဒကိုခံခ်င္ေသာသူသည္ ပညာအတတ္ကို ႏွစ္သက္၏။ ဆံုးမျခင္းကို မုန္းေသာ သူမူကား၊ တိရစာၦန္သေဘာရွိ၏။၂ သူေတာ္ေကာင္းသည္ ထာဝရဘုရားေရွ႔ေတာ္၌ မ်က္ႏွာရတတ္၏။ မေကာင္းေသာအၾကံကို ၾကံစည္ေသာသူမူကား၊ အျပစ္စီရင္ေတာ္မူျခင္းကို ခံရ၏။ ၃ လူသည္ ဒုစရိုက္အားျဖင့္ ၿမဲၿမံျခင္းသုိ႔မေရာက္ရာ။ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ၏ အျမစ္မူကား မေရႊ႔ရာ။ ၄ သီလရွိေသာ မိန္းမသည္ မိမိလင္၌ ဦးရစ္သရဖူျဖစ္၏။ အရွက္ခြဲတတ္ ေသာ မိန္းမမူကား၊ လင္း၏ အရိုးတို႔၌ ေဆြးေျမ႔ျခင္းကဲ့သုိ႔ျဖစ္၏။ ၅ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ၏ အၾကံသည္ ေျဖာင့္၏။ မတရားေသာသူေပးေသာ အၾကံမူကား မုသာျဖစ္၏။ ၆ မတရားေသာ သူ၏ စကားသည္ သူ႔အသက္ကို သတ္ျခင္းငွာ ေစာင္းေျမာင္းတတ္၏။ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ၏ ႏႈတ္မူကား၊ သူတပါးတို႔ကို ကယ္ႏႈတ္တတ္၏။ ၇ မတရားေသာသူ၏ အိမ္သည္ ၿပိဳလဲေပ်ာက္ပ်က္ျခင္း၊ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ၏ အိမ္မူကား၊ အၿမဲတည္ျခင္းရွိတတ္၏။ ၈ လူသည္ဥာဏ္ ပညာရွိသည္အတိုင္း ခ်ီးမြမ္းျခင္းကိုခံရ၏။ သေဘာေကာက္ေသာသူမူကား၊ မထီမဲ့ျမင္ျပဳျခင္းကိုခံရ၏။ ၉ စားစရာမရွိဘဲ ဝါၾကြားေသာသူထက္၊ အသေရမရွိ၊ ကိုယ္အလုပ္ကိုလုပ္ရေသာသူသည္ သာ၍ေကာင္း၏။ ၁၀ ေျဖာင့္မတ္ေသာ သူသည္ မိမိတိရစာၦန္အသက္ကိုႏွေျမာတတ္၏။ မတရားေသာ သူမူကား၊ ကရုဏာအရာ၌ပင္ ၾကမ္းၾကဳတ္တတ္၏။ ၁၁ မိမိလယ္ယာကိုလုပ္ေသာသူသည္ ဝစြာစားရ၏။ အခ်ည္းႏွီးေသာ အမႈကို ေစာင့္ေသာသူမူကား၊ ဥာဏ္ခ်ိဳ႔တဲ့၏။ ၁၂ မတရားေသာသူသည္ လူဆိုးသံုးတတ္ေသာ ေက်ာ့ကြင္းကိုအလိုရွိ၏။ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ၏ အျမစ္မူကား၊ အသီး ကို သီးတတ္၏။ ၁၃ စကားလြန္က်ဴးရာတြင္ ဆိုးေသာ ေက်ာ့ကြင္းရွိ၏။ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူမူကား၊ အမႈထဲကထေျမာက္ တတ္၏။ ၁၄ လူသည္ မိမိႏႈတ္ခမ္း အသီးကိုဝစြာ စားရ၏။ မိမိလက္လုပ္ရာအက်ိဳးအျပစ္ကိုလည္း ခံရ၏။ ၁၅ မိုက္ေသာသူသည္ မိမိျပဳေသာ အမႈကို မွန္သည္ဟုထင္တတ္၏။ အၾကံေပးေသာစကားကုိ နားေထာင္ ေသာသူမူကား ပညာရွိ၏။ ၁၆ မိုက္ေသာသူ၏ အမ်က္ေဒါသသည္ ခ်က္ျခင္းထင္ရွားတတ္၏။ ပညာသတိရွိေသာ သူမူကား ရွက္စရာအမႈကို ဖံုးတတ္၏။ ၁၇ မွန္ေသာစကားကုိ ေျပာေသာသူသည္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရား၊ မမွန္ေသာ သက္ေသကို ခံေသာသူမူကား၊ မုသာတရားကို ျပသတတ္၏။ ၁၈ သန္လ်က္ႏွင့္ထိုးသကဲ့သုိ႔ စကားေျပာတတ္ေသာ သူတခ်ိဳ႔ရွိ၏။ ပညာရွိတို႔၏ လွ်ာမူကား အနာကိုပင္ ေပ်ာက္ေစတတ္၏။ ၁၉ သစၥာႏႈတ္ခမ္းသည္ အစဥ္အၿမဲတည္၏။ မုသာလွ်ာမူကား ခဏသာတည္၏။ ၂၀ မေကာင္းေသာအႀကံကို ႀကံေသာသူတုိ႔၏ စိတ္ထဲမွာ လွည့္စားတတ္ေသာ သေဘာရွိ၏။ ရန္ေျပေစျခင္းငွာ အႀကံေပးေသာသူတို႔၌ကား၊ ဝမ္းေျမာက္စရာအေၾကာင္းရွိ၏။ ၂၁ တရားေသာသူ၌ အမဂၤလာမေရာက္ရာ။ မတရားေသာသူမူကား၊ အမဂၤလာႏွင့္ ျပည့္ဝရလိမ့္္မည္။ ၂၂ မုသာသံုးေသာ ႏႈတ္ခမ္းသည္ ထာဝရဘုရား စက္ဆုပ္ ရြံရွာေတာ္မူဘြယ္ျဖစ္၏။ သစၥာတရားကို ေစာင့္ေရွာက္ေသာ သူတို႔မူကား၊ ႏွစ္သက္ေတာ္မူ ဘြယ္ ျဖစ္ၾက၏။ ၂၃ ပညာသတိရွိေသာသူသည္ မိမိသိေသာအရာကိုပင္ ထိမ္ဝွက္တတ္၏။ မိုက္ေသာသူမူကား၊ မိမိစိတ္အလိုအေလ်ာက္မိုက္ေသာ သေဘာကို ထင္ရွားျပတတ္၏။ ၂၄ လံု႔လဝရိယျပဳေသာသူသည္ အစိုးရတတ္၏။ ပ်င္းရိေသာသူမူကား၊ အခြန္ေပးရ၏။ ၂၅ မ္းနည္းျခင္းအေၾကာင္းသည္ ၫ‡ဳိးငယ္ေစတတ္၏။ ေကာင္းေသာစကား မူကား၊ ရႊင္လန္းေစတတ္၏။ ၂၆ ေျဖာင့္မတ္ ေသာသူသည္ အိမ္နီးခ်င္းကို လမ္းျပတတ္၏။ မတရားေသာသူ လိုက္ေသာ လမ္းမူကား၊ သူ႔ကိုပင္ လွည့္စားတတ္၏။ ၂၇ ပ်င္းရိေသာသူသည္ မုဆိုးလုပ္ေသာ္လည္း ဘမ္းရေသာ အေကာင္ကို ကင္၍မစားရ။ လုံ႔လဝိရိယျပဳေသာသူ၏ ဥစၥာမူကား အဘိုးထိုက္ေပ၏။ ၂၈ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရားလမ္း၌ ေသေဘးမရွိ၊ အသက္ခ်မ္းသာလမ္း ျဖစ္၏။ Chapter 13 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၁၃၁ ပညာရွိေသာသားသည္ အဘ၏ သြန္သင္ျခင္းကို နားေထာင္တတ္၏။ မထီမဲ့ျမင္ျပဳေသာသား မူကား၊ အျပစ္ တင္ျခင္းကို နားမေထာင္တတ္။၂ လူသည္ မိမိႏႈတ္၏ အသီးတည္းဟူေသာ ေကာင္းေသာအရာကို စားရ၏။ျပစ္မွားတက္ေသာ သူမူကား၊ညွဥ္းဆဲျခင္းအျပစ္၏အသီးကို စားရ၏။ ၃ မိမိႏႈတ္ကိုေစာင့္ေသာ သူသည္ မိမိ၏အသက္ကို ေစာင့္၏။မိမိႏႈတ္ကို က်ယ္က်ယ္ဖြင့္ေသာသူမူကား၊ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ေရာက္တက္၏။ ၄ ပ်င္းရိေသာသူသည္ အဘယ္အရာကိုမွ်ေတာင့္တ၍ မရတက္။လုံ႔လဝိရိယ ျပဳေသာသူမူကား၊ မိမိအလိုဆႏၵျပည္စံုရ၏။ ၅ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူသည္ မုသာစကားကို မုန္းတက္၏။ မတရားေသာသူမူကား၊ စက္ဆုပ္ဘြယ္ ျဖစ္၍၊ အရွက္ကြဲျခင္း သို႔ ေရာက္တက္၏။ ၆ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရား သည္ လမ္းမလႊဲ ေသာသူကိုေစာင့္တက္၏။ဒုစရိုက္ တရားမူကား၊ အျပစ္ရိွေသာသူကို လွဲတတ္၏။ ၇ အလြန္ဆင္းရဲလ်က္ႏွင့္ ရတတ္လ်က္ဟန္ေဆာင္ေသာသူရွိ၏။ အလြန္ရတတ္လ်က္ႏွင့္ ဆင္းရဲဟန္ေဆာင္ ေသာ သူလည္းရွိ၏။ ၈ စည္းစိမ္ရတတ္ ေသာသူ၏ အသက္ကို ေရြးဘို႔ျဖစ္၏၊၊ ဆင္းရဲေသာသူမူကား၊ အျပစ္တင္ေသာ စကားကိုမႀကားဘဲ ေန၏။ ၉ ေျဖာင့္မတ္ ေသာသူ၏ အလင္းသည္ရႊင္လန္း၏။ မတရားေသာသူ၏ မီးခြက္မူကား၊ေသရလိမ့္မည္။ ၁၀ မာနေၾကာင့္သာ ရန္ေတြ႔ျခင္းျဖစ္၏။ သတိေပးေသာ စကားကို နားခံေသာသူမူကား ပညာရွိ၏။ ၁၁ လွ်ပ္ေပၚျခင္းအားျဖင့္ ဥစၥာသည္ ေလ်ာ့တက္၏။ ႀကိဳးစားအားထုတ္၍ ဆည္းဖူးေသာသူ၏ ဥစၥာမူကား၊ ျပန္႔ပြားတက္၏။ ၁၂ ေျမာ္လင့္ေသာအရာသည္ ဖင့္ႏႊဲလွ်င္၊ စိတ္ႏွလံုးကို ပူပန္ေစတတ္၏။ အလိုျပည့္စံုေသာအခါမူကား၊ အသက္ပင္ျဖစ္၏။ ၁၃ ႏႈတ္ကပတ္ေဟာ္ကို မထီမဲ့ျမင္ ျပဳေသာသူသည္ ပ်က္စီးလိမ့္မည္။ ပညတ္တရားေတာ္ကို ခန္႔ညားေသာ သူမူကား၊ ခ်မ္းသာရလိမ့္မည္။ ၁၄ ပညာရွိေသာသူ၏ တရားသည္ အေသခံရာ ေက်ာ့ကြင္းတို႔မွ၊ လႊဲေရွာင္ရာ အသက္စမ္းေရတြင္း ျဖစ္၏။ ၁၅ ေကာင္းေသာဉာဏ္ ရွိေသာသူသည္ မ်က္ႏွာရတက္၏။ ျပစ္မွားေသာ သူတို႔ လမ္းမူကား၊ ခက္ေသာလမ္း ျဖစ္၏။ ၁၆ သမၼာသတိရွိေသာ သူအေပါင္းတို႔သည္ ပညာအတက္ႏွင့္ ျပဳမူတက္ၾက၏။ မိုက္ေသာသူမူကား၊ မိမိမိုက္ေသာအျပစ္ကုိ ထင္ရွားေစတက္၏။ ၁၇ မတရားေသာအေစခံသည္ မိမိေစာင့္ေသာ အမႈကို ဖ်တ္တက္၏။ သစၥာရွိေသာ သံတမန္မူကား၊ က်န္းမာျခင္းအေၾကာင္းျဖစ္၏။ ၁၈ သြန္သင္ျခင္းကိုျငင္းပယ္ေသာ သူသည္ ဆင္းရဲျခင္းႏွင့္ ရွက္ေၾကာက္ျခင္းသို႔ ေရာက္လိမ့္မည္။ ဆံုးမေသာစကားကို နားေထာင္ေသာသူမူကား၊ ဂုဏ္အသေရကို ရလိမ့္မည္။ ၁၉ အလိုဆႏၵ ျပည္စံုျခင္းအရာသည္ ခ်ိဳၿမိန္၏။ ဒုစရိုက္ကို ေရွာင္ေသာအရာမူကား၊ မိုက္ေသာသူတို႔ စက္ဆုပ္ေသာအရာ ျဖစ္၏။ ၂၀ ပညာရွိတို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဘာ္ေသာသူသည္၊ ပညာရွိတတ္၏။ လူမိုက္တို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဘာ္ေသာသူမူကား၊ ပ်က္စီးတတ္၏။ ၂၁ အျပစ္ရွိေသာသူတို႔ကို ေဘးလိုက္တတ္၏။ ေျဖာင့္မတ္ေသာ သူတို႔မူကား၊ ေကာင္းေသာအက်ိဳးကို ခံရလိမ့္မည္။ ၂၂ သူေတာ္ေကာင္းသည္ သားေျမးတို႔အဘို႔ အေမြဥစၥာကို ခ်န္ထားတက္၏။ အျပစ္ရွိေသာသူ၏ စည္းစိမ္မူကား၊ ေျဖာင့္မတ္ေသာ သူတို႔အဘို႔ သိုထားလ်က္ရွိ၏။ ၂၃ ဆင္းရဲသား လယ္လုပ္ျခင္းအားျဖင့္ စားစရာပါြးမ်ား၏။ သို႔ရာတြင္၊ မတရားေသာအမႈေၾကာင့္ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ေရာက္တက္၏။ ၂၄ ႀကိမ္လံုးကိုမသံုးေသာသူသည္ မိမိသားကို မုန္းရာသို႔ေရာက္၏။ သားကိုခ်စ္ေသာသူမူကား၊ ငယ္ေသာအရြယ္မွစ၍ ဆံုးမတက္၏။ ၂၅ ေျဖာင့္မတ္ေသာ သူသည္ ဝစြာ စားရေသာ အခြင့္ရွိ၏။ မတရားေသာသူမူကား၊ မြတ္သိပ္ျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္။ Chapter 14 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၁၄၁ ပညာရွိေသာ မိန္းမသည္ မိမိအိမ္ကို တည္ေဆာက္တက္၏။ မိုက္ေသာ မိန္းမမူကား၊ ကိုယ္လက္ႏွင့္ ၿဖိဳဖ်က္တက္၏။၂ ေျဖာင့္ေသာလမ္းသုိ႔ လိုက္ေသာသူသည္ ထာဝရဘုရားကို ေၾကာက္ရြံ႕တတ္၏။ ေကာက္ေသာ လမ္းကို လုိက္ေသာသူမူကား၊ မထီမဲ့ျမင္ျပဳတတ္၏။ ၃ မိုက္ေသာသူ၏ ႏႈတ္၌ မာနႀကိမ္လံုးရွိ၏။ ပညာရွိေသာသူ၏ ႏႈတ္ ခမ္းတုိ႔သည္ ကယ္တင္ေသာ အမႈကို ျပဳတတ္၏။ ၄ ႏြားထီးမရွိေသာ တင္းကုပ္သည္ စင္ၾကယ္၏။ သုိ႔ေသာ္ လည္း၊ ႏြားခြန္အားကို သံုး၍မ်ားေသာ စီးပြားကိုတတ္၏။ ၅ သစၥာရွိေသာ သက္ေသသည္ မုသာမသံုးတတ္။ သစၥာ ပ်က္ေသာ သက္ေသမူကား မုသာကို သံုးတတ္၏။ ၆ မထီမ့ဲျမင္ျပဳေသာသူသည္ ပညာကိုရွာ၍ မေတြ႔ရာ။ ဥာဏ္ရွိ ေသာသူမူကား၊ ပညာတတ္ကို ရလြယ္၏။ ၇ မိုက္ေသာသူႏွင့္ေတြ႔၍ သူ၏ ႏႈတ္၌ ပညာအတတ္ မရွိသည္ကို သိျမင္ လွ်င္၊ ထုိသူကို ေရွာင္သြားေလာ့။ ၈ ပညာသတိရွိေသာသူ၏ ပညာကား၊ ကိုယ္သြားရေသာလမ္းကို သိျခင္းတည္း။ မုိက္ေသာသူ၏ မိုက္ျခင္းမူကား၊ ပရိယာယ္တည္း။ ၉ မိုက္ေသာသူတုိ႔သည္ ဒုစရိုက္အျပစ္ကို မထီ ေလးစားျပဳၾက၏။ ေျဖာင့္မတ္ေသာ သူတုိ႔မူကား၊ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ေက်းဇူးျပဳၾက၏။ ၁၀ စိတ္ႏွလံုးသည္ မိမိဒုကၡကိုသိ၏။ စိတ္ႏွလံုးရႊင္လန္းျခင္း အေၾကာင္းကိုလည္း သူတပါးမဆိုင္တတ္။ ၁၁ မတရားေသာ သူ၏ အိမ္သည္ ၿပိဳလဲတတ္၏။ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ၏ တဲမူကား ပြင့္လန္းတတ္၏။ ၁၂ လူထင္သည္အတိုင္း မွန္ေသာလကၡဏာရွိေသာ္လည္း၊ အဆံုး၌ ေသျခင္းသို႔ပို႔ေသာ လမ္းတမ်ိဳးရွိ၏။ ၁၃ လူသည္ ရယ္စဥ္အခါပင္၊ ဝမ္းနည္းေသာစိတ္သေဘာရွိ၏။ ထိုရယ္ေမာ ရႊင္လန္းျခင္းအဆံုး၌လည္း ၫိုးငယ္ျခင္းရွိတတ္၏။ ၁၄ စိတ္ႏွလံုးေဖာက္ျပန္ေသာသူျဖစ္ေစ၊ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္ေစ၊ မိမိအက်င့္တုိ႔ႏွင့္ ဝလိမ့္မည္။ ၁၅ ဥာဏ္တိမ္ေသာသူသည္ သူတပါးေျပာသမွ်ကို ယံုတတ္၏။ ပညာသတိရွိေသာ သူမူကား၊ မိမိသြားရာလမ္းကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ရႈတတ္၏။ ၁၆ ပညာရွိေသာသူသည္ ေၾကာက္၍ ဒုစရိုက္ကို ေရွာင္တတ္၏။ မိုက္ေသာသူမူကား၊ မာနႀကီး၍ ရဲရင့္တတ္၏။ ၁၇ စိတ္တုိေသာသူသည္ မိုက္စြာေသာ အမႈကို ျပဳတတ္၏။ မေကာင္းေသာအၾကံကို ၾကံေသာသူကိုလည္း သူတပါးမုန္းလိမ့္မည္။ ၁၈ ဥာဏ္တိမ္သူသည္ မိုက္ျခင္းကို အေမြခံတတ္၏။ ပညာသတိရွိေသာသူမူကား၊ သိပံၸသရဖူကို ေဆာင္းတတ္၏။ ၁၉ လူဆိုးတုိ႔သည္ သူေတာ္ေကာင္းေရွ႔၌င္း၊ မတရားေသာ သူတုိ႔သည္ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ၏ အိမ္တံခါးဝ၌င္း ဦးခ်တတ္ၾက၏။ ၂၀ ဆင္းရဲေသာသူသည္ မိမိအိမ္နီးခ်င္း မုန္းျခင္းကိုပင္ ခံရမည္။ ေငြရတတ္ေသာ သူ၌မူကား၊ မ်ားစြာေသာ အေဆြခင္ပြန္းရွိလိမ့္မည္။ ၂၁ မိမိအိမ္နီးနားခ်င္းကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳေသာသူသည္ အျပစ္ရွိ၏။ ဆင္းရဲေသာသူကို သနားေသာသူမူကား၊ မဂၤလာရွိ၏။ ၂၂ မေကာင္းေသာ အၾကံကိုၾကံတတ္ေသာသူတုိ႔သည္ မွားယြင္း ၾကလိမ့္မည္။ ေက်းဇူးျပဳမည္ဟု ၾကံတတ္ေသာသူတုိ႔မူကား၊ ကရုဏာအက်ိဳးႏွင့္ သစၥာအက်ိဳးကို ခံရၾကလိမ့္မည္။ ၂၃ ႀကိဳးစား၍ လုပ္ေလရာရာ၌ ေက်းဇူးရွိ၏။ စကားမ်ားျခင္းအက်ိဳးမူကား၊ ဆင္းရဲျခင္းသက္သက္တည္း။ ၂၄ ပညာရွိေသာ သူတုိ႔၏ စည္းစိမ္ဥစၥာသည္ သူတို႔ဦးရစ္သရဖူျဖစ္၏။ မိုက္ေသာသူတုိ႔၏ မိုက္ျခင္းမူကား၊ အမိုက္သက္ သက္ျဖစ္၏။ ၂၅ မွန္ေသာ သက္ေသသည္ သူ႔အသက္ကို ကယ္တင္တတ္၏။ မမွန္ေသာ သက္ေသမူကား၊ မုသာကိုသံု းတတ္၏။ ၂၆ ထာဝရဘုရားကို ေၾကာက္ရြံ႔ျခင္းသည္ အားႀကီးေသာ ကိုးစားရာအခြင့္ကို ျဖစ္ေစတတ္၏။ သားေတာ္ တုိ႔သည္လည္း၊ခိုလႈံရာအရပ္ကို ရၾကလိမ့္မည္၊၊ ၂၇ ထာဝရဘုရားကို ေၾကာက္ရြံ႔ေသာသေဘာသည္ အေသခံရာ ေက်ာ့ကြင္းတို႔မွ လႊဲေရွာင္ရာအသက္ စမ္းေရတြင္းျဖစ္၏။ ၂၈ ျပည္သားမ်ားျပားရာ၌ ရွင္ဘုရင္၏ ဘုန္းေတာ္တည္၏။ ျပည္သားနည္းပါး ရာ၌ကား၊ မင္းအက်ိဳးနည္းျခင္း ရွိ၏။ ၂၉ စိတ္ရွည္ေသာသူသည္ ပညာႀကီး၏။ စိတ္တိုေသာ သူမူကား၊ အထူးသျဖင့္ မိုက္ေပ၏။ ၃၀ က်န္းမာေသာ ႏွလံုးသည္ ကိုယ္အသက္ရွင္ေစေသာအေၾကာင္း။ ျငဴစူေသာ သေဘာမူ ကား၊ အရိုးေဆြး ေျမ႔ျခင္းအေၾကာင္းျဖစ္၏။ ၃၁ ဆင္းရဲသားတို႔ကို ညွဥ္းဆဲေသာသူသည္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ ဘုရားကို ကဲ့ရဲ့၏။ ဘုရားကိုရိုေသေသာသူမူကား၊ ဆင္းရဲေသာသူတို႔ကို သနားတက္၏။ ၃၂ မတရားေသာသူသည္ မတရားသျဖင့္ ျပဳစဥ္အခါ ၊ လွဲျခင္းကို ခံရ၏္။ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူမူကား ၊ ေသေသာအခါ၌ ပင္ေျမာ္လင့္စရာရွိ၏။ ၃၃ ဉာဏ္ရွိေသာ သူ၏ႏွလံုး၌ ပညာက်ိန္းဝပ္တက္၏။ မိုက္ေသာသူတို႔၏ အထဲ၌ရွိေသာ အရာမူကား၊ ထင္ရွားတတ္၏။ ၃၄ ေျဖာင္မတ္ျခင္း တရားသည္ ျပည္သားတို႔ကို ေျမွာက္တက္၏။ ဒုစရိုက္အျပစ္မူကား၊ ျပည္သားမ်ားတို႔ကို ရႈတ္ခ်တက္၏။ ၃၅ ပညာရွိေသာ ကြ်န္အားရွင္ဘုရင္ သည္ေက်းဇူးျပဳတက္၏။ အရွက္ခြဲတက္ေသာ ကြ်န္မူကား၊ အမ်က္ေတာ္ကိုခံရမည္။ Chapter 15 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၁၅၁ ျဖည္းညွင္းေသာစကားသည္ စိတ္ကိုေျဖတက္၏။ ၾကမ္းတမ္းေသာစကားမူကား၊ အမ်က္ကိုႏိႈးေဆာ္ တက္၏။၂ ပညာရွိေသာ သူ၏လွ်ာသည္ ပညာအတတ္ကိုတင့္တယ္ေစတတ္၏။ မိုက္ေသာ သူတို႔၏ ႏႈတ္မူကား၊ မိုက္ေသာအရာကိုသြန္းေလာင္းတတ္၏။ ၃ ထာဝရဘုရား၏ မ်က္စိေတာ္သည္ ခပ္သိမ္းေသာ အရပ္၌ရွိ၍၊ ေကာင္း မေကာင္းကို ၾကည့္ရႈေတာ္မူ၏။ ၄ ေျဖးညွင္းေသာလွ်ာသည္ အသက္ျဖစ္၏။ ၾကမ္းတမ္းေသာလွ်ာမူကား စိတ္နာေစ တတ္၏။ ၅ မိုက္ေသာသူသည္ အဘသြန္သင္ျခင္းကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳ တတ္၏။ ဆံုးမေသာ စကားကို နားေထာင္ေသာ သူမူကား၊ သမၼာသတိႏွင့္ ျပည့္စံုတတ္၏။ ၆ ေျဖာင့္မတ္ေသာ သူ၏အိမ္၌ မ်ားေသာ စည္းစိမ္ရွိ၏။ မတရားေသာသူ ခံရေသာ အခြန္မူကား၊ မ်ားစြာေသာ ေႏွာက္ယွက္ျခင္းႏွင့္ ယွဥ္၏။ ၇ ပညာရွိေသာ သူ၏ ႏႈတ္ခမ္းတုိ႔သည္ ပညာ အတတ္ကို စြန္႔က်ဲတတ္၏။ မိုက္ေသာသူ၏ ႏွလံုးမူကား ပညာမရွိ။ ၈ မတရားေသာသူ ပူေဇာ္ယဇ္ကို ထာဝရ ဘုရား စက္ဆုပ္ရြံရွာ ေတာ္မူ၏။ သေဘာေျဖာင့္ေသာသူ ဆုေတာင္းေသာ ပဌာနကိုကား၊ ႏွစ္သက္ေတာ္မူ၏။ ၉ မတရားေသာ လုိက္ေသာလမ္းကို ထာဝရဘုရား စက္ဆုပ္ရြံရွာေတာ္မူ၏။ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရားလမ္းသုိ႔ လိုက္ေသာ သူကိုကား ခ်စ္ေတာ္မူ၏။ ၁၀ လမ္းလႊဲေသာသူသည္ ဆံုးမေသာစကားကို နားမခံလို။ သုိ႔ေသာ္လည္း၊ အျပစ္တင္ျခင္း ကို မုန္းေသာသူသည္ ေသရမည္။ ၁၁ မရဏာႏုိင္ငံႏွင့္ အဗဒၵဳန္ႏိုင္ငံသည္ ထာဝရဘုရားေရွ႔ ေတာ္၌ ထင္ရွား၏။ ထုိမွ်မက၊ လူသားတုိ႔၏ ႏွလံုးသည္ သာ၍ထင္ရွား၏။ ၁၂ မထီမဲ့ျမင္ျပဳေသာသူသည္ အျပစ္ျပေသာ သူကိုမခ်စ္တတ္။ ပညာရွိထံသုိ႔ မခ်င္းကပ္တတ္။ ၁၃ ရႊင္လမ္းေသာ စိတ္ႏွလံုးသည္ ခ်ိဳေသာ မ်က္ႏွာကို ျဖစ္ေစတတ္၏။ ညိ‡ဳးငယ္ျခင္း အားျဖင့္ကား၊ စိတ္ပ်က္တတ္၏။ ၁၄ ဥာဏ္ေကာင္းေသာသူ၏ စိတ္ႏွလံုးသည္ ပညာအတတ္ကို ရွာတတ္၏။ မိုက္ေသာသူတုိ႔၏ ႏႈတ္မူကား မိုက္ျခင္း ကို က်က္စားတတ္၏။ ၁၅ ဆင္းရဲၿငိဳျငင္ေသာ သူ၏ ေန႔ရက္ရွိသမွ်တုိ႔သည္ ဆိုးယုတ္ၾက၏။ ရႊင္လမ္းေသာ စိတ္ႏွလံုးမူ ကား၊ အစဥ္အၿမဲ ခံရေသာ ပြဲျဖစ္၏။ ၁၆ ေႏွာက္ယွက္ျခင္းႏွင့္ ယွဥ္၍ ႀကီးစြာေသာ စည္းစိမ္ထက္ ထာဝရဘုရားကို ေၾကာက္ရြံ႔ျခင္းႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ဥစၥာ အနည္းငယ္သည္ သာ၍ေကာင္း၏။ ၁၇ ဆူေအာင္ ေကြၽးေသာ ႏြားတေကာင္လံံုးကို အခ်င္းခ်င္းအၿငိဳးထားေသာ စိတ္ႏွင့္စားရသည္ထက္၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ပါေသာ ဟင္းရြက္တနပ္စာသည္ သာ၍ ေကာင္း၏၊၊ ၁၈ မာနႀကီးေသာသူသည္ ရန္ကို ႏႈိးေဆာ္တတ္၏၊၊ သည္းခံႏိုင္ ေသာသူမူကား ၿငိမ္းတတ္၏၊၊ ၁၉ ပ်င္းရိေသာသူသြားရလမ္း၌ ဆူးပင္ဆီးကာလ်က္ရွိ၏၊၊ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ သြားရာလမ္းမူကား ၊ မို႔ေမာက္ လ်က္ရွိ၏၊၊ ၂၀ ပညာရွိေသာသားသည္ အဘဝမ္းေျမာက္ျခင္း အေၾကာင္း ျဖစ္၏၊၊ မိုက္ေသာသားမူကား၊ မိမိအမိကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳတတ္၏၊၊ ၂၁ ဥာဏ္မရွိေသာသူသည္ မိုက္ျခင္း၌ ေပ်ာ္ေမြ႔တတ္၏၊၊ ဥာဏ္ရွိေသာသူမူကား၊ ေျဖာင့္မတ္ ေသာအက်င့္ကို က်င့္တတ္၏၊၊ ၂၂ တိုင္ပင္ျခင္းမရွိလွ်င္ အႀကံပ်က္တတ္၏၊၊ တုိင္ပင္ေသာသူမ်ားလွ်င္မူကား၊ အႀကံ တည္တတ္၏၊၊ ၂၃ လူသည္ျပန္ေျပာေသာ စကားအားျဖင့္ ဝမ္းေျမာက္စရာ အေၾကာင္းရွိ၏၊၊ အခ်ိန္တန္၍ ေျပာေသာ စကားသည္လည္း အလြန္ေလွ်ာက္ပတ္ေပ၏၊၊ ၂၄ ပညာရွိေသာသူလိုက္ရာ အသက္လမ္းသည္ ေအာက္ အရပ္၊ မရဏာႏိုင္ငံမွ လႊဲေရွာင္၍ အထက္သို႔ ပို႔ေဆာင္တတ္၏၊၊ ၂၅ မာနေထာင္လႊားေသာ သူ၏ အိမ္ကို ထာဝရဘုရား ဖ်က္ဆီးေတာ္မူမည္၊၊ မုဆိုးမေနရာ အရပ္ကိုကား၊ တည္ေစေတာ္မူမည္၊၊ ၂၆ မတရားေသာသူ၏ အႀကံအစည္တို႔ကို ထာဝရဘုရား စက္ဆုပ္ ရြံရွာေတာ္မူ၏၊၊ စင္ၾကယ္ေသာသူ၏ စကားတို႔ကိုကား၊ ႏွစ္သက္ေတာ္မူ၏၊၊ ၂၇ မတရားေသာ စီးပြားကို ရွာေသာသူသည္ မိမိအိမ္သားတို႔ကို ေႏွာက္ယွက္တတ္၏၊၊ တံစိုးကိုရြံေသာသူကား၊ အသက္ခ်မ္းသာရ လိမ့္မည္၊၊ ၂၈ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ အဘယ္သို႔ ျပန္ေျပာရမည္ကို စိတ္နလံုးထဲမွာ ဆင္ျခင္တတ္၏၊၊ မတရားေသာသူ၏ ႏႈတ္မူကား၊ မေကာင္းေသာအရာတို႔ကို သြန္းေလာင္းတတ္၏၊၊ ၂၉ ထာဝရဘုရားသည္ မတရားေသာသူတို႔ႏွင့္ ေဝးေတာ္မူ၏၊၊ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ၏ ပဌနာစကားကိုကား နားေထာင္ေတာ္မူ၏၊၊ ၃၀ မ်က္စိအလင္းသည္ ႏွလံုးကို ရႊင္လန္းေစတတ္၏၊၊ ေကာင္းေသာသိတင္းစကားသည္လည္း အရုိးတို႔ကို ျခင္ဆီႏွင့္ ျပည့္ဝေစတတ္၏၊၊ ၃၁ အသက္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာဆံုးမျခင္းစကားကို နားေထာင္ေသာသူသည္ ပညာရွိတို႔ႏွင့္ ေပါင္းေသာ္ ရေသာအခြင့္ရွိ၏၊၊ ၃၂ ဆံုးမျခင္း စကားကို ပယ္ေသာသူသည္ မိမိအသက္ဝိညာဥ္ကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳရာသုို႔ ေရာက္၏၊၊ ၃၃ နားေထာင္ေသာ သူမူကား၊ ဥာဏ္ကို ရတတ္၏၊၊ ၃၄ ထာဝရဘုရားကို ေၾကာက္ရြံ႕ေသာ သေဘာသည္ ပညာကို သြန္သင္ျခင္းျဖစ္၏၊၊ ဂုဏ္အသေရ အရင္၌ ႏွိမ့္ခ်ျခင္း၏ ေနရာရွိ၏၊၊ Chapter 16 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၁၆၁ စိတ္ႏွလံုးအႀကံအစည္တို႔သည္ လူႏွင့္ဆိုင္ၾက၏ ၊၊ လွ်ာႏွင့္ ျပန္ေျပာခ်က္ကိုကား၊ ထာဝရဘုရား ပိုင္ေတာ္မူ ၏၊၊၂ လူသည္ မိမိက်င့္သမွ်ေသာ အက်င့္တို႔ကို ႏွစ္သက္တတ္၏၊၊ ထာဝရဘုရားမူကား၊ စိတ္သေဘာတို႔ကို ခ်ိန္ေတာ္မူ၏၊၊ ၃ ကိုယ္ျပဳေသာ အမႈတို႔ကို ထာဝရဘုရား၌ အပ္ေလာ့၊၊ သုိ႔ျပဳုလွ်င္ သင္၏ အႀကံအစည္တို႔သည္ တည္ၾကလိမ့့္မည္၊၊ ၄ ထာဝရဘုုရားသည္ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔ကို ကိုယ္ေတာ္အဘို႔ မတရားေသာ သူတို႔ကိုလည္း ေဘးဒဏ္ခံရေသာ ေန႔အဘို႔ ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏၊၊ ၅ မာနႀကီးေသာသူအေပါင္း တို႔ကို ထာဝရဘုရား စက္ဆုပ္ရႊံရွာေတာ္မူ ၏၊၊ သူတို႔သည္ အသင္းဖဲြ႔ေသာ္လည္း အျပစ္ဒဏ္ႏွင့္ မလႊတ္ရၾက၊၊ ၆ ဂရုဏာတရားႏွင့္ သစၥာတရားအားျဖင့္ အျပစ္ေျပတတ္၏၊၊ ထာဝရဘုရားကို ေၾကာက္ရြံ႔ေသာ သေဘာအားျဖင့္ ဒုစရုိက္ကို ေရွာင္တတ္၏၊၊ ၇ လူက်င့္ေသာ အက်င့္တို႔ကို ထာဝရဘုရားသည္ ႏွစ္သက္ေသာအခါ ထိုသူ၏ ရန္သူကိုပင္ သူႏွင့္ သင့္တင့္ေစေတာ္မူ၏၊၊ ၈ ေျဖာင့္ မတ္ျခင္းပါရမီႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ဥစၥာအနည္းငယ္သည္၊ မတရားသျဖင့္ ရေသာဥစၥာ အမ်ားထက္သာ၍ေကာင္း၏၊၊ ၉ လူသည္ မိမိသြားရာလမ္းကို စိတ္ထဲမွာ ႀကံစည္၏၊၊ သို႔ေသာ္လည္း သူ၏ ေျခရာတို႔ကို ထာဝရဘုရား စီရင္ေတာ္မူ၏။ ၁၀ ရွင္ဘုရင္၏ ႏႈတ္ခမ္းတို႔၌ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ရွိသည္ျဖစ္၍၊ တရားဆံုးျဖတ္ရာအမႈ၌ ႏႈတ္ေတာ္သည္ မမွားေစႏွင့္၊၊ ၁၁ မွန္ေသာအေလးႏွင့္ မွန္ေသာခ်ိန္ခြင္သည္ ထာဝရဘုရား၏ ဥစၥာ ျဖစ္၏၊၊ အေလးအိတ္၌ပါသမွ်ေသာ အေလးတို႔ သည္ စီရင္ေတာ္မူရာ ျဖစ္ၾက၏၊၊ ၁၂ ရွင္ဘုရင္ျပဳေသာ ဒုစရုိက္သည္ စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္ ျဖစ္သည္၊၊ အေၾကာင္းမူကား၊ ရာဇပလႅင္သည္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းအားျဖင့္သာ တည္တတ္၏၊၊ ၁၃ ေျဖာင့္မတ္ေသာ ႏႈတ္ခမ္းတို႔သည္ ရွင္ဘုရင္ ႏွစ္ သက္ရာျဖစ္၏၊၊ မွန္ကန္စြာေျပာေသာသူကို ရွင္ဘုရင္ ခ်စ္တတ္၏၊၊ ၁၄ ရွင္ဘုရင္၏ အမ်က္သည္ ေသမင္းတမာန္ ကဲ့သို႔ ျဖစ္၏၊၊ သို႔ေသာ္လည္း၊ ပညာရွိေသာသူသည္ အမ်က္ေတာ္ကို ေျဖတတ္၏၊၊ ၁၅ ရွင္ဘုရင္ မ်က္ႏွာပြင့္လန္းေသာအား ျဖင့္ အသက္ ခ်မ္းသာရာ ရ၏၊၊ ေက်းဇူးေတာ္သည္ ေနာက္ရြာေသာ မိုးဃ္းတိမ္ကဲ့သို႔ျဖစ္၏၊၊ ၁၆ ေရႊကို ရတတ္ျခင္းထက္ ပညာကို ရတတ္ျခင္းသည္ အလြန္ေကာင္း၏၊၊ ေငြကို အျမတ္မထား၊ ဥာဏ္ႏွင့္ျပည့္ စံုုျခင္းကို အျမတ္ထားစရာ အလြန္ေကာင္း၏၊၊ ၁၇ ေျဖာင့္မတ္ေသာ သူလိုက္ေသာ လမ္းကိုကား၊ ဒုစရုိက္ကိုေရွာင္ျခင္း တည္း။ ထိုလမ္းမွ မလဲႊဘဲ အမဲလိုက္ေသာသူသည္ မိမိအသက္ဝိညာဥ္ကို ေစာင့္တတ္၏၊၊ ၁၈ မာနသည္ ပ်က္စီးျခင္း အရင္၊ ေထာင္လႊားေသာ သေဘာသည္ ရႈတ္ခ်ျခင္းအရင္၌ ေနရာက်တတ္၏၊၊ ၁၉ စိတ္ႏွိမ့္ခ်ေသာ သူတို႔ႏွင့္ ေပါင္း ေဘာ္၍ စိတ္ႏွိမ့္ခ်ျခင္းသည္၊ မာနႀကီးေသာသူတို႔ႏွင့္ ဆက္ဆံ၍ လုယူေသာဥစၥာကို ေဝမွ်ျခင္းထက္ သာ၍ ေကာင္း၏။ ၂၀ ပညာႏွင့္ အမႈေစာင့္ေသာသူသည္ အက်ိဳးကို ရလိမ့္မည္၊၊ ထာဝရဘုရားကို ခိုလံႈေသာသူသည္ လည္း မဂၤလာရိွ၏။ ၂၁ လိမၼာေသာ စိတ္သေဘာရွိေသာသူသည္ ပညာသတိၱရွိသည္ဟု ေက်ာ္ေစာရာသို႔ ေရာက္တတ္၏။ ခ်ိဳေသာ စကားကို ေျပာတတ္ေသာ ႏႈတ္သတၱိသည္လည္း ပညာအတတ္ကို တိုးပြားေစတတ္၏၊၊ ၂၂ ဥာဏ္ပညာကို ရေသာသူသည္ အသက္စမ္းေရတြင္းကို ရ၏။ မိုက္ေသာသူတို႔၏ သြန္သင္ျခင္းမူကား၊ မိုက္ျခင္းျဖစ္၏၊၊ ၂၃ ပညာရွိေသာ သူ၏ ႏွလံုးသည္ သူ၏ႏႈတ္ကို သြန္သင္၍၊ သူ၏ ႏႈတ္ခမ္းတို႔၌ ပညာအတတ္ကို ထပ္ေလာင္းတတ္၏။ ၂၄ သာယာေသာ စကားသည္ ပ်ားလပို႔ကဲ့သို႔ျဖစ္၍၊ စိတ္ဝိညာဥ္၌ ခ်ိဳၿမိန္လ်က္ ကိုယ္အရုိးကို က်န္းမာေစလ်က္ရွိၾက၏။ ၂၅ လူထင္သည္ အတိုင္းမွန္ေသာ လကၡဏာရွိေသာ္လည္း အဆံုး၌ ေသျခင္းသို႔ပို႔ေသာ လမ္းတမ်ိဳးရွိ၏။ ၂၆ အလုပ္လုပ္ေသာသူသည္ မိမိပစပ္ေတာင္းေသာေၾကာင့္ မိမိအဘို႔ လုပ္တတ္၏၊၊ ၂၇ အဓၾၶြမလူသည္ မေကာင္းေသာ အမႈ႔ကို ႀကိဳးစား၍ ႀကံစည္တတ္၏၊၊ သူ၏ ႏႈတ္ခမ္း၌ ေလာင္ေသာ မီးကဲ့သို႔ရွိ၏၊၊ ၂၈ သေဘာေကာက္ေသာ သူသည္ ရန္မ်ိဳးေစ့ကို ႀကဲတတ္ ၏၊၊ ကုန္းတိုက္ေသာသူသည္လည္း မိတ္ေဆြတို႔ကို ကဲြျပားေစတတ္၏၊၊ ၂၉ ႀကမ္းၾကဳတ္ေသာ သူသည္ အိမ္နီးခ်င္း ကို ေခ်ာ့ေမာ့၍ မေကာင္းေသာ လမ္းထဲသို႔ ေသြးေဆာင္တတ္၏၊၊ ၃၀ ေကာက္ေသာ အႀကံကို ႀကံစည္ျခင္းငွာ မ်က္စိမွိတ္ ၍ ႏႈတ္ခမ္းတို႔ကို လႈပ္သျဖင့္ ဆိုးေသာ အမႈကို ၿပီးစီးတတ္၏၊ ၃၁ ျဖဴေသာဆံပင္သည္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း တရား၌ တည္လွ်င္၊ ဘုန္းႀကီးေသာ သရဖူ ျဖစ္၏၊၊ ၃၂ စိတ္ရွည္ေသာ သူသည္ခြန္အားႀကီး ေသာသူထက္င္း၊ မိမိစိတ္ကို ခ်ဳပ္တည္းေသာသူသည္ ၿမိဳ႔ကို တိုက္ယူေသာ သူထက္င္း၊ သာ၍ေကာင္း၏၊၊ ၃၃ စာေရးတံတို႔ကို အိတ္ထဲ၌ ေလာင္းလ်က္ရွိရာတြင္ ခဲြေဝစီရင္ျခင္းအမူကို ထာဝရဘုရား ပိုင္ေတာ္မူ၏၊၊ Chapter 17 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၁၇၁ တအိမ္လံုးျပည့္ေသာ ယဇ္ပူေဇာ္ပဲြကို ရန္ေတြ႔ေသာစိတ္ႏွင့္ စားရသည္ထက္၊ ၿငိမ္သက္ျခင္းႏွင့္ ယွဥ္ေသာ မုန္႔တလုပ္စာသည္ သာ၍ ေကာင္း၏၊၊၂ ပညာရွိေသာကြၽန္သည္ အရွက္ခဲြေသာသား ကို အုပ္စိုး၍ ညီအစ္ကို တို႔ႏွင့္ အတူအေမြခံတတ္၏၊၊ ၃ ေငြစစ္စရာဘို႔ မိုက္ကိုင္း၊ ေရႊစစ္စရာဘို႔ မီးဖိုကိုင္း၊ သံုးတတ္၏ စိတ္ႏွလံုးကိုကား ထာဝရဘုရား စစ္ေတာ္မူ၏၊၊ ၄ မတရားသျဖင့္ျပဳေသာသူသည္ မုသာစကားကုိ ယံုတတ္၏။ မုသာသံုးေသာ သူသည္လည္း စိုးညစ္ေသာစကားကုိနားေထာင္တတ္၏။ ၅ ဆင္းရဲသားတို႔ကို မထီေလးစားျပဳေသာသူ သည္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ ဘုရားကို ကဲ့ရဲ႔၏။ သူတပါး၌ ေဘးေရာက္လွ်င္ ဝမ္းေျမာက္တတ္ေသာသူသည္လည္း အျပစ္ဒဏ္ႏွင့္ မလြတ္ရ။ ၆ ေျမးတို့သည္ အသက္ႀကီးေသာသူ၏ သရဖူ ျဖစ္၏။ သားတို႔၏ ဘုန္းကား အဘတည္္း။ ၇ ျမတ္ေသာစကားသည္ မိုက္ေသာသူႏွင့္ မေတာ္တသင့္။ ထိုမွ်မက၊ မုသာစကားသည္မင္းႏွင့္မေတာ္မသင့္။ ၈ လက္ေဆာင္သည္ ခံေသာသူအထင္ အတိုင္း ေက်ာက္ျမတ္ကဲ့သို႔ ျဖစ္၍၊ မ်က္ႏွာျပဳေလရာရာ၌ ေအာင္တတ္၏။ ၉ သူတပါးျပစ္မွားေသာ အမႈကို ဝွက္ထားေသာသူသည္ေမတၱာကိုျပဳစု၏။ ၾကားေျပာေသာသူမူကား၊ မိတ္ေဆြတို႔ကို ကြဲျပားေစ၏။ ၁၀ မိုက္ေသာသူသည္ ဒဏ္ခ်က္ တရာကို အမႈထားသည္ထက္၊ ပညာရွိေသာ သူသည္ ဆံုးမေသာ စကားကိုသာ၍ အမႈထားတတ္၏။ ၁၁ ပုန္ကန္ေသာသူသည္ မတရားေသာအမႈကိုသာျပဳစုတတ္၏။ ထုိေၾကာင့္ ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ တမန္ကို သူ႔ဆီသို႔ေစလႊတ္ရ၏။ ၁၂ မိုက္ေသာစိတ္ ထဆဲရွိေသာ လူမိုက္ႏွင့္ မေတြ႔ပါ ေစႏွင့္။ သားငယ္ေပ်ာက္ေသာဝံမႏွင့္သာ၍ေတြ႔ပါေစေသာ။ ၁၃ အၾကင္သူသည္ေက်းဇူးကိုမသိ၊ မေကာင္းေသာ အမႈႏွင့္ဆပ္ ၏၊ ထိုသူ၏ အိမ္သည္မေကာင္းေသာ အမႈႏွင့္ မကင္းမလြတ္ရ။ ၁၄ ရန္ေတြ႔စ အမႈသည္ ေရကန္ေပါင္ေပါက္ စကဲ့သို႔ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ရန္မေတြ႔မွီေတြ႔စရာ အေၾကာင္းကို ေရွာင္ေလာ့။ ၁၅ မတရား ေသာသူတို႔ကို အျပစ္မွ လႊတ္ေသာသူႏွင့္၊ ေျဖာင္မတ္ေသာသူတို႔ကိုအျပစ္စီရင္ေသာ သူႏွစ္ေယာက္လုံးတုိ႔ ကိုိ ထာဝရ ဘုရား စက္ဆုပ္ရြံရွာ ေတာ္မူ၏။ ၁၆ မိုက္မဲေသာသူသည္ ပညာကို အလုိမရွိသည္ ျဖစ္၍၊ ပညာအဘိုးကို အဘယ္ေၾကာင့္ သူ၌အပ္ရသနည္း။ ၁၇ အေဆြခင္ပြန္းသည္ အခါ ခပ္သိမ္းခ်စ္တတ္၏။ ညီအစ္ကိုသည္ ဒုကၡကာလ အဘို႔ေမြးဖြားလ်က္ရွိ၏။ ၁၈ ဥာဏ္ မဲ့ေသာသူသည္လက္ဝါးခ်င္းရုိက္၍၊ အေဆြခင္ပြန္း အေရွ႔မွာ အာမခံတတ္၏။ ၁၉ ရန္ေတြ႔ျခင္းကိုႏွစ္သက္ေသာ သူသည္ လြန္က်ဴးျခင္းကိုလည္း ႏွစ္သက္တတ္၏။ မိမိတံခါးကိုခ်ီးျမ‡င့္ေသာ သူသည္ပ်က္စီးျခင္းကို ရွာတတ္၏။ ၂၀ သေဘာေကာက္ေသာသူသည္ ေကာင္းေသာအကိ်ဳးကိုမေတြ႔တက္။ စကားလိမ္ေသာသူသည္ ေဘးဥပေဒႏွင့္ ေတြ႔ႀကံဳတတ္၏။ ၂၁ မိုက္ေသာသူကို ျဖစ္ဘြားေစေသာသူသည္မိမိကိုု မိမိ ဝမ္းနည္းေစတတ္၏။ မိုက္ေသာသူ၏အဘ၌ ဝမ္းေျမာက္စရာ အေၾကာင္းမရွိ။ ၂၂ စိတ္ရႊင္လန္းျခင္းသည္ က်န္းမာ ေစတတ္၏။ စိတ္ပ်က္ျခင္းမူကား၊ အရုိးတုိ႔ကိုေသြ႔ေျခာက္ေစတတ္၏။ ၂၃ မတရား ေသာသူသည္ တရားလမ္းကို ဖ်က္ေသာအဘိုးတံစိုးကို သူတပါး၏ ခါးပုိက္အိတ္ထဲက ႏႈိက္ယူတတ္။ ၂၄ ဥာဏ္ရွိ ေသာသူသည္ပညာကိုမ်က္ေမွာက္ ျပဳတတ္၏။ မိုက္ေသာသူ၏ မ်က္စိမူကား၊ ေျမႀကီးစြန္း တိုင္ေအာင္လွည့္၍ ၾကည့္ရႈတတ္၏။ ၂၅ မိုက္ေသာသူသည္ အဘဝမ္းနည္းစရာ အေၾကာင္း၊ ေမြးေသာအမိစိတ္ညစ္စရာ အေၾကာင္း ျဖစ္၏။ ၂၆ ေျဖာင့္မတ္ေသာ သူကိုအျပစ္ဒဏ္ မေပးေကာင္း။ တရားသျဖင့္စီရင္ေသာ မင္းကိုလည္း မထိခုိက္ေကာင္း။ ၂၇ သိပၸံအတတ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာသူသည္စကာမမ်ားတတ္။ ဥာဏ္ေကာင္းေသာသူသည္လည္း ဧေသာ စိတ္ရွိတတ္၏၊ ၂၈ မိုက္ေသာသူပင္ တိတ္ဆိတ္စြာေနလွ်င္ ပညာရွိဟူ၍င္း၊ မိမိႏႈတ္ကို မဖြင့္ဘဲ ေနေသာသူကိုလည္း ဥာဏ္ေကာင္း ေသာသူဟူ၍င္း သူတပါးထင္တတ္၏၊၊ Chapter 18 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၁၈၁ သူတပါးမ်ားႏွင့္ မေရာမေႏွာေသာသူသည္ မိ္မိေစတနာ အလိုရွိသည့္အတိုင္း ရွာေဖြ၍၊ ပညာရတနာ အမ်ိဳး မ်ိဳးကို စူးစမ္းေမြေႏွာက္တတ္၏၊၊၂ မိုက္ေသာသူမူကား မိမိစိတ္သေဘာကို ျပစရာအခြင့္္မွတပါး အျခားေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ဥာဏ္ပညာ၌ မေပ်ာ္ေမြ႔တတ္၊၊ ၃ မတရားေသာ သူလာေသာအခါ၊ မထီမဲ့ျမင္ျပဳျခင္းကို ခံရ၏၊၊ ဂုဏ္အသေရ ပ်က္ေသာအခါ၊ ကဲ့ရဲ႔ျခင္းကိုလည္း ခံရ၏၊၊ ၄ ႏႈတ္ထြက္ေသာစကားသည္ နက္ေသာေရကဲ့သို႔င္း၊ ပညာ စမ္းေရတြင္းသည္ ေရစီးေသာျမစ္ကဲ့သို႔င္း ျဖစ္၏၊၊ ၅ တရားေတြ႔ရာအမႈ၌ ေျဖာင့္္မတ္ေသာသူကို ရႈံးေစျခင္းငွာ မတရားေသာသူ၏ မ်က္ႏွာကို မေထာက္ေကာင္း၊၊ ၆ မိုက္ေသာသူ၏ ႏႈတ္ခမ္းတို႔သည္ ရန္ေတြ႔တတ္၏၊၊ သူ၏ ႏႈတ္သည္လည္း အျပစ္ဒဏ္ကို ေတာင္းတတ္၏၊၊ ၇ မုိက္ေသာသူ၏ႏႈတ္သည္ ပ်က္စီးရာအေၾကာင္း ႏႈတ္ခမ္းတို႔သည္ မိမိအသက္ကို ေက်ာ့မိရာ အေၾကာင္းျဖစ္၏၊၊ ၈ ကုန္းတိုက္ေသာ သူ၏ စကားသည္ ၿမိန္ေသာ ခဲဖြယ္စားဖြယ္ကဲ့သို႔ ျဖစ္၍၊ ဝမ္းအတြင္းသို႔ ဝင္တတ္၏၊၊ ၉ အလုပ္လုပ္ေသာအခါ ပ်င္းရိေသာ သူသည္ မိမိဥစၥာကို အခ်ည္းႏွီးကုန္ေစေသာ သူႏွင့္ ညီအစ္ကို ေတာ္ေပ၏၊၊ ၁၀ ထာဝရဘုရား၏ နာမေတာ္သည္ ခိုင္ခံ့ေသာ ရဲတိုက္ျဖစ္၍ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူတိုု႔ သည္ ေျပးဝင္သျဖင့္ လုံၿခံဳစြာ ေနရၾက၏၊၊ ၁၁ ေငြရတတ္ေသာသူက ငါ့စည္းစိမ္သည္ ခိုင္ခံ့ေသာ ၿမိဳ႔ျဖစ္၏၊၊ ျမင့္ေသာၿမိဳ႔ရုိး ႏွင့္ တူသည္ဟု ထင္တတ္၏၊ ၁၂ ပ်က္စီးျခင္းအရင္၌ လူသည္ စိတ္ျမင့္ ျခင္း၏ ေနရာ၊ ဂုဏ္အသေရ အရင္၌ ႏွိမ့္ခ်ျခင္း၏ ေနရာ ရွိ၏၊၊ ၁၃ အက်ိဳးအေၾကာင္း ကို မစစ္မွီ အမႈစီရင္ေသာသူသည္ မိုက္ေသာအျပစ္၊ အရွက္ကဲြရေသာ အျပစ္ရွိ၏၊ ၁၄ လူ၏ စိတ္ဝိညာဥ္သည္ မိမိနာျခင္း ေဝဒနာကို ခံႏိုင္၏၊၊ ေၾကကဲြေသာ စိတ္ကိုကား၊ အဘယ္သူ သည္းခံ ႏိုင္သနည္း၊၊ ၁၅ သမၼာသတိရွိေသာသူ၏္ စိတ္နလံုးသည္ ပညာအတတ္ကို သိုထားတတ္၏၊၊ ပညာရွိေသာ သူ၏ နားသည္လည္း ပညာစကား ကို ရွာတတ္၏၊၊ ၁၆ လူ၌ ပါေသာ လက္ေဆာင္အားျဖင့္ လမ္းရွင္းလင္း၍ လူႀကီးထံသို႔ ဝင္ရေသာ အခြင့္ရွိတတ္၏၊၊ ၁၇ ကိုယ္အမႈကို အဦးေစာင့္၍ ေျပာေသာသူသည္ ေျဖာင့္မတ္ရာသို႔ ေရာက္ေသာ္လည္း အိမ္နီးခ်င္းလာ၍ စစ္ေၾကာတတ္၏၊၊ ၁၈ စာေရးတံျပဳျခင္းအားျဖင့္ အျငင္းအခံုၿငိမ္း၍၊ အားႀကီးေသာ သူတို႔ အမႈကို ဆံုးျဖတ္တတ္၏၊၊ ၁၉ အၿငိဳးထားေသာ ညီအစ္ကိုသည္ ခိုင္ခံ့ေသာ ၿမိဳ႔ထက္သာ၍ ခက္၏၊၊ ညီအစ္ကို ရန္ေတြ႔ျခင္း အမႈသည္ ရဲတိုက္တံခါးက်င္ကဲ့သို႔ ျဖစ္၏၊၊ ၂၀ လူသည္ မိမိႏႈတ္၏ အသီးႏွင့္ ဝမ္းျပည့္ရ၏၊၊ မိမိႏႈတ္ခမ္း တို႔၏ စီးပြားႏွင့္ ဝင္ရ၏၊၊ ၂၁ လွ်ာသည္ အသက္ေသျခင္း ႏွင့္ရွင္ျခင္းကို အစိုးရ၏၊၊ လွ်ာကို ႏွစ္သက္ေသာ သူသည္လည္း၊ လွ်ာ၏အသီး ကို စားရ၏၊၊ ၂၂ မယားကို ရေသာသူသည္ ေကာင္းေသာအရာကို ရ၍ ထာဝရဘုရား၏ ေက်းဇူးေတာ္ကို ခံရ၏၊၊ ၂၃ ဆင္း ရဲေသာ သူသည္ ေတာင္းပန္တတ္၏၊၊ ေငြရတတ္ေသာသူမႈကား၊ ၾကမ္းတမ္းစြာ ျပန္ေျပာတတ္၏၊၊ အေပါင္းအေဘာ္ မ်ားေသာသူသည္ အက်ိဳးနည္း ရွိတတ္၏၊၊ မိတ္ေဆြမူကား၊ ညီအစ္ကို စဲြကပ္သည္ထက္ သာ၍ စဲြကပ္တတ္၏၊၊ Chapter 19 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၁၉၁ ေကာက္လိမ္ေသာ စကားကို သံုးတတ္ေသာလူမိုက္ထက္၊ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းလမ္းသို႔လိုက္ေသာ ဆင္းရဲသူ သည္ သာ၍ ေကာင္း၏၊၊၂ စိတ္ဝိညာဥ္သည္ ပညာအတတ္မရွိဘဲ မေနေကာင္း၊၊ အလ်င္အျမန္သြားေသာသူသည္ လည္း မွားယြင္းတတ္၏၊၊ ၃ လူသည္ မိုက္ေသာသေဘာေၾကာင့္ လမ္းလြဲ၍ စိတ္ထဲမွာ ထာဝရဘုရားကို ကဲ့ရဲ႔ ျပစ္တင္ တတ္၏၊၊ ၄ စည္းစိ္မ္ရွိလွ်င္ အေဆြခင္ပြန္းမ်ားတတ္၏၊၊ ဆင္္းရဲေသာသူမူကား မိမိအိမ္နီးခ်င္းႏွင့္္မွ် မေပါင္းေဘာ္ရ၊၊ ၅ မမွန္ေသာ သက္ေသသည္ အျပစ္မခံဘဲ မေနရ၊၊ မုသာကို သံုးေသာသူသည္လည္း ဒဏ္ႏွင့္ မလြတ္ရ ၊၊ ၆ မ်ားေသာသူ တို႔သည္ မင္းကို ေဖ်ာင္းဖ်တတ္ၾက၏၊၊ လက္ေဆာင္ေပးေသာသူကို လည္း လူတိုင္း မိတ္ေဆြဖဲြ႔တတ္၏၊၊ ၇ ဆင္းရဲေသာ သူ၏ ညီအစ္ကို ရွိသမွ်တို႔သည္ သူ႔ကို မုန္းတတ္ၾက၏၊၊ သူ၏ အေဆြခင္ပြန္းတုိ႔သည္ သူကိုသာ၍ေဝးစြာ ေရွာင္တတ္ၾက၏၊၊ လိုက္၍ ေခၚေသာ္လည္း ကြယ္ေပ်ာက္ၾကၿပီ၊၊ ၈ ပညာကို ရေသာသူသည္မိမိအသက္ ဝိညာဥ္ကို ခ်စ္ရာေရာက္၏။ ဥာဏ္ကို စဲြလမ္းေသာသူသည္လည္း ေကာင္းက်ိဳးကို ခံတတ္၏၊၊ ၉ မမွန္ေသာ သက္ေသသည္ အျပစ္မခံဘဲ မေနရ၊၊ မုသာကို သံုးေသာသူသည္လည္း ပ်က္စီးျခင္းသို႔ ေရာက္လိမ့္မည္၊၊ ၁၀ မိုက္ေသာသူသည္ မေပ်ာ္ေမြ႔သင့္၊၊ ထိုမွ်မက၊ ကြၽန္သည္ မင္းတို႔ကုိ အစိုးမရသင့္၊၊ ၁၁ သမၼာသတိရွိေသာ သူသည္ မိမိအမ်က္ေဒါသကို ခ်ဳပ္တည္းတတ္၏၊၊ သူတပါးျပစ္ မွားျခင္းကို သည္းခံေသာ သူသည္လည္း ဘုန္းအသေရရွိ၏၊၊ ၁၂ ရွင္ဘုရင္၏ အမ်က္ေတာ္သည္ ျခေသၤ့ေဟာက္သကဲ့သို႔ ျဖစ္၏၊ ေက်းဇူးေတာ္မူကား၊ ျမက္ေပၚမွာ က်ေသာ ႏွင္းရည္ကဲ့သို႔ ျဖစ္၏။ ၁၃ မိုက္ေသာသားသည္ အဘဆင္းရဲစရာ အေၾကာင္းျဖစ္၏၊၊ ရန္ေတြ႔တတ္ေသာ မယားသည္လည္း၊ အစက္စက္က်ေသာ မိုဃ္းအေပါက္ႏွင့္ တူ၏၊၊ ၁၄ အိမ္ႏွင့္ စည္းစိမ္သည္ မိဘအေမြဥစၥာျဖစ္၏၊၊ သမၼာသတိရွိေသာ မယားမူကား ထာဝရဘုရား ေပးသနားေတာ္မူရာ ျဖစ္၏၊၊ ၁၅ ပ်င္းရိေသာ သေဘာသည္ လြန္က်ဴးစြာ အိပ္ေပ်ာ္ေစ၍၊ ပ်င္းရိေသာသူသည္ အငတ္ခံရ၏၊၊ ၁၆ ပညတ္တရား ကို ေစာင့္ေသာသူသည္ မိမိအသက္ဝိညာဥ္ကို ေစာင့္ရာ ေရာက္၏၊၊ မိမိသြားရာလမ္းတို႔ကို မထီေလးစားျပဳေသာ သူမူ ကား အေသခံရ၏၊၊ ၁၇ ဆင္းရဲသားကို သနားေသာသူသည္ ထာဝရဘုရားအား ေခ်းငွားေသာသူျဖစ္၍ သူျပဳေသာ အမႈ၏ အက်ိဳးကို ေပးဆပ္ေတာ္မူလိမ့္မည္၊၊ ၁၈ ေျမာ္လင့္စရာရွိသည့္အခါ၊ ကိုယ္သားကို ဆံုးမေလာ့၊၊ သူ႔ကို အက်ိဳးနည္း ေအာင္ သနားေသာစိတ္ မရွိေစႏွင့္၊၊ ၁၉ ေဒါသအမ်က္ႀကီးေသာသူသည္ အျပစ္ဒဏ္ကို ခံရလိမ့္မည္၊၊ သူကိုကယ္ႏႈတ္လွ်င္ အဖန္ဖန္ကယ္ႏႈတ္ ရမည္၊၊ ၂၀ ေနာက္ဆံုးကာလ၌ ပညာရွိျဖစ္လိုေသာငွာ ဆံုးမေသာစကားကို နားေထာင္၍ နည္းဥပေဒသကို ခံယူေလာ့၊၊ ၂၁ လူသည္ အထူးထူး အျပားျပားႀကံစည္တတ္၏၊၊ သို႔ရာတြင္ ထာဝရ ဘုရား၏ အႀကံေတာ္သည္ တည္လိမ့္မည္၊၊ ၂၂ လူသည္ ေစတနာရွိလွ်င္ ေက်းဇူးျပဳရာ ေရာက္၏၊၊ ဆင္းရဲေသာ သူသည္လည္း၊ မုသာသံုးေသာ သူထက္သာ၍ ေကာင္း၏၊၊ ၂၃ ထာဝရဘုရားကို ေၾကာက္ရြံ႔ေသာသေဘာသည္ အသက္ရွင္ျခင္းႏွင့္ ဆိုင္သည္ ျဖစ္၍၊ ထိုသေဘာရွိေသာသူူသည္ အလုိဆႏၵ ျပည့္စံုလွ်က္ ရွိ၍၊ ေဘးဥပဒ္ႏွင့္ ကင္း လြတ္လိမ့္မည္၊၊ ၂၄ ပ်င္းရိေသာသူသည္ မိမိလက္ကို အိုး၌ သြင္းေသာ္လည္း တဖန္ႏႈတ္၍ မိမိပါးစပ္သို႔ မခြံ႔လို ၂၅ မထီမဲ့ျမင္ျပဳေသာသူကို ရုိက္လွ်င္ ဥာဏ္တိမ္ေသာ သူသည္ သတိရလိမ့္မည္၊၊ ဥာဏ္ေကာင္းေသာ သူကို ဆံုးမလွ်င္၊ သူသည္ ပညာတရားကို နားလည္လိမ့္မည္၊၊ ၂၆ အဘဥစၥာ ကိုျဖဳန္း၍ အမိကို ႏွင္ထုတ္ေသာသားသည္ အရွက္ခဲြေသာ သား၊ ကဲ့ရဲ႔ျခင္းကို ခံေစေသာသားျဖစ္၏၊၊ ၂၇ ငါ့သား၊ ပညာတရားကို ပယ္ေစျခင္းငွာ၊ သြန္သင္ေသာသူ၏ စကားကို နားမေထာင္ႏွင့္ ၊၊ ၂၈ အဓမၼသက္ေသသည္ တရားကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳတတ္ ၏၊၊ မတရားေသာသူသည္လည္း၊ ဒုစရုိက္ ကိုစား၍ မ်ိဳတတ္၏၊၊ ၂၉ မထီမဲ့ျမင္ျပဳေသာသူတို႔ အဘို႔ အျပစ္စီရင္ျခင္း၊ မိုက္ေသာသူတို႔၏ ေက်ာအဘို႔ဒဏ္ေပးျခင္း သည္အသင့္ရွိ၏၊၊ Chapter 20 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၂၀၁ စပ်စ္ရည္သည္ လွည့္စားတတ္၏၊၊ ေသရည္ေသရက္သည္ ရုန္းရင္းခတ္ျပဳျခင္း အမႈကို ျဖစ္ေစတတ္၏၊၊ ထိုသို႔ေသာ အားျဖင့္ မွားယြင္းေသာသူသည္ ပညာမရွိ၊၊၂ ရွင္ဘုရင္ေၾကာက္ေစေသာ အမႈအရာသည္ ျခေသၤ့ ေဟာက္ျခင္းႏွင့္ တူ၏၊၊ အမ်က္ေတာ္ကို ႏႈိးေဆာ္ေသာသူသည္ မိမိအသက္ကို ျပစ္မွား၏၊၊ ၃ ရန္ေတြ႔ျခင္းကို ၿငိမ္းေစေသာ သူသည္ ဂုဏ္အသေရရွိ၏၊၊ မိုက္ေသာသူမူကား၊ အမႈႏွင့္ ေရာေႏွာတတ္၏၊၊ ၄ ခ်မ္းေသာေၾကာင့္ ပ်င္းရိ ေသာသူသည္ လယ္မလုပ္လို၊၊ ထိုေၾကာင့္ စပါးရိတ္ေသာကာလ၌ သူတပါးကို ေတာင္းေသာ္လည္း မရရာ၊၊ ၅ လူစိတ္ ႏွလံုး၌ ပညာ အႀကံသည္ နက္ေသာေရႏွင့္ တူေသာ္လည္း၊ ဥာဏ္ေကာင္းေသာသူသည္ ခပ္ယူလိမ့္မည္၊၊ ၆ လူမ်ား တို႔သည္ မိမိတို႔ျပဳေသာ ေက်းဇူးကို ၾကားေျပာတတ္၏၊၊ သစၥာရိွေသာ သူကိုကား၊ အဘယ္သူ ရွာ၍ ေတြ႔ႏိုင္သနည္း။ ၇ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူသည္ မိမိေျဖာင့္မတ္ျခင္းလမ္းသို႔ လိုက္၍၊ သူ၏ သားစဥ္ ေျမးဆက္တို႔သည္ မဂၤလာရွိၾက၏၊၊ ၈ တရားပလႅင္ေပၚမွာ ထိုင္ေသာ ရွင္ဘုရင္သည္ မေကာင္းေသာ အမႈအရာရွိသမွ်တို႔ကို မ်က္စိေတာ္ႏွင့္ ပယ္ရွင္းတတ္ ၏။ ၉ ငါသည္ ကိုယ္စိတ္ႏွလံုးကို စင္ၾကယ္ေစၿပီ၊၊ အျပစ္ႏွင့္ ကင္းလြတ္၏ ဟု အဘယ္သူဆုိႏိုင္သနည္း၊၊ ၁၀ အေလးခ်င္း မတူ ေသာ အေလး၊ အဝင္ခ်င္းမတူ ေသာ တင္းေတာင္းတို႔ကို ထာဝရဘုရား စက္ဆုပ္ရြံရွာေတာ္မူ၏၊၊ ၁၁ သူငယ္ေသာ္ လည္း မိမိျပဳေသာအမႈသည္ စင္သည္ မစင္သည္ မွန္သည္မမွန္သည္ကို မိမိအျခင္းအရာအားျဖင့္ ျပ၍ မိမိသေဘာကို ထင္ရွားေစ၏။ ၁၂ ၾကားတတ္ေသာ နားကိုင္း၊ ျမင္တတ္ေသာမ်က္စိကိုင္း၊ ထာဝရဘုရားဖန္ဆင္း ေတာ္မူၿပီ။ ၁၃ ဆင္းရဲမည္ဟု စိုးရိမ္စရာရွိသည္ ျဖစ္၍ အိပ္ျခင္းကိုမတပ္မက္ႏွင့္၊၊ ႏိုးတတ္လွ်င္ ဝစြာစားရ၏၊၊ ၁၄ ယ္ ေသာသူကား မေကာင္းဘူး၊ မေကာင္းဘူးဟု ဆိုတတ္၏၊၊ ဝယ္၍သြားၿပီးမွ ဝါၾကြားတတ္၏၊၊ ၁၅ ေရႊရွိ၏၊၊ ပတၱျမားလည္း ရွိ၏၊၊ ပညာအတတ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာႏႈတ္မူကား၊ အလြန္အဘိုးထုိက္ေသာ ရတနာျဖစ္၏၊၊ ၁၆ မကြၽမ္းေသာသူအတြက္ ၊အမ်ိဳးပ်က္ေသာ မိန္းမအတြက္၊ အာမခံတတ္ေသာ သူသည္ အဝတ္အစရွိေသာ ဥစၥာတစံုတခုကို ေပါင္ထားေစ၊၊ ၁၇ လွည့္စား၍ ရေသာအစာသည္ ခ်ိဳျမိန္ေသာ္လည္း၊ စားေသာသူ၏ ႏႈတ္သည္ ေက်ာက္စရစ္ႏွင့္ ျပည့္လိမ့္ မည္။ ၁၈ အႀကံရွိေသာသူသည္ သူတပါးႏွင့္ တိုင္ပင္လွ်င္ အႀကံထေျမာက္တတ္၏၊၊ ေကာင္းေသာတိုင္ပင္ျခင္း ရွိမွသာ စစ္မႈကို ျပဳရမည္၊၊ ၁၉ လည္၍ စကားမ်ားေသာသူသည္ လိွ်ဳ႔ဝွက္တတ္ေသာ အရာကို ေဘာ္ျပတတ္၏၊၊ သို႔ျဖစ္၍ ေခ်ာ့ေမာ့တတ္ ေသာသူႏွင့္ မေပါင္းေဘာ္ႏွင့္၊၊ ၂၀ အၾကင္သူသည္ မိဘကို က်ိန္ဆဲ၏၊၊ ထုိသူ၏ မီးခြက္သည္ ထူထပ္ေသာ ေမွာင္မွိက္၌ ေသလိမ့္မည္၊၊ ၂၁ အေမြဥစၥာကို အစဦး၌ အလ်င္ရႏိုင္ေသာ္လည္း၊ အဆံုး၌ အမဂၤလာ ျဖစ္လိမ့္မည္၊၊ ၂၂ ငါသည္ ရန္တံုျပဳမည္ ဟု မဆိုႏွင့္၊ ထာဝရဘုရားကို ငံ့လင့္ေလာ့၊၊ သို႔ျပဳလွ်င္ ကယ္တင္ေတာ္မူလိမ့္မည္။ ၂၃ အေလးခ်င္း မတူေသာ အေလးတို႔ ကို ထာဝရဘုရား စက္ဆုပ္ရြ႔ံရွာေတာ္မူ၏၊၊ စဥ္းလဲေသာ ခ်ိန္ခြင္လည္း အျပစ္ ရွိ၏၊၊ ၂၄ လူသြားရာ လမ္းကို ထာဝရဘုရား စီရင္ေတာ္မူ၏၊၊ သုိ႔ျဖစ္၍ သူသည္ မိမိသြားရာလမ္းတို႔ကို အဘယ္သို႔ နားလည္ႏိုင္သနည္း။ ၂၅ ဘုရားအမႈ၌ စကားလြန္ မိေသာသူ သစၥာဂတိထားၿပီးမွ ေမးျမန္းေသာသူသည္ ေက်ာ့ကြင္းႏွင့္ ေတြ႔မိၿပီ၊၊ ၂၆ ပညာရွိေသာ ရွင္ဘုရင္သည္ လူဆိုး တို႔ကို ကဲြျပားေစ၍၊ ဘီးႏွင့္ ဖိတတ္၏။ ၂၇ လူ၏စိတ္ဝိညာဥ္သည္ ကိုယ္အတြင္း၌ ရွိရွိသမွ်တို႔ကို စစ္ေဆးေသာ ထာဝရဘုရား၏ မီးခြက္ျဖစ္၏။ ၂၈ ကရုဏာ တရားႏွင့္သစၥာတရားသည္ ရွင္ဘုရင္ကို ေစာင္မတတ္၏။ ရာဇပလႅင္ေတာ္သည္ ကရုုဏာတရားအားျဖင့္ ျမဲျမံတတ္၏။ ၂၉ လူပ်ိဳ၏ ဘုန္းကားအစြမ္းသတၱိ၊ လူအုိ၏ ဂုဏ္အသေရသည္ကား ျဖဴေသာဆံပင္ျဖစ္၏။ ၃၀ အနာကိုေမႊေႏွာက္ ျခင္းအားျဖင့္ အဆိုးအညစ္ႏွင့္ ကင္းစင္တတ္၏။ ဒဏ္ခ်က္ရာတို႔သည္လည္း၊ ကိုယ့္အတြင္းအရပ္တို႔၌ ထိုသို႔ေသာ ေက်းဇူးကို ျပဳတတ္၏။ Chapter 21 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၂၁၁ ရွင္ဘုရင္၏ စိတ္ႏွလံုးသည္ ေရေခ်ာင္းကဲ့သို႔ ျဖစ္၍၊ ထာဝရဘုရား၏လက္ေတာ္၌ ရွိသျဖင့္၊ အလိုေတာ္ရွိ သည္ အတိုင္းလွည့္ေစေတာ္မူ၏။၂ လူတို႔သည္မိမိတို႔က်င့္သမွ်ေသာ အက်င့္တို႔ကို ႏွစ္သက္တတ္၏။ ထာဝရဘုရား မူကား စိတ္ႏွလံုးတို႔ကို ခ်ိန္ေတာ္မူ၏။ ၃ ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္းကို ႏွစ္သက္သည္ ထက္ေျဖာင့္မတ္စြာ ျပဳျခင္း၊ တရားသျဖင့္စီရင္ ျခင္းကို ထာဝရဘုရားသည္ သာ၍ႏွစ္သက္ေတာ္မူ၏။ ၄ ေထာင္လႊားေသာ မ်က္ႏွာ၊ မာနၾကီးေသာႏွလံုး၊ မတရား ေသာ သူတို႔၏ အလင္းေသာ္လည္းအျပစ္ပါ၏။ ၅ လံု႔လဝိရိယျပဳေသာ သူ၏ အၾကံအစည္သည္ ၾကြယ္ဝျခင္းႏွင့္င္း၊သမၼာသတိရွိေသာ သူ၏အၾကံအစည္ သည္ ဆင္းရဲျခင္းႏွင့္င္း ဆိုင္ေပ၏။ ၆ မုသာစကားအားျဖင့္ ဘ႑ာကို ဆည္းဖူးျခင္းအမႈသည္ ေသမင္းေက်ာ့ကြင္းတို႔တြင္ ေပ်ာက္လႊင့္ေသာ အနတၱျဖစ္၏။ ၇ မတရားေသာ သူတို႔သည္ တရားသျဖင့္မစီရင္ လိုေသာေၾကာင့္၊ မိမိညွဥ္းဆဲျခင္းအျပစ္သည္ မိမိကို ဖ်က္ဆီးလိမ့္မည္။ ၈ လမ္းလႊဲသြားေသာသူသည္ ကြာေဝးရာသို႔ ေရာက္တက္၏။ စင္ၾကယ္ေသာသူျပဳေသာအမႈမူကား မွန္ေပ၏။ ၉ ရန္ေတြ႔တက္ေသာ မိန္းမႏွင့္ အတူ လူမ်ားေသာအိမ္၌ ေနသည္ထက္၊ အိမ္မိုးေပၚေထာင့္ထဲမွာ ေနေသာ္သာ၍ ေကာင္း၏။ ၁၀ မတရားေသာသူ သည္ မနာလိုေသာ စိတ္ရွိ၏။ အိမ္နီးခ်င္း၌ ေက်းဇူူးျပဳခ်င္ေသာ အလိုမရွိ။ ၁၁ မထီမဲ့ျမင္ျပဳေသာသူသည္ အျပစ္ဒဏ္ကို ခံရေသာအခါ၊ ဥာဏ္တိမ္ေသာသူသည္ သတိရတက္၏။ သတိရေသာသူသည္လည္း သြန္သင္ျခင္းကို ခံေသာအခါ၊ ပညာတိုးပြါးတက္၏။ ၁၂ တရားေသာသူသည္ မတရားေသာသူ၏ အိမ္ကို ပညာစိတ္ႏွင့္ ဆင္ျခင္တတ္၏။ မတရား ေသာ သူတို႔မူကား၊ မိမိတို႔ျပဳေသာ ဒုစရိုက္အားျဖင့္ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ ေရာက္တတ္ၾက၏။ ၁၃ ဆင္းရဲေသာသူ၏ ေအာ္ဟစ္ သံကို မၾကားလို၍၊ နားကိုပိတ္ေသာသူသည္ ကိုယ္တိုင္ေအာ္ဟစ္၍ အဘယ္သူမွ်မၾကားရ။ ၁၄ တိတ္ဆိတ္စြာ ေပး ေသာလက္ေဆာင္သည္ သူ႔စိတ္ကိုင္း၊ ရင္ခြင္၌ ခ်ထားေသာလက္ေဆာင္ပဏာသည္ ျပင္းစြာေသာ အမ်က္ကိုင္း ေျဖတတ္၏။ ၁၅ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူသည္တရားသျဖင့္ စီရင္၍ ဝမ္းေျမာက္တတ္၏။ အဓမၼအမႈတို႔ကို ျပဳေသာ သူမူ ကား၊ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ ေရာက္လိမ့္မည္။ ၁၆ ဥာဏ္ပညာလမ္းမွ လႊဲသြားေသာသူသည္ သ ၤခ်ိဳင္းသား အစုအေဝး၌ ေနရာက်လိမ့္မည္။ ၁၇ ကာမဂုဏ္၌ ေမြ႔ေလ်ာ္ေသာသူသည္ ဆင္းရဲျခင္းသို႔ေရာက္လိမ့္မည္။ စပ်စ္ရည္ႏွင့္ဆီကိုႀကိဳက္ ေသာ သူသည္ လည္းေငြကိုမရတတ္ရ။ ၁၈ မတရားေသာသူသည္ တရားေသာသူအဘို႔၊ လြန္က်ဴးေသာ သူသည္ ေျဖာင့္မတ္ ေသာသူအဘို႔ ေရြးရန္ျဖစ္၏။ ၁၉ စိတ္တို၍ ရန္ေတြ႔တက္ေသာ မိန္းမႏွင့္ ေနသည္ထက္၊ ေတာလြင္ျပင္၌ ေနေသာ္ သာ၍ေကာင္း၏။ ၂၀ ပညာရိွေသာသူ၏ အိမ္၌ ႏွစ္သက္ဘြယ္ေသာ ဘ႑ာႏွင့္ ဆီရိွတက္၏။ မိုက္ေသာသူမူကား ကုန္ေစတက္၏။ ၂၁ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရားႏွင့္ ကရုဏာတရားကို ရွာေသာသူသည္ အသက္ရွင္ျခင္း၊ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း၊ ဂုဏ္အသေရထင္ရွားျခင္းတို႔ကို ေတြ႔တတ္၏။ ၂၂ ပညာရွိေသာသူသည္ ခိုင္ခံ့ေသာၿမိဳ႔ရိုးကို တက္၍၊ ၿမိဳ႔သားကိုးစား ရာ ခြန္အားကို ရႈတ္ခ်တတ္၏။ ၂၃ မိမိႏႈတ္ႏွင့္ လွ်ာကိုေစာင့္ေသာသူသည္ မိမိစိတဝိညာဥ္ကို ဒုကၡႏွင့္လြတ္ေစျခင္းငွါ ေစာင့္ရာေရာက္၏။ ၂၄ ျပင္းစြာေသာေဒါသအမ်က္၌ က်င္လည္ေသာသူကို၊ ေထာင္လြားေစာ္ကားေသာသူ၊ မထီမဲ့ျမင္ ျပဳေသာသူဟူ၍ သမုတ္အပ္၏။ ၂၅ ပ်င္းရိေသာသူသည္ အလုပ္မလုပ္ခ်င္ေသာေၾကာင့္၊ မိမိတပ္မက္ေသာ အားျဖင့္ ေသတတ္၏။ ၂၆ တေန႔လံုး တပ္မက္အားႀကီးတတ္၏။ ေျဖာင့္မတ္ေသာ သူမူကား မေႏွာေျမာဘဲ စြန္႔ႀကဲတတ္၏။ ၂၇ မတရားေသာသူ ပူေဇာ္ေသာယဇ္သည္ စက္ဆုပ္ရြံ႕ရွာဘြယ္ျဖစ္၏။ ထိုမွ်မက မတရားေသာ စိတ္ႏွင့္ ပူေဇာ္လွ်င္သာ ျဖစ္၏။ ၂၈ မမွန္ေသာ သက္ေသသည္ ပ်က္္တတ္၏။ ကိုယ္တိုင္ၾကားေသာ သူမူကား တည္ၾကည္စြာေျပာတတ္၏။ ၂၉ မတရားေသာ သူသည္မိမိမ်က္ႏွာကို ခိုင္မာေစတတ္၏။ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူမူကား၊ မိမိသြားရာလမ္းကို ျပင္ဆင္ တက္၏။ ၃၀ ထာဝရဘုရားတဘက္၌ ဥာဏ္မတည္၊ ပညာမတည္၊ အၾကံတစံုတစ္ခုမွ် မတည္ႏိုင္။ ၃၁ စစ္တိုက္ရာကာလ အဘို႔ ျမင္းမ်ားကို ျပင္ဆင္ေသာ္လည္း၊ ထာဝရဘုရား၏ ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ ခ်မ္းသာရပါ၏။ Chapter 22 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၂၂၁ ေကာင္းေသာအသေရကို မ်ားစြာေသာဥစၥာထက္သာ၍ ေရြးစရာ ေကာင္း၏။ သူတပါး စံုမက္ျခင္းေက်းဇူး သည္ ေရႊေငြထက္သာ၍ ေကာင္း၏။၂ ေငြရတက္ေသာသူႏွင့္ ဆင္းရဲေသာသူတို႔သည္ ေတြ႔ၾကံဳၾကသည္။ ထိုသူအ ေပါင္းတို႔ကို ထာဝရဘုရားဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။ ၃ သမၼာသတိရွိေသာ သူသည္အမႈကို ေျမာ္ျမင္၍ ပုန္းေနတတ္၏။ ဥာဏ္တိမ္ေသာသူမူကား၊ အစဥ္အတိုင္းသြား၍ အမႈႏွင့္ ေတြ႔တတ္၏။ ၄ စိတ္ႏွိမ့္ခ်ျခင္း၊ ထာဝရ ဘုရားကိုေၾကာက္ရြံ ျခင္း ေက်းဇူးေၾကာင့္ စည္းစိမ္၊ ဂုဏ္အသေရ၊ အသက္ကိုရတတ္၏။ ၅ သေဘာေကာက္ေသာလူ သြားရာလမ္း၌ ဆူးပင္မ်ားႏွင့္ ေက်ာ့ကြင္းမ်ားရွိတတ္၏။ မိမိစိ္တ္ဝိညာဥ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ေသာသူမူကား ေဝးစြာေရွာင္သြားလိမ့္မည္။ ၆ သူငယ္သြားရာ လမ္းဝ၌ ဆံုးမသြန္သင္ေလာ့။ သို႔ျပဳလွ်င္ သူသည္အိုေသာအခါ ထိုလမ္း၌ မလႊဲ၊ လိုက္သြားလိမ့္မည္။ ၇ ေငြရတတ္ေသာသူသည္ ဆင္းရဲေသာသူကို အစိုးရ၏။ ေခ်းငွါးယူေသာသူသည္ ေခ်းငွားေပးေသာ သူ၌ ကြၽန္ျဖစ္၏။ ၈ ဒုစရိုက္မ်ိဳးေစ့ကို ႀကဲေသာသူသည္ဒုကၡစပါးကို ရိတ္ရမည္။ ေဒါသစိတ္ရွိ၍ ဒဏ္ေပးႏိုင္ေသာ တန္ခိုးလည္း ေပ်ာက္လိမ့္မည္။ ၉ ကရုဏာမ်က္စိရွိေသာသူသည္ ဆင္းရဲေသာသူတို႔ကို ေကြၽးေသာေၾကာင့္ မဂၤလာရွိလိမ့္မည္။ ၁၀ မထီမဲ့ျမင္ျပဳေသာ သူကိုႏွင္ထုတ္ေလာ့။ သို႔ျပဳလွ်င္ ရန္မာန္လည္း ထြက္သြားလိမ့္မည္။ ရန္ေတြ႔ျခင္းႏွင့္ ကဲ့ရဲ႔ျခင္း လည္း ၿငိမ္းလိမ့္မည္။ ၁၁ စိတ္ႏွလံုးျဖဴစင္ျခင္းကို ႏွစ္သက္ေသာသူသည္ ေလ်ာက္ပတ္ေသာ စကားကို ေျပာတတ္၍ ရွင္ဘုရင္ႏွင့္ မိတ္ေဆြဖြဲ႔ရလိမ့္မည္။ ၁၂ ထာဝရဘုရား၏ မ်က္စိေတာ္သည္ ပညာအတက္ကိုေစာင့္၏။ ျပစ္မွားေသာသူ၏ စကားကိုကားေခ်ေတာ္မူ၏။ ၁၃ ပ်င္းရိေသာသူက၊ အိမ္ျပင္မွာ ျခေသၤ့ရွိ၏။ လမ္းသို႔ထြက္လွ်င္ ငါေသလိမ့္မည္ဟု ဆိုတတ္၏။ ၁၄ အမ်ိဳးပ်က္ေသာမိန္းမ၏ ႏႈတ္သည္ နက္ေသာေျမတြင္းျဖစ္၏။ ထာဝရဘုရား စက္ဆုပ္ရြံရွာေတာ္ မူေသာ သူသည္ထိုေျမတြင္းထဲသို႔ က်လိမ့္မည္။ ၁၅ မိုက္ေသာသေဘာသည္ သူငယ္၏ စိတ္ႏွလံုးထဲမွာ ထုပ္ထားလ်တ္ ရွိ၏။ သို႔ေသာ္လည္း၊ ဆံုးမေသာ ႀကိမ္လံုးသည္ ထိုသေဘာကို ေဝးစြာ ႏွင္တတ္၏။ ၁၆ ကိုယ္စီးပြားအဘို႔ ဆင္းရဲသား တို႔ကို ညွဥ္းဆဲေသာသူႏွင့္ ေငြရတတ္ေသာသူတို႔အား ေပးေသာသူသည္ ဆင္းရဲျခင္းသို႔အမွန္ေရာက္လိမ့္မည္။ ၁၇ သင္၏ နားကိုၫႊတ္၍ ပညာရွိစကားကို နားေထာင္ေလာ့။ ငါ့ပညာအတက္ကိုလည္း စိတ္ႏွလံုး၌ စြဲလမ္း ေလာ့။ ၁၈ သင္၏ႏွလံုး၌ သြင္းမိႏိုင္လွ်င္ သာယာေသာအက်ိဳးရွိလိမ့္မည္။ သင္၏ႏႈတ္၌လည္း အဆင္အသင့္ရွိလိမ့္မည္။ ၁၉ သင္သည္ထာဝရဘုရား၌ ခိုလႈံမည္အေၾကာင္း၊ သင္ကိုယ္တိုင္ကို ယေန႔ငါသြန္သင္၏။ ၂၀ သင္သည္သမၼာ တရားစကား စစ္ကို သိမည္အေၾကာင္းႏွင့္၊ သင့္ထံသို႔ေစလႊတ္ေသာ သူတို႔အား၊ သမၼာစကားကိုျပန္ေျပာႏိုင္မည္ အေၾကာင္းသတိေပးလ်က္၊ ၂၁ ပညာအတတ္ကိုျပသလ်က္၊ ထူးဆန္းေသာအရာတို႔ကို ငါေရး၍ ေပးလိုက္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ၂၂ ဆင္းရဲေသာသူ၏ ဆင္းရဲကိုေထာက္၍ သူ၏ဥစၥာကိုမလုမယူႏွင့္။ ဒုကိၡတသတၱဝါကို ၿမိဳ႔တံခါးဝ၌ မညွင္းဆဲႏွင့္။ ၂၃ အေၾကာင္းမူကား၊ ထာဝရဘုရား သည္ သူတို႔အမႈကို ေစာင့္ေတာ္မူမည္။ သူတို႔ဥစၥာကိုလုယူေသာ သူတို႔၏အသက္ကို လုယူေတာ္မူမည္။ ၂၄ စိတ္တိုေသာသူကို မိတ္ေဆြမဖြဲ႔ႏွင့္။ အမ်က္ျပင္းထန္ေသာ သူႏွင့္ အတူမလိုက္ႏွင့္။ ၂၅ လုိက္လွ်င္ သူ၏ထံုးစံဓေလ့ကို သင္၍၊ ကိုယ္အသက္ေက်ာ့မိရာ ျဖစ္လိမ့္မည္။ ၂၆ လက္ဝါးခ်င္းရိုက္ ေသာလူစုႏွင့္ သူ႔ေၾကြးကို အာမခံေသာလူစုထဲသို႔မဝင္ႏွင့္။ ၂၇ သင္၌ ေပးရန္မရွိလွ်င္၊ သင့္အိပ္ယာကို အဘယ့္ေၾကာင့္ ယူသြားေစခ်င္သနည္း။ ၂၈ ဘိုးေဘးစိုက္ဘူးေသာ ေျမမွတ္တိုင္တို႔ကို မေရြ႔ႏွင့္။ ၂၉ ေဆာင္ရြက္စရာအမႈကို ႀကိဳးစား၍ ၿပီးစီးေစတတ္ေသာ သူရွိသေလာ။ ထိုသူသည္ သာမညလူ၏ အမႈကို မေဆာင္ရြက္၊ ရွင္ဘုရင္၏ အမႈေတာ္ကို ေဆာင္ရြက္ရ၏၊၊ Chapter 23 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၂၃၁ မင္းႏွင့္အတူ ထိုင္၍ စားေသာက္ေသာအခါ သင့္ေရွ႔မွာ ဘယ္သူရွိသည္ကို ေစ့ေစ့ဆင္ျခင္ေလာ့၊၊၂ သင္သည္ စားၾကဴးတတ္ေသာသူျဖစ္လွ်င္ သင္၏ လည္ေခ်ာင္းကို ထားႏွင့္ရြယ္ေလာ့၊၊ ၃ ထိုမင္း၏ ခဲဖြယ္စားဖြယ္တို႔ကို အလိုမရွိ ႏွင့္၊၊ လွည့္စားတတ္ေသာအစာျဖစ္၏၊၊ ၄ ေငြရတတ္ျခင္းငွာ မႀကိဳးစားႏွင့္၊၊ ကိုယ္ဥာဏ္ကို အမွီမျပဳႏွင့္၊၊ ၅ ေပ်ာက္ တတ္ ေသာအရာကို ေစ့ေစ့မ်က္ေမွာက္ျပဳသင့္သေလာ၊၊ အကယ္စင္စစ္ေရႊလင္းတသည္ မိုဃ္းေကာင္းကင္သို႔ ျပန္တတ္သကဲ့သို႔၊ ထုိအရာသည္ အေတာင္တို႔ကို လုပ္၍ ပ်ံသြားတတ္၏၊၊ ၆ မနာလိုေသာ သူ၏ အစာကို မစားႏွင့္၊ သူ၏ ခဲဘြယ္စားဘြယ္ကို အလိုမရွိႏွင့္၊၊ ၇ သူသည္ စိတ္ထင္သည့္အတိုင္း ျဖစ္၏၊၊ စားေသာက္ေတာ့ဟုဆိုေသ္ာလည္း ေစတနာစိတ္မရွိ၊၊ ၈ သင္သည္ စားေသာအစာကို တဖန္အန္ရလိမ့္မည္၊၊ သင္ခ်ိဳေသာ စကားလည္း ယိုယြင္းလိမ့္မည္၊ ၉ မိုက္ေသာသူၾကား ေအာင္ စကားမေျပာႏွင့္၊၊ သင္၏ စကား၌ပါေသာပညာကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳလိမ့္မည္၊၊ ၁၀ အရင္စိုက္ေသာ ေျမမွတ္တိုင္ ကို မေရႊ႔ႏွင့္၊၊ မိဘမရွိေသာ သူတို႔၏ လယ္ကို မသိမ္းႏွင့္၊၊ ၁၁ အေၾကာင္းမူကား၊ ထိုသူတို႔ကို ေရြးေတာ္မူ ေသာသူသည္ တန္ခိုးႀကီး၍ သင့္တဘက္၌ သူတို႔အမႈကို ေစာင့္ေတာ္မူလိမ့္မည္၊၊ ၁၂ ဆံုးမၾသဝါဒ၌ စိတ္ႏွလံုးစဲြလမ္း၍ ပညာအတတ္ စကားကို နားခံေလာ့၊၊ ၁၃ သူငယ္ကို မဆံုးမဘဲ မေနႏွင့္၊၊ ႀကိမ္လံုးႏွင့္ ရုိက္ေသာ္လည္း သူသည္မေသ၊ ၁၄ ႀကိမ္လံုးႏွင့္ ရုိက္၍ သူ၏ အသက္ဝိညာဥ္ကို မရဏာႏို္င္ငံမွ ကယ္ႏႈတ္ရမည္၊၊ ၁၅ ငါ့သား သင့္ႏွလံုး၌ ပညာရွိလွ်င္ ငါ့ႏွလံုးႏွင့္ ငါကိုယ္တိုင္သည္ ဝမ္းေျမာက္လိမ့္မည္၊၊ ၁၆ သင့္နႈတ္သည္ မွန္ေသာစကားကို ေျပာေသာအခါ၊ ငါ့ေက်ာက္ကပ္ ရႊင္လန္းလိမ့္မည္၊၊ ၁၇ အျပစ္ထင္ရွားေသာ သူတို႔ကို ျငဴစူ ေသာစိတ္မရွိေစႏွင့္၊တေန႔လံုး ထာဝရဘုရားကို ေၾကာက္ရြ႔ံေသာ သေဘာရွိေစေလာ့၊၊ ၁၈ အကယ္စင္စစ္ အမႈ ဆံုးျဖတ္ ခ်ိန္သည္ ေရာက္လိမ့္ မည္၊၊ သင္ေျမာ္လင့္ျခင္း အေၾကာင္းမပ်က္ရာ၊၊ ၁၉ ငါ့သား၊ ငါ့စကားကို နားမေထာင္၍ ပညာရွိသျဖင၊့္ ကိုယ္စိတ္ႏွလံုး ကို လမ္းမ၌ ပဲ့ျပင္ေလာ့၊၊ ၂၀ စပ်စ္ရည္ေသာက္ၾကဴးေသာသူ၊ အမဲသားစားၾကဴးေသာ သူတို႔ကို အေပါင္းအေဘာ္ မလုပ္ႏွင့္၊၊ ၂၁ အေသာက္ၾကဴးေသာသူႏွင့္အစားၾကဴးေသာသူသည္ ဆင္းရဲျခင္းသို႔ ေရာက္ လိမ့္မည္၊၊ အိပ္ၾကဴးေသာ သေဘာသည္ လူကို အဝတ္စုတ္ႏွင့္ ၿခံဳတတ္၏၊၊ ၂၂ သင့္ကို ျဖစ္ဘြားေစေသာ အဘ၏ စကားကို နားေထာင္ေလာ့၊၊ အသက္ႀကီးေသာ အမိကို မထီမဲ့ျမင္ မျပဳႏွင့္၊၊ ၂၃ သမၼာတရားကို ဝယ္ေလာ့၊၊ မေရာင္းႏွင့္။ ပညာကို ၄င္း၊ ဆံုးမၾသဝါဒ ကို၄င္း၊ ဥာဏ္သတၱိကို၄င္း ထိုအတူျပဳေလာ့၊၊ ၂၄ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ၏ အဘသည္ အလြန္ဝမ္း ေျမာက္လိမ့္မည္၊၊ ပညာရွိေသာသားကို ျဖစ္ဘြားေစေသာသူသည္ ထိုသား၌ အားရဝမ္းေျမာက္လိမ့္မည္။ ၂၅ သင္၏ မိဘတို႔သည္ ဝမ္းေျမာက္ ၍ သင့္ကို ေမြးဘြားေသာသူသည္ ရႊင္လန္းလိမ့္မည္၊၊ ၂၆ ငါ့သား၊ သင့္ႏွလံုးကို ငါ့အားေပး ေလာ့၊၊ သင့္မ်က္စိတုိ႔သည္ ငါသြားေသာလမ္းကို ၾကည့္မွတ္ပါေစ၊၊ ၂၇ ျပည္တန္ဆာမသည္ နက္ေသာက်ဳံးကဲ့သို႔င္း၊ အမ်ိဳးပ်က္ေသာ မိန္းမသည္ က်ဥ္းေသာေျမတြင္းကဲ့သို႔င္း ျဖစ္၏၊၊ ၂၈ သူသည္ထားျပကဲ့သို႔ ေခ်ာင္းၾကည့္တတ္၏၊၊ လြန္က်ဴးေသာ ေယာက်္ားမ်ားျပား ေစျခင္းငွာျပဳတတ္၏၊၊ ၂၉ အဘယ္သူသည္ ဝမ္းနည္းျခင္း ရွိသနည္း၊၊ အဘယ္သူသည္ ညည္းတြားျခင္းရွိသနည္း။ အဘယ္သူသည္္ ရန္ေတြ႔ျခင္းရွိသနည္း။ အဘယ္သူသည္ ျမည္တမ္းျခင္းရွိသနည္း။ အဘယ္သူသည္အက်ဳိး အေၾကာင္းမရွိ၊ ထိခိုက္၍ နာျခင္း ရွိသနည္း၊၊ အဘယ္သူသည္ မ်က္စိ နီျခင္းရွိသနည္း ဟုမူကား၊ ၃၀ စပ်စ္ရည္ကို ၾကာျမင့္စြာ ေသာက္လ်က္ေန ေသာသူ၊ ေဆးႏွင့္ေရာေသာစပ်စ္ရည္ ကိုရွာတ္ေသာ သူတို႔သည္ ထိုသို႔ေသာလၡဏာ ရွိ္ၾက၏္။ ၃၁ ဖလား၌ နီလ်က္၊ အေရာင္ေတာက္လ်က္၊ အခ်ိဳအၿမိန္ဝင္လ်က္ ရွိေသာ စပ်စ္ရည္ကိုမၾကည့္မရႈႏွင့္။ ၃၂ ေနာက္ဆံုး၌ ေျမြကဲ့သုိ႔ ကိုက္ တတ္၏။ ေျမြဆိုးကဲ့သို႔ နာေစတတ္၏။ ၃၃ သင့္မ်က္စိတို႔သည္ အမ်ိဳးပ်က္ေသာမိန္းမတုိ႔ကို ၾကည့္ရႈ၍၊ သင့္ႏွလံုး သည္လည္း ေကာက္ေသာ စကားကို ျမြက္ ဆိုလိမ့္မည္။ ၃၄ အကယ္စင္စစ္သင္သည္ ပင္လယ္အလယ္၌ အိပ္ေသာသူ၊ သေဘၤာရြက္တိုင္ဖ်ားေပၚမွာ အိပ္ေသာသူကဲ့သုိ႔ ျဖစ္လိမ့္မည္။ ၃၅ သူတို႔သည္ ငါ့ကိုရိုက္ၾကၿပီ။ သုိ႔ေသာ္လည္း ငါမနာ။ ငါ့ကို ထုိးၾကေသာ္လည္း ငါမသိ။ အဘယ္အခ်ိန္မွ ငါႏိုးရမည္နည္း။ တဖန္ ငါရွာဦးမည္ဟု သင္ဆိုလိမ့္သတည္း။ Chapter 24 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၂၄၁ မတရားေသာ သူတုိ႔ကို မျငဴစူႏွင့္။ သူတုိ႔ႏွင့္ ေပါင္းေဘာ္ျခင္းငွာ အလိုမရွိႏွင့္။၂ သူတုိ႔သည္ ဖ်က္ဆီးျခင္းငွာ ႏွလံုးၾကံစည္တတ္၏။ ႏႈတ္ႏွင့္လည္း ေဘးျပဳမည္စကားကို ေျပာတတ္၏။ ၃ ဥာဏ္ပညာအားျဖင့္ အိမ္ကို တည္ေဆာက္၍ ခိုင္ခ့ံၿမဲၿမံေစရ၏။ ၄ ပညာအတတ္အားျဖင့္ အခန္းမ်ားတို႔သည္ အဘိုးထုိက္၍၊ ႏွစ္သက္ဘြယ္ေသာ ဥစၥာအေပါင္းတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္ရၾက၏။ ၅ ပညာရွိေသာသူသည္ တန္ခိုးရွိ၏။ ပညာအတတ္ႏွင့္ျပည့္စံုေသာသူသည္ ခြန္အား တိုးပြားတတ္၏။ ၆ ပညာရွိတို႔ႏွင့္ တိုင္ပင္ျပီးမွစစ္မႈကိုျပဳရ၏။ အၾကံေပးႏုိင္ေသာ သူမ်ားစြာရွိလွ်င္ ေဘးလြတ္တတ္၏။ ၇ ပညာ ျမင့္ေသာေၾကာင့္ မိုက္ေသာသူ မမွီႏုိင္။ ၿမိဳ႔တံခါးဝ၌ စကားမေျပာဝံ့။ ၈ မေကာင္းေသာအမႈကို ျပဳျခင္းငွါ ၾကံစည္ေသာသူကို၊ ေဘးျပဳေသာသူဟူ၍ မွည့္ရ၏။ ၉ မိုက္ေသာအၾကံအစည္ အျပစ္ပါ၏။ မထီမဲ့ျမင္ျပဳေသာ သူသည္လည္း၊ လူစက္ဆုပ္ရြံရွာ ဘြယ္ျဖစ္၏။ ၁၀ သင္သည္ အမႈေရာက္ေသာ ကာလ၌ စိတ္ပ်က္လွ်င္ အားနည္း၏။ ၁၁ သခၤ်ဳိင္းသို႔ ထုတ္၍ အေသခံလုေသာ သူတို႔ကိုသင္သည္ ႏုတ္အံ့ေသာငွါ အားမထုတ္ဘဲ ေနလ်က္၊ ၁၂ ငါတို႔မသိဟု ဆိုေသာ္လည္း ႏွလံုးသေဘာကိုဆင္ျခင္ေသာသူသည္ မမွတ္၊ သင္၏စိတ္ဝိညာဥ္ ကိုေစာင့္ေသာသူသည္ မသိဘဲ၊ လူအသီးသီးတို႔အား သူတို႔အက်င့္ႏွင့္ အေလ်ာက္၊ အက်ိဳးအျပစ္ကို မဆပ္မေပးဘဲ ေနေတာ္မူမည္ေလာ။ ၁၃ ငါ႔သား၊ ပ်ားရည္ေကာင္းေသာေၾကာင့္စားေလာ့။ ခ်ဳိၿမိန္ ေသာပ်ားလပို႔ကိုလည္းစားေလာ့။ ၁၄ ထို႔အတူ သင္ေတြ႔ရေသာပညာတရားသည္ စိတ္ဝိညာဥ္၌ အရသာ ႏွင့္ ျပည့္စံု၍၊ သင္သည္ေျမာ္လင့္ျခင္း အေၾကာင္းမပ်က္၊ ေကာင္းေသာအက်ဳိး ကိုခံရလိမ့္မည္။ ၁၅ အိုမတရားေသာသူ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ၏ အိမ္ကို ေခ်ာင္း၍မၾကည့္ႏွင့္။ သူ၏ ၿငိမ္ဝပ္ရာ အရပ္ကို မဖ်က္ႏွင့္။ ၁၆ ေျဖာင့္မတ္ေသာ သူသည္ ခုနစ္ႀကိမ္ လဲေသာ္လည္း ထျပန္လိမ့္မည္။ မတရားေသာ ုသူမူကား လဲေသာအခါ ဆံုးရႈံးလိမ့္မည္။ သင္၏ရန္သူလဲေသာအခါ ဝမ္းမေျမာက္ႏွင့္။ ေျခထိခိုက္ေသာ အခါ ရႊင္လန္းေသာအခါ ဆံုးရႈံးလိမ့္မည္၊၊ ၁၇ သင္၏ ရန္သူလဲေသာအခါ ဝမ္းမေျမာက္ႏွင့္၊၊ ေျခထိခိုုက္ေသာအခါ ရႊင္လန္းေသာစိတ္မရွိ ႏွင့္၊၊ ၁၈ ရွိိလွ်င္ ထာဝရဘုရားသိျမင္သျဖင့္ မႏွစ္သက္ဘဲ သူမွအမ်က္ေတာ္ကို လဲႊေတာ္မူမည္။ ၁၉ မတရားေသာသူတို႔ေၾကာင့္ စိတ္မပူႏွင့္၊၊ အဓမၼလူတို႔ကို မျငဴစူႏွင့္၊၊ ၂၀ အေၾကာင္းမူကား မတရားေသာသူသည္ အက်ိဳးကိုမရ၊၊ အဓမၼလူ၏ မီးခြက္သည္ ေသလိမ့္မည္၊၊ ၂၁ ငါ့သား ထာဝရဘုရားကိုင္း၊ ရွင္ဘုရင္ကိုင္း၊ ေၾကာက္ရြံ႔ ေလာ့၊၊ မတည္ၾကည္ေသာသူတို႔ႏွင့္ မေရာေႏွာ မေပါင္းေဘာ္ႏွင့္၊၊ ၂၂ သူတို႔ေဘးသည္ ခ်က္ျခင္းေရာက္တတ္၏၊၊ ထိုႏွစ္ပါးတို႔၏ အဆံုးကို အဘယ္သူ သိသနည္း၊၊ ၂၃ ထိုမွတပါး၊ ပညာရွိတို႔ႏွင့္ဆိုင္ေသာ အရာဟူမူကား တရားေတြ႔မႈ စီရင္ရာတြင္ လူမ်က္ႏွာကို မေထာက္ ေကာင္း၊၊ ၂၄ သင္သည္ ေျဖာင့္မတ္၏ ဟု မတရားေသာ သူအား ဆိုေသာသူကို လူအမ်ိဳးတို႔သည္ က်ိန္ဆဲၾကလိမ့္မည္၊ လူအႏြယ္တို႔သည္ စက္ဆုပ္ရြံရွာၾကလိမ့္မည္၊၊ ၂၅ ဆံုးမျပစ္တင္ေသာသူတို႔မူကား၊ စိတ္သာယာလ်က္ ေကာင္းႀကီးမဂၤ လာကို ခံလ်က္ ရွိၾကလိမ့္မည္၊၊ ၂၆ မွန္ေသာစကားကို ျပန္ေျပာတတ္ေသာသူ၏ ႏႈတ္ကို လူတိုင္းနမ္းလိမ့္မည္၊၊ ၂၇ ျပင္အရပ္မွာ သင္၏ အလုပ္ကို ျပင္ေလာ့၊၊ လယ္ေတာ၌ ကိုယ္အဘို႔ျပင္ဆင္ေလာ့၊၊ ေနာက္မွ သင္၏ ေနရာ အိမ္ကို ေဆာက္ေလာ့၊၊ ၂၈ သင္၏ အိမ္နီးခ်င္း တဘက္၌ အေၾကာင္းမရွိဘဲ သက္ေသမခံႏွင့္၊၊ ကိုယ္ႏႈတ္ႏွင့္ သူတပါးကို မလွည့္စားႏွင့္၊၊ ၂၉ သူသည္ ငါ၌ ျပဳသည္အတိုင္း သူ၌ ငါျပဳမည္၊၊ သူ႔အက်င့္ႏွင့္ အေလ်ာက္အက်ိဳးအျပစ္ကို ငါဆပ္ေပးမည္ ဟု မဆိုႏွင့္၊၊ ၃၀ ပ်င္းရိေသာသူ၏ လယ္ယာအနားႏွင့္၊ ဥာဏ္မရွိေသာ သူ၏ စပ်စ္ဥယ်ာဥ္အနားမွာ ငါေရွာက္ သြားစဥ္၊ ၃၁ ဆူးပင္ မ်ားျပား၍ ေျမတျပင္လံုး၌ ဆူးေလပင္ အႏွံအျပားလႊမ္းမိုးလ်က္ ေက်ာက္ရုိးၿပိဳလ်က္ ရွိသည္ကို၊ ၃၂ ငါျမင္၍ ေစ့ေစ့ဆင္ျခင္၏၊၊ ၾကည့္ရႈ၍ သြန္သင္ျခင္းကို ခံရ၏၊၊ ၃၃ ခဏအိပ္လ်က္၊ ခဏေပ်ာ္လ်က္ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္းငွါ ခဏလက္ခ်င္း ပိုက္လ်က္ ေနစဥ္တြင္ ၃၄ ဆင္းရဲျခင္းသည္ ခရီသြားေသာသူကဲ့သို႔င္း၊ ဥစၥာျပဳန္းတီးျခင္းသည္ သူရဲကဲ့သို႔င္း၊ ေရာက္ လာလိမ့္မည္၊၊ Chapter 25 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၂၅၁ ယုဒရွင္ဘုရင္ ေဟဇကိ လူတို႔ကူးေရးေသာ ေရွာလမုန္မင္း၏ သုတၱံစကား ဟူမူကား၊၂ အမႈအေရးကို ဝွက္ထား ျခင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ ဘုန္းေတာ္ႏွင့္ သင့္၏၊၊ ရွင္ဘုရင္မႈကား အမႈေရးကို စစ္ေၾကာျခင္းအားျဖင့္ ဂုဏ္အသေရတည္၏၊၊ ၃ မိုဃ္းကာင္းကင္သည္ ျမင့္၏၊၊ ေျမႀကီးသည္ နက္၏၊၊ ရွင္ဘုရင္ႏွလံုးကိုလည္း စစ္၍ မသိႏိုင္။ ၄ ေငြထဲက ေခ်ာ္ကို ထုတ္ပယ္လွ်င၊္ ပန္းတိမ္သမားႏွင့္ ေတာ္သင့္ေသာ ဖလားကို ရလိမ့္မည္၊၊ ၅ မတရားေသာ သူတို႔ကို ရွင္ဘုရင္ထံေတာ္ မွပယ္လွ်င၊္ အာဏာေတာ္သည္ တရားအားျဖင့္ တည္လိမ့္မည္၊၊ ၆ ရွင္ဘုရင္ထံေတာ္၌ ကိုယ္ကို မေျမွာက္ႏွင့္၊၊ လူႀကီး ေနရာ၌ မေနႏွင့္၊၊ ၇ အေၾကာင္းမႈကား၊ ဖူးျမင္ရေသာ မင္းေရွ႔မွာ ႏွိမ့္ခ်ျခင္းကို ခံရ သည္ထက္ ဤအရပ္သို႔ တက္ပါ ဟူ ေသာစကားကိုသာ၍ ၾကားေကာင္း၏၊၊ ၈ အလ်င္အျမန္ ရန္မေတြ႔ႏွင့္၊၊ အိမ္နီးခ်င္းသည္ သင့္ကို အရွက္ခဲြၿပီးမွ၊ သင္သည္ အဘယ္သို႔ျပဳမည္နည္း၊၊ ၉ သင္သည္ အိမ္နီးခ်င္းႏွင့္ ကိုယ္အမႈကို ေဆြးေႏႊးေလာ့၊၊ ဝွက္ထားအပ္ေသာ အမႈအရာကို သူတပါးအား မထုတ္ျပႏွင့္၊၊ ၁၀ သို႔မဟုတ္ သူသည္ သင့္ကို အရွက္ခဲြသျဖင့္ သင္၏ ဂုဏ္သေရ အစဥ္သျဖင့္ ဆံုးလိမ့္မည္၊၊ ၁၁ ေလ်ာက္ပတ္ေသာ စကားသည္ ေငြအေျပာက္မွာ စီခ်ယ္ေသာေရႊေရွာက္ခ်ိဳသီးႏွင့္တူ၏။ ၁၂ နားေထာင္ တက္ေသာ သူကိုေလ်ာက္ပတ္စြာဆံုးမတက္ေသာ သူသည္ေရႊနားေထာင္းကဲ့သို႔င္း၊ ေရႊစင္တန္ဆာကဲ့သို႔င္း ျဖစ္၏၊၊ ၁၃ စပါးရိတ္ ရာကာလ၌ မိုဃ္းပြင့္ေၾကာင့္ ခ်မ္းသကဲ့သို႔ သစၥာေစာင့္ေသာ တမန္သည္ ေစလႊတ္ေသာသူ၌ျဖစ္၍၊ သခင္စိတ္ကို ခ်မ္းဧေစတတ္၏၊၊ ၁၄ ေပးမည္ဟု ဝါၾကြား၍ မေပးဘဲေနေသာသူသည္ မိုဃ္းေရမပါေသာတိမ္ႏွင့္ ေလကဲ့သို႔ျဖစ္၏၊၊ ၁၅ ၾကာျမင့္စြာ သည္းခံလွ်င္ မင္းကို ေဖ်ာင္းဖ်ႏိုင္၏၊၊ ခ်ိဳေသာစကားသည္ လည္း အရုိးက်ိဳးေအာင္ တတ္ႏိုင္၏၊၊ ၁၆ ပ်ားရည္ကို ေတြ႔သေလာ၊၊ ဝရုံသာစားေတာ့၊၊ အစားၾကဴးလွ်င္ ရင္ျပည့္၍ အန္ရလိမ့္မည္၊၊ ၁၇ သင္၏ အိမ္နီးခ်င္း အိမ္၌ ၾကာျမင့္စြာမေနႏွင့္၊၊ ေနလွ်င္သူသည္ သင့္ကို ၿငီးေငြ႔၍ မုန္းလိမ့္မည္၊၊ ၁၈ အိမ္နီးခ်င္းတဘက္၌ မမွန္ေသာ သက္ေသ ကိုခံေသာသူသည္ ဒုတ္ ၊ ထား ၊ သံခြၽန္ႏွင့္ တူ၏၊၊ ၁၉ အမႈေရာက္ေသာကာလ၌ သစၥာပ်က္တတ္ ေသာ သူကိုယံုလွ်င္ သြားက်ိဳးျခင္း၊ ေျခဆစ္ျပဳတ္ျခင္းကို ခံရ၏၊၊ ၂၀ စိတ္ညွိဳးငယ္ေသာသူအား သီခ်င္းဆိုေသာသူသည္ ေဆာင္းကာလ၌ အဝတ္ကို ခြၽတ္ေသာသူ၊ ယမ္းစိမ္းေပၚမွာ ပံုးရည္ကိုေလာင္းေသာသူႏွင့္တူ၏၊၊ ၂၁ သင္၏ ရန္သူသည္ မြတ္သိပ္လွ်င္ လုပ္ေကြၽးေလာ့၊၊ ေရငတ္လွ်င္ေသာက္စရာဘို႔ေပးေလာ့။ ၂၂ ထုိသုိ႔ျပဳလွ်င္ သူ၏ ေခါင္းေပၚ၌ မီးခဲကိုပံုထား၍၊ ထာဝရဘုရားသည္လည္း သင္၌ဆုခ်ေတာ္မူမည္၊၊ ၂၃ ေျမာက္ေလသည္ မိုဃ္းေရကိုေဆာင္တတ္သကဲ့ သို႔၊ ကုန္းတိုက္ေသာ လွ်ာသည္ ေဒါသမ်က္ႏွာကို ေဆာင္တတ္၏၊၊ ၂၄ ရန္ေတြ႔တတ္ေသာမိန္းမႏွင့္ လူမ်ားေသာ အိမ္၌ေနသည္ထက္၊ အိမ္မိုုး ေပၚေထာင္ထဲမွာေနေသာ္သာ၍ေကာင္း၏။ ၂၅ ေဝးေသာျပည္မွ ေရာက္လာေသာ ဝမ္းေျမာက္စရာ သီတင္းစကားသည္ ေရငတ္ေသာသူ၌ ခ်မ္းဧေသာေရကဲ့သို႔ ျဖစ္၏၊၊ ၂၆ ေျဖာင့္မတ္ေသာ သူသည္ မတရားေသာသူေရွ႔တြင္ မွားယြင္းလွ်င္ ေနာက္ေသာေရကန္ ပုပ္ေသာစမ္းေရတြင္း ႏွင့္ တူ၏၊၊ ၂၇ ပ်ားရည္ကို စားၾကဴး လွ်င္ မေကာင္းသကဲ့သို႔ ကိုယ္ဂုဏ္အသေရ ကိုရွာလွ်င္ ဂုဏ္ အသေရမရွိ၊၊ ကိုယ္စိတ္ကို မခ်ဳပ္တည္းႏိုင္ေသာသူသည္ ၿမိဳ႔ရုိးပ်ိဳပ်က္၍ ဟင္းလင္းရွိေသာ ၿမိဳ႔ႏွင့္တူ၏။ Chapter 26 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၂၆၁ ေႏြကာလ၌ မိုဃ္းပြင့္ကဲ့သို႔င္း၊ စပါးရိတ္ရာကာလ၌ မိုဃ္းေရကဲ့သို႔င္း၊ မိုက္ေသာသူသည္ ဂုဏ္အသေရကို မခံသင့္၊၊၂ စာငွက္သည္ အရပ္ရပ္လွည့္လည္၍၊ ဇရက္သည္လည္း ပ်ံသြားသကဲ့သို႔၊ ထိုနည္းတူ အေၾကာင္းမရွိေသာ က်ိန္ဆဲျခင္းသည္ မသင့္ေရာက္တတ္၊၊ ၃ ျမင္းဘို႔ႏွင္တံ၊ ျမည္းဘို႔ဇက္ႀကိဳး၊ မိုက္ေသာသူ၏ ေက်ာဘို႔ႀကိမ္လံုးသည္ သင့္ေပ၏၊၊ ၄ မိုက္ေသာသူ၏သေဘာသို႔လုိက္၍၊ သူ၏စကားကို မေခ်ႏွင့္။ ထိုသို႔ေခ်လွ်င္ သူႏွင့္တူလိမ့္မည္။ ၅ မိုက္ေသာသူ၏ သေဘာသို႔လိုက္၍ သူ၏ စကားကို ေခ်ေလာ့၊၊ သို႔မဟုတ္သူသည္ ဝါၾကြားေသာ စိတ္ရွိ လိမ့္မည္။ ၆ မိုက္ေသာသူတြင္ မွာလိုက္ေသာသူသည္ ကိုယ္ေျခကို ျဖတ္၍ အက်ိဳးနည္းရွိ၏၊၊ ၇ သုတၱံစကားကို မိုက္ေသာ သူေျပာျခင္းသည္ေျခဆြံ‹ေသာ သူ၏ ေျခၾကြျခင္းကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ ၈ မိုက္ေသာသူကို ေျမွာက္ျခင္းသည္ ေက်ာက္ပံု၌ ေက်ာက္ျမတ္ကို ပစ္ထားျခင္းကဲ့သို႔ျဖစ္၏၊၊ ၉ ဆူးသည္ ယစ္မူးေသာသူ၏ လက္ကို စူးသကဲ့သို႔၊ သုတၱံစကားသည္ မိုက္ေသာသူ၏ ႏႈတ္၌ရွိ၏၊၊ ၁၀ ႀကီးေသာသူသည္ ခပ္သိမ္းေသာသူတို႔ကို တုန္လႈပ္ေစတတ္၏၊၊ မိုက္ေသာသူႏွင့္ ျပစ္မွား တတ္ေသာသူတို႔ကို ေစသံုးတတ္၏၊၊ ၁၁ ေခြးသည္ မိမိအန္ဖတ္ကို ျပန္၍ စားတတ္သကဲ့သို႔၊ မိုက္ေသာသူသည္ မိုက္ေသာ အက်င့္ကို ျပန္၍ က်င့္တတ္၏၊၊၊ ၁၂ ငါသည္ ပညာရိွ၏ဟု ထင္ေသာသူရွိလွ်င္၊ ထုိသူ၌ ေျမာ္လင့္ရာ အခြင့္ ရွိသည္ထက္၊ မိုက္ေသာသူ၌သာ၍ ေျမာ္လင့္စရာအခြင့္ရွိ၏၊၊ ၁၃ ပ်င္းရိေသာသူ အိမ္ျပင္မွာ ျခေသၤ့ရွိ၏၊၊ လမ္းတို႔၌ ျခေသၤ့ရွိ၏ဟု ဆိုတတ္၏၊၊ ၁၄ တံခါးရြက္သည္ စေရြး၌လည္ သကဲ့သို႔ ပ်င္းရိေသာသူသည္ အိပ္ရာေပၚမွာ လည္တတ္၏၊၊ ၁၅ ပ်င္းရိေသာသူသည္ မိမိလက္ကို အိုး၌သြင္းေသာ္ လည္း၊ တဖန္ႏႈတ္၍ မိမိပါးစပ္သို႔ ခံြ႕ရလွ်င္ စိတ္ညစ္တတ္၏၊၊ ၁၆ ပ်င္းရိေသာသူက၊ ငါသည္ အက်ိဳးအေၾကာင္းကို ျပတတ္ေသာ သူခုႏွစ္ေယာက္ထက္သာ၍ ပညာရွိသည္ဟု ကိုယ္ကို ထင္တတ္၏၊၊ ၁၇ လမ္း၌ ေရွာက္သြား၍ မိမိ မဆိုင္ေသာအမႈကို ေရာေႏွာေသာသူသည္ ေခြးနားရြက္ကို ကိုင္ဆဲြေသာသူ ႏွင့္တူ၏၊၊ ၁၈ ငါက်ီစားရုံမွ်သာ ျပဳသည္ဟုဆိုလ်က္၊ ၁၉ မိမိအိမ္နီးခ်င္းကို လွည့္စားေသာသူသည္ မီးစ၊ ျမ‡ား၊ ေသေဘးကို ပစ္တတ္ေသာ အရႈးႏွင့္တူ၏၊၊ ၂၀ ထင္းမရွိလွ်င္ မီးေသတတ္သကဲ့သို႔ ကုန္းတိုက္ေသာသူ မရွိလွ်င္ ရန္ၿငိမ္းတတ္၏၊၊ ၂၁ မီးခဲခ်င္းျပဳသကဲ့သို႔င္း ထင္းသည္ မီးကို ေမြးသကဲ့သို႔င္း၊ ရန္ေတြ႔တတ္ေသာသူသည္ ခိုက္ရန္မႈကို ျပဳစုတတ္၏။ ၂၂ ကုန္းတုိက္ေသာသူ၏ စကားသည္ၿမိန္ေသာ ခဲဘြယ္စားဘြယ္ကဲ့သို႔ ျဖစ္၍ ဝမ္းအတြင္းသို႔ ဝင္တတ္၏။ ၂၃ ခ်စ္အားႀကီးေသာ ႏႈတ္ႏွင၊့္ ဆိုးညစ္ေသာ စိတ္ႏွလံုးသည္ ေခ်ာ္မြမ္းမံေသာ အိုးျခမ္းႏွင့္ တူ၏၊၊ ၂၄ အၿငိဳးထားေသာ သူသည္ ႏႈတ္ျဖင့္ လွ်ိဳ႔ဝွက္၍၊ ကိုယ္အထဲမွာ လွည့္စားေသာ သေဘာကို ဝွက္ထားတတ္္၏၊၊ ၂၅ ထိုသို႔ေသာသူ၏ စကားသည္ ခ်ိဳေသာ္လည္းမယံုႏွင့္၊၊ သူ၏ စိတ္ႏွလံုးထဲမွာ စက္ဆုပ္ရြံရွာ ဘြယ္ေသာ အရာခုနစ္ပါးရွိ၏၊၊ ၂၆ အၿငိဳးထား ျခင္း ကို လွည့္စားျခင္းအားျဖင့္ ဝွက္ထားေသာသူ၏ ဒုစရုိက္အျပစ္သည္ ပရိသတ္ေရွ႔မွာ ထင္ရွားလိမ့္မည္၊၊ ၂၇ တြင္းတူး ေသာ သူသည္ မိမိတြင္းထဲသို႔ က်လိမ့္မည္၊၊ ေက်ာက္ကိုလွိမ့္ေသာ သူအ ေပၚသို႔ ထိုေက်ာက္သည္ျပန္၍ လိမ့္လိမ့္မည္၊၊ ၂၈ မုသားေျပာတတ္ေသာသူသည္ မိမိညွဥ္းဆဲေသာ သူတို႔ကို မုန္းတတ္၏၊၊ ေခ်ာ့ေမာ့တတ္ေသာ သူသည္လည္း ဖ်က္ဆီးတတ္၏၊၊ Chapter 27 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၂၇၁ နက္ျဖန္ေန႔ကို အမွီျပဳ၍ မဝါၾကြားႏွင့္၊၊ တရက္အတြင္းတြင္ အဘယ္သို႔ ျဖစ္လိမ့္မည္ကို မသိႏိုင္၊၊၂ ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္ကိုယ္ မခ်ီးမြမ္းဘဲ သူတပါးခ်ီးမြမ္းပါေလေစ၊၊ ကိုယ္ႏႈတ္ႏွင့္ ကိုယ္ကို မခ်ီးမြမ္းဘဲ၊ ကိုယ္ႏွင့္ မဆိုင္ေသာ သူတပါး ခ်ီးမြမ္း ပါေလေစ၊၊ ၃ ေက်ာက္ႏွင့္ သဲသည္ေလး၏၊၊ မိုက္ေသာသူ၏ ေဒါသသည္ ထိုႏွစ္ပါးထက္သာ၍ ေလး၏၊၊ ၄ မာ နသည္ ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ သေဘာရွိ၏၊၊ ေဒါသသည္ ျပင္းထန္တတ္၏၊၊ ျငဴစူေသာစိတ္ကိုကား၊ အဘယ္သူဆီး၍ ခံႏိုင္သနည္း။ ၅ ထင္ရွားစြာ ဆံုးမျပစ္တင္ျခင္းသည္ တိတ္ဆိတ္စြာ ခ်စ္ျခင္းထက္ သာ၍ေကာင္း၏၊၊ ၆ အေဆြခင္ ပြန္းသည္ ဒဏ္ေပးေသာအခါ သစၥာေစာင့္လ်က္ေပး၏၊၊ ရန္သူမူကား၊ နမ္းေသာအခါ လွည့္စားတတ္၏၊၊ ၇ စား၍ ဝေသာသူသည္ ပ်ားလပို႔ကိုပင္ ျငင္းပယ္လိမ့္မည္၊၊ မြတ္သိပ္ေသာသူမူကား ခါးေသာအရာကို ခ်ိဳသည္ဟုု ထင္တတ္ ၏။ ၈ မိမိေနရာကို စြန္႔၍ လည္ေသာသူသည္ မိမိအသိုက္ကို စြန္႔၍ လည္ေသာ ငွက္ႏွင့္ တူ၏၊၊ ၉ နံ႔သာဆီႏွင့္ နံ႔သာရည္သည္ ရႊင္လန္းေစသ က့ဲသို႔ ၾကည္ညိဳေသာစိတ္ႏွင့္ အႀကံေပးတတ္ေသာ အေဆြခင္ပြန္း၏ ခ်စ္ဘြယ္ေသာ လကၡဏာသည္ ရႊင္လန္းေစ တတ္၏၊၊ ၁၀ ကိုယ္အေဆြခင္ပြန္းႏွင့္ အဘ၏ အေဆြခင္ပြန္းကို မစြန္႔ႏွင့္၊၊ အမႈေရာက္ေသာ ကာလ၌၊ ညီအစ္ကို အိမ္သို႔ မသြားႏွင့္၊၊ နီးေသာအိမ္နီးခ်င္းသည္ ေဝးေသာ ညီအစ္ကိုထက္သာ၍ ေကာင္း၏၊၊ ၁၁ ငါ့သား၊ ပညာရွိေလာ့၊၊ ကဲ့ရဲ႕ေသာ သူ၏ စကားကို ငါေခ်ႏိုင္ေအာင္ ငါ့စိတ္ကို ရႊင္လန္းေစေလာ့၊၊ ၁၂ သမၼာသတိရွိေသာ သူသည္ အမႈကို ေျမာ္ျမင္၍ ပုန္းေရွာင္လ်က္ ေနတတ္၏၊၊ ဥာဏ္တိမ္ေသာသူမူကား အစဥ္အတိုင္းသြား၍ အမႈႏွင့္ ေတြ႔တတ္၏၊ ၁၃ မကြၽမ္းေသာသူအတြက၊္ အမိ်ဳးပ်က္ေသာ မိန္းမအတြက္ အာမခံတတ္ေသာသူသည္ အငတ္အစရွိေသာ ဥစၥာတစံုတခုကို ေပါင္ထားေစ။ ၁၄ နံနက္ေစာေစာထ၍၊ မိမိအေဆြခင္ပြန္းကို က်ယ္ေသာအသံႏွင့္ ေကာင္းႀကီးေပး ေသာသူသည္ က်ိန္ဆဲျခင္းကို ျပဳရာေရာက္၏။ ၁၅ ရန္ေတြ႔တတ္ေသာ မယားသည္ မိုဃ္းသည္းစြာရြာေသာေန႔၌ အစက္စက္က်ေသာမိုဃ္းေပါက္ႏွင့္ တူ၏။ ၁၆ ထိုမိန္းမကို သိမ္းထားေသာသူသည္ ေလကိုိသိမ္းထားေသာ သူႏွင့္ တူ၏။ လက်္ာလက္၌ လိမ္းေသာန႔ံသာဆီကိုဝွက္၍ မထားႏိုင္။ ၁၇ သံကို သံျဖင့္ ထက္ေစသကဲ့သုိ႔၊ လူသည္ အေဆြ ခင္ပြန္း၏ မ်က္ႏွာကို ထက္ေစတတ္၏။ ၁၈ သေဘၤာသဖန္းပင္ကို ေစာင့္ေသာသူသည္ သေဘၤာသဖန္းသီးကို စားရ၏။ ထုိနည္းတူ၊ သခင္အမႈကို ေဆာင္ရြက္ေသာ သူသည္ ဂုဏ္အသေရကိုရတတ္၏။ ၁၉ ေရ၌လူမ်က္ႏွာခ်င္းတူသကဲ့ သုိ႔၊ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ စိတ္သေဘာတူၾက၏။ ၂၀ မရဏာႏုိင္ငံႏွင့္ အဗဒၵဳန္ႏိုင္ငံသည္ အလိုမျပည့္စံု သကဲ့ သုိ႔၊ လူတို႔မ်က္စိသည္ အလိုမျပည့္စံုတတ္၏။ ၂၁ ေငြစစ္စရာဘုိ႔ မုိက္ရွိ၏။ ေရႊစစ္စရာဘို႔မီးဖိုရွိ၏။ လူကို စစ္စရာဘို႔ သူတပါးခ်ီးမြမ္းျခင္းရွိ၏။ ၂၂ မိုက္ေသာသူကို စပါးႏွင့္ အတူဆံု၌က်ည္ေပြ႔ႏွင့္ ေထာင္းေသာ္လည္း၊ မိုက္ေသာသေဘာ မထြက္တတ္။ ၂၃ သင္၏ သိုးစု အေၾကာင္းတို႔ကို သိျခင္းငွာ ႀကိဳးစားေလာ့။ ႏြားစုတို႔ကိုလည္း ေစ့ေစ့ၾကည့္ရႈေလာ့။ ၂၄ စည္းစိမ္သည္ အၿမဲမတည္တတ္။ ရွင္ဘုရင္၏ စည္းစိမ္ေသာ္လည္း၊ လူမ်ိဳးအစဥ္အဆက္မတည္တတ္။ ၂၅ ျမတ္ပင္ ေပါက္ တတ္၏။ ပ်ိဳးပင္လည္း ထင္ရွားတတ္၏။ ေတာင္ယာအသီးကိုလည္း သိမ္းရ၏။ ၂၆ သိုးသူငယ္တို႔သည္ သင္ဝတ္ စရာဘို႔၊ ဆိတ္တုိ႔လည္း ေျမအဘိုးကို ေျဖစရာဘုိ႔ ျဖစ္၏။ Chapter 28 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၂၈၁ လိုက္ေသာသူမရွိေသာ္လည္း၊ မတရားေသာ သူသည္ ေျပးတတ္၏။ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူမူကား၊ ျခေသၤ့ကဲ့သုိ႔ ရဲရင့္တတ္၏။၂ ျပည္သူျပည္သားအျပစ္ေၾကာင့္၊ မင္းတို႔သည္ မ်ားျပားတတ္ၾက၏။ ဥာဏ္ပညာႏွင့္ ျပည့္စံုေသာသူ အားျဖင့္ ႏိုင္ငံတည္တတ္၏။ ၃ ဆင္းရဲသားတုိ႔ကို ညွဥ္းဆဲေသာ ဆင္းရဲသားသည္ အဘယ္စားစရာမွ် မၾကြင္းေစဘဲ၊ သုတ္သင္ ပယ္ရွင္းေသာ မိုဃ္းေရႏွင့္တူ၏။ ၄ တရားကို ဖ်က္ေသာသူသည္ မတရားေသာသူတုိ႔ကို ခ်ီးမြမ္းတတ္၏။ တရားကို ေစာင့္ေသာ သူမူကား၊ သူတို႔ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ျပဳတတ္၏။ ၅ အဓမၼလူသည္ တရားစီရင္ျခင္းကို နားမလည္တတ္။ ထာဝရဘုရားကို ရွာေသာသူမူကား ခပ္သိမ္းေသာ စီရင္ျခင္းကို နားလည္ တတ္၏။ ၆ မမွန္ေသာအမႈကို ျပဳေသာသူသည္ ေငြရတတ္ေသာ္လည္း၊ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းလမ္းသုိ႔ လိုက္ေသာ ဆင္းရဲ သားသည္ သာ၍ျမတ္၏။ ၇ တရားကို ေစာင့္ေသာသူသည္ ပညာရွိေသာသားျဖစ္၏။ စားၾကဴးေသာသူတို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဘာ္ေသာသူမူကား၊ မိမိအဘ ကို အရွက္ခြဲတတ္၏။ ၈ အတိုးစား၍ မတရားေသာအျမတ္အားျဖင့္ ဥစၥာကို ဆည္းပူးေသာသူသည္ ဆင္းရဲသားတုိ႔ကို သနားေသာ သူအဘို႔သာ ဆည္းပူးတတ္၏။ ၉ တရားမနာ၊ လႊဲသြားေသာ သူသည္ ဆုေတာင္းေသာ္လည္း သူ၏ ပဌနာစကားသည္ စက္ဆုပ္ရြံ႕ရွာဖြယ္ျဖစ္၏။ ၁၀ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူကို လမ္းလႊဲ၍ မေကာင္းေသာ လမ္းထဲသုိ႔ ေသြးေဆာင္ေသာသူသည္ မိမိတူးေသာ တြင္းထဲသုိ႔ မိမိက်လိမ့္မည္။ သေဘာ ေျဖာင့္ေသာသူမူကား၊ ေကာင္းေသာ အရာတို႔ကို အေမြခံရလိမ့္မည္။ ၁၁ ေငြရတတ္ေသာသူက၊ ငါသည္ ပညာရွိ၏ဟု ကိုယ္ကို ထင္တတ္၏။ ဥာဏ္ေကာင္းေသာ ဆင္းရဲသားမူကား၊ ထုိသူကို စစ္ေၾကာတတ္၏။ ၁၂ ေျဖာင့္မတ္ေသာ သူတုိ႔သည္ ဝမ္းေျမာက္ေသာအခါ ဘုန္းႀကီးတတ္၏။ မတရားေသာသူတုိ႔သည္ ေျမွာက္ျခင္းသုိ႔ ေရာက္ေသာအခါ လူတို႔သည္ ပုန္းေရွာင္၍ ေနတတ္ၾက၏။ ၁၃ မိမိအျပစ္ကို ဝွက္ထားေသာသူသည္ ခ်မ္းသာမရ။ မိမိအျပစ္ကို ေဘာ္ျပ ဝန္ခ်၍ စြန္႔ပစ္ေသာသူမူကား၊ ဂရုဏာေတာ္ ကို ခံရလိမ့္မည္။ ၁၄ အစဥ္မျပတ္ေၾကာက္ရြံ႔ေသာသူသည္ မဂၤလာရွိ၏။ မိမိစိတ္ႏွလံုးကို ခိုင္မာေစေသာ သူမူကား၊ ေဘးဥပဒ္ႏွင့္ေတြ႔လိမ့္မည္။ ၁၅ ဆင္းရဲသားတုိ႔ကို အုပ္စိုးေသာ အဓမၼမင္း သည္ ေဟာက္ေသာျခေသၤ့၊ လွည့္လည္ေသာ ဝံႏွင့္တူ၏။ ၁၆ ဥာဏ္မရွိေသာ မင္းသည္ ျပင္းစြာညွင္းဆဲ တတ္၏။ ေလာဘကို မုန္းေသာ မင္းမူကား၊ အသက္တာရွည္ လိမ့္မည္။ ၁၇ လူ႔အသက္ကို ညွဥ္းဆဲေသာသူသည္ သခ်ႋဳင္းတြင္းသို႔ ေျပးပါေလေစ။ အဘယ္သူမွ် မဆီးတားေစႏွင့္။ ၁၈ ေျဖာင့္ေသာလမ္းသုိ႔ လိုက္ေသာသူသည္ ေဘးလြတ္လိမ့္မည္။ ေကာက္ေသာလမ္းသို႔ လိုက္ေသာသူ မူကား၊ ခ်က္ခ်င္းလဲလိမ့္မည္။ ၁၉ လယ္လုပ္ေသာ သူသည္ ဝစြာစားရ၏။ အခ်ည္းႏွီးေသာ အမႈကို ေစာင့္ေသာသူ မူကား ဆင္းရဲျခင္းႏွင့္ ဝလိမ့္မည္။ ၂၀ သစၥာေစာင့္ေသာသူသည္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာႏွင့္ ၾကြယ္ဝလိမ့္မည္။ ေငြရတတ္ျခင္း ငွာ အလ်င္အျမန္ျပဳေသာသူမူကား၊ အျပစ္ႏွင့္မလြတ္ရ။ ၂၁ လူမ်က္ႏွာကို မေထာက္ေကာင္း။ သုိ႔ေသာ္လည္း၊ လူသည္ မုန္႔တဖဲ့ကို ရျခင္းငွာ ဒုစရိုက္ကို ျပဳလိမ့္မည္။ ၂၂ ေငြရတတ္ျခင္းငွာ အလ်င္အျမန္ျပဳေသာသူသည္ မနာလိုေသာ သေဘာ ရွိတတ္၏။ ေနာက္တဖန္ ဆင္းရဲျခင္းသုိ႔ ေရာက္မည္ဟု မေအာက့္ေမ့တတ္။ ၂၃ ေခ်ာ့ေမာ့ေသာ စကားကို ေျပာေသာသူသည္ ေက်းဇူးကို ခံရသည္ထက္၊ ဆံုးမျပစ္တင္ေသာသူသည္ ေနာက္တဖန္ သာ၍ ေက်းဇူးကို ခံရလိမ့္ မည္။ ၂၄ အျပစ္မရွိဟုဆိုလ်က္၊ မိဘဥစၥာကို လုယူေသာသူသည္ ဖ်က္ဆီးေသာသူ၏ အေပါင္း အေဘာ္ျဖစ္၏။ ၂၅ စိတ္ျမင့္ေသာ သူသည္ ခိုက္ရန္ကို ႏႈိးေဆာ္တတ္၏။ ထာဝရဘုရားကို ခိုလႈံေသာသူမူကား၊ ၾကြယ္ဝတတ္၏။ ၂၆ မိမိစိတ္ႏွလံုးကို ကိုးစားေသာ သူသည္ လူမိုက္ျဖစ္၏။ ပညာသတိႏွင့္ က်င့္ေသာသူမူကား၊ ေဘးလြတ္တတ္၏။ ၂၇ ဆင္းရဲသားတုိ႔အား စြန္႔ႀကဲေသာသူသည္ ကိုယ္တိုင္ မဆင္းရဲရာ။ လႊဲေရွာင္ေသာသူမူကား၊ မ်ားစြာေသာ က်ိန္ဆဲျခင္း ကို ခံရလိမ့္မည္။ ၂၈ မတရားေသာ သူတို႔သည္ ေျမွာက္ျခင္းသုိ႔ ေရာက္ေသာအခါ၊ လူတို႔သည္ ပုန္းေရွာင္၍ ေနရၾက၏။ ပ်က္စီးျခင္း သုိ႔ေရာက္ေသာအခါ၊ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူူတို႔သည္ ပြားမ်ားတတ္ၾက၏။ Chapter 29 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၂၉၁ အထပ္ထပ္ဆံုးမျခင္းကို ခံေသာ္လည္း၊ မိမိလည္ပင္းကို ခိုင္မာေစေသာ သူသည္ ကိုးကြယ္ရာမရ၊ ရုတ္တရက္ ပ်က္စီးလိမ့္မည္။၂ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူတို႔သည္ အခြင့္ရေသာအခါ၊ ျပည္သူျပည္သားတို႔သည္ ဝမ္းေျမာက္တတ္ၾက၏။ မတရားေသာသူတို႔သည္ အုပ္စိုးေသာအခါမူကား၊ ျပည္သူျပည္သားတို႔သည္ ဝမ္းနည္းတတ္ ၾက၏။ ၃ ပညာတရား ကို ႏွစ္သက္ေသာသူသည္ မိမိအဘကို ဝမ္းေျမာက္ေစ၏။ ျပည္တန္ဆာတုိ႔ႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္ေသာ သူမူကား၊ ဥစၥာျဖဳန္းတီးတတ္၏။ ၄ တရားသျဖင့္ စီရင္ေသာ ရွင္ဘုရင္သည္ တိုင္းျပည္ကို တည္ေစတတ္၏။ တံစိုး စားေသာ ရွင္ဘုရင္မူကား၊ တိုင္းျပည္ကို ေမွာက္လွန္တတ္၏။ ၅ အိမ္နီးခ်င္းကို ေခ်ာ့ေမာ့ေသာသူသည္ အိမ္နီးခ်င္းသြား ရာလမ္း၌ ကြန္ရြက္ ကို ျဖန္႔ထား၏။ ၆ အဓမၼလူ ျပစ္မွားရာ၌ ေက်ာ့ကြင္း ေထာင္လ်က္ရွိ၏။ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူမူကား၊ ရႊင္လန္းစြာ သီခ်င္းဆိုတတ္၏။ ၇ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူသည္ ဆင္းရဲသား အမႈကို ဆင္ျခင္တတ္၏။ မတရားေသာ သူမူကား၊ ထိုအမႈ ကို ပမာဏမျပဳတတ္။ ၈ မထီမဲ့ျမင္ျပဳေသာသူတုိ႔သည္ ၿမိဳ႔ကို မီးရႈိ႕တတ္၏။ ပညာရွိေသာ သူတို႔မူ ကား၊ ေဒါသအမ်က္ကို လႊဲတတ္၏။ ၉ ပညာရွိေသာသူသည္ မိုက္ေသာ သူႏွင့္အမႈ ေတြ႔လွ်င္၊ စိတ္ဆိုးသည္ျဖစ္ေစ၊ ၿပံဳးရယ္သည္ျဖစ္ေစ၊ အားရစရာအေၾကာင္းမရွိ။ ၁၀ လူအသက္ကို သတ္တတ္ေသာ သူတို႔သည္ စံုလင္ေသာသူကို မုန္းတတ္ၾက၏။ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူတို႔မူကား၊ သူတပါးအသက္ကို ေစာင့္မတတ္ၾက၏။ ၁၁ မိုက္ေသာသူတုိ႔သည္ မိမိႀကံစည္သမွ်ကို ေဘာ္ျပတတ္၏။ ပညာရွိေသာသူမူကား၊ အဆင္မသင့္မွီ ထိမ္ဝွက္တတ္၏။ ၁၂ မင္းသည္ မုသာစကားကို နားေထာင္လွ်င္၊ ကြၽန္အေပါင္းတုိ႔သည္ လူဆိုးျဖစ္ၾကလိမ့္မည္။ ၁၃ ဆင္းရဲေသာ သူႏွင့္ ညွင္းဆဲေသာ သူတုိ႔သည္ ေတြ႔ႀကံဳၾကၿပီ။ ထာဝရဘုရားသည္ ထုိႏွစ္ဦးတုိ႔အား အလင္းကို ေပးသနားေတာ္မူ၏။ ၁၄ ဆင္းရဲသား တို႔ကို တရားသျဖင့္ စီရင္ေသာ ရွင္ဘုရင္၏ အာဏာေတာ္သည္ အစဥ္အၿမဲတည္တတ္၏။ ၁၅ ႀကိမ္လံုးႏွင့္ ရိုက္ျခင္း၊ ႏႈတ္ႏွင့္ဆံုးမျခင္းအားျဖင့္ ပညာတိုးပြားတတ္၏။ တတ္တိုင္းေနေစေသာ သူသည္ အမိကိုအရွက္ခြဲတတ္၏။ ၁၆ မတရားေသာသူတုိ႔သည္ မ်ားျပားေသာအခါ၊ လြန္က်ဴးျခင္းအျပစ္တိုး ပြားတတ္၏။ သို႔ရာတြင္၊ သူတို႔ ပ်က္စီးျခင္းကို ေျဖာင့္မတ္ေသာသူတို႔သည္ ျမင္ၾကရ၏။ ၁၇ သင္၏ သားကိုဆံုးမေလာ့။ သုိ႔ျပဳလွ်င္ သူသည္ သင့္ကို ခ်မ္းသာေပးမည္။ ထုိမွ်မက စိတ္ရႊင္လန္းစရာ အခြင့္ကိုေပးမည္။ ၁၈ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္မရွိလွ်င္၊ လူတုိ႔သည္ အက်ိဳး နည္းျဖစ္ၾက၏။ တရားေတာ္ကိုေစာင့္ေသာ သူမူကား မဂၤလာရွိ၏။ ၁၉ စကားအားျဖင့္သာ ကြၽန္ကိုဆံုးမ၍မရႏိုင္ရာ။ သူသည္နားလည္ေသာ္လည္း၊ နားမေထာင္ဘဲေနလိမ့္မည္။ ၂၀ သတိမရွိဘဲ စကားမ်ား ေသာသူရွိလွ်င္၊ ထုိသူသည္ ေျမာ္လင့္စရာအခြင့္ ရွိသည္ထက္၊ မိုက္ေသာသူ၌ သာ၍ေျမာ္လင့္စရာအခြင့္ရွိ၏။ ၂၁ ကြၽန္သည္ ငယ္ေသာအရြယ္မွစ၍ ေပ်ာ္ပါးေအာင္ ေကြၽးေမြးျခင္းခံရလွ်င္၊ ေနာက္ဆံုး၌ သားအရာကို ရလိမ့္မည္။ ၂၂ စိတ္ဆိုးတတ္ေသာသူသည္ ခိုက္ရန္ အမႈကို ႏႈိးေဆာ္တတ္၏။ ျပင္းထန္ေသာသူသည္လည္း၊ အလြန္အက်ဴး မ်ားတတ္၏။ ၂၃ မိမိမာနသည္ မိမိကိုႏွိမ့္ခ်လိမ့္မည္။ စိတ္ႏွိမ့္ခ်ေသာသူမူကား၊ ဂုဏ္အသေရကို ရလိမ့္မည္။ ၂၄ သူခိုးကို လက္ခံေသာသူသည္ မိမိအသက္ကိုမုန္းတတ္၏။ က်ိန္ဆိုျခင္းကိုျပဳေသာ္လည္း၊ အမႈကို မေဘာ္မျပတတ္။ ၂၅ လူကို ေၾကာက္ရြ႔ံျခင္းသေဘာသည္ ေက်ာ့ကြင္းကို ေထာင္ တတ္၏။ ထာဝရဘုရားခိုလံႈေသာသူမူကား လံုၿခံဳလိမ့္မည္။ ၂၆ မင္းျပဳေသာေက်းဇူးကို မ်ားေသာသူတို႔သည္ ႀကိဳးစား၍ရွာတတ္ၾက၏။ သုိ႔ရာတြင္ ခပ္သိမ္းေသာ သူတို႔၏ အမႈကို ထာဝရဘုရားစီရင္ေတာ္မူ၏။ ၂၇ တရားေသာသူသည္မတရားေသာသူကိုင္း၊ မတရားေသာသူသည္ တရားသျဖင့္ က်င့္ေသာသူကိုလည္းေကာင္း၊ စက္ဆုပ္ရြံရွာတတ္၏။ Chapter 30 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၃၀၁ ယာေကသား အာဂုရသည္ ဣေသေရလႏွင့္ ဥကလကို ဆံုးမေသာ တရားစကားဟူမူကား၊၂ အကယ္စင္ စစ္ ငါသည္ လူမဟုတ္၊ တိရိစျၧြာန္ျဖစ္၏။ လူဥာဏ္ႏွင့္မျပည့္စံု ၃ ပညာတရားကိုမသင္ သန္႔ရွင္းေသာအရာတို႔ကို မေလ့က်က္။ ၄ ေကာင္းကင္ဘံုသို႔ အဘယ္သူတတ္သနည္း။ အဘယ္သူဆင္းလာ သနည္း။ အဘယ္သူသည္ ေလကို မိမိလက္ႏွင့္ ဆုပ္ယူသနည္း။ အဘယ္သူသည္ ေရကို အဝတ္ႏွင့္ထုပ္ထားသနည္း။ ေျမႀကီးစြန္းရွိသမွ်တို႔ကို အဘယ္သူ တည္ေစသနည္း။ ထုိသုိ႔ျပဳေသာ သူ၏ အမည္ႏွင့္ သူ၏ သားအမည္ကား အဘယ္သုိ႔နည္း။ သင္ေျပာႏုိင္သေလာ။ ၅ ဘုရားသခင္၏ စကားေတာ္ရွိသမွ်သည္ စင္ၾကယ္၏။ ခိုလႈံေသာသူအေပါင္းတုိ႔၌ ဘုရားသခင္သည္ အကြယ္အကာ ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ၆ စကားေတာ္တို႔၌ထပ္၍ မသြင္းႏွင့္။ သို႔ျပဳလွ်င္ အျပစ္တင္ေတာ္မူ၍၊ သင္သည္ မုသာသံုးေသာ သူျဖစ္လိမ့္မည္။ ၇ ကိုယ္ေတာ္ထံမွာ ဆုႏွစ္ပါးကို အကြၽႏ္ုပ္ေတာင္းပါ၏။ ၈ အကြၽႏ္ုပ္မေသမွီတိုင္ေအာင္ ျငင္းေတာ္ မမူပါႏွင့္။ အကြၽႏ္ုပ္မွ အနတၱႏွင့္ မုသာကို ပယ္ေတာ္မူပါ။ ဆင္းရဲျခင္းႏွင့္ ေငြရတတ္ျခင္းကို ေပးေတာ္မမူပါႏွင့္။ အသက္ေမြး ေလာက္ေသာ အစာကိုသာေပးေတာ္မူပါ။ ၉ သုိ႔မဟုတ္၊ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ၾကြယ္ဝ၍၊ ထာဝရဘုရားကား၊ အဘယ္သူ နည္းဟု ဆိုလွ်က္၊ ကိုယ္ေတာ္ကို ျငင္းပယ္မည္ဟု စိုးရိမ္စရာရွိပါ၏။ သုိ႔မဟုတ္၊ ဆင္းရဲ၍ သူ႔ဥစၥာကိုခိုးသျဖင့္၊ အကြၽႏ္ုပ္၏ ဘုရားသခင္နာမေတာ္ကို မုသာႏွင့္ ဆိုင္၍ ျမြတ္ဆိုမည္ဟု စိုးရိမ္စရာရွိပါ၏။ ၁၀ ကြၽႏ္ုပ္၏ အက်ိဳးကို ဖ်က္ျခင္းငွာ သူ၏ သခင္ကိုမေျပာႏွင့္။ ေျပာလွ်င္ကြၽန္သည္ သင့္ကို က်ိန္ဆဲ၍၊ သင္၌ အျပစ္ေရာက္မည္ဟု စိုးရိမ္စရာရွိ၏။ ၁၁ အဘကိုက်ိန္ဆဲ၍ အမိကုိလည္းေကာင္းႀကီး မေပးတတ္ေသာလူတမ်ိဳး၊ ၁၂ ငါသည္ စင္ၾကယ္၏ဟု မိမိကိုထင္ေသာ္လည္း၊ မိမိအညစ္အေၾကးမွ မေဆးေၾကာေသးေသာ လူတမ်ိဳး၊ ၁၃ အလြန္စိတ္ျမင့္၍ ေမာ္ၾကည့္တတ္ေသာလူတမ်ိဳး၊ ၁၄ ဆင္းရဲေသာသူတို႔ကို ေျမႀကီးေပၚကင္း၊ ငတ္မြတ္ေသာ သူတုိ႔ကို လူစုထဲကင္း၊ ကိုက္စားဖယ္ရွားစရာဘို႔ သန္လွ်က္ႏွင့္ တူေသာသြား၊ ထားႏွင့္တူေသာအံႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ လူတမ်ိဳး ရွိ၏။ ၁၅ ေမွ်ာ့ေကာင္၌ ေပးပါႏွင့္ေပးပါဟူေသာ သမီးႏွစ္ေကာင္ရွိ၏။ အလိုဆႏၵမေျပႏိုင္ေသာ အရာသံုးပါးမက၊ တန္ေတာ့ဟု မဆိုတတ္ေသာ အရာေလးပါးဟူမူကား၊ ၁၆ သခ်ႋဳင္းတပါး၊ ျမဳံေသာမိန္းမဝမ္းတပါး၊ ေရမဝႏိုင္ေသာ ေျမတပါး၊ တန္ေတာ့ဟု မဆိုတတ္ေသာမီးတပါးတည္း။ ၁၇ အဘကို က်ီစားေသာသူ၊ အမိစကားကို နားမေထာင္၊ မထီမဲ့ျမင္ျပဳေသာသူ၏ မ်က္စိကို ခ်ိဳင့္၌က်င္လည္ေသာက်ီးအတုိ႔သည္ ႏႈိက္ၾကလိမ့္မည္။ ေရႊလင္းတ သူငယ္တုိ႔သည္လည္း စားၾကလိ့မ္မည္။ ၁၈ ငါ့ဥာဏ္မမွီႏိုင္ေသာ အရာသံုးပါးမက၊ ငါမသိ၊ နားမလည္ႏိုင္ေသာ အရာေလးပါးဟူမူကား၊ ၁၉ ေလ၌ ေရႊလင္းတ သြားရာလမ္းတပါး၊ ေက်ာက္ေပၚမွာ ေျမြသြားရာလမ္းတပါး၊ ပင္လယ္အလယ္၌ သေဘၤာသြားရာလမ္းတပါး၊ အပ်ိဳမႏွင့္ ေယာက်္ားသြားရာလမ္းတပါးတည္း။ ၂၀ ေမ်ာက္မထား ေသာ မိန္းမလမ္းလည္း ထိုအတူျဖစ္၏။ အစာစားၿပီးမွ မိမိပစပ္ကို သုတ္၍၊ ဒုစရိုက္ကိုငါမျပဳမိဟု ဆိုတတ္၏။ ၂၁ ေျမႀကီးကိုေမႊေႏွာက္ေသာ အရာသံုးပါးမက၊ ေျမႀကီးမခံႏိုင္ေသာ အရာေလးပါး ဟူမူကား၊ ၂၂ မင္းျပဳေသာ ကြၽန္တပါး၊ ဝစြာစားရေသာလူမိုက္တပါး၊ ၂၃ လက္ထပ္ေသာမိန္းမဆိုးတပါး၊ သခင္မ ဥစၥာကို အေမြခံရေသာ ကြၽန္မ တပါးတည္း။ ၂၄ ေျမႀကီးေပၚမွာ ေသးႏုပ္ေသာ္လည္း၊ အထူးသျဖင့္ ပညာရွိေသာ အရာေလးပါးဟူမူကား၊ ၂၅ ခြန္အားမရွိ ေသာ အမ်ိဳးျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ေႏြကာလ၌ မိမိစားစရာကို ျပင္ဆင္တတ္ေသာပရြက္ဆိတ္တပါး၊ ၂၆ မသန္စြမ္းေသာ အမ်ိဳးျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ေက်ာက္တြင္း၌ ေနရာခ်တတ္ေသာ ရွာဖန္ယုန္တပါး၊ ၂၇ မင္းမရွိ ေသာ္လည္း၊ တပ္ဖြဲ႔၍ အစဥ္ အတိုင္း သြားတတ္ေသာ က်ိဳင္းတပါး၊ ၂၈ လက္ျဖင့္ ကိုင္ဆြဲ၍၊ နန္းေတာ္၌ပင္ေနတတ္ေသာ အိမ္ေျမ‡ာင္တပါးတည္း။ ၂၉ ေကာင္းစြာသြား တတ္ေသာ အရာသံုးပါးမက၊ အသြားလွေသာ အရာေလးပါးဟူမူကား၊ ၃၀ တိရစာၦန္တကာတုိ႔ ထက္ ခြန္အားႀကီး၍၊ အဘယ္သူကိုမွ်မေရွာင္တတ္ေသာ ျခေသၤ့တပါး၊ ၃၁ စစ္ျမင္းတပါး၊ ဆိတ္ထီးတပါး၊ အဘယ္သူမွ် မဆီးတားႏိုင္ေသာ ရွင္ဘုရင္တပါးတည္။ ၃၂ သင္သည္ ကိုယ္ကိုေျမွာက္၍ မုိက္ေသာ အမႈကို ျပဳမိေသာ္င္း၊ မေကာင္း ေသာအႀကံကိုႀကံမိေသာ္င္း၊ သင္၏ ႏႈတ္ကိုလက္ႏွင့္ ပိတ္ထားေလာ့။ ၃၃ အကယ္စင္စစ္ ႏို႔ကိုေမႊလွ်င္ ေထာပတ္ထြက္တတ္၏။ ႏွာေခါင္းကိုဆြဲလိမ္လ်င္ အေသြးထြက္တတ္၏။ ထုိနည္းတူ၊ ေဒါသကို ႏႈိးေဆာ္လွ်င္ ခိုက္ရန္ထြက္တတ္၏။ Chapter 31 သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၃၁၁ ေလေမြလမင္းႀကီး၏ မယ္ေတာ္သည္သားကိုဆံုးမသြန္သင္ေသာ တရားစကားဟူမူကား၊၂ ငါ့သားအဘယ္ သုိ႔နည္း။ ငါဘြားေသာသား၊ အဘယ္သို႔နည္း။ ငါ၏သစၥာ ဂတိႏွင့္ ဆိုင္ေသာသား အဘယ္သုိ႔နည္းဟု ေမးျမန္း ေသာ္၊ ၃ သင္၏ အစြမ္းသတိၱကို မိန္းမတို႔အား မေပးႏွင့္။ ရွင္ဘုရင္တုိ႔ကို ဖ်က္ဆီးတတ္ေသာအရာ၌ သင္၏ အက်င့္ အၾကံအျပဳအမူတို႔ကို မအပ္ႏွင့္။ ၄ အိုေလေမြလ၊ စပ်စ္ရည္ေသာက္ေသာအမႈႏွင့္ ေသရည္ေသရက္ေသာက္ေသာအမႈ သည္ ရွင္ဘုရင္၊ မင္းသားတို႔ႏွင့္ မေတာ္မသင့္၏။ ၅ သူတို႔သည္ ေသာက္လ်က္တရားေတာ္ကို ေမ့ေလ်ာ့၍၊ ဆင္းရဲ သားအမႈကို မတရားသျဖင့္ စီရင္ဆံုးျဖတ္မည္ဟု စိုးရိမ္စရာရွိ၏။ ၆ ဆံုးလုေသာသူအား ေသရည္ေသရက္ကိုင္း၊ စိတ္ညစ္ေသာသူအား စပ်စ္ရည္ကိုင္း ေပးေလ့ာ။ ၇ ထိုသူသည္ ေသာက္၍ မိမိဒုကၡဆင္းရဲကို မေအာက္ေမ့ဘဲ ေမ့ေလ်ာ့ ပါေစ။ ၈ ကိုးကြယ္ရာမရွိေသာ သူအေပါင္းတုိ႔၏ အမႈ ကိုေစာင့္ျခင္းငွါ စကားအေသာသူတို႔ဘက္မွာေန၍ ေျပာေလာ့။ ၉ စကားေျပာလ်က္၊ တရားသျဖင့္ စီရင္လ်က္၊ ဆင္းရဲငတ္မြတ္ေသာ သူတုိ႔၏ အမႈကို ေစာင့္ေလာ့။ ၁၀ သီလႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ မိန္းမကို အဘယ္သူေတြ႔ရသနည္း။ ထုိသုိ႔ေသာ မိန္းမသည္ ပတၱျမား ထက္အဘိုး သာ၍ ထုိက္ေပ၏။ ၁၁ သူ၏ ခင္ပြန္းသည္ သူ႔ကိုယံု၍၊ ဆင္းရဲျခင္းႏွင့္ ကင္းလြတ္လိမ့္မည္။ ၁၂ ထိုမယားသည္ မိမိခင္ပြန္း အက်ိဳးကို မဖ်က္၊ တသက္လံုးျပဳစုတတ္၏။ ၁၃ သိုးေမြးႏွင့္ဝါကို ရွာ၍၊ မိမိလက္ႏွင့္ အလိုအေလ်ာက္ လုပ္တတ္၏။ ၁၄ ကုန္သည္သေဘၤာကဲ့သုိ႔ ျဖစ္၍၊ စားစရာကိုေဝးေသာအရပ္မွ ေဆာင္ခဲ့တတ္၏။ ၁၅ မိုဃ္းမလင္းမွီ ထလ်က္၊ အိမ္သူအိမ္ သားတုိ႔အား စားစရာကိုင္း၊ ကြၽန္မတို႔အား အငန္းအတာကိုင္း ေပးေဝတတ္၏။ ၁၆ ေကာင္းမြန္စြာ ဆင္ျခင္၍၊ လယ္ကြက္ကို ဝယ္ယူတတ္၏။ ကိုယ္တိုင္လုပ္၍ ရေသာေငြႏွင့္ စပ်စ္ဥယ်ာဥ္ကို ျပဳစုတတ္၏။ ၁၇ မိမိခါးကို ခြန္အားႏွင့္ စည္း၍၊ မိမိလက္တုိ႔ကို သန္ျမန္ေစတတ္၏။ ၁၈ မိမိလုပ္ေသာ ဥစၥာေကာင္းသည္ကို ရိပ္မိ၍၊ သူ၏ မီးခြက္သည္ တညလံုး မေသတတ္။ ၁၉ ခ်ည္ျဖစ္ေစတတ္ေသာ တန္ဆာတုိ႔ကို ကိုယ္လက္ႏွင့္ ကိုင္၍ လုပ္ေဆာင္ တတ္၏။ ၂၀ ဆင္းရဲေသာ သူတုိ႔အား လက္ကိုျဖန္႔၍၊ ငတ္မြတ္ေသာ သူတို႔အား လက္ရံုးကို ဆန္႔တတ္၏။ ၂၁ မိုဃ္းပြင့္ က်ေသာ္လည္း၊ မိမိအိမ္ သူ အိမ္သားတုိ႔အတြက္ မစုိးရိမ္။ အိမ္သူအိမ္သားအေပါင္းတို႔သည္ ကတီၱပါနီကိုဝတ္ၾက၏။ ၂၂ ကိုယ္အဘို႔ေစာင္တို႔ကို ရက္၍၊ ပိတ္ေခ်ာႏွင့္ ေမာင္းေသာအထည္ကို ဝတ္တတ္၏။ ၂၃ သူ၏ ခင္ပြန္းသည္လည္း ၿမိဳ႔တံခါးတို႔၌ ျပည္သားအသက္ ႀကီးသူတုိ႔ႏွင့္ ထုိင္၍၊ ထင္ရွားေသာသူျဖစ္ရ၏။ ၂၄ ေခ်ာေသာအထည္အလိပ္ကို ရက္၍ေရာင္းတတ္၏။ ခါးစည္းတို႔ကို လည္း ကုန္သည္၌ခ်တတ္၏။ ၂၅ သူလုပ္ေသာ အထည္အလိပ္သည္ ခိုင္ခ့့ံ၍၊ လွေသာ အဆင္းႏွင့္ ျပည့္စံုသျဖင့္၊ သူသည္ေနာင္ကာလ၌ ဝမ္းေျမာက္လိမ့္မည္။ ၂၆ ပညာစကားကို ေျပာတတ္၍၊ ေမတၱာတရားအားျဖင့္ ႏႈတ္ျမြတ္တတ္ ၏။ ၂၇ အိမ္သူအိမ္သား ျပဳမူသမွ်တို႔ကို ၾကည့္ရႈတတ္၏။ ပ်င္းရိျခင္း အစာကိုမစားတတ္။ ၂၈ သူ၏ သားသမီးတုိ႔သည္ ထ၍၊ အမိကိုေကာင္းႀကီးေပးတတ္ၾက၏။ သူ၏ ခင္ပြန္းကလည္း၊ ၂၉ လူမ်ိဳးသမီးအမ်ားတုိ႔သည္ ေကာင္းမြန္စြာျပဳၾကၿပီ။ သို႔ရာတြင္၊ သင္သည္ ထုိသူအေပါင္းတုိ႔ကို လြန္ကဲသည္ဟု သူ႔ကိုခ်ီးမြမ္းတတ္၏။ ၃၀ ယဥ္ေက်းေသာအရာသည္ လွည့္စားျခင္းႏွင့္ယွဥ္တတ္၏။ လွေသာအဆင္းသည္လည္း အခ်ည္းႏွီးျဖစ္၏။ ထာဝရဘုရားကို ေၾကာက္ရြံ႔ေသာမိန္းမ မူကား၊ ခ်ီးမြန္းျခင္းကို ခံရလိ့မ္မည္။ ၃၁ ထုိသုိ႔ေသာ မိန္းမက်င့္ရာ အက်ိဳးကိုေပးေလာ့။ သူျပဳေသာ အမႈသည္ ၿမိဳ႔တံခါး တို႔၌ သူ၏ အသေရကို ထင္ရွားေစသတည္း။ |